Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw

– 10 –
3)
dobra (4);
4)
dostateczna (3);
5)
niedostateczna (2).
8. W przypadku uzyskania przez opiniowanego żołnierza zawodowego oceny
niedostatecznej ze sprawdzianu sprawności fizycznej lub nieprzystąpienia do tego
sprawdzianu, chyba że został zwolniony ze sprawdzianu na podstawie art. 50a ust. 3,
ocena ogólna nie może być wyższa niż dostateczna.
9. Przełożony jest obowiązany doręczyć, za pokwitowaniem, potwierdzoną kopię
opinii służbowej żołnierzowi zawodowemu, którego ona dotyczy, w terminie czternastu
dni od dnia jej sporządzenia. W opinii służbowej zamieszcza się pouczenie
o przysługującym żołnierzowi zawodowemu prawie wniesienia odwołania od opinii.
10. W przypadku odmowy przyjęcia opinii służbowej przez opiniowanego
żołnierza zawodowego, na równi z doręczeniem, o którym mowa w ust. 9, uznaje się
zapoznanie opiniowanego z treścią opinii przez jej odczytanie. Przełożony poucza
opiniowanego o przysługującym mu prawie do wniesienia odwołania od opinii
i dokonuje o tym fakcie adnotacji w arkuszu opinii służbowej.
11. Żołnierzowi zawodowemu przysługuje prawo wniesienia odwołania od opinii
służbowej do wyższego przełożonego w terminie czternastu dni od dnia jej doręczenia.
Odwołanie wniesione po terminie nie podlega rozpoznaniu.
12. Wyższy przełożony, w terminie trzydziestu dni od dnia otrzymania odwołania,
może zaskarżoną opinię służbową:
1)
utrzymać w mocy;
2)
zmienić lub uzupełnić;
3)
uchylić i wydać nową;
4)
uchylić, jeżeli brak było podstaw prawnych do jej sporządzenia.
13. Opinia służbowa wydana wskutek odwołania jest ostateczna.
14. Żołnierz zawodowy, który w ostatecznej opinii służbowej uzyskał ogólną
ocenę niedostateczną, może wystąpić do dowódcy jednostki wojskowej z wnioskiem
o zweryfikowanie tej opinii.
15. Dowódca jednostki wojskowej w przypadku wystąpienia z wnioskiem,
o którym mowa w ust. 14, może powołać komisję w celu zbadania zasadności wniosku
i po zapoznaniu się z opinią komisji, w terminie trzydziestu dni od dnia otrzymania
wniosku, może ostateczną opinię:
– 11 –
1)
utrzymać w mocy;
2)
zmienić ją lub uzupełnić;
3)
uchylić i wydać nową.
16. Za przygotowanie i przebieg procesu opiniowania służbowego żołnierza
zawodowego pełniącego zawodową służbę wojskową:
1)
w jednostce wojskowej – odpowiada dowódca jednostki wojskowej;
2)
poza granicami państwa – odpowiada krajowy przełożony, któremu żołnierz w tym
czasie podlega.
17. Opinię służbową o żołnierzu zawodowym udostępnia się w przypadku
wystąpienia o nią przez sąd, prokuratora, Żandarmerię Wojskową, Służbę
Kontrwywiadu Wojskowego, Służbę Wywiadu Wojskowego, Agencję Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Policję, Agencję Wywiadu, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Straż
Graniczną, rzecznika dyscyplinarnego lub rzecznika dyscypliny finansów publicznych –
w przypadku gdy podmioty te prowadzą postępowanie dotyczące tego żołnierza.
18. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia:
1)
szczegółowy tryb opiniowania oraz sposób oceniania żołnierza zawodowego,
doręczania i zapoznawania go z treścią opinii służbowej, wnoszenia
i rozpatrywania od niej odwołania oraz weryfikowania opinii ostatecznych;
2)
tryb udostępniania opinii podmiotom, o których mowa w ust. 17;
3)
wzór arkusza opinii służbowej.
Rozporządzenie powinno zapewnić sporządzanie opinii służbowej w taki sposób,
aby jednoznacznie wskazywała przydatność lub brak przydatności żołnierza
zawodowego na zajmowanym stanowisku służbowym, poziom i rzetelność
wykonywania zadań służbowych oraz predyspozycje do zajmowania wyższych
stanowisk służbowych, a wzór arkusza opinii zawierał wszystkie dane niezbędne do
sporządzenia opinii służbowej, w tym dotyczące oceny ze sprawdzianu sprawności
fizycznej, oraz umożliwiał opiniowanemu wypowiedzenie się w sprawie dalszego
przebiegu służby, a także, aby opiniowanie było oparte na zasadzie jawności dla
opiniowanego żołnierza zawodowego.”;
19) art. 28 i 29 otrzymują brzmienie:
„Art. 28. Jeżeli przemawiają za tym potrzeby Sił Zbrojnych, na stopień wojskowy
podporucznika (podporucznika marynarki) może być mianowany, po odbyciu szkolenia
wojskowego i zdaniu egzaminu na oficera, podoficer zawodowy lub szeregowy
– 12 –
zawodowy, który posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny oraz wzorową
ogólną ocenę w ostatniej opinii służbowej.
Art. 29. Jeżeli przemawiają za tym potrzeby Sił Zbrojnych, na stopień wojskowy
kaprala (mata) może być mianowany, po zdaniu egzaminu na podoficera, szeregowy
zawodowy, który ukończył szkołę średnią i posiada co najmniej bardzo dobrą ogólną
ocenę w ostatniej opinii służbowej.”;
20) art. 31 otrzymuje brzmienie:
„Art. 31. 1. Żołnierza zawodowego mianuje się na stopień wojskowy, który
odpowiada stopniowi etatowemu stanowiska służbowego, na jakie żołnierz ma być
wyznaczony, z dniem objęcia stanowiska służbowego albo na stopień wojskowy, do
którego ma być zaszeregowany w ramach zajmowanego przez niego stanowiska
służbowego z dniem określonym w rozkazie o mianowaniu.
2. Warunkiem wydania decyzji o wyznaczeniu żołnierza zawodowego na
bezpośrednio wyższe stanowisko służbowe oraz objęcia obowiązków na tym stanowisku
lub zaszeregowaniu do bezpośrednio wyższego stopnia wojskowego w ramach
dotychczasowego stanowiska służbowego jest uprzednie wydanie decyzji o mianowaniu
tego żołnierza, przez uprawniony organ, na wyższy stopień wojskowy.
3. Mianowania, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie stosuje się do żołnierzy
zawodowych wyznaczanych na stanowiska służbowe zaszeregowane do stopni
generałów (admirałów) oraz żołnierzy zawodowych, o których mowa w art. 42b.”;
21) w art. 35:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Żołnierza zawodowego wyznacza się na stanowisko służbowe, w drodze
decyzji, stosownie do potrzeb Sił Zbrojnych, w zależności od wymaganych
kwalifikacji zawodowych, posiadanej oceny w opinii służbowej oraz modelu
przebiegu służby w poszczególnych korpusach osobowych (grupach osobowych).”,
b)
uchyla się ust. 2;
22) w art. 36:
a)
w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) oficerów zawodowych – posiadanie tytułu zawodowego magistra lub
równorzędnego.”,
b)
ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
– 13 –
„2. Wyznaczenie na kolejne stanowisko służbowe jest uzależnione od
ukończenia kursu, szkolenia, stażu lub specjalizacji, w zależności od wymaganych
kwalifikacji, a także w odniesieniu do oficerów:
1)
od stopnia etatowego majora (komandora podporucznika) – ukończenie
studiów podyplomowych w uczelni wojskowej lub posiadanie stopnia
naukowego doktora;
2)
od stopnia etatowego generała brygady (kontradmirała) – ukończenie
podyplomowych studiów polityki obronnej.
3. Do celów określonych w ust. 2 na równi ze świadectwem lub dyplomem
uczelni wojskowej są traktowane świadectwa lub dyplomy zagranicznych oraz
krajowych szkół i uczelni.”,
c)
dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Przepisu ust. 2 nie stosuje się przy wyznaczaniu żołnierzy zawodowych na
stanowiska służbowe, których zajmowanie jest uzależnione od posiadania
kwalifikacji lub spełnienia wymagań określonych w innych ustawach, które
warunkują możliwość wykonywania niektórych zawodów, a także na stanowiska
w uczelniach wojskowych oraz instytutach badawczych.”;
23) w art. 37:
a)
ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Oficer zawodowy w służbie stałej pełni zawodową służbę wojskową przez
czas określony kadencjami na stanowisku służbowym.
2. Kadencja na stanowisku służbowym trwa od dwóch do trzech lat.”,
b)
po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. W przypadku gdy okres do osiągnięcia przez żołnierza zawodowego
wieku, o którym mowa w art. 111 pkt 5 lub art. 111b ust. 2, jest krótszy niż dwa
lata, można określić dla takiego żołnierza kadencję, której okres kończy się z dniem
osiągnięcia przez niego wieku określonego w ustawie.”,
c)
ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5. Okres kadencji na stanowisku służbowym określa organ właściwy do
wyznaczania na stanowisko służbowe w decyzji o wyznaczeniu oficera
zawodowego na to stanowisko albo w rozkazie o zmianie zaszeregowania oficera
młodszego do wyższego stopnia wojskowego zajmowanego stanowiska
służbowego.
– 14 –
6. Oficer zawodowy, o którym mowa w ust. 1, może powtarzać kadencję na
tym samym stanowisku służbowym, z zastrzeżeniem art. 43 ust. 2 i art. 43a ust. 2.”,
d)
uchyla się ust. 7,
e)
ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Przepisów ust. 1–6 nie stosuje się do oficerów zawodowych pełniących
zawodową służbę wojskową na stanowiskach służbowych sędziów w sądach
wojskowych oraz asesorów i prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych
prokuratury oraz w instytucjach cywilnych.”;
24) art. 40–42 otrzymują brzmienie:
„Art. 40. 1. Wyznaczenie oficera zawodowego na kolejne wyższe stanowisko
służbowe może nastąpić w zależności od wolnych stanowisk, a także od ogólnej oceny
co najmniej bardzo dobrej w ostatniej opinii służbowej.
2. Okres zajmowania stanowiska służbowego o tym samym stopniu wojskowym
wynosi co najmniej trzy lata. Jeżeli przemawiają za tym potrzeby Sił Zbrojnych, okres
ten może być krótszy, nie mniej jednak niż dwa lata.
3. Zmiana zaszeregowania oficera młodszego do kolejnego wyższego stopnia
wojskowego może nastąpić po upływie co najmniej trzech lat zajmowania stanowiska
w posiadanym stopniu wojskowym oraz uzyskaniu ogólnej oceny co najmniej bardzo
dobrej w ostatniej opinii służbowej. Jeżeli przemawiają za tym potrzeby Sił Zbrojnych,
okres służby na stanowisku służbowym w posiadanym stopniu wojskowym może być
krótszy, nie mniej jednak niż dwa lata.
4. Zmiany zaszeregowania, o której mowa w ust. 3, dokonuje organ właściwy do
wyznaczenia żołnierza zawodowego na stanowisko służbowe rozkazem personalnym.
5. W przypadku uzyskania przez oficera zawodowego pełniącego zawodową
służbę wojskową w opinii służbowej ogólnej oceny dobrej, przy wyznaczaniu na kolejne
stanowisko służbowe:
1)
wyznacza się go na to samo lub równorzędne stanowisko służbowe;
2)
nie zaszeregowuje się go do wyższego stopnia wojskowego na zajmowanym przez
niego stanowisku służbowym.
6. W przypadku uzyskania przez oficera zawodowego pełniącego zawodową
służbę wojskową w opinii służbowej ogólnej oceny dostatecznej, przy wyznaczaniu na
kolejne stanowisko służbowe:
1)
wyznacza się go na to samo lub równorzędne stanowisko służbowe;