Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw

Należy podkreślić, że zgodnie z ustawą pragmatyczną w ostatnim miesiącu
pełnienia zawodowej służby wojskowej żołnierz zawodowy może:
1) otrzymać „pełne” uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze
stałym;
2) otrzymać 75% uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze
stałym – w sytuacji określonej w art. 90 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej
żołnierzy zawodowych tj. w okresie pozostawania żołnierza na urlopie
okolicznościowym;
3) otrzymać 50% uposażenia zasadniczego – w sytuacji określonej w art. 92
ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, tj. w okresie
zawieszenia w czynnościach służbowych oraz w okresie tymczasowego
aresztowania;
4) nie otrzymać uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze
stałym:
a) w sytuacji określonej w art. 93 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej
żołnierzy zawodowych, tj. pozostawania poza miejscem pełnienia
służby,
b) w sytuacji określonej w art. 20 ust. 5 pkt 2 ustawy o służbie wojskowej
żołnierzy zawodowych, tj. w okresie pozostawania w rezerwie kadrowej
w związku z podjęciem pracy poza granicami państwa,
c) od dnia 1.01.2010 r. w sytuacji określonej w art. 65a ustawy o służbie
wojskowej żołnierzy zawodowych, tj. w okresie przebywania na urlopie
wychowawczym.
Tym samym istotą proponowanej zmiany jest uregulowanie sprawy podstawy
wymiaru emerytury wojskowej lub renty w przypadku tej grupy żołnierzy.
Konsekwencją błędnego założenia, iż ogół żołnierzy zawodowych otrzymuje
w ostatnim miesiącu służby „pełne” uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami
o charakterze stałym, są także zapisy zawarte w rozporządzeniu Ministra Obrony
Narodowej z dnia 10 lutego 2012 r. w sprawie trybu postępowania i właściwości
organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz
uprawnionych członków ich rodzin (Dz. U. poz. 194), na podstawie którego
organy wojskowe domagają się przedstawienia zaświadczeń potwierdzających
27

wysokość uposażenia oraz dodatków również od żołnierzy, którzy nie
otrzymywali uposażenia albo otrzymywali je w niepełnej wysokości.
W związku z tym, że wojskowa ustawa emerytalna nie obejmuje zakresem
swojej regulacji wszystkich stanów prawnych, według których żołnierze
zawodowi pełnią służbę wojskową i otrzymują uposażenie – jakie zostały ujęte
w wojskowej ustawie pragmatycznej – proponuje się nowelizację art. 5 ustawy
o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, w sposób
umożliwiający ustalenie podstawy emerytury wojskowej dla żołnierzy
pełniących zawodową służbę wojskową, którzy w ostatnim miesiącu pełnienia
służby wojskowej nie otrzymują „pełnego” uposażenia.
Powyższa nowelizacja spowoduje nieznaczny wzrost wydatków z budżetu
Ministerstwa Obrony Narodowej, które na tym etapie są trudne do oszacowania.
Ponadto wskutek wprowadzenia w życie reformy systemu emerytalnego służb
mundurowych obecnie obowiązujący wojskowy system emerytalny będzie
systemem wygasającym, bowiem w przypadku żołnierzy zawodowych
powołanych do zawodowej służby wojskowej po dniu 31 grudnia 2012 r.
ustalenie podstawy wymiaru emerytury odbywać się będzie na innych zasadach
(art. 18f nowelizowanej ustawy). Zatem zakłada się, że przedmiotowa sytuacja
będzie dotyczyć kilku przypadków w skali roku (art. 4 projektu ustawy).
Ponadto na etapie prac parlamentarnych przepis art. 4 projektowanej ustawy
będzie wymagał skorelowania z rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy
o Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu,
służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby
Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży
Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej, Służby Celnej oraz
ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz niektórych innych
ustaw. Założenia do przywołanego projektu Rada Ministrów przyjęła w dniu
24 października 2012 r.
34) zmiany redakcyjne
a) konsekwencją zmiany ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie
informacji niejawnych (Dz. U. Nr 182, poz. 1228), jest zmiana treści art. 45
ust. 2 pkt 2 wojskowej ustawy pragmatycznej, zakładająca przeniesienie
28

żołnierza zawodowego do rezerwy kadrowej wskutek wszczęcia
postępowania kontrolnego, o którym mowa w art. 33 powołanej ustawy
(art. 1 pkt 27 projektu ustawy),
b) zakłada się wyeliminowanie konieczności regulowania w dwóch
rozporządzeniach Ministra Obrony Narodowej wydanych na podstawie
art. 46 i art. 55 wojskowej ustawy pragmatycznej, tej samej materii,
tj. trybu, organizacji oraz kierowania żołnierzy na kursy specjalistyczne
i szkolenie oraz staż. Proponuje się uregulowanie tej problematyki
wyłącznie w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 55 wojskowej
ustawy pragmatycznej (art. 1 pkt 28 i 33 projektu ustawy),
c) wyłączenie karty opisu stanowiska służbowego jako dokumentu
określającego wymagania kwalifikacyjne do wyznaczenia na stanowisko
służbowe; wymagania kwalifikacyjne do wyznaczenia na stanowisko
służbowe będą wynikały z wojskowej ustawy pragmatycznej,
rozporządzenia wykonawczego oraz etatu jednostki wojskowej, w której
żołnierz będzie wyznaczony (np. art. 1 pkt 4 lit. a tiret czwarte),
d) proponuje się wprowadzenie legalnej definicji „dowódcy jednostki
wojskowej”, co wyeliminuje wątpliwości interpretacyjne w tym zakresie.
Przyjęto, że jeżeli w ustawie jest mowa o „dowódcy jednostki wojskowej”
należało będzie przez to rozumieć osobę kierującą lub dowodzącą jednostką
wojskową, o której mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 wojskowej ustawy
pragmatycznej, w której żołnierz zawodowy zajmuje stanowisko służbowe
lub do której został skierowany w ramach pełnienia zawodowej służby
wojskowej w rezerwie kadrowej albo w dyspozycji (art. 1 pkt 4 lit. b),
e) inne zmiany redakcyjne, których głównym założeniem jest dbałość
o precyzję i jasność przepisów (m.in. art. 1 pkt 2, pkt 3 lit. a, pkt 30, 41,
pkt 42 lit. a).
III. Przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe
W przepisach przejściowych i dostosowujących zawarto regulacje przewidujące, że:
– sprawy wszczęte, lecz niezakończone ostateczną decyzją przed dniem wejścia
w życie
projektowanej ustawy będą prowadzone według przepisów
dotychczasowych,
29

– oficera zawodowego, który w dniu wejścia w życie ustawy, spełniał wymagania
do zajmowania stanowiska służbowego o określonym stopniu etatowym, będzie
się uważało za spełniającego warunki do wyznaczenia na to samo lub
równorzędne stanowisko służbowe,
– wobec słuchaczy uczelni, którzy rozpoczęli studia przed dniem wejścia w życie
projektowanej ustawy, rektorzy uczelni wojskowych za zgodą Ministra Obrony
Narodowej, dostosują program nauczania oraz okres nauki do spełnienia wymogu
uzyskania tytułu zawodowego magistra lub równorzędnego,
– absolwenci uczelni wojskowych, którzy rozpoczęli studia przed dniem wejścia
w życie ustawy, w przypadku gdy obowiązujący w tych szkołach program
nauczania nie będzie przewidywał uzyskania przez nich tytułu zawodowego
magistra (równorzędnego), będą mianowani na stopień wojskowy podporucznika
(podporucznika marynarki) i wyznaczani na stanowiska służbowe pomimo
nieuzyskania tytułu zawodowego magistra,
– podoficerów zawodowych i szeregowych zawodowych, którzy w dniu wejścia
w życie ustawy, posiadali ogólną ocenę bardzo dobrą w ostatniej opinii służbowej
i nie byli opiniowani na zasadach określonych w ustawie będzie się uważać za
spełniających wymagania określone w art. 29 wojskowej ustawy pragmatycznej,
w brzmieniu nadanym projektowaną ustawą,
– żołnierz zawodowy będący podoficerem zajmującym w dniu wejścia w życie
ustawy, stawisko służbowe o niższym stopniu etatowym niż posiadany stopień
wojskowy, będzie mógł nadal pełnić zawodową służbę wojskową na dotychczas
zajmowanym stanowisku służbowym,
– podoficerów zawodowych posiadających stopnie wojskowe zachowane na
podstawie art. 179 wojskowej ustawy pragmatycznej z dniem wejścia w życie
projektowanej ustawy zostaną mianowani:
1) starszy plutonowy (starszy bosmanmat) — na stopień sierżanta (bosmana);
2) sierżant sztabowy (bosman sztabowy), starszy sierżant sztabowy (starszy
bosman sztabowy) — na stopień młodszego chorążego (młodszego chorążego
marynarki);
3) młodszy chorąży sztabowy (młodszy chorąży sztabowy marynarki) i chorąży
sztabowy (chorąży sztabowy marynarki) — na stopień wojskowy starszego
chorążego sztabowego (starszego chorążego sztabowego marynarki wojennej).
30

Rozkaz o mianowaniu podoficerów w tych przypadkach wydawał będzie dyrektor
departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr (art. 1
pkt 69 i 70 oraz art. 10 projektu ustawy);
– żołnierz zawodowy, który do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, spełniał
warunki uprawniające do przywrócenia dodatku uzasadnionego szczególnymi
warunkami lub właściwościami pełnienia służby, otrzymywać będzie ten dodatek
w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej na zasadach
obowiązujących do dnia wejścia w życie projektowanej ustawy. W razie zbiegu
uprawnień do tego dodatku i do dodatku specjalnego, żołnierzowi przysługiwał
będzie tylko jeden, wyższy dodatek (art. 9 projektu).
Dla wejścia w życie projektowanej ustawy przewidziano trzydziestodniowe vacatio
legis, przy czym odsunięto w czasie o sześć miesięcy wejście w życie przepisów
związanych z podziałem korpusu podoficerów zawodowych na podoficerów
młodszych, podoficerów i podoficerów starszych, uzyskania przez oficera
zawodowego tytułu zawodowego magistra lub równorzędnego, a w konsekwencji
nowych regulacji związanych z wyznaczaniem żołnierzy na kolejne wyższe
stanowisko służbowe oraz na stanowisko służbowe zaszeregowane do bezpośrednio
niższego stopnia etatowego od zajmowanego przez żołnierza zawodowego
stanowiska (art. 12 projektu ustawy). Potrzeba „rozbicia” terminów wejścia w życie
niektórych przepisów projektowanej ustawy wynika z konieczności dostosowania
dokumentów organizacyjno-etatowych, który to proces wymaga znacznie dłuższego
czasu niż trzydzieści dni.
Projekt ustawy nie podlega notyfikacji zgodnie z trybem przewidzianym
w przepisach dotyczących funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm
i aktów prawnych, ponieważ nie zawiera przepisów technicznych.
Projekt został umieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej na stronach
Rządowego Centrum Legislacji, stosownie do postanowień art. 5 ustawy z dnia
7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U.
Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.). Po udostępnieniu projektu nie zgłosił się żaden
podmiot zainteresowany pracami nad nim.
Przedmiot projektowanej regulacji jest poza zakresem prawa Unii Europejskiej.


31