Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw
projekt dotyczy wykonania wyroku Trybunału Konstytucyjnego; uregulowania problematyki wzruszalności decyzji ZUS w szczególności procedury pozwalającej na wznowienie postępowania
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 1187
- Data wpłynięcia: 2013-02-25
- Uchwalenie: sprawa niezamknięta
1187
Druk nr 1187
Warszawa, 22 lutego 2013 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Marszałek Senatu
Pani
Ewa Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowna Pani Marszałek !
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. mam zaszczyt przekazać Pani Marszałek podjętą przez Senat na
27 posiedzeniu w dniu 21 lutego 2013 r. uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu
projektu ustawy
- o zmianie ustawy o systemie
ubezpieczeń społecznych oraz
niektórych innych ustaw.
Projekt ustawy stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu
prawa do orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.
Jednocześnie pragnę poinformować, że Senat upoważnił senatora Piotra
Wacha do reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Z poważaniem
(-) Bogdan Borusewicz
U C H W A Ł A
S E N A T U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J
z dnia 21 lutego 2013 r.
w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o systemie
ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r., Senat wnosi do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie
ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw.
Jednocześnie upoważnia senatora Piotra Wacha do reprezentowania Senatu w pracach
nad projektem.
MARSZAŁEK SENATU
Bogdan BORUSEWICZ
projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw)
Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych
(Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.)) w art. 83a ust. 1–3 otrzymują brzmienie:
„1. Decyzja ostateczna Zakładu, od której nie zostało wniesione odwołanie do
właściwego sądu, może zostać wzruszona przez Zakład na wniosek osoby
zainteresowanej lub z urzędu na zasadach określonych w przepisach Kodeksu
postępowania administracyjnego.
2. Od decyzji wydanych na podstawie ust. 1 przysługuje odwołanie do właściwego
sądu. Przepisy art. 83 ust. 2, 3 i 5–7 stosuje się odpowiednio.
3. W przypadku gdy istnieje podstawa wzruszenia decyzji ostatecznej, a sprawa
została rozstrzygnięta orzeczeniem sądu, Zakład:
1) wydaje
nową decyzję, w której ustala prawo lub określa zobowiązanie, jeżeli jest
to korzystne dla osoby zainteresowanej;
2) występuje do właściwego sądu ze skargą o wznowienie postępowania na zasadach
określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli prawo nie
istnieje lub zobowiązanie jest wyższe niż określone w decyzji.”.
Art. 2. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników
(Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291, z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:
1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym
rolników, ustawę z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich
rodzin, ustawę z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu
Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej
Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin oraz ustawę z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały opublikowane w Dz. U. z 2009 r. Nr 218, poz. 1690,
z 2010 r. Nr 105, poz. 668, Nr 182, poz. 1228, Nr 225, poz. 1474, Nr 254, poz. 1700 i Nr 257, poz. 1725,
z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 75, poz. 398, Nr 138, poz. 808, Nr 171, poz. 1016, Nr 197, poz. 1170, Nr 199,
poz. 1175, Nr 232, poz. 1378 i Nr 291, poz. 1706 oraz z 2012 r. poz. 611, 637, 769, 1342 i 1548.
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały opublikowane w Dz. U. z 2008 r. Nr 67, poz. 411,
Nr 70, poz. 416, Nr 180, poz. 1112, Nr 227, poz. 1505, Nr 228, poz. 1507 i Nr 237, poz. 1654 i 1656
z 2009 r. Nr 69, poz. 595, Nr 79, poz. 667 i Nr 97, poz. 800, z 2011 r. Nr 106, poz. 622, Nr 149, poz. 887,
Nr 232, poz. 1378 i Nr 233, poz. 1382 oraz z 2012 r. poz. 637, 1342 i 1529.
– 2 –
1)
po art. 36 dodaje się art. 36a w brzmieniu:
„Art. 36a. 1. Decyzja ostateczna Prezesa Kasy, od której nie zostało wniesione
odwołanie do właściwego sądu, może zostać wzruszona przez Prezesa Kasy na wniosek
osoby zainteresowanej lub z urzędu na zasadach określonych w przepisach Kodeksu
postępowania administracyjnego oraz w przypadku określonym w art. 44 ust. 2.
2. Do decyzji wydanych na podstawie ust. 1 przepis art. 36 ust. 3 stosuje się
odpowiednio.
3. W przypadku gdy istnieje podstawa wzruszenia decyzji Prezesa Kasy, a sprawa
została rozstrzygnięta orzeczeniem sądu, Prezes Kasy:
1) wydaje
nową decyzję, w której ustala prawo lub określa zobowiązanie, jeżeli jest
to korzystne dla osoby zainteresowanej;
2) występuje do właściwego sądu ze skargą o wznowienie postępowania na zasadach
określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli prawo nie
istnieje lub zobowiązanie jest wyższe niż określone w decyzji.”;
2)
w art. 44 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Prawo do świadczeń z ubezpieczenia lub ich wysokość ustala się ponownie na
wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu w terminie 3 lat od dnia doręczenia
decyzji, jeżeli wydanie decyzji w sprawie świadczenia nastąpiło na skutek błędu organu
rentowego, przy czym ustalenie takie nie może nastąpić wówczas, jeżeli wiązałoby się
z negatywnymi skutkami dla osoby zainteresowanej ze względu na wiek, stan zdrowia
lub inne szczególne okoliczności.”.
Art. 3. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy
zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66, z późn. zm.)) art. 32 otrzymuje
brzmienie:
„Art. 32. 1. Decyzja organu emerytalnego w sprawie ustalenia prawa do
świadczenia pieniężnego z zaopatrzenia emerytalnego lub jego wysokości ulega zmianie
na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli zostaną przedstawione nowe
4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały opublikowane w Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1264
i Nr 191, poz. 1954, z 2005 r. Nr 10, poz. 65 i Nr 130, poz. 1085, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, z 2007 r.
Nr 82, poz. 559, z 2008 r. Nr 208, poz. 1308, z 2009 r. Nr 24, poz. 145, Nr 79, poz. 669, Nr 95, poz. 785
i Nr 161, poz. 1278, z 2010 r. Nr 27, poz. 141, Nr 36, poz. 204, Nr 113, poz. 745 i Nr 167, poz. 1130 oraz
z 2012 r. poz. 664 i 1529.
– 3 –
dowody lub ujawnione nowe okoliczności faktyczne, które mają wpływ na prawo do
zaopatrzenia lub wysokość świadczenia pieniężnego.
2. Organ emerytalny z urzędu uchyla decyzję, o której mowa w ust. 1, jeżeli:
1)
decyzja wydana została w wyniku przestępstwa;
2)
dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne
okazały się fałszywe;
3) decyzja
została wydana na skutek świadomego wprowadzenia w błąd organu
emerytalnego przez osobę pobierającą świadczenie;
4) decyzja
została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie, które zostało
następnie uchylone, zmienione albo stwierdzono jego nieważność;
5) decyzja
została wydana z naruszeniem przepisów ustawy, w tym na skutek błędu
organu emerytalnego lub na podstawie błędnie wystawionych dokumentów innego
organu.
3. Z przyczyn określonych w ust. 2 pkt 1 i 2 decyzja może być uchylona również
przed stwierdzeniem sfałszowania dowodu lub popełnienia przestępstwa orzeczeniem
sądu, jeżeli sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa jest oczywiste,
a uchylenie decyzji jest niezbędne dla uniknięcia poważnej szkody dla interesu
społecznego.
4. Z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 1 i 2 można uchylić decyzję także
w przypadku, gdy postępowanie przed sądem nie może być wszczęte na skutek upływu
czasu lub z innych przyczyn określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego.
5. Uchylenie decyzji, o której mowa w ust. 1, nie może nastąpić, jeżeli od dnia jej
wydania upłynął okres:
1)
10 lat – w przypadkach określonych w ust. 2 pkt 1–3;
2)
5 lat – w przypadku określonym w ust. 1 i ust. 2 pkt 4;
3)
3 lat – w przypadku określonym w ust. 2 pkt 5.
6. O wszczęciu postępowania z urzędu w sprawie uchylenia decyzji, o której mowa
w ust. 1, organ emerytalny zawiadamia niezwłocznie osobę zainteresowaną.
7. Zmiana lub uchylenie decyzji, o której mowa w ust. 1, następuje w drodze
decyzji organu emerytalnego. Przepisy art. 31 ust. 2 i ust. 3a–5 stosuje się odpowiednio.
8. W przypadkach, o których mowa ust. 2 pkt 4 i 5, po uprawomocnieniu się
decyzji o uchyleniu decyzji, o której mowa w ust. 1, albo gdy decyzja o uchyleniu
decyzji, o której mowa w ust. 1, stanie się ostateczna na skutek niewniesienia
Dokumenty związane z tym projektem:
-
1187
› Pobierz plik