Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o europejskich radach zakładowych

między poziomem krajowym i ponadnarodowym oraz zapewnić należytą pewność
prawa w stosowaniu niniejszej dyrektywy.
4) Zmiana art. 2 pkt 6 ustawy o europejskich radach zakładowych (art. 1 pkt 2 lit. b
projektu ustawy) polega na uzupełnieniu definicji „konsultacji”. Proponuje się, aby
pod pojęciem konsultacji rozumieć nawiązywanie dialogu oraz wymianę poglądów
między przedstawicielami pracowników i zarządem centralnym lub innym zarządem
odpowiedniego szczebla, w odpowiednim momencie, w odpowiedni sposób

i o odpowiedniej treści tak, aby umożliwić przedstawicielom pracowników wyrażenie
opinii na podstawie dostarczonych informacji na temat proponowanych działań,
których dotyczą konsultacje po to, aby w rozsądnym czasie działania te mogły być
uwzględnione przez przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw o zasięgu
wspólnotowym.
Celem wprowadzenia takiej regulacji była – wskazana w motywie 21 preambuły
dyrektywy 2009/38/WE – chęć doprecyzowania przez ustawodawcę europejskiego
pojęcia konsultowania się z pracownikami, a także zapewnienia zgodności z definicją
„konsultowania” zawartą w niedawno przyjętych dyrektywach (w szczególności
w dyrektywie 2002/14/WE, 2001/86/WE, 2003/72/WE) i aktach krajowych je
implementujących. Działania podejmowane przez ustawodawcę europejskiego,

a za nim przez ustawodawcę krajowego, mają za zadanie wzmocnić skuteczność
dialogu na poziomie ponadnarodowym, umożliwić odpowiednie powiązanie dialogu
między poziomem krajowym i ponadnarodowym oraz zapewnić należytą pewność
prawa w stosowaniu niniejszej dyrektywy.
5) Dodanie pkt 6a w art. 2 ustawy o europejskich radach zakładowych (art. 1 pkt 2 lit. c
projektu ustawy) definicji „sprawy ponadnarodowej” jest konieczne ze względu na
modyfikację treści art. 1 ust. 3 dyrektywy 2009/38/WE, która polegała na
dookreśleniu, iż kompetencje europejskiej rady zakładowej oraz zakres informowania
pracowników i konsultowania się z nimi objęty dyrektywą są ograniczone do kwestii
ponadnarodowych. Proponuje się zatem, aby przez sprawę ponadnarodową rozumieć
sprawę dotyczącą całości przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw o zasięgu
wspólnotowym lub przynajmniej dwóch przedsiębiorstw lub zakładów pracy

9) Zgodnie z art. 1 ust. 3 dyrektywy 2009/38/WE informowanie pracowników i konsultowanie się z nimi mają
miejsce na odpowiednim szczeblu kierownictwa i reprezentacji, w zależności od podnoszonej kwestii. W tym
celu kompetencja europejskiej rady zakładowej oraz zakres trybu informowania pracowników i konsultowania
się z nimi objęty niniejszą dyrektywą są ograniczone do kwestii ponadnarodowych.


5
przedsiębiorstw lub grupy przedsiębiorstw o zasięgu wspólnotowym mających swoją
siedzibę w dwóch państwach członkowskich.
Wymaga podkreślenia, że jakkolwiek polska wersja dyrektywy 2009/38/WE posługuje
się terminem „kwestie ponadnarodowe”, to bardziej poprawne wydaje się
posługiwanie się terminem „sprawy ponadnarodowe”. Uzasadnienie zamiany terminu
„kwestie ponadnarodowe” na termin „sprawy ponadnarodowe” znajduje się w pkt 1).
6) Zmiana pkt 8 w art. 2 ustawy o europejskich radach zakładowych (art. 1 pkt 2 lit. d
projektu ustawy) polega na nadaniu nowego brzmienia definicji „europejskiej rady
zakładowej”. Obecnie pkt 8 w art. 2 posiada następujące brzmienie: „europejskiej
radzie zakładowej – należy przez to rozumieć radę ustanowioną zgodnie z rozdziałem
3 bądź utworzoną zgodnie z rozdziałem 4 w celu realizacji prawa pracowników do
informacji i konsultacji”. W związku z dodaniem definicji „informowania” oraz
podyktowaną względami legislacyjnymi zmianą wyrazu „bądź” na „albo”, jest
konieczna zmiana redakcji przedmiotowego przepisu.
7) Dodanie ust. 1a w art. 5 ustawy o europejskich radach zakładowych (art. 1 pkt 3
projektu ustawy), stosownie do którego zarząd centralny lub inny zarząd
odpowiedniego szczebla każdego przedsiębiorstwa należącego do grupy
przedsiębiorstw o zasięgu wspólnotowym jest obowiązany do zgromadzenia

i przekazania specjalnemu zespołowi negocjacyjnemu informacji dotyczących
w szczególności struktury przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw oraz stanu
liczebnego ich pracowników, jest rezultatem zmiany brzmienia art. 4 ust. 4 dyrektywy
2009/38/WE.
Należy podkreślić, że ww. obowiązek dotyczy zwłaszcza informacji obejmujących
liczbę pracowników, od której osiągnięcia jest uzależnione stosowanie przepisów
ustawy o europejskich radach zakładowych (art. 2 pkt 3 i 4 ustawy o europejskich
radach zakładowych).
8) W art. 7 ustawy o europejskich radach zakładowych zmienia się brzmienie ust. 2
(art. 1 pkt 4 lit. b projektu ustawy) w związku z dokonaną w przepisach dyrektywy
2009/38/WE znaczącą zmianą mechanizmu powoływania członków specjalnego
zespołu negocjacyjnego. W art. 5 ust. 2 lit. b dyrektywy 2009/38/WE wprowadzono
przepis następującej treści: „członkowie specjalnego zespołu negocjacyjnego są
wybierani lub powoływani proporcjonalnie do liczby pracowników zatrudnionych
w każdym państwie członkowskim, przez przedsiębiorstwo lub grupę przedsiębiorstw
o zasięgu wspólnotowym, poprzez przyznanie każdemu państwu członkowskiemu

6
jednego miejsca na grupę pracowników zatrudnionych w tym państwie członkowskim,
reprezentującą 10 % liczby pracowników zatrudnionych we wszystkich państwach
członkowskich, lub na część tej grupy.”. Biorąc powyższe pod uwagę, dotychczasowy
sposób wyłaniania członków specjalnego zespołu negocjacyjnego musi być
zmodyfikowany. Proponuje się zatem, aby członkowie specjalnego zespołu
negocjacyjnego byli wybierani lub wyznaczani proporcjonalnie do liczby
pracowników zatrudnionych w każdym państwie członkowskim, przez
przedsiębiorstwo o zasięgu wspólnotowym lub grupę przedsiębiorstw o zasięgu
wspólnotowym, przez przyznanie jednego miejsca na grupę pracowników
zatrudnionych w tym państwie członkowskim, reprezentującą 10 % liczby
pracowników zatrudnionych we wszystkich państwach członkowskich, lub na część
tej grupy.
9) W art. 7 ustawy o europejskich radach zakładowych uchyla się ust. 1 (art. 1 pkt 4 lit. a
projektu ustawy) i ust. 3 (art. 1 pkt 4 lit. c projektu ustawy). Uchylenie ww. jednostek
redakcyjnych jest konsekwencją zmiany brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy

o europejskich radach zakładowych. W związku z powyższym jest niezbędne
zmodyfikowanie art. 9 ust. 5 ustawy o europejskich radach zakładowych, który
w aktualnym brzmieniu zawiera odesłanie do art. 7 ust. 3 (art. 1 pkt 6 lit. b projektu
ustawy).
10) Dodanie art. 7a (art. 1 pkt 5 projektu ustawy), stanowi transpozycję art. 13 dyrektywy
2009/38/WE, dotyczącego składu specjalnego zespołu negocjacyjnego w przypadku
rozpoczęcia negocjacji z zarządem centralnym na skutek istotnych zmian w strukturze
przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw o zasięgu wspólnotowym. Proponuje się
dodanie art. 7a, składającego się z następujących przepisów:
a) ust. 1, zgodnie z którym, jeżeli struktura przedsiębiorstwa lub grupy
przedsiębiorstw o zasięgu wspólnotowym ulega znaczącym zmianom,

a brak jest przepisów ustanowionych na mocy obowiązujących porozumień
dotyczących zmiany porozumienia lub są niezgodności między odpowiednimi
przepisami co najmniej dwóch obowiązujących porozumień, zarząd centralny
rozpoczyna negocjacje w sprawie zawarcia porozumienia o ustanowieniu
europejskiej rady zakładowej lub ustaleniu sposobu informowania
pracowników i konsultacji z nimi z własnej inicjatywy lub na pisemny wniosek
co najmniej 100 pracowników lub ich przedstawicieli w co najmniej dwóch

7
przedsiębiorstwach lub zakładach pracy w co najmniej dwóch państwach
członkowskich,
b) ust. 2, stosownie do którego co najmniej trzech członków istniejącej
europejskiej rady zakładowej lub każdej z istniejących europejskich rad
zakładowych wchodzi w skład specjalnego zespołu negocjacyjnego

w uzupełnieniu do członków wybranych lub wyznaczonych stosownie

do przepisów art. 7 ust. 2 ustawy,
c) ust. 3, zgodnie z którym w trakcie negocjacji spowodowanych znaczącymi
zmianami w strukturze przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw o zasięgu
wspólnotowym, istniejąca europejska rada zakładowa lub istniejące
europejskie rady zakładowe wykonują nadal swoje uprawnienia zgodnie
z warunkami dostosowanymi porozumieniem między europejską radą
zakładową lub europejskimi radami zakładowymi a zarządem centralnym.
11) Dodanie w art. 9 ustawy o europejskich radach zakładowych ust. 6 (art. 1 pkt 6 lit. c
projektu ustawy), stosownie do którego na przedstawicieli został nałożony obowiązek
zawiadomienia zarządu centralnego o wybranych członkach specjalnego zespołu
negocjacyjnego, jest konieczne w związku z nowym brzmieniem art. 5 ust. 2 lit. c
dyrektywy 2009/38/WE. Zgodnie ze wskazanym przepisem dyrektywy 2009/38/WE,
centralne oraz lokalne kierownictwo, jak również właściwe europejskie organizacje
zrzeszające pracowników i pracodawców są informowane o składzie specjalnego
zespołu negocjacyjnego i o rozpoczęciu negocjacji.
12) Zmiana redakcji art. 13 ustawy o europejskich radach zakładowych (art. 1 pkt 7
projektu ustawy) jest konsekwencją transpozycji art. 5 ust. 2 lit. c dyrektywy
2009/38/WE, zgodnie z którym centralne oraz lokalne kierownictwo, jak również
właściwe europejskie organizacje zrzeszające pracowników i pracodawców są
informowane o składzie specjalnego zespołu negocjacyjnego i o rozpoczęciu
negocjacji.
W przypadku gdy pracownicy są zatrudnieni w Polsce w jednym zakładzie pracy
wchodzącym w skład przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw o zasięgu
wspólnotowym reprezentatywne organizacje związkowe są zobowiązane do
niezwłocznego zawiadomienia zarządu centralnego o wyznaczonych członkach
specjalnego zespołu negocjacyjnego. W przypadku gdy członków specjalnego zespołu
negocjacyjnego wybierają pracownicy to obowiązek zawiadomienia o składzie
specjalnego zespołu negocjacyjnego jest nałożony na ten zespół.

8
Natomiast obowiązek zawiadomienia o składzie specjalnego zespołu negocjacyjnego
europejskich organizacji pracowników i pracodawców oraz zarządów przedsiębiorstw
i zakładów pracy, a także zatrudnionych w nich pracowników będzie spoczywać na
zarządzie centralnym.
Wprowadzenie obowiązku informowania organizacji partnerów społecznych na
szczeblu europejskim jest uznaniem roli, jaką mogą odegrać te organizacje

w negocjacjach lub renegocjacjach porozumień ustanawiających europejskie rady
zakładowe. Właściwe europejskie związki zawodowe i organizacje pracodawców,
których opinii zasięga Komisja Europejska na mocy art. 154 Traktatu

o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, są informowane o rozpoczęciu negocjacji, aby
umożliwić im monitorowanie tworzenia nowych europejskich rad zakładowych oraz
promowanie dobrych praktyk. Lista organizacji partnerów społecznych uznanych za
właściwe europejskie organizacje związkowe oraz organizacje pracodawców jest
aktualizowana i publikowana przez Komisję Europejską na stronie internetowej
dotyczącego

10) Zgodnie z art. 6 dyrektywy 2009/38/WE:
1. Centralne kierownictwo oraz specjalny zespół negocjacyjny zobowiązani są do negocjacji w duchu
współpracy, w celu zawarcia umowy w sprawie szczegółowych sposobów informowania pracowników
i konsultowania się z nimi, przewidzianej w art. 1 ust. 1.
2. Nie naruszając autonomii stron, umowa między centralnym kierownictwem a specjalnym zespołem
negocjacyjnym, potwierdzona na piśmie, o której mowa w ust. 1, określa:
a) przedsiębiorstwa grupy przedsiębiorstw o zasięgu wspólnotowym lub zakłady pracy przedsiębiorstwa
o zasięgu wspólnotowym, które są objęte umową;
b) skład europejskiej rady zakładowej, liczbę członków, podział miejsc uwzględniający w miarę możliwości
potrzebę zrównoważonej reprezentacji pracowników pod względem działalności zawodowej, kategorii
pracowników oraz płci, a także okres kadencji;
c) funkcje oraz tryb informowania europejskiej rady zakładowej i konsultowania się z nią, a także metody
powiązania informowania i konsultowania między europejską radą zakładową oraz krajowymi organami
reprezentującymi pracowników, zgodnie z zasadami ustalonymi w art. 1 ust. 3;
d) miejsce,
częstotliwość oraz czas trwania zebrań europejskiej rady zakładowej;
e) w stosownych przypadkach skład, tryb powoływania, funkcje oraz zasady działania komitetu
o zmniejszonym składzie utworzonego w ramach europejskiej rady zakładowej;
f) środki finansowe i materialne, przyznane europejskiej radzie zakładowej;
g) datę wejścia w życie i czas trwania umowy, warunki, zgodnie z którymi umowa może zostać zmieniona lub
wypowiedziana, jak również przypadki, w których umowa jest renegocjowana oraz tryb renegocjacji, w tym
w stosownych przypadkach, gdy dochodzi do zmian w strukturze przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw
o zasięgu wspólnotowym.

10