Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych oraz niektórych innych ustaw

Art. 14. 1. Rzecznicy dyscypliny finansów publicznych i ich zastępcy, powołani przy
resortowych komisjach orzekających przy ministrach kierujących działem lub działami
administracji rządowej, do dnia odwołania pełnią swoją funkcję odpowiednio przy komisji, przy
której zostali powołani, oraz przy międzyresortowej komisji orzekającej, która zgodnie z art. 12
ust. 1 przejęła sprawy prowadzone przez tę komisję.
2. Główny Rzecznik Dyscypliny Finansów Publicznych odwołuje rzeczników, o których
mowa w ust. 1, i ich zastępców z dniem powołania przy właściwej międzyresortowej komisji
orzekającej, o której mowa w art. 46 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym
niniejszą ustawą, odpowiednio rzecznika dyscypliny finansów publicznych i jego zastępców, nie
później jednak niż w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy,
z zastrzeżeniem ust. 4 i art. 15.
3. Rzecznicy dyscypliny finansów publicznych powołani przy międzyresortowych komisjach
orzekających, o których mowa w art. 46 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym
niniejszą ustawą, przejmują sprawy prowadzone przez rzeczników, o których mowa w ust. 1,
i ich zastępców stosownie do właściwości komisji, przy której zostali powołani.
4. Rzecznicy, o których mowa w ust. 1, i ich zastępcy nie później niż w terminie miesiąca od
dnia odwołania, przekazują właściwym rzecznikom dyscypliny finansów publicznych przy
międzyresortowych komisjach orzekających:
1) zawiadomienia o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych w sprawach
niezakończonych wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania wyjaśniającego
albo o odmowie wszczęcia tego postępowania;
2) akta spraw, w których toczy się postępowanie w sprawie o naruszenie dyscypliny
finansów publicznych;
3) akta spraw, w których nie rozpoznano złożonego zażalenia na postanowienie o
umorzeniu postępowania wyjaśniającego albo o odmowie wszczęcia tego
postępowania, oraz w których nie upłynął termin na jego złożenie.
Art. 15. Rzecznicy, o których mowa w art. 14 ust. 1, składają sprawozdania, o których mowa
w art. 192 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, dotyczące ich działalności, za okres sprawozdawczy
lub część tego okresu przypadającą przed dniem ich odwołania, nie później niż w terminie
miesiąca od dnia odwołania.
  50
 
Art. 16. Prezes Rady Ministrów może, w drodze rozporządzenia, dokonać przeniesienia
między częściami budżetu państwa planowanych wydatków budżetowych związanych z
funkcjonowaniem organów właściwych w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów
publicznych, w zakresie wynikającym z art. 70 ustawy zmienianej w art. 1, z zachowaniem
przeznaczenia środków publicznych wynikającego z ustawy budżetowej.
Art. 17. Powołani przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy:
1) przewodniczący, zastępcy przewodniczącego i członkowie Głównej Komisji
Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych oraz komisji
orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych,
2) Główny Rzecznik Dyscypliny Finansów Publicznych i jego zastępcy oraz rzecznicy
dyscypliny finansów publicznych i ich zastępcy
– pełnią swoje funkcje do upływu kadencji albo odwołania.
Art. 18. 1. Limit wydatków jednostek sektora finansów publicznych na okres 10 lat
wykonywania niniejszej ustawy, w zakresie wydatków budżetu państwa, wynosi:
1) w roku 2011 – 9 836 tys. zł;
2) w roku 2012 – 10 022 tys. zł;
3) w roku 2013 – 10 330 tys. zł;
4) w roku 2014 – 10 770 tys. zł;
5) w roku 2015 – 11 240 tys. zł;
6) w roku 2016 – 11 690 tys. zł;
7) w roku 2017 – 12 198 tys. zł;
8) w roku 2018 – 12 719 tys. zł;
9) w roku 2019 – 13 254 tys. zł;
10) w roku 2020 – 13 801 tys. zł.
2. Organem monitorującym wykorzystanie limitów wydatków określonych w ust. 1 jest
minister właściwy do spraw finansów publicznych.
  51
 
3. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok
budżetowy limitu wydatków określonego w ust. 1, stosuje się mechanizm korygujący polegający
na zmniejszeniu, nie więcej jednak niż o 50 %, miesięcznego wynagrodzenia ryczałtowego, o
którym mowa w art. 65 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, określa
wysokość zmniejszonych miesięcznych wynagrodzeń ryczałtowych przysługujących osobom
pełniącym funkcje w organach właściwych w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów
publicznych oraz okres, w którym te wynagrodzenia przysługują w zmniejszonej wysokości,
biorąc pod uwagę zapewnienie właściwego funkcjonowania tych organów.
Art. 19. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.



07/45rch
  52
 


UZASADNIENIE

Przedmiotem projektu jest nowelizacja ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o
odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 14,
poz. 114, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. Ustawa określa zasady odpowiedzialności za
naruszenie dyscypliny finansów publicznych, w tym katalog podmiotów mogących ponosić
odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych oraz zamknięty katalog
naruszeń dyscypliny finansów publicznych, za których zawinione popełnienie nakładane są
kary, a także procedurę dochodzenia odpowiedzialności za te naruszenia.

Dotychczasowy okres funkcjonowania ustawy, która weszła w życie w dniu 1 lipca
2005 r., pozwolił na dokonanie jej oceny pod kątem występujących w niej niedociągnięć.
Obecne rozwiązania wymagają rozszerzenia i umocnienia, tak aby w pełni gwarantowały
należyte przeprowadzenie postępowania, a w rezultacie ukaranie osób odpowiedzialnych za
naruszenie dyscypliny finansów publicznych w sposób adekwatny do popełnionego
naruszenia. Powodem podjęcia ingerencji ustawodawczej jest także zbyt słabe wypełnianie
funkcji represyjnej postępowania w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów
publicznych. System odpowiedzialności wymaga również modyfikacji ze względu na
zmiany w źródłach prawa finansowego oraz konieczność usunięcia wątpliwości
interpretacyjnych.

Potrzeba zmiany przepisów ustawy, tak aby system odpowiedzialności za
naruszenie dyscypliny finansów publicznych skutecznie służył eliminowaniu niezgodnych z
prawem zachowań w zakresie gospodarowania środkami publicznymi, wynika z
konieczności:
1) poprawy skuteczności i sprawności egzekwowania odpowiedzialności za naruszenie
dyscypliny finansów publicznych,
2) usprawnienia postępowania w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów

publicznych,
3) usprawnienia działania organów orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny
finansów publicznych,
4) racjonalizacji ponoszonych kosztów dochodzenia odpowiedzialności za naruszenie
dyscypliny finansów publicznych, przez zmniejszenie liczby komisji orzekających,
5) wzmocnienia zapobiegawczej i dyscyplinującej roli postępowania w sprawach o
naruszenie dyscypliny finansów publicznych w sferze finansów publicznych,
6) uporządkowania regulacji oraz zwiększenia precyzji niektórych przepisów.
W celu wyeliminowania negatywnych zjawisk w regulowanym obszarze niezbędne jest:
1) poszerzenie zakresu podmiotowego osób objętych odpowiedzialnością za naruszenie
dyscypliny finansów publicznych,
2) dostosowanie katalogu naruszeń dyscypliny finansów publicznych, tak aby tworzył
on spójny system penalizujący działania sprzeczne z podstawowymi zasadami
gospodarowania środkami publicznymi,
3) zmodyfikowanie wytycznych wymiaru kar oraz ograniczenie stosowania instytucji
odstąpienia od wymierzenia kary,
4) utworzenie komisji właściwych dla kilku resortów (zmniejszenie liczby komisji
orzekających),
5) zmiana sposobu wynagradzania osób pełniących funkcje w organach właściwych w
sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych,
6) zwiększenie przejrzystości postępowania prowadzonego przez rzecznika dyscypliny
oraz zniesienie możliwości wnoszenia wniosku o ukaranie przez podmioty inne niż
rzecznik dyscypliny,
7) zwiększenie zakresu współpracy między rzecznikiem dyscypliny a zawiadamiającym
o okolicznościach wskazujących na popełnienie naruszenia,
8) wzmocnienie roli organów właściwych w sprawach o naruszenie dyscypliny
finansów publicznych w zapobieganiu naruszeniom przez sygnalizowanie uchybień w
działalności instytucji publicznych,
9) wzmocnienie nadzoru administracyjnego Przewodniczącego Głównej Komisji
Orzekającej nad komisjami orzekającymi I instancji,
10) zwiększenie uprawnień Głównego Rzecznika jako przełożonego rzeczników
dyscypliny w zakresie sprawowanej funkcji,
11) wprowadzenie nadzoru administracyjnego Ministra Finansów nad Głównym
Rzecznikiem i Główną Komisją Orzekającą,
2