Rządowy projekt ustawy o zalegalizowaniu pobytu niektórych cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy o cudzoziemcach

Druk nr 4394

Warszawa, 30 czerwca 2011 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-11-11


Pan

Grzegorz
Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej


Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy
- o zalegalizowaniu pobytu niektórych
cudzoziemców na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej oraz o
zmianie ustawy o udzielaniu
cudzoziemcom ochrony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy o
cudzoziemcach
z projektami aktów
wykonawczych.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Spraw
Wewnętrznych i Administracji.
Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt


U S T A W A
z dnia

o zalegalizowaniu pobytu niektórych cudzoziemców na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom
ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy o cudzoziemcach


Art. 1. Ustawa określa zasady zalegalizowania pobytu cudzoziemców
przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1) nieprzerwanie co najmniej od dnia 20 grudnia 2007 r., których
pobyt na tym terytorium w dniu wejścia w życie ustawy jest
nielegalny;
2) nieprzerwanie co najmniej od dnia 1 stycznia 2010 r., którym przed
tym dniem została wydana ostateczna decyzja o odmowie nadania
statusu uchodźcy, zawierająca orzeczenie o wydaleniu, i których
pobyt na tym terytorium w dniu wejścia w życie ustawy jest
nielegalny;
3) wobec których w dniu 1 stycznia 2010 r. trwało postępowanie
w sprawie nadania statusu uchodźcy wszczęte na skutek kolejnego
wniosku.

Art. 2. 1. W postępowaniach w sprawie udzielenia lub cofnięcia
cudzoziemcom, o których mowa w art. 1, zezwolenia na zamieszkanie na czas
oznaczony na okres 2 lat, a także po udzieleniu tego zezwolenia, stosuje się przepisy
ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U.
z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.1)) oraz art. 59, art. 60 ust. 1 i 3 – 5 oraz 6
i art. 62 ust. 3 – 7, 8, 8a i ust. 9 pkt 2 i 3 lit. b ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r.
o cudzoziemcach (Dz. U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1694, z późn. zm.2)) oraz przepisy
wydane na podstawie art. 63 ust. 1 tej ustawy.
2. W postępowaniach, o których mowa w ust. 1, przy wykonywaniu
czynności mających na celu ustalenie okoliczności, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 3
i 4 lub art. 13 pkt 2 i 3, nie stosuje się art. 79 Kodeksu postępowania administracyjnego.
3. Udzielenie albo odmowa udzielenia zezwolenia, o którym mowa
w ust. 1, następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Art. 3. 1. Wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemców,
o których mowa w art. 1, udziela zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na
okres 2 lat, jeżeli wniosek o udzielenie tego zezwolenia zostanie złożony w terminie
6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
2. Cudzoziemcowi odmawia się udzielenia zezwolenia na
zamieszkanie na czas oznaczony, jeżeli:
1) nie spełnia wymogów do udzielenia tego zezwolenia;
2) jego dane znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do
celów odmowy wjazdu i zostały wpisane przez inne państwo
obszaru Schengen;
3) w postępowaniu w sprawie udzielenia tego zezwolenia został
złożony wniosek lub zostały przedstawione dokumenty
zawierające nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe
informacje;
4) w postępowaniu w sprawie udzielenia tego zezwolenia, w celu
użycia za autentyczny, podrobił lub przerobił dokument bądź
używał takiego dokumentu jako autentycznego;
5) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa
państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego
lub interes Rzeczypospolitej Polskiej;
6) jego dane znajdują się w wykazie cudzoziemców, których
pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest
niepożądany, zwanym dalej „wykazem”, i zostały umieszczone
 
2
na podstawie art. 128 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 13 czerwca
2003 r. o cudzoziemcach.
3. Od decyzji odmawiającej udzielenia zezwolenia, o którym mowa
w ust. 1, przysługuje odwołanie do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, zwanego
dalej „Szefem Urzędu”.
4. Pobyt cudzoziemca uznaje się za nieprzerwany, jeżeli nic innego
nie wynika z zebranego materiału dowodowego lub z okoliczności sprawy.
5. Pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
podczas postępowania w sprawie udzielenia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, oraz
na podstawie tego zezwolenia nie zalicza się do okresu legalnego i nieprzerwanego
pobytu cudzoziemca na tym terytorium, uprawniającego do uzyskania zezwolenia na
pobyt rezydenta długoterminowego WE.

Art. 4. Jeżeli termin do złożenia wniosku, o którym mowa w art. 3 ust. 1,
został zachowany i wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostały
uzupełnione w terminie, wojewoda zamieszcza w dokumencie podróży cudzoziemca
odcisk stempla, który potwierdza złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na
zamieszkanie na czas oznaczony.

Art. 5. 1. Jeżeli termin do złożenia wniosku, o którym mowa w art. 3 ust. 1,
został zachowany i wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostały
uzupełnione w terminie, pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
uważa się za legalny do dnia, w którym decyzja w sprawie zezwolenia, o którym mowa
w art. 3 ust. 1, stała się ostateczna.
2. Jeżeli termin do złożenia wniosku nie zostanie zachowany,
wojewoda pozostawia wniosek bez rozpoznania.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w razie zawieszenia na wniosek
strony postępowania w sprawie udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas
oznaczony.


 
3
Art. 6. 1. Jeżeli dane cudzoziemca ubiegającego się o udzielenie zezwolenia,
o którym mowa w art. 3 ust. 1, znajdują się w wykazie, wojewoda przed wydaniem
decyzji o udzieleniu zezwolenia zwraca się do Szefa Urzędu z wnioskiem o przekazanie
informacji o podstawie prawnej i uzasadnieniu faktycznym umieszczenia danych
cudzoziemca w wykazie.
2. Szef Urzędu udziela wojewodzie informacji o umieszczeniu
danych cudzoziemca w wykazie, terminie obowiązywania wpisu, podstawie prawnej
i uzasadnieniu faktycznym wpisu.
3. W przypadku wpisów umieszczonych na podstawie art. 128 ust. 1
pkt 6 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach Szef Urzędu nie udziela
wojewodzie informacji o uzasadnieniu faktycznym wpisu.

Art. 7. 1. Komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki
Straży Granicznej pobiera od cudzoziemca, który złożył wniosek o udzielenie
zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, odciski linii papilarnych za pomocą
kart daktyloskopijnych lub urządzenia do elektronicznego pobierania odcisków.
2. Odciski, o których mowa w ust. 1, pobiera komendant oddziału
Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej właściwy ze względu na
siedzibę wojewody, do którego cudzoziemiec złożył wniosek o udzielenie zezwolenia
na zamieszkanie na czas oznaczony.

Art. 8. Pozostawia się bez rozpoznania następujące wnioski złożone w toku
postępowania o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1:
1) wniosek o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas
oznaczony złożony na podstawie przepisów ustawy z dnia
13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach;
2) wniosek o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się lub o zezwolenie
na pobyt rezydenta długoterminowego WE.

Art. 9. Decyzja o udzieleniu zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1,
z dniem, w którym stała się ostateczna, powoduje wygaśnięcie decyzji o zobowiązaniu
do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, decyzji o wydaleniu z terytorium
 
4