Rządowy projekt ustawy o zalegalizowaniu pobytu niektórych cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy o cudzoziemcach

Rzeczypospolitej Polskiej oraz zawartych w innych decyzjach orzeczeń o zobowiązaniu
do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub orzeczeń o wydaleniu
z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 10. Dane cudzoziemca umieszczone w wykazie na innej podstawie niż
art. 128 ust. 1 pkt 1 i 2 lub 6 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach
wykreśla się z wykazu, gdy decyzja o udzieleniu zezwolenia, o którym mowa w art. 3
ust. 1, stała się ostateczna.

Art. 11. 1. Wojewoda, który udzielił zezwolenia, o którym mowa
w art. 3 ust. 1, cudzoziemcowi, którego dane zostały umieszczone w wykazie,
przekazuje Szefowi Urzędu odpis ostatecznej decyzji w tej sprawie.
2. Wojewoda informuje cudzoziemca, któremu udzielono zezwolenia,
o którym mowa w art. 3 ust. 1, o obowiązkach związanych z uzyskaniem tego
zezwolenia.

Art. 12. Cudzoziemiec, któremu udzielono zezwolenia, o którym mowa
w art. 3 ust. 1, może wykonywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pracę bez
zezwolenia na podstawie umowy o pracę.

Art. 13. Cudzoziemcowi cofa się zezwolenie, o którym mowa w art. 3 ust. 1,
jeżeli:
1) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa
albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego albo
mogłoby to naruszyć interes Rzeczypospolitej Polskiej;
2) w postępowaniu w sprawie udzielenia tego zezwolenia został
złożony wniosek lub zostały przedstawione dokumenty
zawierające nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe
informacje;
3) w postępowaniu w sprawie udzielenia tego zezwolenia, w celu
użycia za autentyczny, podrobił lub przerobił dokument bądź
używał takiego dokumentu jako autentycznego;
 
5
4) opuścił na stałe terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 14. W ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom
ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2009 r. Nr 189, poz. 1472,
z 2010 r. Nr 81, poz. 531 oraz z 2011 r. Nr 73, poz. 390) wprowadza się następujące
zmiany:
1) w art. 2 po pkt 9b dodaje się pkt 9c i 9d w brzmieniu:
„9c) przesiedlenie – przeniesienie z kraju trzeciego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemca uznanego przez
Wysokiego Komisarza do Spraw Uchodźców za
kwalifikującego się do ochrony międzynarodowej, w celu
nadania statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony
uzupełniającej;
9d) relokacja – przemieszczenie z państwa członkowskiego na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemca objętego
ochroną międzynarodową w ramach podziału
odpowiedzialności i solidarności między państwami
członkowskimi;”;
2) w art. 21:
a) w ust. 1 pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5) nie może dłużej odmawiać korzystania z ochrony
państwa, którego jest obywatelem, z powodu ustania
okoliczności, w związku z którymi uzyskał status
uchodźcy, i nie przedstawił przekonywających
powodów związanych z prześladowaniami, w związku
z którymi uzyskał ten status, lub innych powodów
uzasadnionej obawy przed prześladowaniem,
uzasadniających jego odmowę korzystania z ochrony
państwa, którego obywatelstwo posiada;
6) będąc bezpaństwowcem, może powrócić do państwa,
w którym miał poprzednio stałe miejsce zamieszkania,
z powodu ustania okoliczności, w związku z którymi
 
6
uzyskał status uchodźcy, i nie przedstawił
przekonywających powodów związanych z prześla-
dowaniami, w związku z którymi uzyskał ten status, lub
innych powodów uzasadnionej obawy przed
prześladowaniem, uzasadniających jego odmowę
powrotu do tego państwa;”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Pozbawienie statusu uchodźcy w przypadku, o którym
mowa w ust. 1 pkt 5 lub 6, może nastąpić w przypadku:
1) zmian okoliczności mających charakter na tyle
znaczący i długotrwały, że dalsza obawa cudzoziemca
przed prześladowaniem nie jest uzasadniona;
2) gdy organy władzy publicznej kraju pochodzenia
cudzoziemca, jak również ugrupowania lub
organizacje, w tym organizacje międzynarodowe,
kontrolujące ten kraj lub znaczną część jego
terytorium, podjęły niezbędne środki w celu
zapobieżenia prześladowaniom, w szczególności
przez zapewnienie skutecznego systemu prawnego
w zakresie rozpoznawania, zapobiegania i wykry-
wania czynów stanowiących prześladowania oraz
karania za takie czyny, i zapewniają osobom
prześladowanym dostęp do takich środków.”;
3) w art. 29 w ust. 1 w pkt 6:
a) w lit. d średnik zastępuje się przecinkiem,
b) dodaje się lit. e w brzmieniu:
„e) adresie ośrodka, w którym musi się on stawić;”;
4) w art. 36:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, potwierdza
się okres, jaki upłynął od dnia wszczęcia postępowania,
oraz okoliczność, że przyczyna niewydania decyzji
 
7
w
terminie 6 miesięcy nie leży po stronie
wnioskodawcy.”,
b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, jest ważne do
dnia, w którym decyzja w sprawie o nadanie statusu
uchodźcy stanie się ostateczna.”;
5) w art. 37:
a) w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:
„3a) stawić się w ośrodku w terminie 2 dni od dnia przyjęcia
wniosku przez organ przyjmujący wniosek;”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Przepisu ust. 1 pkt 3a nie stosuje się do cudzoziemca,
o którym mowa w art. 70 ust. 2.”;
6) w art. 41 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Jeżeli w toku postępowania inne państwo członkowskie,
odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku o nadanie statusu
uchodźcy na podstawie rozporządzenia Rady (WE)
nr 343/2003, wyrazi zgodę na przejęcie wnioskodawcy lub
osoby, w imieniu której wnioskodawca występuje, organ
prowadzący postępowanie wydaje decyzję o ich
przekazaniu i o umorzeniu postępowania.”;
7) w art. 42 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) nie stawił się w ośrodku w terminie 2 dni od dnia przyjęcia
wniosku przez organ przyjmujący wniosek,”;
8) w art. 48:
a) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) jest obowiązany do opuszczenia terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie decyzji
o wydaleniu, która nie została wykonana;”,
b) w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
 
8
„2) obowiązek opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej wynika z wcześniejszej decyzji o wydaleniu,
która nie została wykonana, a decyzja o odmowie
nadania statusu uchodźcy nie zawiera orzeczenia
o
udzieleniu ochrony uzupełniającej albo zgody na
pobyt tolerowany.”;
9) po art. 53 dodaje się art. 53a w brzmieniu:
„Art.
53a. Koszty wydalenia cudzoziemca, wobec którego
postępowanie w sprawie nadania statusu uchodźcy
zakończyło się orzeczeniem o wydaleniu, są
finansowane z budżetu państwa z części, której
dysponentem jest minister właściwy do spraw
wewnętrznych.”;
10) w art. 67 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Małoletniego bez opieki, któremu odmówiono nadania
statusu uchodźcy, udzielenia ochrony uzupełniającej i zgody
na pobyt tolerowany, pozostawia się w placówce opiekuńczo-
-wychowawczej do czasu przekazania go organom lub
organizacjom kraju pochodzenia, do których zadań
statutowych należą sprawy małoletnich.”;
11) w art. 70:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1.
Wnioskodawcy oraz osobie, w imieniu której
wnioskodawca występuje, zapewnia się pomoc socjalną
i opiekę medyczną oraz można zapewnić:
1) pomoc w dobrowolnym powrocie do kraju, do którego
mają prawo wjazdu, zwaną dalej „pomocą
w dobrowolnym powrocie”;
2) pomoc w przypadku przeniesienia cudzoziemca do
innego państwa członkowskiego odpowiedzialnego za
rozpatrzenie wniosku o nadanie statusu uchodźcy na
podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 343/2003.”,
 
9