Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Drugiego Protokołu do Konwencji o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego, podpisanej w Hadze dnia 14 maja 1954 r., sporządzonego w Hadze dnia 26 marca 1999 r.

Druk nr 4283

Warszawa, 27 maja 2011 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-56-11


Pan

Grzegorz
Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej


Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

-
o ratyfikacji Drugiego Protokołu do
Konwencji o ochronie dóbr
kulturalnych w razie konfliktu
zbrojnego, podpisanej w Hadze dnia 14
maja 1954 r., sporządzonego w Hadze
dnia 26 marca 1999 r.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych zostali upoważnieni Minister Spraw
Zagranicznych oraz Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk

Projekt


W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:


W dniu 26 marca 1999 r. w Hadze został sporządzony Drugi Protokół do
Konwencji o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego, podpisanej
w Hadze dnia 14 maja 1954 r.
Po zaznajomieniu się z powyższym Protokołem, w imieniu Rzeczypospolitej
Polskiej oświadczam, że:
– został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień
w nim zawartych,
– jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony,
– będzie niezmiennie zachowywany.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej
Polskiej.
Dano w Warszawie, dnia
PREZYDENT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
PREZES RADY MINISTRÓW
05/37rch
Projekt



U S T A W A
z dnia

o ratyfikacji Drugiego Protokołu do Konwencji o ochronie dóbr kulturalnych w razie
konfliktu zbrojnego, podpisanej w Hadze dnia 14 maja 1954 r., sporządzonego w Hadze
dnia 26 marca 1999 r.


Art. 1.
Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej ratyfikacji Drugiego Protokołu do Konwencji o ochronie dóbr kulturalnych
w razie konfliktu zbrojnego, podpisanej w Hadze dnia 14 maja 1954 r., sporządzonego
w Hadze dnia 26 marca 1999 r.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.





05/36rch
UZASADNIENIE


I. Potrzeba i cel związania Rzeczypospolitej Polskiej Drugim Protokołem

Rzeczpospolita Polska w ponad tysiącletniej historii doświadczyła ogromu strat
w dobrach kultury, zwłaszcza II wojna światowa w znaczący sposób uszczupliła nasze
dziedzictwo kulturalne.
Mając na uwadze doświadczenia historyczne oraz potrzebę ochrony dóbr kultury na
wypadek konfliktu zbrojnego, Rzeczpospolita Polska aktywnie uczestniczyła na forum
międzynarodowym w pracach nad przygotowaniem i przyjęciem Konwencji o ochronie dóbr
kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego, podpisanej w Hadze dnia 14 maja 1954 r.
Złożywszy dokument ratyfikacji w 1956 r., Rzeczpospolita Polska stała się szóstym
państwem, które ratyfikowało Konwencję. Wcześniej Konwencję ratyfikowały Egipt, San
Marino, Myanmar, Meksyk oraz Węgry.
W 1992 r., z inicjatywy UNESCO i rządu Holandii, powołano zespół konsultacyjny
w celu dokonania przeglądu postanowień Konwencji. Powołanie zespołu było także reakcją
społeczności międzynarodowej na problemy niszczenia i wywozu dóbr kultury podczas
konfliktów zbrojnych, w szczególności w Zatoce Perskiej i b. Jugosławii. Wynikiem
powyższych prac stał się projekt Drugiego Protokołu.
Rzeczpospolita Polska wniosła znaczący wkład w przygotowanie końcowej wersji
Drugiego Protokołu, aktywnie uczestnicząc w pracach powołanych zespołów roboczych,
zgłaszając propozycje zmian i poprawek do kolejnych wersji projektu. Rzeczpospolita Polska
była także organizatorem międzynarodowej konferencji na temat ochrony dóbr kultury na
wypadek zagrożeń czasu wojny i pokoju, która odbyła się w Krakowie w 1996 r. pod
patronatem UNESCO i NATO. W konferencji wzięło udział 15 państw i wiele organizacji
międzynarodowych. Dokument końcowy konferencji zawierał także propozycje niezbędnych
zmian w tekście Konwencji z 1954 r.

W dniach od 15 do 26 marca 1999 r. odbyła się w Hadze Konferencja dyplomatyczna
w sprawie przyjęcia Drugiego Protokołu. W Konferencji uczestniczyły delegacje z 74 państw
będących stronami Konwencji, a także 19 państw niezwiązanych Konwencją – m.in. Chin,
Japonii, Wielkiej Brytanii oraz Stanów Zjednoczonych. W ostatnim dniu Konferencji
uczestnicy przyjęli w drodze porozumienia zmodyfikowany tekst Drugiego Protokołu oraz
rezolucję dołączoną do Aktu końcowego Konferencji.
Tekst Drugiego Protokołu został przyjęty w dniu 26 marca 1999 r. i był otwarty do
podpisu od dnia 17 maja do dnia 31 grudnia 1999 r. Po upływie tego terminu państwa będące
stronami Konwencji z 1954 r. mogą przystąpić do Drugiego Protokołu, począwszy od dnia
1 stycznia 2000 r., poprzez złożenie dokumentu przystąpienia Dyrektorowi Generalnemu
UNESCO, stosownie do art. 42.
Drugi Protokół wszedł w życie w dniu 9 marca 2004 r., po upływie trzech miesięcy od
daty złożenia dwudziestego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia,
zgodnie z art. 43 ust. 1. Zgodnie z art. 43 ust. 2, w stosunku do poszczególnych państw
przystępujących do Drugiego Protokołu, wchodzi on w życie z upływem trzech miesięcy od
daty złożenia przez dane państwo dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub
przystąpienia. Aktualnie stronami Drugiego Protokołu jest 59 państw.
Fakt, iż Drugi Protokół jest wyrazem wieloletnich dążeń społeczności
międzynarodowej do wzmocnienia ochrony dziedzictwa kulturalnego tak ludzkości, jak
i poszczególnych państw, stanowi podstawowe uzasadnienie przystąpienia Rzeczypospolitej
Polskiej do tego aktu. Rzeczpospolita Polska jest uznawana na arenie międzynarodowej za
państwo bardzo aktywnie uczestniczące we wszystkich działaniach legislacyjnych, jak
również działaniach faktycznych, na rzecz ochrony dóbr kultury, zwłaszcza tych, które są
podejmowane pod auspicjami UNESCO. Ratyfikacja Drugiego Protokołu będzie krokiem
zmierzającym w kierunku utrzymania tego wizerunku.
Podstawową okolicznością przemawiającą za ratyfikacją Drugiego Protokołu jest fakt,
że Rzeczpospolita Polska posiada znaczący zasób dóbr kultury o wyjątkowej wartości także
dla całej ludzkości, który to zasób warto poddać systemowi wzmocnionej ochrony
stworzonej przez Drugi Protokół.


2