Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw

2) w terminie późniejszym – w formie przelewu
na wyodrębniony rachunek bankowy organu
prowadzącego postępowanie administracyjne
w sprawie o nałożenie kary, przy czym koszty
przelewu ponosi obowiązany podmiot.
3.
Kaucja przechowywana jest na nieoprocento-
wanym rachunku bankowym, o
którym mowa
w ust. 2 pkt 2. Koszty związane z uiszczeniem
kaucji przez przelew na rachunek bankowy lub za
pomocą karty płatniczej – koszty związane
z autoryzacją transakcji i przekazem środków na
właściwy rachunek bankowy – pokrywa
obowiązany podmiot.
4. Kaucję przekazuje się:
1) na rachunek bankowy, określony w decyzji
o nałożeniu kary, w terminie 7 dni od dnia,
w którym decyzja stała się ostateczna, albo
2) na rachunek bankowy podmiotu, który ją
wpłacił, w terminie 7 dni od dnia
uprawomocnienia się decyzji lub orzeczenia
uchylającego decyzję o nałożeniu kary
pieniężnej.
5. W przypadku gdy wysokość nałożonej kary jest
mniejsza od wysokości pobranej kaucji, do
powstałej różnicy stosuje się odpowiednio przepis
ust. 4 pkt 2.
6. Odpowiedzialność za szkody spowodowane
ruchem pojazdów nienormatywnych ponosi
wykonujący przejazd pojazdem nienormatywnym.
Art. 140ae. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 140aa
ust. 1, są przekazywane odpowiednio do budżetów

25
jednostek samorządu terytorialnego lub na
wyodrębniony rachunek bankowy Generalnej
Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad.
2.
rodki z kar gromadzone na wyodrębnionym
rachunku bankowym Generalnej Dyrekcji Dróg
Krajowych i Autostrad są przekazywane w terminie
pierwszych dwóch dni roboczych po zakończeniu
tygodnia, w którym wpłynęły, na rachunek
Krajowego Funduszu Drogowego, z przeznacze-
niem na budowę lub przebudowę dróg krajowych,
drogowych obiektów inżynierskich i
przepraw
promowych oraz na zakup urządzeń do ważenia
pojazdów.
3. Urzędy celne i wojewódzkie inspektoraty
transportu drogowego otrzymują prowizję od
pobranych kar pieniężnych w wysokości 12 %
nałożonej kary.
4. Prowizja, o której mowa w ust. 3, stanowi dochód
budżetu państwa.
5. Od kar pieniężnych urzędy celne i wojewódzkie
inspektoraty transportu drogowego odliczają
prowizję, a pozostałą część kary, w terminie 4 dni
po każdych kolejnych 10 dniach miesiąca,
przekazują odpowiednio do podmiotów
wymienionych w ust. 1.”;
13) dodaje się załącznik do ustawy w brzmieniu określonym
w załączniku do niniejszej ustawy.
Art. 2. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U.
z 2007 r. Nr 19, poz. 115, z późn. zm.3)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 pkt 25 otrzymuje brzmienie:

26
,,25)

pojazd nienormatywny – pojazd lub zespół pojazdów
w rozumieniu art. 2 pkt 35a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r.
– Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108,
poz. 908, z późn. zm.2));”;
2) w art. 13:
a) w ust. 1 uchyla się pkt 2,
b) w ust. 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
,,Od opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1 oraz w ust. 2, są
zwolnione:”,
c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
,,5. Korzystający z drogi publicznej jest zwolniony z opłat,
o których mowa w ust. 1 pkt 1 i w ust. 2, w przypadku
wykonywania przez niego przejazdu w ramach pomocy
humanitarnej lub medycznej.”;
3) uchyla się art. 13c;
4) uchyla się art. 13g;
5) w art. 13k:
a) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
,,7. Karę pieniężną uiszcza się w formie bezgotówkowej za
pomocą przekazu na właściwy rachunek bankowy lub za
pomocą karty płatniczej, z tym że
w przypadku przedsiębiorców zagranicznych możliwe jest
uiszczenie kary pieniężnej w formie gotówkowej
bezpośrednio organowi, który ją wymierzył.”;
b) po ust. 7 dodaje ust. 7a – 7e w brzmieniu:
,,7a.

W przypadku uiszczenia kary pieniężnej w formie
gotówkowej organ wydaje pokwitowanie na druku
ścisłego zarachowania, stanowiące dowód uiszczenia tej
kary.

27
7b. Koszty związane z uiszczeniem kary pieniężnej przez
przekazanie jej na rachunek bankowy, a w przypadku
uiszczenia kary pieniężnej za pomocą karty płatniczej –
koszty związane z autoryzacją transakcji i przekazem
środków na właściwy rachunek bankowy – pokrywa
wpłacający.
7c. Do czasu uiszczenia kary pieniężnej przez przedsiębiorcę
zagranicznego pojazd kieruje się lub usuwa na jego koszt
na najbliższy parking strzeżony, o którym mowa
w art. 130a ust. 5c ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r.
– Prawo o ruchu drogowym.
7d.
W zakresie postępowania w związku z usuwaniem
pojazdu stosuje się odpowiednio przepisy art. 130a
ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu
drogowym.
7e. Zwrot pojazdu z parkingu następuje po ustaniu przyczyny
skierowania pojazdu na parking i przedstawieniu przez
kontrolowanego organowi, który wymierzył karę, dowodu
uiszczenia kary pieniężnej.”;
6) w art. 18 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) wydawanie
zezwoleń na przejazd pojazdów
nienormatywnych;”;
7) w art. 39 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) poruszania
się po drogach pojazdów nienormatywnych bez
wymaganego zezwolenia lub w sposób niezgodny
z przepisami ruchu drogowego;”;
8) w art. 40a:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
,,1. Opłaty określone w art. 13 ust. 1 i 2, z wyłączeniem
opłaty elektronicznej, w art. 13f ust. 1 i art. 40 ust. 3 oraz

28
kary pieniężne określone w art. 13k ust. 1 i 2, art. 29a
ust. 1 i 2 oraz w art. 40 ust. 12, a także opłaty z tytułu
umów zawieranych na podstawie art. 22 ust. 2 i art. 39
ust. 7, są przekazywane odpowiednio do budżetów
jednostek samorządu terytorialnego lub na wyodrębniony
rachunek bankowy Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych
i Autostrad.”,
b) uchyla się ust. 2;
9) uchyla się art. 40b i 40c;
10) art. 40d otrzymuje brzmienie:
„Art.
40d.
1.
W przypadku nieterminowego uiszczenia opłat,
o których mowa w art. 40 ust. 3, opłat wynikających
z umów zawieranych zgodnie z art. 22 ust. 2 i art. 39
ust. 7 oraz kar pieniężnych , o których mowa
w art. 13k ust. 1 i 2, art. 29a ust. 1 i 2 i art. 40
ust. 12, pobiera się odsetki ustawowe.
2. Opłaty, o których mowa w art. 40 ust. 3, wraz
z odsetkami za zwłokę, opłaty, o których mowa
w art. 13f ust. 1 oraz kary pieniężne, o których
mowa w art. 13k ust. 1 i 2, art. 29a ust. 1 i 2 i art. 40
ust. 12, wraz z odsetkami za zwłokę podlegają
przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym
w
przepisach o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji.
3. Obowiązek uiszczenia opłat, o których mowa w art.
13f ust. 1 i art. 40 ust. 3 oraz kar pieniężnych,
o których mowa w art. 13k ust. 1 i 2, art. 29a ust. 1
i 2 oraz w art. 40 ust. 12, przedawnia się z upływem
5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego,

w którym opłaty lub kary powinny zostać
uiszczone.”;

29