Rządowy projekt ustawy o nasiennictwie

bioróżnorodności;

6)populacja miejscowa – oznacza zbiór populacji gatunku rośliny lub

zbiór jednorodnego genetycznie wegetatywnego potomstwa pojedynczej

rośliny w ramach gatunku rośliny (klony), które w sposób naturalny

przystosowały się do warunków środowiskowych regionu pochodzenia;


Art. 28
1. Odmianę regionalną wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli:
1) ma znaczenie w określonym regionie, w którym odmiana ta była
tradycyjnie uprawiana i do którego naturalnie się przystosowała, zwanym
dalej „regionem pochodzenia”, dla:
a) zachowania materiału genetycznego w jego naturalnym otoczeniu, a w
przypadku gatunków roślin uprawnych – w środowisku rolniczego
gospodarowania, w którym gatunki wykształciły swoje właściwości
wyróżniające (zachowania in situ),
b) zrównoważonego wykorzystania zasobów genetycznych roślin
populacji miejscowych i odmian przystosowanych naturalnie do
warunków lokalnych i zagrożonych erozją genetyczną;
Art. 3
Artykuł 3
T Art.
3
1. W rozumieniu ustawy określenie:

Odmiany chronione

…
1. Państwa członkowskie mogą zatwierdzać odmiany

12) materiał siewny kategorii standard – oznacza:
chronione spełniające wymagania przewidziane w art. 4 i 5.

b) materiał siewny odmiany regionalnej lub odmiany amatorskiej,
2. Odmiany chronione są zatwierdzane w następujący sposób:

spełniający wymagania w zakresie wytwarzania i jakości dla tej kategorii,
a) państwa członkowskie mogą zatwierdzić odmianę jako

wytworzony przez zachowującego odmianę i przez niego oceniony, który
odmianę, której materiał siewny może być albo

jest przeznaczony do celów innych niż produkcja materiału siewnego,
zakwalifikowany jako "kwalifikowany materiał siewny

15) materiał siewny odmiany regionalnej – oznacza materiał siewny
odmiany chronionej", albo zweryfikowany jako "standardowy

wytworzony przez zachowującego odmianę i przez niego oceniony,
materiał siewny odmiany chronionej". Odmiana taka jest

spełniający wymagania w zakresie wytwarzania i jakości określone dla
wprowadzana do wspólnego katalogu odmian gatunków

tego materiału;
warzyw jako "odmiana chroniona, której materiał siewny jest
Art. 53
Art. 53. 1. Zachowujący odmianę dokonuje oceny polowej i oceny
kwalifikowany zgodnie z art. 10 dyrektywy Komisji
laboratoryjnej materiału siewnego:
2009/145/WE, lub zweryfikowana zgodnie z art. 11 tej
1) odmian regionalnych roślin rolniczych własnych odmian – w celu
dyrektywy";
uznania go za materiał siewny spełniający wymagania określone dla
b) państwa członkowskie mogą zatwierdzić odmianę jako
kategorii kwalifikowany;
odmianę, której materiał siewny może być jedynie
2) odmian regionalnych roślin warzywnych własnych odmian – w celu
zweryfikowany jako "standardowy materiał siewny odmiany
uznania go za materiał siewny kategorii kwalifikowany lub kategorii
chronionej". Odmiana ta jest wprowadzana do wspólnego
standard;
katalogu odmian gatunków warzyw jako "odmiana chroniona,
3) odmian amatorskich własnych odmian – w celu uznania go za materiał
której materiał siewny jest weryfikowany zgodnie z art. 11
siewny kategorii standard.
dyrektywy Komisji 2009/145/WE".
2. Zachowujący odmianę pobiera próby do:

1) oceny laboratoryjnej materiału siewnego odmian regionalnych i
odmian amatorskich;
2) oceny weryfikacyjnej sadzeniaków ziemniaka odmian regionalnych.
3. Zachowujący odmianę składa wojewódzkiemu inspektorowi
właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę
zachowującego odmianę, albo miejsce wykonywania działalności
gospodarczej, jeżeli jest inne niż miejsce zamieszkania zachowującego
odmianę – w przypadku gdy zachowującym odmianę jest osoba fizyczna
prowadząca działalność gospodarczą, wykaz prowadzonych plantacji
nasiennych odmian regionalnych, który zawiera informacje określone w
art. 36 ust. 7 pkt 2–4, 7 i 9.

20
4. Wykaz, o którym mowa w ust. 3, składa się w terminie określonym dla
składania wniosków o dokonanie oceny polowej materiału siewnego.
Art. 4
Istotne wymogi
T Art.
28
Art. 28. 1. Odmianę regionalną wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli:

1. Aby populacja miejscowa lub odmiana, o której mowa w art.

1) ma znaczenie w określonym regionie, w którym odmiana ta była
1 ust. 1 lit. a), została zatwierdzona jako odmiana chroniona,

tradycyjnie uprawiana i do którego naturalnie się przystosowała, zwanym
powinna mieć znaczenie dla zachowania zasobów

dalej „regionem pochodzenia”, dla:
genetycznych roślin.

a) zachowania materiału genetycznego w jego naturalnym otoczeniu, a w
2. W drodze odstępstwa od art. 1 ust. 2 dyrektywy

przypadku gatunków roślin uprawnych – w środowisku rolniczego
2003/91/WE państwa członkowskie mogą przyjąć własne

gospodarowania, w którym gatunki wykształciły swoje właściwości
przepisy w odniesieniu do odrębności, trwałości i

wyróżniające (zachowania in situ),
jednorodności odmian chronionych.

b) zrównoważonego wykorzystania zasobów genetycznych roślin
W takich przypadkach państwa członkowskie dopilnowują,

populacji miejscowych i odmian przystosowanych naturalnie do
aby w odniesieniu do odrębności i trwałości uwzględnione

warunków lokalnych i zagrożonych erozją genetyczną;
były co najmniej te cechy, o których mowa w:

2) jest odrębna, wyrównana i trwała, przy czym jeżeli poziom
a) kwestionariuszach technicznych załączonych do protokołów

wyrównania jest określany na podstawie występowania roślin
badań Wspólnotowego Urzędu Ochrony Odmian Roślin

nietypowych, stosuje się 10 % standard populacyjny przy przynajmniej 90
(CPVO) w przypadku gatunków wymienionych w załączniku I

% prawdopodobieństwie;
do dyrektywy 2003/91/WE, które odnoszą się do tych

3) zachowujący odmianę nadał odmianie nazwę zgodnie z wymaganiami,
gatunków; lub

o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, przy czym odmianie tej można
b) kwestionariuszach technicznych załączonych do

nadać więcej niż jedną nazwę, jeżeli nazwy te są od dawna znane;
wytycznych Międzynarodowego Związku dla Ochrony

4) jest zachowywana w regionie pochodzenia;
Nowych Odmian Roślin (UPOV) w przypadku gatunków

5) nie jest wpisana do krajowego rejestru albo wspólnotowego katalogu
wymienionych w załączniku II do dyrektywy 2003/91/WE,

jako odmiana inna niż odmiana regionalna albo odmiana amatorska lub
które odnoszą się do tych gatunków.

6) została skreślona z krajowego rejestru albo wspólnotowego katalogu co
W celu oceny jednorodności stosuje się dyrektywę

najmniej 2 lata przed dniem złożenia wniosku o jej wpis do krajowego
2003/91/WE.

rejestru albo dniem upływu okresu ustalonego na podstawie art. 104 ust. 3
Jeżeli jednak poziom jednorodności jest określany na

– w przypadku, o którym mowa w art. 104 ust. 1 pkt 2;
podstawie występowania roślin nietypowych, zastosowanie ma

7) nie została zgłoszona w celu przyznania wyłącznego prawa do odmiany
10-procentowy standard populacji i prawdopodobieństwo

albo nie jest chroniona wyłącznym prawem do odmiany, albo nie została
zatwierdzenia wynoszące co najmniej 90 %.

zgłoszona do ochrony, albo nie jest chroniona przez Wspólnotowy Urząd

Odmian Roślin (CPVO).

2. Odmianę amatorską wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli odmiana

nie ma znaczenia dla towarowej produkcji warzyw oraz spełnia warunki,

o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 5–7.




Art. 31
Art. 31. 1. Przy badaniu OWT odmian regionalnych albo odmian

amatorskich stosuje się przepisy art. 14 i 15 dotyczące badań OWT.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze

rozporządzenia, metody dotyczące badania OWT dla odmian regionalnych

oraz odmian amatorskich, biorąc pod uwagę biologiczne właściwości

poszczególnych gatunków.


Art. 5
Wymogi proceduralne
T Art.
30
Art. 30. 1. Odmianę regionalną oraz odmianę amatorską wpisuje się do
W drodze odstępstwa od art. 7 ust. 1 zdanie pierwsze
krajowego rejestru na wniosek zachowującego odmianę.
dyrektywy 2002/55/WE badania urzędowe nie są wymagane,
2. Wniosek o wpis odmiany regionalnej oraz odmiany amatorskiej do
jeżeli informacje wymienione poniżej są wystarczające do
krajowego rejestru zawiera:
podjęcia decyzji w sprawie zatwierdzenia odmian chronionych:
1) imię i nazwisko oraz adres i miejsce zamieszkania albo nazwę oraz

21
a) opis odmiany chronionej oraz jej nazwa;
adres i siedzibę zachowującego odpowiednio odmianę regionalną albo
b) wyniki badań innych niż urzędowe;
amatorską, z tym że w przypadku gdy zachowującym odpowiednio
c) wiedza praktyczna nabyta w czasie uprawy, rozmnażania i
odmianę regionalną albo amatorską jest osoba fizyczna prowadząca
wykorzystania odmiany, tak jak przedstawił to wnioskodawca
działalność gospodarczą zamiast adresu i miejsca zamieszkania tej osoby –
w danym państwie członkowskim;
miejsce i adres wykonywania działalności, jeżeli są inne niż adres i
d) inne informacje, w szczególności udzielone przez organy
miejsce zamieszkania tej osoby;
odpowiedzialne za genetyczne zasoby roślin lub organizacje
2) nazwę rodzaju lub gatunku rośliny uprawnej w języku polskim i nazwę
uznane dla tego celu przez państwa członkowskie.
botaniczną;
3) nazwę odpowiednio odmiany regionalnej albo odmiany amatorskiej;
4) wskazanie miejsca zachowania odpowiednio odmiany regionalnej albo
odmiany amatorskiej;
5) wskazanie regionu pochodzenia, którego położenie określa się zgodnie
z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału
terytorialnego państwa – w przypadku odmian regionalnych;
6) datę skreślenia odmiany odpowiednio z krajowego rejestru lub
wspólnotowego katalogu albo dzień wygaśnięcia okresu określonego w
104 ust. 3 – w przypadku, o którym mowa w art. 104 ust. 1 pkt 2.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:
1) decyzję o uznaniu odmiany regionalnej za odmianę mającą znaczenie, o
którym mowa w art. 28 ust. 1 pkt 1, w danym regionie pochodzenia albo
2) decyzję o uznaniu odmiany amatorskiej za odmianę niemającą
znaczenia dla towarowej produkcji warzyw;
3) kwestionariusz techniczny zawierający opis odpowiednio odmiany
regionalnej albo odmiany amatorskiej;
4) kopię dowodu uiszczenia opłaty za złożenie wniosku o wpis odmiany
do krajowego rejestru, o której mowa w art. 24 ust. 1.
4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się także:
1) wyniki badań OWT przeprowadzonych przez jednostki inne niż
Centralny Ośrodek,
2) informacje o wiedzy uzyskanej w trakcie uprawy, rozmnażania i
wykorzystania odpowiednio odmiany regionalnej albo odmiany
amatorskiej,
3) informacje dotyczące odpowiednio odmiany regionalnej albo odmiany
amatorskiej inne niż określone w pkt 2, uzyskane w szczególności od
jednostek odpowiedzialnych za genetyczne zasoby roślin lub od
organizacji wyznaczonych do tego celu przez inne niż Rzeczpospolita
Polska państwa członkowskie
– jeżeli zachowujący odmianę je posiada.
5. Wniosek o wpis odmiany regionalnej albo odmiany amatorskiej do
krajowego rejestru oraz kwestionariusz techniczny składa się na
formularzach udostępnionych na stronie internetowej administrowanej
przez Centralny Ośrodek.
6. Dane, o których mowa w ust. 3 pkt 3, nie mogą być udostępniane bez
zgody na piśmie zachowującego odmianę regionalną albo odmianę
amatorską..

Art. 6
Wykluczenie zatwierdzenia
T Art.
28
Art. 28. 1. Odmianę regionalną wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli:

Odmiana chroniona nie jest zatwierdzana dla celów
1) ma znaczenie w określonym regionie, w którym odmiana ta była
wprowadzenia do krajowego katalogu odmian, jeżeli:
tradycyjnie uprawiana i do którego naturalnie się przystosowała, zwanym
a) jest już wpisana do wspólnego katalogu odmian gatunków
dalej „regionem pochodzenia”, dla:

22
warzyw jako odmiana inna niż odmiana chroniona lub została
a) zachowania materiału genetycznego w jego naturalnym otoczeniu, a w
skreślona ze wspólnego katalogu w ciągu ostatnich dwóch lat,
przypadku gatunków roślin uprawnych – w środowisku rolniczego
albo od upłynięcia okresu przyznanego zgodnie z art. 15 ust. 2
gospodarowania, w którym gatunki wykształciły swoje właściwości
dyrektywy 2002/55/WE minęło mniej niż dwa lata; lub
wyróżniające (zachowania in situ),
b) jest chroniona wspólnotowym prawem ochrony odmiany
b) zrównoważonego wykorzystania zasobów genetycznych roślin
roślin, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2100/94 [8]
populacji miejscowych i odmian przystosowanych naturalnie do
lub krajowym prawem ochrony roślin, albo jeśli wniosek o
warunków lokalnych i zagrożonych erozją genetyczną;
ochronę takimi przepisami oczekuje na rozpatrzenie.
2) jest odrębna, wyrównana i trwała, przy czym jeżeli poziom
wyrównania jest określany na podstawie występowania roślin
nietypowych, stosuje się 10 % standard populacyjny przy przynajmniej 90
% prawdopodobieństwie;
3) zachowujący odmianę nadał odmianie nazwę zgodnie z wymaganiami,
o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, przy czym odmianie tej można
nadać więcej niż jedną nazwę, jeżeli nazwy te są od dawna znane;
4) jest zachowywana w regionie pochodzenia;
5) nie jest wpisana do krajowego rejestru albo wspólnotowego katalogu
jako odmiana inna niż odmiana regionalna albo odmiana amatorska lub
6) została skreślona z krajowego rejestru albo wspólnotowego katalogu co
najmniej 2 lata przed dniem złożenia wniosku o jej wpis do krajowego
rejestru albo dniem upływu okresu ustalonego na podstawie art. 104 ust. 3
– w przypadku, o którym mowa w art. 104 ust. 1 pkt 2;
7) nie została zgłoszona w celu przyznania wyłącznego prawa do odmiany
albo nie jest chroniona wyłącznym prawem do odmiany, albo nie została
zgłoszona do ochrony, albo nie jest chroniona przez Wspólnotowy Urząd
Odmian Roślin (CPVO).
2. Odmianę amatorską wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli odmiana
nie ma znaczenia dla towarowej produkcji warzyw oraz spełnia warunki,
o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 5–7.



Art.7 Nazwa
T Art.
28
Art. 28. 1. Odmianę regionalną wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli:

1. W odniesieniu do nazw odmian chronionych znanych przed
1) ma znaczenie w określonym regionie, w którym odmiana ta była
dniem 25 maja 2000 r. państwa członkowskie mogą dopuścić
tradycyjnie uprawiana i do którego naturalnie się przystosowała, zwanym
odstępstwa od rozporządzenia (WE) nr 637/2009, z wyjątkiem
dalej „regionem pochodzenia”, dla:
sytuacji, w których takie odstępstwa naruszałyby wcześniejsze
a) zachowania materiału genetycznego w jego naturalnym otoczeniu, a w
prawa strony trzeciej chronione na mocy art. 2 tego
przypadku gatunków roślin uprawnych – w środowisku rolniczego
rozporządzenia.
gospodarowania, w którym gatunki wykształciły swoje właściwości
2. Niezależnie od przepisów art. 9 ust. 2 dyrektywy
wyróżniające (zachowania in situ),
2002/55/WE państwa członkowskie mogą zatwierdzić dwie lub
b) zrównoważonego wykorzystania zasobów genetycznych roślin
więcej nazw odmiany, jeśli takie nazwy są tradycyjnie znane.
populacji miejscowych i odmian przystosowanych naturalnie do
warunków lokalnych i zagrożonych erozją genetyczną;
2) jest odrębna, wyrównana i trwała, przy czym jeżeli poziom
wyrównania jest określany na podstawie występowania roślin
nietypowych, stosuje się 10 % standard populacyjny przy przynajmniej 90
% prawdopodobieństwie;
3) zachowujący odmianę nadał odmianie nazwę zgodnie z wymaganiami,
o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, przy czym odmianie tej można
nadać więcej niż jedną nazwę, jeżeli nazwy te są od dawna znane;
4) jest zachowywana w regionie pochodzenia;

23
5) nie jest wpisana do krajowego rejestru albo wspólnotowego katalogu
jako odmiana inna niż odmiana regionalna albo odmiana amatorska lub
6) została skreślona z krajowego rejestru albo wspólnotowego katalogu co
najmniej 2 lata przed dniem złożenia wniosku o jej wpis do krajowego
rejestru albo dniem upływu okresu ustalonego na podstawie art. 104 ust. 3
– w przypadku, o którym mowa w art. 104 ust. 1 pkt 2;
7) nie została zgłoszona w celu przyznania wyłącznego prawa do odmiany
albo nie jest chroniona wyłącznym prawem do odmiany, albo nie została
zgłoszona do ochrony, albo nie jest chroniona przez Wspólnotowy Urząd
Odmian Roślin (CPVO).
2. Odmianę amatorską wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli odmiana
nie ma znaczenia dla towarowej produkcji warzyw oraz spełnia warunki,
o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 5–7.

Art. 8
Region pochodzenia
T Art.
28
Art. 28. 1. Odmianę regionalną wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli:

1. W przypadku zatwierdzenia przez państwo członkowskie

1) ma znaczenie w określonym regionie, w którym odmiana ta była
odmiany chronionej określane jest miejsce lub miejsca, region

tradycyjnie uprawiana i do którego naturalnie się przystosowała, zwanym
lub regiony, w których odmiana ta była tradycyjnie uprawiana i

dalej „regionem pochodzenia”, dla:
do których się naturalnie przystosowała, dalej zwane

a) zachowania materiału genetycznego w jego naturalnym otoczeniu, a w
"regionem pochodzenia". Państwo członkowskie uwzględnia

przypadku gatunków roślin uprawnych – w środowisku rolniczego
informacje udzielane przez organy odpowiedzialne za

gospodarowania, w którym gatunki wykształciły swoje właściwości
genetyczne zasoby roślin lub organizacje uznane dla tego celu

wyróżniające (zachowania in situ),
przez państwa członkowskie.

b) zrównoważonego wykorzystania zasobów genetycznych roślin
W przypadku gdy region pochodzenia znajduje się na

populacji miejscowych i odmian przystosowanych naturalnie do
terytorium więcej niż jednego państwa członkowskiego,

warunków lokalnych i zagrożonych erozją genetyczną;
wówczas wszystkie zainteresowane państwa członkowskie

2) jest odrębna, wyrównana i trwała, przy czym jeżeli poziom
identyfikują taki region na drodze wspólnego porozumienia.

wyrównania jest określany na podstawie występowania roślin
2. Państwo członkowskie lub państwa członkowskie

nietypowych, stosuje się 10 % standard populacyjny przy przynajmniej 90
identyfikujące region pochodzenia zgłaszają Komisji

% prawdopodobieństwie;
zidentyfikowany region.

3) zachowujący odmianę nadał odmianie nazwę zgodnie z wymaganiami,

o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, przy czym odmianie tej można

nadać więcej niż jedną nazwę, jeżeli nazwy te są od dawna znane;

4) jest zachowywana w regionie pochodzenia;

5) nie jest wpisana do krajowego rejestru albo wspólnotowego katalogu

jako odmiana inna niż odmiana regionalna albo odmiana amatorska lub

6) została skreślona z krajowego rejestru albo wspólnotowego katalogu co

najmniej 2 lata przed dniem złożenia wniosku o jej wpis do krajowego

rejestru albo dniem upływu okresu ustalonego na podstawie art. 104 ust. 3

– w przypadku, o którym mowa w art. 104 ust. 1 pkt 2;

7) nie została zgłoszona w celu przyznania wyłącznego prawa do odmiany

albo nie jest chroniona wyłącznym prawem do odmiany, albo nie została

zgłoszona do ochrony, albo nie jest chroniona przez Wspólnotowy Urząd

Odmian Roślin (CPVO).

2. Odmianę amatorską wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli odmiana

nie ma znaczenia dla towarowej produkcji warzyw oraz spełnia warunki,

o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 5–7.


Art. 112
Minister właściwy do spraw rolnictwa przekazuje Komisji Europejskiej
informacje o regionach pochodzenia, dodatkowych regionach wytwarzania
materiału siewnego danej odmiany regionalnej oraz dodatkowych

24