Rządowy projekt ustawy o nasiennictwie

metodyką międzynarodową lub, w przypadku gdy brak takiej

ochrony środowiska objętych przepisami ustawy – w przypadku
metodyki, zgodnie z inną odpowiednią metodyką.

uprawianych mieszanek dla ochrony środowiska;
W przypadku przedmiotowych badań zainteresowane państwo

5) określenie proponowanej do wprowadzenia do obrotu ilości mieszanki
członkowskie gwarantuje, że próbki są pobierane z partii

dla ochrony środowiska;
jednorodnych. Państwo członkowskie zapewnia stosowanie

6) wskazanie regionu pochodzenia mieszanki dla ochrony środowiska,
przepisów dotyczących wagi partii i wagi próbki

którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego
przewidzianych w art. 7 ust. 2 dyrektywy 66/401/EWG.

trójstopniowego podziału terytorialnego państwa;

7) wskazanie obszaru źródłowego;

8) określenie miejsca zbioru, a w przypadku uprawianych mieszanek dla

ochrony środowiska – dodatkowo miejsca rozmnażania;

9) termin i sposób zbioru mieszanek zbieranych bezpośrednio;

10) określenie rodzaju siedliska występującego w miejscu zbioru;

11)
rok zbioru mieszanki dla ochrony środowiska.

4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dołącza się świadectwo

mieszanki dla ochrony środowiska potwierdzające spełnienie wymagań w

zakresie wytwarzania i jakości dla mieszanki dla ochrony środowiska.

5. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się:

1) imię i nazwisko oraz adres i miejsce zamieszkania albo nazwę oraz

adres i siedzibę prowadzącego obrót, z tym że w przypadku gdy

prowadzącym obrót jest osoba fizyczna prowadząca działalność

gospodarczą zamiast adresu i miejsca zamieszkania tej osoby – miejsce i

adres wykonywania działalności, jeżeli są inne niż adres i miejsce

zamieszkania tej osoby;

2) ilość mieszanki dla ochrony środowiska, jaka może być wprowadzona

do obrotu;

3) region pochodzenia mieszanki dla ochrony środowiska, którego

położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego

trójstopniowego podziału terytorialnego państwa;

4) okres, na jaki wprowadza się mieszankę dla ochrony środowiska do

obrotu;

5) informacje, o których mowa w ust. 3 pkt 2–5, 7 i 8.

6. Całkowita ilość mieszanek dla ochrony środowiska nie może

przekroczyć 5 % ilości materiału siewnego mieszanek roślin pastewnych

wprowadzanego rocznie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze

rozporządzenia:

1) terminy składania wniosku, o którym mowa w ust. 2,

2) wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2

- biorąc pod uwagę cechy biologiczne poszczególnych grup roślin i

gatunków oraz konieczność właściwego i sprawnego zbilansowania ilości

mieszanek dla ochrony środowiska, a także zapewnienie sprawnego i

poprawnego składania wniosków




Art. 63
Art. 63. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z

ministrem właściwym do spraw ochrony środowiska, określi, w

drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe wymagania w zakresie wytwarzania mieszanek dla

ochrony środowiska zbieranych bezpośrednio oraz składników

50

uprawianych mieszanek dla ochrony środowiska,

2) szczegółowe wymagania w zakresie jakości mieszanek dla ochrony

środowiska zbieranych bezpośrednio oraz składników uprawianych

mieszanek dla ochrony środowiska,

3) wzór świadectwa mieszanki dla ochrony środowiska

– mając na uwadze właściwości biologiczne poszczególnych gatunków,

zachowanie różnorodności genetycznej w obszarach źródłowych

oraz zapewnienie jednolitego sposobu dokumentowania wyników

oceny mieszanki dla ochrony środowiska.1. Prowadzący obrót jest

obowiązany:
Art. 62.
1. Prowadzący obrót:

1) informuje właściwego ze względu na położenie obszaru źródłowego

regionalnego dyrektora ochrony środowiska o wyznaczonym miejscu
zbioru mieszanki dla ochrony środowiska zbieranej bezpośrednio lub
składników uprawianej mieszanki dla ochrony środowiska, w terminie 14
dni przed zbiorem;
2) umożliwia przeprowadzenie kontroli w zakresie wytwarzania i jakości
mieszanek dla ochrony środowiska, w tym pobieranie prób do badań;
3) udziela informacji lub wyjaśnień w zakresie prowadzonej produkcji –
na żądanie wojewódzkiego inspektora.
Kontrole, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są przeprowadzane przez
wojewódzkiego inspektora przynajmniej raz w danym sezonie
wegetacyjnym.
Art. 8
Ograniczenie ilościowe
T Art.
106
6. Całkowita ilość mieszanek dla ochrony środowiska nie może
Każde państwo członkowskie gwarantuje, że całkowita ilość
przekroczyć 5% ilości materiału siewnego mieszanek roślin pastewnych
materiału siewnego mieszanek dla ochrony środowiska w
wprowadzanego rocznie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej
obrocie w jednym roku nie przekracza 5 % całkowitej wagi
Polskiej.
wszystkich mieszanek materiału siewnego roślin pastewnych

objętych dyrektywą 66/401/EWG i wprowadzonych do obrotu
w danym roku w danym państwie członkowskim.
Art. 9
Zastosowanie ograniczeń ilościowych
T Art.

106
7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi w drodze
1. W przypadku mieszanek dla ochrony środowiska zbieranych
rozporządzenia:
bezpośrednio państwa członkowskie zapewniają, aby
1) terminy składania wniosku, o którym mowa w ust. 2,
producenci powiadamiali je przed rozpoczęciem każdego
2) wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2
sezonu wegetacyjnego o ilości materiału siewnego mieszanek
- biorąc pod uwagę cechy biologiczne poszczególnych grup roślin i
dla ochrony środowiska, o jaką zamierzają wnioskować we
gatunków, oraz konieczność właściwego i sprawnego zbilansowania
wniosku o zezwolenie, oraz o wielkości i lokalizacji
ilości mieszanek dla ochrony środowiska.
przewidzianych(-ego) miejsc(-a) zbioru.

W przypadku uprawianych mieszanek dla ochrony środowiska
państwa członkowskie zapewniają, aby producenci
powiadamiali je przed rozpoczęciem każdego sezonu
wegetacyjnego o ilości materiału siewnego mieszanek dla
ochrony środowiska, o jaką zamierzają wnioskować we
wniosku o zezwolenie, jak również o wielkości i lokalizacji
przewidzianych(-ego) miejsc(-a) zbioru oraz wielkości i
lokalizacji przewidzianych(-ego) miejsc(-a) rozmnażania.
2. Jeżeli z powiadomień, o których mowa w ust. 1, wynika, że
ilości określone w ust. 8 mogą być przekroczone, państwa
członkowskie określają dla każdego zainteresowanego

51
producenta ilość, którą dany producent może wprowadzić do
obrotu w danym sezonie wegetacyjnym.
Art. 10
Plombowanie opakowań i pojemników
T
Art. 97. 3. Etykiety i plomby prowadzących obrót mogą być stosowane dla
1. Państwa członkowskie gwarantują, że mieszanki dla
małych opakowań WE, materiału siewnego kategorii standard roślin
ochrony środowiska mogą być wprowadzane do obrotu jedynie
warzywnych, kategorii kwalifikowany lub kategorii standard odmian
w zamkniętych opakowaniach lub pojemnikach posiadających
regionalnych roślin warzywnych, kategorii standard odmian amatorskich,
plomby.
materiału siewnego odmian regionalnych roślin rolniczych oraz
2. W celu zabezpieczenia opieczętowania system plombujący
mieszanek dla ochrony środowiska.
obejmuje przynajmniej etykietę lub przytwierdzoną plombę.

3. Opakowania i pojemniki, o których mowa w ust. 1, powinny
być zaplombowane w taki sposób, aby nie można było ich
otworzyć bez uszkodzenia systemu plombującego lub
pozostawienia śladu manipulowania przy etykiecie producenta,
opakowaniu lub pojemniku.
Art. 11
Etykietowanie
T
Art. 101. Art. 101. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze
1. Państwa członkowskie gwarantują, że opakowania i
rozporządzenia:
pojemniki z mieszankami dla ochrony środowiska mają
1) rodzaje opakowań materiału siewnego dla poszczególnych gatunków
etykietę producenta lub nadruk albo stempel zawierający
lub grup roślin rolniczych i warzywnych, a także dla materiału siewnego
przynajmniej następujące informacje:
zaprawianego, oraz sposoby zabezpieczania tych opakowań,
a) sformułowanie "przepisy i normy UE";
2) jakie opakowania materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych
b) imię i nazwisko oraz adres osoby odpowiedzialnej za
uznaje się za małe opakowania WE,
umieszczanie etykiet lub znak identyfikacyjny tej osoby;
3) maksymalną wielkość opakowań dla mieszanek odmianowych roślin
c) metoda zbioru: zbiór bezpośredni lub uprawa;
warzywnych,
d) rok zaplombowania określony w następujący sposób:
4) szczegółowy sposób etykietowania i plombowania materiału siewnego
"zaplombowano w …" (rok);
roślin rolniczych i warzywnych, z uwzględnieniem:
e) region pochodzenia;
a) rozmiarów i koloru etykiet ustalonych dla poszczególnych kategorii i
f) obszar źródłowy;
stopni kwalifikacji materiału siewnego, rodzajów materiału siewnego oraz
g) miejsce zbioru;
mieszanek dla ochrony środowiska,
h) rodzaj siedliska występujący w miejscu zbioru;
b) treści informacji zamieszczanych na etykietach oraz w dokumencie
i) sformułowanie "mieszanka materiału siewnego roślin
towarzyszącym,
pastewnych dla ochrony środowiska przeznaczona do
c) małych opakowań WE
wykorzystania na obszarze o tym samym rodzaju siedliska,
– mając na względzie postęp techniki w tej dziedzinie, zapewnienie
który występuje w miejscu zbioru, nie uwzględniając
identyfikacji materiału siewnego i rozwiązania stosowane przez
warunków biotycznych";
międzynarodowe organizacje nasienne oraz biorąc pod uwagę rodzaj i
j) numer referencyjny partii nadany przez osobę
gatunek roślin, kategorię materiału siewnego oraz masę netto
odpowiedzialną za etykietowanie;
opakowania.
k) procent wagowy składników, takich jak gatunki i, w
odpowiednich przypadkach, podgatunki;
l) deklarowana waga netto lub brutto;
m) w przypadku zastosowania otoczkowania pestycydami,
inkrustacji zaprawami nasiennymi lub innymi dodatkami
stałymi należy wskazać rodzaj zastosowanego dodatku oraz
przybliżony stosunek wagi kłębków lub czystego materiału
siewnego do wagi całkowitej; oraz

n) w przypadku uprawianych mieszanek dla ochrony
środowiska – konkretna zdolność kiełkowania w odniesieniu
do składników mieszanki ujętych w dyrektywie 66/401/EWG,
które nie spełniają wymogów dotyczących kiełkowania

52
określonych w załączniku II do tej dyrektywy.
2. W odniesieniu do ust. 1 lit. k) wystarczy wskazać składniki
mieszanek dla ochrony środowiska zbieranych bezpośrednio, o
których mowa w art. 4 ust. 3.
3. W odniesieniu do ust. 1 lit. n) wystarczy wskazać wartość
średnią tych wymaganych konkretnych zdolności kiełkowania,
gdy ilość wymaganych konkretnych zdolności kiełkowania
przekracza pięć.
Art. 12
Monitorowanie
T
Art. 121. Art. 121. 1. Kontrola materiału siewnego polega na losowym sprawdzeniu
Państwa członkowskie zapewniają przestrzeganie niniejszej
wymagań w zakresie jakości oraz spełniania innych wymagań w zakresie
dyrektywy w drodze urzędowego monitorowania.
wytwarzania, oceny i przechowywania materiału siewnego, a także obrotu
tym materiałem.
2. Kontrolę materiału siewnego przeprowadza wojewódzki inspektor.
3. Pobieranie prób urzędowych i ocena materiału siewnego, dokonywane
przez organy Państwowej Inspekcji w ramach kontroli, nie podlegają
opłacie.
4. Jeżeli w wyniku kontroli materiału siewnego stwierdzono, że jedna lub
kilka partii materiału siewnego nie odpowiadają wymaganiom w zakresie
jakości albo wytwarzania, oceny i przechowywania materiału siewnego
lub obrotu tym materiałem, wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, w
zależności od zakresu i stopnia naruszeń, może:
1) nakazać usunięcie, w określonym terminie, nieprawidłowości
stwierdzonych w trakcie kontroli;
2) zakazać prowadzenia obrotu partią materiału siewnego niespełniającą
wymagań;
3) nakazać poddanie partii materiału siewnego niespełniającej wymagań
zabiegom uniemożliwiającym użycie go do siewu, sadzenia, szczepienia,
okulizacji lub tylko do rozmnażania roślin.
5. Decyzje, o których mowa w ust. 4, podlegają natychmiastowemu
wykonaniu.
6. Do podmiotów, o których mowa w art. 86 ust. 1 i art. 87 ust. 1,
niebędących przedsiębiorcami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2
lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr
220, poz. 1447 i Nr 239, poz. 1593) stosuje się odpowiednio przepisy
rozdziału 5 tej ustawy.
Art. 13
Sprawozdawczość
T Art.
107.
Minister właściwy do spraw rolnictwa przekazuje, na wniosek Komisji
Państwa członkowskie gwarantują, że producenci działający na

Europejskiej lub państw członkowskich, informacje dotyczące ilości
ich terytorium zawiadamiają o ilości mieszanek dla ochrony

mieszanek dla ochrony środowiska wprowadzonych do obrotu na
środowiska wprowadzonych do obrotu dla każdego sezonu

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz o jednostkach
wegetacyjnego.

odpowiedzialnych za genetyczne zasoby roślin.
Państwa członkowskie informują na żądanie Komisję i inne
Art. 92.
Art. 92. 1. Prowadzący obrót:
państwa członkowskie o ilości mieszanek dla ochrony

1) składa wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na
środowiska wprowadzonych do obrotu na ich terytorium.
miejsce zamieszkania albo siedzibę prowadzącego obrót, albo miejsce
wykonywania działalności, jeżeli jest inne niż miejsce zamieszkania
prowadzącego obrót – w przypadku gdy prowadzącym obrót jest osoba
fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, pisemne informacje
dotyczące obrotu materiałem siewnym, w tym materiałem przywożonym
z państw trzecich;
2) prowadzi dokumentację dotyczącą:

53
a) wytwarzania materiału siewnego – w przypadku, gdy został on przez
niego wytworzony lub zakontraktowany,
b) procesów technologicznych przerobu, a w szczególności czyszczenia,
suszenia, sortowania, otoczkowania i zaprawiania, pakowania i
przepakowywania,
c) sposobu postępowania z materiałem siewnym niezaliczonym do
kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany lub kategorii standard,
d)
tworzenia partii materiału siewnego z materiału siewnego
wytworzonego przez różnych producentów lub w różnych latach,
e) tworzenia mieszanek materiału siewnego,
f) obrotu materiałem siewnym.
2. Przepisów ust. 1 pkt 2 lit. a–e nie stosuje się do przedsiębiorcy, o
którym mowa w art. 84 ust. 1, który nabył materiał siewny w zamkniętym
opakowaniu i nie przepakował tego materiału.
3. Obowiązku składania informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1, nie
stosuje się do materiału siewnego nabytego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej od innych prowadzących obrót.
4. Informacje, o których mowa w ust. 1, prowadzący obrót składa raz w
danym roku gospodarczym.
5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze
rozporządzenia:
1) zakres i terminy składania informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z
uwzględnieniem poszczególnych gatunków oraz danych o produkcji
własnej, zakupie, sprzedaży i zapasach, pozwalających zbilansować obrót
materiałem siewnym u każdego prowadzącego obrót na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
2) sposób prowadzenia dokumentacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2
– mając na uwadze specyfikę wytwarzania, przerobu i przygotowania
poszczególnych grup roślin lub gatunków partii materiału siewnego do
obrotu oraz prowadzenie w jednolity sposób dokumentacji dotyczącej
materiału siewnego, a także zapewnienie jednolitego sposobu składania
informacji.
Art. 14
Powiadamianie o uznanych organizacjach odpowiedzialnych T Art.
107.

Minister właściwy do spraw rolnictwa przekazuje, na wniosek Komisji
za zasoby genetyczne roślin
Europejskiej lub państw członkowskich, informacje dotyczące ilości
Państwa członkowskie powiadamiają na żądanie Komisję o
mieszanek dla ochrony środowiska wprowadzonych do obrotu na
urzędach lub organizacjach odpowiedzialnych za zasoby
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz o jednostkach
genetyczne roślin uznanych do tego celu przez państwa
odpowiedzialnych za genetyczne zasoby roślin.
członkowskie.
Art. 15
Ocena
N



Komisja dokonuje oceny wdrażania niniejszej dyrektywy do
dnia 31 grudnia 2014 r.
Art. 16
Transpozycja
N



1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie, najpóźniej do
dnia 30 listopada 2011 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i
administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy.
Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji tekst
tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami a
niniejszą dyrektywą.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają

54