Rządowy projekt ustawy o nasiennictwie

6) umożliwienia wpisywania do krajowego rejestru odmiany, która ma kilku
zachowujących odmianę (w przypadku odmian niechronionych wyłącznym prawem);
7) wprowadzenia obowiązku sporządzania pisemnej informacji z wyników oceny
tożsamości i czystości odmianowej materiału siewnego;
8) rezygnacji z okresowej oceny laboratoryjnej dla mieszanek materiału siewnego;
zgodnie z proponowanym przepisem mieszanki materiału siewnego po dniu
30 czerwca trzeciego roku, licząc od dnia zabezpieczenia opakowania, nie mogą być
przeznaczone na cele siewne.

5. Wpływ aktu normatywnego na sytuację i rozwój regionalny

Wejście w życie projektowanej ustawy nie będzie miało wpływu na sytuację i rozwój
regionalny.

6. Konsultacje społeczne

W ramach prowadzonych konsultacji społecznych projekt ustawy został przesłany do
organizacji społeczno-zawodowych, związków zawodowych, a w szczególności do:
Sekretariatu Rolnictwa Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, Niezależnego Samorządnego
Związku Zawodowego Rolników Indywidualnych „Solidarność”, Związku Zawodowego
Rolnictwa „Samoobrona”, Krajowego Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych,
Krajowej Rady Izb Rolniczych, Sekcji Krajowej Pracowników Administracji Rządowej
i Samorządowej NSZZ „Solidarność”, Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa,
Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych, Związku Zawodowego Centrum
Narodowe Młodych Rolników, Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych
Rolników i Organizacji Rolniczych, Krajowej Rady Spółdzielczej, Związku Zawodowego
Rolników Rzeczpospolitej „SOLIDARNI”, Federacji Branżowych Związków Producentów
Rolnych, Związku Zawodowego Rolników „Ojczyzna”, Stowarzyszenia Polski Ziemniak,
Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych, Konfederacji Pracodawców Polskich,
Związku Rzemiosła Polskiego, Forum Związków Zawodowych, Business Centre Club,
Komisji Krajowej NSZZ Solidarność Pracowników ODR, Polskiej Izby Nasiennej, Związku
Twórców Odmian Roślin Uprawnych, Stowarzyszenia Polskich Szkółkarzy, a ponadto do

31
Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych oraz Państwowej Inspekcji
Ochrony Roślin i Nasiennictwa.

W toku uzgodnień społecznych uwagi zgłosiły: Polska Izba Nasienna, Związek
Twórców Odmian Roślin Uprawnych, Krajowa Rada Izb Rolniczych, Związek Szkółkarzy
Polskich, Federacja Branżowych Związków Producentów Rolnych, Stowarzyszenie Polskich
Szkółkarzy oraz Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych, Główny Inspektor
Ochrony Roślin i Nasiennictwa, a także Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin oraz Instytut
Sadownictwa i Kwiaciarstwa.
W trakcie zorganizowanych spotkań, po dyskusji, przyjęto uwagi dotyczące:
1) zmiany definicji odmiany amatorskiej – dostosowując ją do zawartej

w przepisach dyrektywy Komisji 2008/62/WE oraz dyrektywy Komisji 2009/145/WE,
2) zmiany definicji materiału siewnego kategorii elitarny – wskazując przez kogo
i do jakiego stopnia kwalifikacji materiał tej kategorii może być rozmnażany,
3) rezygnacji z definicji materiału siewnego odmiany regionalnej roślin warzywnych
kategorii kwalifikowany, ponieważ odmiana regionalna roślin warzywnych jest
wytwarzana i oceniana przez zachowującego odmianę (nie podlega urzędowej
kwalifikacji) i jako taka stanowi materiał siewny kategorii standard,
4) wprowadzenia definicji zgłaszającego odmianę – co oznacza hodowcę lub inny
podmiot składający wniosek o wpis odmiany do krajowego rejestru. Jest to
rozwiązanie obowiązujące w większości państw Unii Europejskiej,
5) doprecyzowania przepisu dotyczącego wniosku o wpis odmiany do krajowego
rejestru. Rozszerzono, w określonych przypadkach, jego zakres o oświadczenie
składającego wniosek. W przypadku rejestracji odmian traw gazonowych wymagane
jest oświadczenie, że materiał siewny nie będzie wykorzystywany do uprawy na cele
pastewne, natomiast w przypadku rejestracji odmiany z przeznaczeniem do państw
trzecich, oświadczenie, że odmiana jest przeznaczona wyłącznie do wywozu do tych
państw,
6) doprecyzowania przepisów stanowiących, że dyrektor Centralnego Ośrodka, po
wydaniu decyzji o wpisie odmiany do krajowego rejestru, może, na wniosek
zainteresowanego podmiotu, wydać zaświadczenie potwierdzające jego udział
w wyhodowaniu albo odkryciu i wyprowadzeniu odmiany,

32
7) dodania przepisu regulującego warunki wykorzystania do produkcji mieszańców
określonych linii (za zgodą ich hodowcy) oraz stanowiącego, że w przypadku odmian
mieszańcowych zachowujący odmianę jest obowiązany przedstawić zezwolenie
hodowcy na zachowywanie linii do produkcji mieszańców oraz przedstawić dowód
nabycia tych linii od hodowcy,
8) doprecyzowania przepisów w sprawie wydania przez dyrektora Centralnego Ośrodka
decyzji w sprawie skreślenia odmiany z krajowego rejestru z wyszczególnieniem
przypadków, które dotyczą zgłaszającego odmianę lub zachowującego odmianę,
9) wprowadzenia w części dotyczącej rejestracji odmian regionalnych i odmian
amatorskich upoważnienia dla ministra właściwego do spraw rolnictwa do określenia,
w drodze rozporządzenia, podmiotów odpowiedzialnych za genetyczne zasoby roślin,
do czego zobowiązane są państwa członkowskie na podstawie dyrektywy Komisji
2008/62/WE oraz dyrektywy Komisji 2009/145/WE,
10) doprecyzowania w rozdziale dotyczącym wytwarzania i oceny materiału siewnego
roślin rolniczych i warzywnych, przepisów dotyczących tego, kto i w jakim przypadku
zgłasza plantację do oceny polowej. W przypadku odmian chronionych wyłącznym
prawem do odmiany, składającym wniosek w tym zakresie jest hodowca lub osoba
przez niego upoważniona, natomiast w przypadku odmian niechronionych wyłącznym
prawem do odmiany, składającym wniosek o dokonanie oceny polowej pozostaje
prowadzący obrót. Wzór upoważnienia hodowcy do zgłaszania plantacji do oceny
polowej odmiany chronionej wyłącznym prawem do odmiany określi, w drodze
rozporządzenia, minister właściwy do spraw rolnictwa,
11) dodania przepisu, który stanowi, że w przypadku złożenia wniosku o dokonanie oceny
polowej przed dniem skreślenia danej odmiany z krajowego rejestru lub
wspólnotowego rejestru, materiał siewny takiej odmiany jest oceniany
i kwalifikowany w najniższym stopniu przewidzianym dla danego gatunku,
12) rezygnacji z propozycji zwiększenia wielkości plantacji roślin zbożowych do
5 ha, wobec uwag zgłoszonych przez przedsiębiorców zrzeszonych w Polskiej Izbie
Nasiennej,
13) dodania przepisu o akredytacji laboratoriów samodzielnych. Przepis ten został
pominięty w projekcie przedłożonym do konsultacji,
14) wprowadzenia przepisu, zgodnie z którym ocena laboratoryjna sadzeniaków
ziemniaka odmian regionalnych będzie dokonywana przez zachowującego odmianę,

33
15) rozszerzenia uprawnienia do pobierania prób materiału siewnego przez
akredytowanych próbobiorców o materiał kategorii elitarny,
16) doprecyzowania przepisów stanowiących o degradacji materiału siewnego, to jest
uznania partii materiału siewnego w niższym stopniu kwalifikacji niż wynika to
z kolejności rozmnożeń. Degradacji materiału siewnego dokonuje podmiot oceniający
i dotyczy ona całej ocenianej partii materiału siewnego,
17) dodania przepisu nakładającego na zachowującego odmianę regionalną obowiązku
składania wojewódzkiemu inspektorowi wykazu prowadzonych plantacji nasiennych,
co umożliwi właściwy nadzór i kontrolę nad wytwarzaniem i obrotem materiałem
siewnym odmian regionalnych,
18) wprowadzenia przepisu, zgodnie z którym ocenie tożsamości i czystości odmianowej
podlega materiał siewny roślin rolniczych i warzywnych wszystkich kategorii, jeżeli
przeznaczony jest do dalszej reprodukcji,
19) zmiany przepisu dotyczącego dokonywania oceny tożsamości i czystości odmianowej
materiału siewnego. Oceny tej zgodnie z nowym przepisem dokonuje COBORU.
Uznano bowiem, że instytucja, która dysponuje fachową kadrą, odpowiednimi
metodykami i gruntami ornymi w stacjach oceny odmian jest najlepiej przygotowana
do dokonywania tej oceny,
20) wprowadzenia przepisów, które w przypadku stwierdzenia braku tożsamości dają
właścicielowi badanej partii możliwość złożenia do dyrektora Centralnego Ośrodka
wniosku o sprawdzenie, czy nie nastąpiły ewentualne nieprawidłowości mające
wpływ na wynik oceny tożsamości i czystości odmianowej. Za wprowadzeniem
ww. przepisów wnioskowali wszyscy uczestnicy przeprowadzonych konsultacji,
21) uwzględnienia wniosku dotyczącego uznania ważności mieszanek materiału siewnego
do dnia 30 czerwca trzeciego roku, licząc od dnia zabezpieczenia opakowania
umieszczonego na etykiecie (w projekcie skierowanym do konsultacji było 2 lata),
22) doprecyzowania i uproszczenia przepisów dotyczących obowiązków dostawców
wytwarzających materiał szkółkarski, materiał rozmnożeniowy lub nasadzeniowy
roślin warzywnych i ozdobnych oraz sadzonek winorośli; z obowiązku
przechowywania dokumentów sprzedaży przez 3 lata wyłączono dokumenty
sprzedaży dla nieprofesjonalnych odbiorców,
23) wprowadzenia przepisu stanowiącego, że dla określonych przez ministra właściwego
do spraw rolnictwa w drodze rozporządzenia gatunków i odmian materiał szkółkarski

34
CAC powinien być wytwarzany wyłącznie z materiału szkółkarskiego kategorii
kwalifikowany,
24) doprecyzowania przepisów dotyczących oceny polowej materiału szkółkarskiego
kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany oraz składania wniosku o dokonanie tej
oceny,
25) doprecyzowania przepisu dotyczącego oceny laboratoryjnej materiału
rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych lub ozdobnych, której
dokonuje dostawca zajmujący się wytwarzaniem tego materiału,
26) dokonania zmiany nazwy dokumentu, który wystawiany jest przez podmiot
dokonujący oceny na podstawie otrzymanych wyników z „raportu” na „świadectwo”.
Jest to zgodne z obecnie obowiązującymi przepisami w tym zakresie,
27) wprowadzenia przepisu stanowiącego, że upoważnień i akredytacji do dokonywania
oceny materiału siewnego udziela się na czas nieokreślony. Na urzędowych
kwalifikatorów, urzędowych próbobiorców, akredytowanych kwalifikatorów,
akredytowanych próbobiorców i analityków nasiennych nakłada się jednocześnie
obowiązek uczestniczenia w corocznych szkoleniach doskonalących zakończonych
testem sprawdzającym. Wprowadzono ponadto opłaty za sprawowanie nadzoru nad
akredytowanymi podmiotami,
28) skrócenia okresu, na jaki cofa się akredytację dla laboratoriów, z 2 lat do roku,
29) wprowadzenia przepisu, zgodnie z którym podmiot, który nie zgadza się z wynikami
kontroli pracy akredytowanych kwalifikatorów, akredytowanych próbobiorców oraz
akredytowanych laboratoriów przeprowadzonej przez wojewódzkiego inspektora,
może zwrócić się do Głównego Inspektora z wnioskiem o ponowne dokonanie oceny
materiału siewnego,
30) rozszerzenia przepisu dotyczącego wprowadzenia do obrotu odmian o odmiany
wpisane do odpowiednich rejestrów innych niż Rzeczpospolita Polska państw
członkowskich, przepis ten umożliwia obrót materiałem siewnym odmiany wpisanej
do rejestru w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, przed
umieszczeniem jej we wspólnotowym katalogu,
31) uzupełnienia przepisów dotyczących kontroli materiału siewnego o przepis
umożliwiający wojewódzkiemu inspektorowi wydanie nakazu usunięcia
stwierdzonych w czasie kontroli wad materiału siewnego, w określonym terminie,

35