Rządowy projekt ustawy o nasiennictwie

ilości materiału siewnego danego gatunku stosowanego rocznie na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
W przypadku odmian regionalnych roślin warzywnych w decyzji w sprawie
dopuszczenia do obrotu określa się ilość materiału siewnego potrzebną do obsiania określonej
powierzchni (40, 20 albo 10 ha), którą zróżnicowano dla trzech grup roślin, biorąc pod uwagę
ich znaczenie gospodarcze.
Przepisy projektu ustawy określają również ilości materiału siewnego, które mogą być
wprowadzone do obrotu dla odmian amatorskich roślin warzywnych. Materiał siewny tych
odmian wprowadza się do obrotu w małych opakowaniach. Ilość materiału siewnego odmian
amatorskich w małych opakowaniach nie może przekraczać 250 g, 25 g lub 5 g,
w zależności od wielkości i ciężaru nasion.
W dziale VII znajdują się przepisy dotyczące wprowadzania do obrotu materiału
siewnego wytworzonego w ramach tymczasowego eksperymentu. Tymczasowe
eksperymenty wprowadzane są przez Komisję Europejską w drodze decyzji. Udział państwa
członkowskiego w danym eksperymencie jest dobrowolny. Eksperyment musi być
prowadzony zgodnie z decyzją Komisji Europejskiej, która go wprowadza.
Tytuł VI obejmuje przepisy dotyczące opłat związanych z oceną materiału siewnego.
Materiał siewny, zgodnie z definicją, obejmuje materiał siewny roślin rolniczych, materiał
siewny roślin warzywnych, sadzeniaki ziemniaka, materiał szkółkarski, materiał
rozmnożeniowy roślin warzywnych, materiał rozmnożeniowy roślin ozdobnych, materiał
nasadzeniowy roślin warzywnych lub ozdobnych oraz materiał rozmnożeniowy winorośli.
W celu ułatwienia korzystania przez podmioty zajmujące się wytwarzaniem i obrotem
materiałem siewnym z przepisów zawartych w projekcie ustawy, w jednym tytule zebrano
przepisy, które określają, jakie czynności podlegają opłacie, jaki jest tryb i termin wnoszenia
tych opłat oraz sankcje w przypadku niewniesienia tych opłat.
Zgodnie z obowiązującą ustawą na wniosek wydawane jest tylko świadectwo
mieszanki materiału siewnego. Pozostałe świadectwa i informacje stanowią integralną część
poszczególnych ocen materiału siewnego i nie są wydawane na wniosek zainteresowanego
podmiotu. W związku z powyższym jedynie świadectwo mieszanki materiału siewnego
podlega opłacie skarbowej.
Mając na uwadze przejrzystość i jasność przepisów, a także uwzględniając szczególny
charakter materiału siewnego, wprowadzono przepis, zgodnie z którym do świadectw
i informacji wydawanych dla materiału siewnego nie stosuje się przepisów Kodeksu

21
postępowania administracyjnego. Przepis dotyczący opłaty za wydanie świadectwa mieszanki
materiału siewnego został przeniesiony do opłat związanych z oceną materiału siewnego
(art. 115 ust. 1 pkt 9). Opłata będzie stanowiła dochód budżetu państwa.
W tytule VII zostały wprowadzone przepisy dotyczące obowiązku informowania
wojewódzkiego inspektora o sprowadzonym z państw trzecich materiale siewnym w celu
zapewnienia właściwej kontroli materiału siewnego i nadzoru nad obrotem tym materiałem,
w tym materiałem siewnym odmian zmodyfikowanych genetycznie.
Tytuł VIII obejmuje przepisy dotyczące zakresu kontroli oraz zasad dokonywania tej
kontroli nad wytwarzaniem materiału siewnego i obrotem tym materiałem.
Tytuł IX zawiera dwa działy. W dziale I zostały określone przepisy dotyczące opłat
sankcyjnych, a w dziale II – przepisy karne dotyczące nieprzestrzegania przepisów projektu
ustawy.
Po Komisji Prawniczej został dodany przepis mówiący o tym, że do rolników i dostawców
niebędących przedsiębiorcami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r.
o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 i Nr 239,
poz. 1593) stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału
5 – kontrola działalności
gospodarczej przedsiębiorcy. Przepis ten ma na celu zapewnienie jednakowych zasad
kontroli dla wszystkich podmiotów prowadzących obrót materiałem siewnym.
W odróżnieniu od obowiązujących przepisów proponuje się, aby wysokość opłaty sankcyjnej
wynosiła nie 300 %, a 200 % kwoty należnej za materiał siewny sprzedany lub dostarczony
niezgodnie z warunkami określonymi w art. 104 ust. 1 – 9 projektu.
Wprowadzono również przepis stanowiący, że prowadzący obrót materiałem siewnym bez
zgłoszenia zamiaru prowadzenia takiego obrotu jest obowiązany do wniesienia opłaty
sankcyjnej w wysokości 2 270 zł. Jest to dostosowanie tej opłaty do wysokości opłaty
sankcyjnej za prowadzenie obrotu środkami ochrony roślin bez wpisu do rejestru
przedsiębiorców określonej w przepisach o ochronie roślin.
Przepisy karne w porównaniu do tych zawartych w obowiązującej ustawie zostały
rozszerzone o przepisy dotyczące odmian regionalnych roślin rolniczych i warzywnych,
odmian amatorskich oraz mieszanek dla ochrony środowiska.
Tytuł X obejmuje przepisy zmieniające, przejściowe i końcowe wprowadzone w celu
zapewnienia płynnego i niepowodującego niedogodności dla działających podmiotów
przejścia między obowiązującą ustawą a przepisami projektu ustawy.

22
Konsekwencją przeniesienia przepisu dotyczącego opłaty za wydanie świadectwa
mieszanki materiału siewnego do opłat związanych z oceną materiału siewnego oraz
wprowadzeniem zaświadczeń o wpisie do ewidencji przedsiębiorców i ewidencji rolników
w

miejsce decyzji o wpisie do rejestru przedsiębiorców i rejestru rolników, jest
wprowadzenie odpowiednich zmian w ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie
skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635, z późn. zm.).
Konsekwencją wprowadzenia ewidencji przedsiębiorców i ewidencji rolników
w miejsce rejestru przedsiębiorców i rejestru rolników jest wprowadzenie odpowiednich
zmian w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych
rynków rolnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 231, poz. 1702, z późn. zm.).
Wdrażając przepisy dyrektywy Rady 2008/90/WE z dnia 29 września 2008 r.
w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym roślin sadowniczych i roślinami
sadowniczymi przeznaczonymi do produkcji owoców, wprowadzono przepisy, które
stanowią, że:
1) do krajowego rejestru wpisuje się odmiany roślin sadowniczych bez
przeprowadzania badań OWT – w przypadku odmian utrzymywanych przez dostawców na
liście odmian materiału szkółkarskiego CAC od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 września
2012 r.,
2) do dnia 31 grudnia 2018 r. może znajdować się w obrocie materiał szkółkarski
kategorii CAC wytworzony z plantacji szkółkarskich założonych przed dniem 30 września
2012 r.; materiał ten na etykiecie lub w dokumencie dostawcy powinien zawierać napis
„dyrektywa Rady 2008/90/WE art. 21”.
Projekt ustawy o nasiennictwie w dniu 25 sierpnia 2010 r. był rozpatrywany podczas
posiedzenia Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego i został uzgodniony.
Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
Projekt ustawy nie zawiera przepisów technicznych i w związku z tym nie podlega
notyfikacji w rozumieniu przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia
2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów
prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597).
Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej
w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 337)
projekt ustawy został zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa
Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Od dnia udostępnienia projektu ustawy w Biuletynie Informacji

23
Publicznej żaden podmiot nie zgłosił zainteresowania pracami nad projektem w trybie art. 7
tej ustawy.
Projekt ustawy został ujęty w Programie prac legislacyjnych Rządu na

I półrocze 2011 r.

24
OCENA SKUTKÓW REGULACJI

1. Podmioty, na które oddziałuje akt normatywny

Projektowana ustawa będzie miała wpływ na podmioty działające w obszarze
nasiennictwa, to jest na:
1) hodowców i zachowujących odmiany;
2) podmioty wytwarzające materiał siewny i prowadzące obrót materiałem siewnym;
3) Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych;
4) Państwową Inspekcję Ochrony Roślin i Nasiennictwa.

2. Wpływ aktu normatywnego na sektor finansów publicznych, w tym na budżet państwa
i budżety jednostek samorządu terytorialnego

Wejście w życie projektowanej ustawy nie spowoduje zwiększenia wydatków sektora
finansów publicznych, w tym budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu
terytorialnego, natomiast spowoduje zmniejszenie dochodów jednostek sektora finansów
publicznych w stosunku do obowiązującej ustawy.
Wysokość obecnie ponoszonych wydatków na realizację zadań wynikających
z obowiązującej ustawy wynosi ok. 55 165 tys. zł i wiąże się z realizacją zadań przez
Państwową Inspekcję Ochrony Roślin i Nasiennictwa (PIORiN) i Centralny Ośrodek Badania
Odmian Roślin Uprawnych (COBORU).
Szacuje się, że PIORiN wydaje ok. 23 % swojego budżetu, tj. ok. 27 327 tys. zł, na
realizację zadań wynikających z obowiązującej ustawy, związanych z nadzorem nad
wytwarzaniem i oceną materiału siewnego oraz obrotem tym materiałem, a w szczególności
na następujące działania urzędowe:
1) ocenę polową, ocenę laboratoryjną i ocenę cech zewnętrznych materiału siewnego;
2) kontrolę tożsamości materiału siewnego;
3) kontrolę przestrzegania zasad i obowiązujących wymagań w zakresie wytwarzania, oceny
i przechowywania materiału siewnego oraz obrotu tym materiałem, w tym
modyfikowanym genetycznie;

25