Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

którzy:

1) w terminie, o którym mowa w art. 61 ust. 1, nie
przedłożyli Krajowemu ośrodkowi
zweryfikowanego raportu; albo
2) w terminie, o którym mowa w art. 61 ust. 7, nie
przedłożyli Krajowemu ośrodkowi raportu;
3) nie dokonali rozliczenia wielkości emisji w
liczbie odpowiadającej wielkości emisji określonej
w zweryfikowanym raporcie lub ostatecznej
decyzji, o której mowa w art. 62 ust. 3 za poprzedni
rok okresu rozliczeniowego.
3. Krajowy ośrodek przekazuje wykaz, o którym
mowa w ust. 1, właściwym wojewódzkim
inspektorom ochrony środowiska w terminie do
dnia 15 maja każdego roku.
4. Minister właściwy do spraw środowiska
sporządza wykaz operatorów statków
powietrznych, którzy nie złożyli wniosków o
zatwierdzenie planów monitorowania, o których
mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1, i przekazuje ten
wykaz właściwym wojewódzkim inspektorom
ochrony środowiska w terminie do dnia 15 maja
2011 r.

Art. 17 Dostęp do informacji
N



Decyzje odnoszące się do rozdzielania przydziałów oraz
sprawozdań dotyczących emisji wymaganych na
podstawie pozwolenia na emisje gazów cieplarnianych
oraz znajdujących się w posiadaniu właściwego organu
są podawane do publicznej wiadomości przez ten organ
z zastrzeżeniem ograniczeń ustanowionych w art. 3 ust.
3 oraz art. 4 dyrektywy 2003/4/WE.
Art. 18 Właściwy organ

Art. 6
Nadzór nad systemem sprawuje minister właściwy do

Państwa Członkowskie podejmują właściwe uzgodnienia

spraw środowiska.
administracyjne, w tym wyznaczają właściwy organ lub


organy, dla wykonania reguł niniejszej dyrektywy.
Art. 7
Systemem administruje Krajowy ośrodek bilansowania i
W przypadku gdy wyznaczony jest więcej niż jeden

zarządzania emisjami, o którym mowa w art. 3 ust 1
organ, pracę tego organu podjęte na mocy niniejszej
ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania
dyrektywy musza być koordynowane.
emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji,
zwany dalej „Krajowym ośrodkiem”.

23


Art. 19 Rejestry

Art. 8
2.
Uprawnienia do emisji są utrzymywane w

1. Państwa Członkowskie zapewniają ustanowienie i

Krajowym rejestrze jednostek Kioto, o którym
utrzymania rejestru w celu zapewnienia należytego
mowa w art. 17 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o
uwzględnienia wydania, posiadania, przenoszenia oraz
systemie zarządzania emisjami gazów
anulowania przydziałów. Państwa Członkowskie mogą
cieplarnianych i innych substancji, zwanym dalej
utrzymywać swoje rejestry w skonsolidowanym
„Krajowym rejestrem”.
systemie, razem z jednym lub większa ilością Państw
3.
Prowadzący instalację jest obowiązany do
Członkowskich.
posiadania w Krajowym rejestrze rachunku
2. Jakakolwiek osoba może posiadać przydziały.
prowadzącego instalację oraz może posiadać
Rejestry są dostępne dla społeczeństwa oraz zawierają
osobiste rachunki posiadania.
oddzielną księgowość w celu odnotowania przydziałów
4.
Operator statku powietrznego jest obowiązany do
znajdujących się w posiadaniu każdej osoby, dla której
posiadania w Krajowym rejestrze rachunku
oraz od której przydziały są wydawane lub przenoszone.
operatora statku powietrznego oraz może posiadać
3. W celu wykonania niniejszej dyrektywy, Komisja
osobiste rachunki posiadania.
przyjmuje rozporządzenie zgodnie z procedurą określoną
5.
Podmioty nie wymienione w ustępie 2 i 3 mogą
w art. 23 ust. 2 w odniesieniu do znormalizowanego oraz
posiadać osobiste rachunki posiadania w
zabezpieczonego systemu rejestrów w formie
Krajowym rejestrze.
elektronicznych baz danych zawierających wspólne
6. Niewydane uprawnienia do emisji oraz
elementy danych w celu prześledzenia wydania,
uprawnienia do emisji, stanowiące krajową
posiadania, przeniesienia oraz anulowania przydziałów,
rezerwę uprawnień do emisji, o której mowa w art.
w celu zapewnienia dostępu społeczeństwa oraz
12 ust. 2 pkt 4, rezerwę dla zatwierdzonych
poufności we właściwy sposób oraz w celu zapewnienia,
projektów wspólnych wdrożeń, o której mowa w
że nie istnieją przeniesienia niezgodne z zobowiązaniami
art. 12 ust. 2 pkt 6, oraz specjalną rezerwę dla
wynikającymi z Protokołu z Kioto.
operatorów statków powietrznych, o której mowa
w art. 23 ust. 1, przyznane Rzeczypospolitej
Polskiej, są utrzymywane na krajowym rachunku
posiadania w Krajowym rejestrze.

24

Art. 20 Główny zarządca
N



1. Komisja wyznacza głównego zarządcę w celu
utrzymania niezależnego rejestru transakcji,
odnotowującego wydanie, przeniesienie oraz anulowanie
przydziałów.
2. Główny zarządca przeprowadza zautomatyzowaną
kontrolę każdego operatora w rejestrach przez
niezależny rejestr w celu zapewnienia, że nie ma
żądnych nieprawidłowości w wydawaniu,
przekazywaniu oraz anulowaniu przydziałów.
3. Jeśli stwierdzono nieprawidłowości przez
zautomatyzowane kontrole, główny zarządca
powiadamia Państwa Członkowskie lub zainteresowane
Państwa Członkowskie, które nie rejestrują danych
transakcji lub jakichkolwiek dalszych transakcji
odnoszących się do danych przydziałów do momentu
ustąpienia nieprawidłowości.
Art. 21 Sprawozdawczość Państw Członkowskich
N



1. Każdego roku Państwa Członkowskie przedkładają
Komisji sprawozdanie w sprawie stosowania niniejszej
dyrektywy. Sprawozdanie to zwraca szczególną wagę na
uzgodnienia dotyczące rozdzielenia przedziałów,
działanie rejestrów, zastosowanie monitorowania oraz
wskazań dotyczących sprawozdawczości, kontroli oraz
zagadnień odnoszących się do zgodności z dyrektywa
oraz w sprawie postępowania podatkowego dotyczącego
przydziałów, jeżeli takie istnieje. Pierwsze sprawozdanie
przekazywane jest Komisji do dnia 30 czerwca 2005 r.
Sprawozdanie sporządzone jest w oparciu o
kwestionariusz lub projekt opracowany przez Komisję
zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 6 dyrektywy
91/692/EWG. Kwestionariusz lub projekt przesyłany jest
Państwom Członkowskim przynajmniej na sześć
miesięcy przed upływem nieprzekraczalnego terminu na
sporządzenie pierwszego sprawozdania.
2. Na podstawie sprawozdań określonych w ust. 1,
Komisja publikuje sprawozdanie w sprawie stosowania
niniejszej dyrektywy w terminie trzech miesięcy od dnia
otrzymania sprawozdań od Państw Członkowskich.
3. Komisja gromadzi oraz wymienia informacje między
właściwymi organami Państw Członkowskich dotyczące
postępów odnoszących się do zagadnień rozdzielania,
działania rejestrów, monitorowania, sprawozdawczości,
25

kontroli oraz zgodności.
Art. 22 Zmiany w załączniku III
N



Komisja może zmienić załącznik III, z wyjątkiem
kryteriów 1, 5 oraz 7, na okres od 2008 r. do 2012 r. w
świetle sprawozdań przewidzianych w art. 21 oraz
doświadczenia ze stosowania niniejszej dyrektywy,
zgodnie z procedurą określoną w art. 23 ust. 2.
Art. 23 Komitet
N



1. Komisja jest wspomagana przez Komitet powołany
przez art. 8 dyrektywy 93/389/EWG.
2. W przypadku, dokonywania odniesienia do
niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 i 7 decyzji
1999/468/WE, uwzględniając przepisy jej art. 8.
Okres, ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE
ustala się na trzy miesiące.
3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.
Art. 24 Procedura jednostronnego włączenie dodatkowych
N

Nie dotyczy – tylko w I okresie rozliczeniowym

działań oraz gazów
1. Państwa Członkowskie mogą od 2008 r., stosować
pozwolenia na handel emisjami zgodnie z niniejszą
dyrektywą do działań, urządzeń oraz gazów
cieplarnianych, które nie są wymienione w załączniku I,
pod warunkiem że włączenie takich czynności, urządzeń
oraz gazów cieplarnianych jest zatwierdzone przez
Komisję zgodnie z procedurą określoną w art. 23 ust. 2,
biorąc pod uwagę wszelkie odpowiednie kryteria, w
szczególności skutki dla rynku wewnętrznego,
możliwość zakłócenia konkurencji, integralność
środowiskowa systemu oraz wiarygodność planowanego
systemu monitorowania oraz sprawozdawczości.
Państwa Członkowskie mogą od 2005 r., na takich
samych zasadach stosować handel przydziałami emisji
26

do urządzeń wykonujących działania wymienione w
załączniku I poniżej poziomów wydajności określonych
w tym Załączniku.
2. Dokonane przydzielenia urządzeniom wykonującym
takie działania są określone w krajowym planie
rozdzielania, o którym mowa w art. 9.
3. Komisja może, z własnej inicjatywy, lub, na wniosek
Państwa Członkowskiego, przyjąć wskazania dotyczące
monitorowania oraz sprawozdawczości w odniesieniu do
emisji z działań, urządzeń oraz gazów cieplarnianych,
które nie są wymienione w załączniku I zgodnie z
procedurą określoną w art. 23 ust. 2, jeśli monitorowanie
oraz sprawozdawczość dotyczące tych emisji mogą być
przeprowadzane z wystarczającą dokładnością.
4. W przypadku gdy wprowadzone są takie środki,
przeglądy przeprowadzone na podstawie art. 30
rozważają również czy załącznik I powinien zostać
zmieniony w celu objęcia emisji z tych czynności w
sposób zharmonizowany w całej Wspólnocie.

Art. 25 Powiązania z innymi systemami handlu emisjami
N

Nie dotyczy – tylko w I okresie rozliczeniowym

gazów cieplarnianych
1. Powinny zostać zawarte porozumienia z państwami
trzecimi wymienionymi w załączniku B do Protokołu z
Kioto, które ratyfikowały Protokół w celu zapewnienia
wzajemnego uznawania przydziałów między systemem
wspólnotowym oraz innymi systemami handlu emisjami
gazów cieplarnianych zgodnie z regułami określonymi w
art. 300 Traktatu.
2. W przypadku gdy zostało zawarte porozumienie
określone w ust. 1, Komisja opracowuje jakiekolwiek
niezbędne przepisy odnoszące się do wzajemnego
uznawania przydziałów na podstawie tego porozumienia
zgodnie z procedura określoną w art. 23 ust. 2.
27