Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych
projekt ustawy dotyczy ustanowienia zasad funkcjonowania systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 3887
- Data wpłynięcia: 2011-02-22
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych
- data uchwalenia: 2011-04-28
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 122, poz. 695
3887
dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i
zobowiązań operatorów na podstawie ust. 3.
Rady oraz decyzją nr 280/2004/WE Parlamentu
3. Państwa Członkowskie zapewniają, że najpóźniej do
Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 271 z
dnia 30 kwietnia każdego roku, operatorzy każdego
11.10.2008, str. 3).
urządzenia przyznają przydziały jednakowo dla emisji
całkowitej z urządzeń w trakcie poprzedniego roku
Art. 64
1. W terminie do dnia 30 kwietnia każdego roku
kalendarzowego jak zweryfikowano zgodnie z art. 15,
prowadzący instalację oraz operator statku
oraz, że są one następnie anulowane.
powietrznego dokonuje, za pośrednictwem rachunku
4. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne kroki w
w Krajowym rejestrze, rozliczenia wielkości emisji
celu zapewnienia, że przydziały zostaną anulowane w
polegającego na umorzeniu uprawnień do emisji w
każdym momencie na wniosek posiadających je osób.
liczbie odpowiadającej wielkości emisji ustalonej na
podstawie zweryfikowanego raportu, o którym
mowa w art. 55 ust. 3, sporządzonego za poprzedni
rok okresu rozliczeniowego.
2. Jeżeli z raportu, o którym mowa w art. 61 ust. 7, lub
ostatecznej decyzji, o której mowa w art. 62 ust. 3,
wynika, że wielkość emisji była większa, niż
określona w zweryfikowanym raporcie, o którym
mowa w art. 55 ust. 3, prowadzący instalację oraz
operator statku powietrznego w terminie 14 dni od
dnia wprowadzenia przez Krajowy ośrodek
wielkości emisji, w przypadkach o których mowa w
art. 63 ust. 1 pkt 2 lub 3, dokonuje umorzenia w
Krajowym rejestrze brakującej liczbie uprawnień do
emisji.
3. Jeżeli z raportu, o którym mowa w art. 61 ust. 7, lub
ostatecznej decyzji, o której mowa w art. 62 ust. 3,
wynika, że emisja była mniejsza, niż określona w
zweryfikowanym raporcie, o którym mowa w art. 55
ust. 3, umorzone uprawnienia w liczbie
przekraczającej wielkość emisji są zaliczane na
poczet rozliczenia emisji w kolejnych latach okresu
rozliczeniowego.
18
Art. 13 Wa ność przydziałów
Art. 10
3.
Uprawnienia do emisji niewykorzystane w danym
1. Przydziały są ważne w odniesieniu do emisji w trakcie
roku okresu rozliczeniowego zachowują ważność
okresu określonego w art. 11ustęp 1 lub 2, w odniesieniu
w kolejnych latach tego okresu.
do którego są wydawane.
4. Niewykorzystane w danym okresie
2. W cztery miesiące po rozpoczęciu pierwszego
rozliczeniowym uprawnienia do emisji znajdujące
pięcioletniego okresu określonego w art. 11 ust. 2,
się na rachunkach, o których mowa w art. 8 ust. 2-
przydziały, które nie są już ważne oraz nie zostały
4, w Krajowym rejestrze są zastępowane
przekazane oraz zostały anulowane zgodnie z art. 11 ust.
odpowiednią liczbą uprawnień do emisji ważnych
1 lub 2 są anulowane przez właściwy organ.
w kolejnym okresie rozliczeniowym.
Państwa Członkowskie mogą wydawać przydziały
osobom na bieżący okres w celu zastąpienia
jakichkolwiek przydziałów znajdujących się w ich
posiadaniu, które są anulowane zgodnie z akapitem
pierwszym.
3. W cztery miesiące po rozpoczęciu każdego kolejnego
pięcioletniego okresu określonego w art. 11 ust. 2,
przydziały, które nie są anulowane przez właściwy
organ.
Państwa Członkowskie wydają przydziały osobom na
aktualny okres w celu zastąpienia jakichkolwiek
przydziałów znajdujących się w ich posiadaniu, które są
anulowane zgodnie z akapitem pierwszym.
Art. 14 Wytyczne w odniesieniu do monitorowania oraz
Art. 55
1. Prowadzący instalację, który otrzymał zezwolenie,
sprawozdawczości emisji
jest obowiązany do monitorowania wielkości emisji,
1. Komisja przyjmuje wytyczne w odniesieniu do
zgodnie z planem monitorowania, o którym mowa w
monitorowania oraz sprawozdawczości emisji
art. 54 ust. 1, oraz rozliczania wielkości emisji.
wynikających z działań wymienionych w załączniku I
2. Operator statku powietrznego jest obowiązany do
gazów cieplarnianych określonych w odniesieniu do
monitorowania wielkości emisji, zgodnie z planem
tych czynności, i zgodnie z procedurą określoną w art.
monitorowania, o którym mowa w art. 49 ust. 1 pkt
23 ust. 2, do dnia 30 września 2003 r. Wytyczne opierają
1, oraz rozliczania wielkości emisji.
się na zasadach dotyczących monitorowania oraz
3. Prowadzący instalację i operator statku
sprawozdawczości określonych w załączniku IV.
powietrznego jest obowiązany do sporządzania
2. Państwa Członkowskie zapewniają, że emisje są
raportu o wielkości emisji za każdy rok okresu
monitorowane zgodnie z wytycznymi.
rozliczeniowego.
3. Państwa Członkowskie zapewniają, że każdy operator
4. Prowadzący instalację i operator statku
instalacji składa sprawozdanie dotyczące emisji z tej
powietrznego rozlicza wielkości emisji na podstawie
instalacji w trakcie każdego roku kalendarzowego
raportu sporządzanego za poprzedni rok okresu
właściwemu organowi poza kończeniu tego roku
rozliczeniowego.
zgodnie z wytycznymi.
19
Art. 15 Kontrola
Art. 55
3. prowadzący instalację albo operator statku
Państwa Członkowskie zapewniają, że sprawozdania
powietrznego jest obowiązany do sporządzania
przedłożone przez operatorów na podstawie art. 14 ust. 3
raportu o wielkości emisji za każdy rok okresu
są kontrolowane zgodnie z kryteriami wymienionymi w
rozliczeniowego.
załączniku V, oraz, iż jest o nich powiadamiany
właściwy organ.
Art. 58
Raporty, o których mowa w art. 53 ust. 1 i art. 55 ust. 3,
Państwa Członkowskie zapewniają, że operatorzy,
podlegają weryfikacji przez jednostki uprawnione w
których sprawozdania nie zostały zweryfikowane jako
zakresie zgodności informacji zawartych w raporcie ze
zadowalające zgodnie z kryteriami ustalonymi w
stanem faktycznym.
załączniku V do dnia 31 marca każdego roku w
odniesieniu do emisji w trakcie poprzedniego roku
Art. 61
Jeżeli prowadzący instalację albo operator statku
kalendarzowego, nie mogą dokonywać dalszych
ust. 3
powietrznego nie przedłoży zweryfikowanego raportu w
przeniesień przydziałów, do momentu aż sprawozdanie
terminie, Krajowy ośrodek blokuje rachunek w rejestrze
od tego operatora zostanie zweryfikowane jako
do czasu przedłożenia zweryfikowanego raportu.
zadowalające.
Odblokowanie rachunku następuje niezwłocznie po
przedłożeniu zweryfikowanego raportu.
Art. 16 Kary
Art. 69
1.
Jeżeli prowadzący instalację albo operator statku
1. Państwa Członkowskie ustanawiają reguły dotyczące
powietrznego nie przedłoży w terminie
kar mających zastosowanie do naruszeń przepisów
Krajowemu ośrodkowi zweryfikowanego raportu o
krajowych, przyjętych na mocy niniejszej dyrektywy i
wielkości emisji, o którym mowa w art. 60 ust. 1,
podejmują środki niezbędne w celu zapewnienia, że
albo raportu, o którym mowa w art. 60 ust. 7,
takie kary są wykonywane. Przewidziane kary powinny
podlega karze pieniężnej w wysokości 10 000
być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa
euro.
Członkowskie powiadomią Komisję o tych przepisach
2.
Jeżeli prowadzący instalację nie zgłosi w terminie
najpóźniej do dnia 31 grudnia 2003 r., oraz
faktu, że instalacja przestała spełniać przesłanki
bezzwłocznie o wszystkich późniejszych zmianach
uczestnictwa w systemie podlega karze pieniężnej
wpływających na nie.
w wysokości 5 000 euro.
2. Państwa Członkowskie zapewniają opublikowanie
3.
Wysokość kary ustala się stosując średni kurs euro
nazw (nazwisk) operatorów naruszających wymogi
w przeliczeniu na złote polskie ogłaszany przez
przekazania wystarczającej ilości przydziałów na mocy
Narodowy Bank Polski na dzień, w którym
art. 12 ust. 3.
powstał obowiązek.
3. Państwa Członkowskie zapewniają, że każdy operator,
który nie przekazuje wystarczających przydziałów do
Art. 70
1.
Jeżeli prowadzący instalację albo operator statku
dnia 30 kwietnia każdego roku w celu objęcia jego
powietrznego nie rozliczy wielkości emisji
emisji w trakcie roku poprzedniego jest odpowiedzialny
wynikającej ze zweryfikowanego raportu w
za opłacenie kary za przekroczenie emisji. Kary za
terminie, o którym mowa w art. 64 ust. 1 i ust. 2,
przekroczenie emisji wynoszą 100 EUR za każdą tonę
podlega karze pieniężnej w wysokości równej
równoważnika ditlenku węgla wyemitowaną przez
iloczynowi liczby uprawnień do emisji, która nie
urządzenie, w odniesieniu do którego operator nie
została umorzona i jednostkowej stawki kary
przekazał przydziału. Płatności kary za przekroczenie
pieniężnej.
emisji nie uwalniają operatora od obowiązku
2.
Jednostkowa stawka kary pieniężnej wynosi 100
przekazania ilości przydziałów równych temu
euro.
20
przekroczeniu emisji przekazując przydziały w
3.
Wysokość stawki ustala się stosując średni kurs
odniesieniu do następnego roku kalendarzowego.
euro w przeliczeniu na złote polskie ogłaszany
4. W trakcie trzyletniego okresu rozpoczynającego się
przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień
dnia 1 stycznia 2005 r., Państwa Członkowskie stosują
powszedni następujący po dniu 30 kwietnia roku,
niższe kary za przekroczenie emisji w wysokości 40
w którym powstał obowiązek rozliczenia.
EUR za każdą tonę równoważnika ditlenku węgla
.
wyemitowaną przez to urządzenie, za które operator nie
Art. 71
1.
Jeżeli prowadzący instalację nie posiada
przekazał przydziałów. Płatność kary za przekroczenie
wymaganego zezwolenia, o którym mowa w
emisji nie uwalnia operatorów od obowiązku
art. 339, podlega karze pieniężnej w wysokości
przekazania ilości przydziałów równych temu
50 000 euro.
przekroczeniu emisji przekazując przydziały w
2.
Wysokość kary ustala się stosując średni kurs euro
odniesieniu do następnego roku kalendarzowego.
w przeliczeniu na złote polskie ogłaszany przez
Narodowy Bank Polski na dzień nałożenia kary.
3.
Wojewódzki inspektor ochrony środowiska na
wniosek prowadzącego instalację, w drodze
decyzji, ustala termin złożenia wniosku o wydanie
zezwolenia, o którym mowa w art. 39, chyba że,
prowadzący instalacje złożył wniosek o wydanie
zezwolenia przed dniem zakończenia tej kontroli.
4.
W przypadku złożenia wniosku o
wydanie
zezwolenia, w terminach o których mowa w ust. 3,
kary pieniężnej nie nakłada się, a postępowanie w
sprawie jej nałożenia umarza się.
Art. 72
1.
Jeżeli operator statku powietrznego nie posiada
zatwierdzonego planu monitorowania wielkości
emisji, o którym mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1,
podlega karze pieniężnej w wysokości 50 000
euro.
2.
Wysokość kary ustala się stosując średni kurs euro
w przeliczeniu na złote polskie ogłaszany przez
Narodowy Bank Polski na dzień jej nałożenia.
3.
Wojewódzki inspektor ochrony środowiska na
wniosek operatora statku powietrznego, w drodze
decyzji, ustala termin złożenia wniosku o
zatwierdzenie planu monitorowania, o którym
mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1.
4.
W przypadku złożenia wniosku o zatwierdzenie
planu monitorowania, w terminie o którym mowa
w ust. 3, kary pieniężnej nie nakłada się, a
postępowanie w sprawie jej nałożenia umarza się.
21
Art. 73
1.
Kary pieniężne nakłada, w drodze decyzji,
wojewódzki inspektor ochrony środowiska.
2.
Wojewódzki inspektor ochrony środowiska
stwierdza naruszenia, o których mowa w art. 69 -
72 na podstawie wykazów, o których mowa w art.
65 ust. 2 i 3, lub ustaleń kontroli.
3.
Wojewódzki inspektor ochrony środowiska
przesyła Krajowemu ośrodkowi oraz Narodowemu
Funduszowi kopię decyzji w sprawie nałożenia
kary, a w przypadku, o którym mowa w art. 69,
gdy kara została nałożona na operatora statku
powietrznego, także ministrowi właściwemu do
spraw środowiska.
Art. 74
1.
Kary pieniężne wnosi się na wyodrębniony
rachunek bankowy wojewódzkiego inspektora
ochrony środowiska, który wydał decyzję.
2. Wpływy z kar pieniężnych, o których mowa w art.
69 - 72, wojewódzcy inspektorzy ochrony
środowiska przekazują na rachunek bankowy
Narodowego Funduszu w terminie do końca
następnego miesiąca po upływie każdego kwartału.
1. Do ponoszenia kar pieniężnych stosuje się
Art. 75
odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29
sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że
uprawnienia organów podatkowych przysługują
wojewódzkiemu inspektorowi ochrony
środowiska.
2. Do kar pieniężnych nie stosuje się przepisów
działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa dotyczących, odroczenia
tego terminu, zaniechania ustalenia zobowiązania,
zaniechania poboru należności oraz umarzania
zaległych zobowiązań i odsetek za zwłokę.
3. Termin płatności kary pieniężnej wynosi 30 dni
od dnia, w którym decyzja o nałożeniu kary
pieniężnej stała się ostateczna.
Art. 65.
1. Krajowy ośrodek sporządza wykaz prowadzących
instalacje albo operatorów statków powietrznych,
22