Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

130



b) w
zasięgu terytorialnym drogowego, kolejowego, morskiego i rzecznego
przejścia granicznego,
c)
w portach lotniczych na zasadach określonych w przepisach dotyczących
ochrony lotnictwa cywilnego;”;
2)
w art. 11 w ust. 1 pkt 2a otrzymuje brzmienie:
„2a) dokonywania kontroli bezpieczeństwa w przejściach granicznych, w portach
lotniczych oraz w środkach komunikacji lotniczej, drogowej, kolejowej i wodnej
– w celu wykluczenia możliwości popełnienia przestępstw lub wykroczeń,
zwłaszcza skierowanych przeciwko nienaruszalności granicy państwowej lub
bezpieczeństwa w międzynarodowej komunikacji;”.

Art. 3.
W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia
(Dz. U. z 2005 r. Nr 145, poz. 1221, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 oraz z 2008 r. Nr 171,
poz. 1055 i Nr 180, poz. 1112) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 23a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może upoważnić Komendanta
Głównego Straży Granicznej do kontroli działalności gospodarczej w zakresie
usług ochrony osób i mienia dotyczących prawidłowości dokonywania kontroli
bezpieczeństwa przeprowadzanej w portach lotniczych.”;
2) art. 44a otrzymuje brzmienie:
„Art. 44a. Komendant Główny Straży Granicznej, na zasadach określonych w art. 43
oraz w przepisach dotyczących ochrony lotnictwa cywilnego, sprawuje
nadzór nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi

w zakresie wykonywania zadań związanych z kontrolą bezpieczeństwa
przeprowadzaną w portach lotniczych. Przepis art. 46 stosuje się
odpowiednio.”.


Art. 4. W ustawie z dnia 3 pa dziernika 2008 r. o udostępnianiu informacji
o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz
o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 i Nr 227, poz. 1505
oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 340) w art. 72 w ust. 1 dodaje się pkt 15 w brzmieniu:
„15) decyzji o zezwoleniu na założenie lotniska – wydawanej na podstawie ustawy z dnia
3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r. Nr 100, poz. 696, z pó n. zm.2)).”.



131
Art. 5. 1. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o lotnisku użytku
niepublicznego rozumie się przez to lotnisko użytku wyłącznego, o którym mowa
w art. 54 ust. 3 ustawy wskazanej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
2.
Lądowiska spełniające w dniu wejścia w życie ustawy wymagania
określone dla lotnisk mogą być wpisane na wniosek do rejestru lotnisk cywilnych, bez
uiszczania opłaty lotniczej, o której mowa w art. 25 ustawy wskazanej w art. 1,
w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, po dostosowaniu dokumentacji ewidencyjnej
tego lądowiska do wymagań ustalonych dla dokumentacji rejestracyjnej lotniska.


3. Dotychczasowe inne miejsca przeznaczone do startów i lądowań
statków powietrznych, spełniające w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy wymagania
określone dla lądowisk, wpisuje się do ewidencji lądowisk po uiszczeniu opłaty
lotniczej, o której mowa w art. 25 ustawy wskazanej w art. 1, w brzmieniu nadanym
niniejszą ustawą.
4.
Zarządzający istniejącymi w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy
lotniskami użytku publicznego są obowiązani określić granice lotnisk, dla których jest
wymagany plan generalny, w terminie roku od dnia wejścia w życie ustawy, oraz
opracować plany generalne tych lotnisk w terminie dwóch lat od dnia wejścia w życie
ustawy.


Art. 6. 1. Ustawa nie narusza, istniejących w dniu jej wejścia w życie, uprawnień
właścicieli lub zarządzających lotniskami, wynikających z odrębnych przepisów, do
zarządzania tymi lotniskami.
2.
Właściciele i dysponenci nieruchomości, zajętych pod istniejące
w dniu wejścia w życie ustawy lotniska użytku publicznego, prowadzą gospodarkę tymi
nieruchomościami na zasadach określonych w ustawie.


Art. 7. 1. Z zastrzeżeniem art. 15, certyfikaty, licencje i świadectwa kwalifikacji
oraz inne dokumenty uprawniające do prowadzenia działalności lotniczej, wydane
przed dniem wejścia w życie ustawy, zachowują ważność na okres, na jaki zostały
wydane.



132



2.
Podmioty
prowadzące działalność lotniczą na podstawie uprawnień,
o których mowa w ust. 1, mogą prowadzić tę działalność w zakresie dotychczasowym
przez okres, na jaki uprawnienia te zostały wydane.


Art. 8. 1. Do spraw wszczętych, a niezakończonych przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, z tym że do spraw
związanych z uprawnieniami skoczka spadochronowego zawodowego wpisywanymi do
licencji stosuje się przepisy ustawy dotyczące świadectw kwalifikacji.


2. Licencje skoczka spadochronowego zawodowego, o których mowa
w art. 94 ust. 6 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują ważność przez okres,
na jaki zostały wydane.



Art. 9. 1. Ilekroć w obowiązujących przepisach, decyzjach i innych aktach
prawnych jest mowa o mechaniku poświadczenia obsługi statku powietrznego rozumie
się przez to mechanika obsługi technicznej statku powietrznego, o którym mowa
w art. 94 ust. 6 pkt 3 ustawy wskazanej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą.
2.
Członkom personelu lotniczego posiadającym w dniu wejścia w życie
niniejszej ustawy licencję mechanika poświadczenia obsługi statków powietrznych
wydaje się na ich wniosek licencję Part-66, w ramach konwersji przeprowadzonej
zgodnie z rozporządzeniem nr 2042/2003/WE.


Art. 10. 1. Podmioty zatrudniające, w dniu wejścia w życie ustawy, osoby
wykonujące zadania w zakresie tankowania statków powietrznych o maksymalnej
masie startowej powyżej 10.000 kg są obowiązane do przeszkolenia tych osób, zgodnie
z art. 95a ustawy wskazanej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, i wydania
im świadectw operatora tankowania statków powietrznych w terminie 6 miesięcy od
dnia wejścia w życie ustawy.


2. Podmioty zatrudniające osoby posiadające licencje operatora
tankowania statków powietrznych wydają tym osobom świadectwo operatora
tankowania statków powietrznych.




133
Art. 11. Osoby posiadające dokumenty, o których mowa w art. 95 ust. 4a
i art. 96 ust. 5 ustawy wskazanej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, są
obowiązane przedstawić je, z zastrzeżeniem art. 95 ust. 4b, art. 96 ust. 5a i 5b tej
ustawy, do uznania Prezesowi Urzędu w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie
niniejszej ustawy.


Art. 12. 1. Zadania związane z kontrolą bezpieczeństwa w związku z przewozem
lotniczym, o których mowa w art. 186b ust. 1 pkt 1 lit. a, do czasu ich przejęcia przez
zarządzających lotniskami, jednak nie dłużej niż przez okres 18 miesięcy od dnia
wejścia w życie ustawy, wykonuje Straż Graniczna na dotychczasowych zasadach
w zakresie liczby funkcjonariuszy Straży Granicznej wspólnie ze służbą ochrony
lotniska. Przejęcie przez zarządzającego wykonywania zadań związanych z kontrolą
bezpieczeństwa odbywa się na podstawie porozumienia zawartego, nie pó niej niż
w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, przez właściwego terytorialnie
komendanta oddziału Straży Granicznej i zarządzającego lotniskiem.

2. Funkcjonariusze Straży Granicznej wykonują kontrolę bezpieczeństwa na
podstawie przepisów dotychczasowych przez okres 18 miesięcy od dnia wejścia
w życie ustawy. Po upływie tego okresu kontrolę bezpieczeństwa mogą wykonywać
funkcjonariusze Straży Granicznej spełniający wymagania, o których mowa w art. 186b
ust. 11 ustawy – Prawo lotnicze.
3. Kontrola bezpieczeństwa w utworzonych po wejściu w życie niniejszej
ustawy portach lotniczych i stanowiskach kontrolnych jest prowadzona przez
zarządzającego lotniskiem.
4. Do czasu przejęcia przez zarządzającego lotniskiem, o którym mowa w ust. 1,
zadań związanych z kontrolą bezpieczeństwa, Straż Graniczna jest zwolniona

z obowiązku pokrywania kosztów, o których mowa w art. 74 ust. 1 i 2, wynikających
z wykonywania przez nią kontroli bezpieczeństwa.

5. Osoby wpisane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na listę
operatorów kontroli bezpieczeństwa prowadzoną przez Prezesa Urzędu wpisuje się do
wykazu, o którym mowa w art. 186b ust. 12.

Art. 13. 1. Zezwolenia wydane na podstawie dotychczasowych przepisów
udzielone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują ważność przez
okres, na jaki zostały wydane.



134



2. Koncesje wydane na podstawie rozporządzenia nr 2407/92/EWG zachowują
ważność przez okres, na jaki zostały wydane.


Art. 14. 1. Zezwolenia, udzielone agentom obsługi naziemnej przed dniem
wejścia w życie niniejszej ustawy w odniesieniu do kategorii usług, o których mowa
w art. 176 ustawy wskazanej w art. 1, zachowują swoją ważność przez okres, na jaki
zostały wydane, nie dłuższy jednak niż 7 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

2. W terminie, o którym mowa w ust. 1, podmioty prowadzące działalność
lotniczą na podstawie zezwoleń, o których mowa w ust. 1, mogą prowadzić tę
działalność w zakresie dotychczasowym.


Art. 15. Przepis art. 191 ust. 8 ustawy wskazanej w art. 1, w brzmieniu nadanym
niniejszą ustawą, w odniesieniu do praw przewozowych nabytych przed dniem wejścia
w życie ustawy stosuje się od dnia 1 stycznia 2016 r.


Art. 16. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie:
1) art. 25 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia
w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 25 ust. 8 tej ustawy
w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 2 miesiące od dnia
wejścia w życie ustawy;
2) art. 47 ust. 10, art. 53, art. 67 ust. 6, art. 77 ust. 4, art. 93 ust. 5, art. 103 ust. 4,
art. 104 ust. 1, art. 112 ust. 1, art. 128, art. 130 ust. 8, art. 133, art. 140 ust. 4 i 5,
art. 163, art. 182, art. 187, art. 189 ust. 1 i 3, art. 189a, art. 202 pkt 1, art. 209 ust. 2
ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów
wykonawczych wydanych na podstawie: art. 53b ust. 5, art. 53e, art. 67 ust. 7, art. 77
ust. 15, art. 93 ust. 8, art. 103 ust. 4, art. 104 ust. 1, art. 112 ust. 1, art. 128, art. 130
ust. 8, art. 133, art. 140 ust. 4 i 5b, art. 163, art. 182, art. 187, art. 189, art. 189a ust. 2,
art. 202 pkt 1, art. 209 ust. 7 tej ustawy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie
dłużej jednak niż przez 18 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.