Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

60



Art. 128c. Prezes Urzędu wydaje wytyczne w zakresie bezpieczeństwa, o których
mowa w art. 12 rozporządzenia nr 1315/2007/WE, w drodze decyzji
administracyjnej.”;

67) uchyla się art. 129 i 129a;

68) w art. 130:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Opłaty nawigacyjne, w zakresie nieobjętym aktami prawnymi określonymi
w ust. 2, są zatwierdzane przez Prezesa Urzędu, w drodze decyzji
administracyjnej.”,
b) w ust. 6 dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
„7) kontrolno-pomiarowe wykonywane przez instytucję zapewniającą służby
ruchu lotniczego.”,
c) ust. 7 i 8 otrzymują brzmienie:
„7. Udziela się dotacji celowej z budżetu państwa na sfinansowanie instytucjom
zapewniającym służby żeglugi powietrznej kosztów związanych z zapew-
nieniem służb w przypadku lotów, o których mowa w ust. 6 pkt 1 – 6. Koszty
te są finansowane z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister
właściwy do spraw transportu.
8. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych, mając na uwadze przepisy Unii
Europejskiej w zakresie opłat nawigacyjnych, określi, w drodze
rozporządzenia, sposób i tryb rozliczania i dokumentowania kosztów,
o których mowa w ust. 7.”;

69) po art. 132 dodaje się art. 132a w brzmieniu:
„Art. 132a. 1.
Koszty
świadczenia przez instytucję zapewniającą służby
meteorologiczne usług osłony meteorologicznej lotnictwa cywilnego
na lotniskach, na których zapewniana jest służba kontroli ruchu



61



lotniczego (ATC), oraz w przestrzeni powietrznej kontrolowanej,
pokrywane są z opłat, o których mowa w art. 130.
2. Koszty, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się w opłatach, o
których mowa w art. 130.
3. Koszty świadczenia usług osłony meteorologicznej lotnictwa
cywilnego na lotniskach innych niż określone w ust. 1, są pokrywane
przez zarządzającego lotniskiem.
4. Przepisy ust. 1 – 3 nie naruszają przepisów dotyczących zapewnienia
służby informacji powietrznej.”;

70) art. 133 otrzymuje brzmienie:
„Art. 133.
Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw gospodarki wodnej oraz Ministrem Obrony
Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki
i sposób zapewniania osłony meteorologicznej lotnictwa cywilnego,
mając na względzie umowy i przepisy międzynarodowe oraz bezpie-
czeństwo ruchu lotniczego.”;

71) w art. 134 po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:
„1a. Wyniki badań prowadzonych przez Komisję lub pod jej nadzorem, w celach
innych niż określone w ust. 1, mogą być udostępniane wyłącznie dla celów
postępowań sądowych, sądowo-administracyjnych i administracyjnych.
1b. Udostępnianie, o którym mowa w ust. 1a, obejmuje:
1) ekspertyzy uzyskane w trakcie badania;
2) oświadczenia i zeznania uzyskane od osób w toku badań;
3) korespondencję między osobami mającymi związek z operacją statku
powietrznego;
4)
medyczne lub prywatne informacje dotyczące osób uczestniczących
w wypadku lub incydencie lotniczym;
5) zapisy pokładowych rejestratorów mowy i ich kopie;
6) poglądy wyrażane w trakcie analizy informacji, włącznie z zapisami
rejestratorów pokładowych.”;



62
72) w art. 135:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Przewodniczący Komisji po otrzymaniu zgłoszenia o zdarzeniu lotniczym
kwalifikuje je jako: wypadek lotniczy, poważny incydent lotniczy, incydent
lotniczy albo inne zdarzenie, o którym mowa w art. 135a.”,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Przewodniczący Komisji może przekazać badanie wypadku lub poważnego
incydentu lotniczego statku powietrznego, którego maksymalny ciężar
startowy nie przekracza 2.250 kg, użytkownikowi tego statku. W takim
przypadku badanie jest prowadzone pod nadzorem Komisji.”,
c)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Komisja może podjąć badanie wypadku lub incydentu lotniczego statku
powietrznego nieobjętego obowiązkiem wpisu do państwowego rejestru cy-
wilnych statków powietrznych, o ile zaistniał on w

okolicznościach
uzasadniających dokonanie takiego badania. W przypadku niepodjęcia
badania przez Komisję raport końcowy z badania zdarzenia przygotowuje pod
nadzorem Komisji użytkownik statku powietrznego.”;

73) w art. 135a w ust. 1 pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5) zarządzający lotniskiem;
6) podmiot wykonujący obsługę naziemną statków powietrznych;”;

74) w art. 136 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Upoważnieni przedstawiciele użytkownika statku powietrznego, instytucji
zapewniającej służby ruchu lotniczego lub zarządzającego lotniskiem w celu
przeprowadzenia badań zdarzeń lotniczych korzystają z uprawnień, o których
mowa w ust. 1.”;

75) w art. 137 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Kto odnalazł porzucony statek powietrzny lub jego szczątki albo był uczestnikiem
lub świadkiem nieszczęśliwego wypadku lub przymusowego lądowania statku
powietrznego poza lotniskiem, jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tym



63



najbliższy organ Policji lub administracji publicznej albo inne służby
bezpieczeństwa i porządku publicznego lub poszukiwawczo-ratownicze,
w szczególności jednostki ochrony przeciwpożarowej, mogące udzielić pomocy.”;

76) w art. 140:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Badanie wypadków i poważnych incydentów lotniczych w lotnictwie
państwowym prowadzi Komisja Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa
Państwowego, zwana dalej „Komisją Lotnictwa Państwowego”,
powoływana przez Ministra Obrony Narodowej w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym
do spraw finansów publicznych, na okres jednego roku.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a – 1d w brzmieniu:
„1a. Inne incydenty lotnicze podlegają badaniu przez użytkownika statku
powietrznego pod nadzorem Komisji Lotnictwa Państwowego, o ile Komisja
ta nie podejmie się ich badania.
1b. Komisja Lotnictwa Państwowego prowadzi badania wypadków i poważnych
incydentów lotniczych w lotnictwie państwowym zaistniałych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i w polskiej przestrzeni powietrznej.
1c. Komisja Lotnictwa Państwowego może prowadzić badania wypadków
i poważnych incydentów lotniczych zaistniałych poza terytorium Rzeczy-
pospolitej Polskiej, w których uczestniczyły statki powietrzne lotnictwa
państwowego, jeżeli przewidują to umowy międzynarodowe, których
Rzeczpospolita Polska jest stroną albo jeżeli właściwy organ obcego
państwa przekaże Komisji uprawnienia do przeprowadzenia badania albo
sam nie podjął badania.

1d. Badanie wypadków i poważnych incydentów lotniczych ma na celu
ustalenie ich okoliczności i przyczyn oraz wydanie zaleceń i wniosków dla
zapobieżenia podobnym wypadkom i incydentom w przyszłości.”,
c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a – 2c w brzmieniu:
„2a. W
skład Komisji Lotnictwa Państwowego wchodzą przedstawiciele Ministra
Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz



64



ministra właściwego do spraw finansów publicznych, spośród których
wyznacza się przewodniczącego, zastępcę przewodniczącego i sekretarza.
2b. W skład Komisji Lotnictwa Państwowego powinni wchodzić specjaliści
w zakresie: szkolenia lotniczego, techniki lotniczej, nawigacji i ruchu
lotniczego, ratownictwa lotniczego, meteorologii, łączności, prawa
lotniczego oraz medycyny lotniczej. Za specjalistów w danym zakresie
uważa się osoby posiadające odpowiednie wykształcenie wyższe oraz
udokumentowaną minimum pięcioletnią praktykę w danej dziedzinie,
a w przypadku lekarzy udokumentowaną specjalizację.
2c. Ekspertom za udział w pracach Komisji oraz sporządzanie opinii lub
ekspertyz przysługuje wynagrodzenie ustalone w umowie cywilnoprawnej.”,
d)
ust. 3 – 5 otrzymują brzmienie:
„3. Minister Obrony Narodowej zapewnia z części budżetu państwa, której jest
dysponentem, środki na prowadzenie działalności Komisji Lotnictwa
Państwowego, a w szczególności na jej wyposażenie techniczne i obsługę
administracyjną, koszty ekspertyz, a także na wynagrodzenia ekspertów.
4. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw finansów pub-
licznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób powoływania,
strukturę organizacyjną oraz regulamin działania Komisji Lotnictwa Państwo-
wego, a także tryb powoływania i odwoływania osób wchodzących w skład
Komisji, uwzględniając konieczność zapewnienia w badaniu wypadków
i poważnych incydentów lotniczych udziału przedstawicieli właściwych
ministrów, których lotnictwa ten wypadek lub incydent dotyczy.

5.
Koszty ponoszone przez Ministra Obrony Narodowej związane
z działalnością Komisji Lotnictwa Państwowego refunduje:
1) minister
właściwy do spraw wewnętrznych, jeżeli wypadki i poważne
incydenty lotnicze zaistnieją z udziałem statków powietrznych lotnictwa
służb porządku publicznego;
2) minister właściwy do spraw finansów publicznych, jeżeli wypadki
i poważne incydenty lotnicze zaistnieją z udziałem statków powietrznych
służby celnej.”,