Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

wypadkowi i udzielanie wszelkiej możliwej pomocy załodze, pasażerom i osobom
poszkodowanym w wyniku zdarzenia lotniczego.
2. Zespół poszukiwawczo-ratowniczy wykonuje właściwe mu zadania poprzez:
1) prowadzenie poszukiwania zaginionego statku powietrznego jego załogi i pasażerów
lub miejsca zdarzenia lotniczego;
2) prowadzenie działań ratowniczych na miejscu zdarzenia lotniczego;
3) ewakuację osób poszkodowanych w wyniku zdarzenia lotniczego do bezpiecznego
miejsca;
4) zbieranie i przekazywanie do ośrodka koordynacji danych o stanie osób
poszkodowanych oraz ich danych personalnych;
5) zabezpieczenie miejsca zdarzenia lotniczego;
6) asystowanie statkom powietrznym będącym w niebezpieczeństwie;
7) wspomaganie działań ratowniczych prowadzonych przez inne wyspecjalizowane
służby i zespoły ratownicze.
3. Szczegółowe zadania zespołu poszukiwawczo-ratowniczego w poszczególnych etapach
działań poszukiwawczo-ratowniczych zawiera załącznik numer 2.

§ 16.1. Lotnicze zespoły poszukiwawczo-ratownicze wskazane do wykonywania służby
poszukiwania i ratownictwa lotniczego utrzymuje się na wyznaczonych lotniskach lub
lądowiskach w stałej zdolności do niezwłocznego podjęcia właściwych im zadań.
2. Utrzymywanie stałej zdolności do niezwłocznego podjęcia działań poszukiwawczo-
ratowniczych nazywa się pełnieniem dyżuru SAR.
3. W miejscu pełnienia dyżury lotniczy zespół poszukiwawczo-ratowniczy ma mieć
zapewniony dostęp do:
1) podstawowych dokumentów ICAO;
2) AIP Polska;
3) depesz NOTAM;
4) informacji o sytuacji meteorologicznej w rejonie poszukiwań i ratownictwa
lotniczego.
3. Do pełnienia dyżuru SAR wyznacza się lotnicze zespoły poszukiwawczo-ratownicze, które
osiągnęły poziom wyszkolenia pozwalający na bezpieczne prowadzenie skutecznych działań
poszukiwawczo-ratowniczych.
4.Wymagane kwalifikacje i umiejętności personelu lotniczego zespołu poszukiwawczo-
ratowniczego przedstawione są w załączniku numer 3.
5. Poszukiwawczo-ratownicze statki powietrzne wyznaczane do pełnienia dyżurów SAR
posiadają specjalistyczne wyposażenie przeznaczone do prowadzenia poszukiwań
i działań ratowniczych na miejscu zdarzenia lotniczego.
6. Podstawowym rodzajem poszukiwawczo-ratowniczego statku powietrznego jest
śmigłowiec poszukiwawczo-ratowniczy.
7. Zalecane wyposażenie śmigłowca poszukiwawczo-ratowniczego przedstawione jest

w załączniku numer 4.

§ 17. Liczbę i rozmieszczenie lotniczych zespołów poszukiwawczo-ratowniczych pełniących
dyżur SAR, czas osiągnięcia gotowości do prowadzenia działań poszukiwawczo-
ratowniczych i minimalne warunku atmosferyczne niezbędne do prowadzenia tych działań
określa Plan ASAR.

§ 18.1 Działania poszukiwawcze w wyznaczonym rejonie prowadzi się dwoma sposobami:
1) sposobem przyrządowym - za pomocą urządzeń radiotechnicznych;
2) sposobem wzrokowym - wzrokowa identyfikacja obiektu.

7

2. Wyróżnia się następujące metody prowadzenia działań poszukiwawczych:
1) poszukiwanie metodą rozszerzających się kwadratów (Expanding Square Search);
2) poszukiwanie sektorowe (Sector Search);
3) poszukiwanie wzdłuż linii drogi (Track Line Search);
4) poszukiwanie równoległe (Parallel Sweep Search);
5) poszukiwanie konturowe (Contour Search);
6) poszukiwanie poprzez namierzanie radiolokatorów awaryjnych (Survival Beacon
Search);
7) poszukiwanie z użyciem flar (Parachute Flare Search).
3. Poszukiwanie równoległe i poszukiwanie konturowe są zalecane do prowadzenia
poszukiwania nad lądem.
4. Szczegółowy opis metod prowadzenia działań poszukiwawczych zawiera załącznik do
rozporządzenia.


Rozdział 4

Ośrodek koordynacji poszukiwania i ratownictwa lotniczego

§ 19. Ośrodek koordynacji przeznaczony jest do planowania, organizowania i koordynacji
działań poszukiwawczo-ratowniczych w polskiej przestrzeni powietrznej.
2. Ośrodek koordynacji jest zorganizowany w oparciu o struktury państwowego organu
zarządzania ruchem lotniczym i usytuowany w Polskiej Agencji eglugi Powietrznej i ma
charakter organu cywilno - wojskowego.

§ 20. asadniczym zadaniem ośrodka koordynacji jest organizowanie i prowadzeniem
poszukiwań oraz udzielanie wszelkiego rodzaju pomocy załogą i pasażerom statków
powietrznych znajdujących się w niebezpieczeństwie, bez względu na ich przynależność
państwową, status i okoliczności, celem ratowania ich życia i zdrowia..

§ 21. Ośrodek koordynacji wykonuje właściwe mu zadania poprzez realizację następujących
funkcji:
1) monitorowanie stanu i gotowości lotniczych zespołów poszukiwawczo-ratowniczych
zamieszczonych w Planie ASAR jako dostępne do bezzwłocznego użycia do działań
poszukiwawczo-ratowniczych;
2) przyjmowanie zawiadomień i innych informacji o zagrożeniu statków powietrznych
lub ich zaginięciu;
3) analizowanie informacji o zagrożeniu bezpieczeństwa statków powietrznych
wykonujących loty w FIR Warszawa, oraz określania faz zagrożenia;
4) weryfikowanie i wyjaśnianie oraz uwiarygodnianie informacji o zagrożeniu statków
powietrznych;
5) inicjowanie, organizowanie, kierowanie i koordynowanie działań poszukiwawczo –
ratowniczych;
6) identyfikowanie statków powietrznych w stanie zagrożenia i innych obiektów
generujących sygnały niebezpieczeństwa w Systemie Cospas-Sarsat;
7) określanie miejsca zdarzenia lotniczego i miejsca znajdowania się osób
poszkodowanych lub rejonu, w którym należy ich poszukiwać;
8) określanie lotniczych zespołów poszukiwawczo-ratowniczych, których użycie jest
najkorzystniejsze dla skutecznego prowadzenia działań poszukiwawczo-ratowniczych;

8

9) określanie podmiotów innych niż lotnicze zespoły poszukiwawczo-ratownicze, które
należy doraźnie wykorzystać w działaniach poszukiwawczych i ratowniczych;
10) wzywanie do działań lotniczych zespołów poszukiwawczo-ratowniczych, stawianie
im zadań oraz zawiadamianie innych podmiotów i służb o konieczności podjęcia
działań w ramach akcji poszukiwawczo-ratowniczej;
11) koordynowanie
działań lotniczych zespołów poszukiwawczo-ratowniczych

i bezpośrednie kierowanie działaniami tych zespołów, z którymi możliwe jest
utrzymywanie łączności radiowej;
12) pełnienie roli koordynator działań poszukiwawczo – ratowniczych;
13)
wyznaczanie koordynatora lotnictwa i koordynatora w rejonie poszukiwania

i ratownictwa lotniczego;
14) zawiadamianie kierownika zmiany ATM i/lub AMC o podjętych działaniach, rejonie
ich prowadzenia i przebiegu oraz potrzebach w zakresie wykorzystania przestrzeni
powietrznej;
15) zawiadamianie służb ratowniczych i porządkowych MON, MSWiA i MZ

o konieczności podjęcia właściwych im działań na miejscu zdarzenia lotniczego
i koordynowanie tych działań;
16) zbieranie i analizowanie danych o przebiegu działań, ocena sytuacji oraz korygowanie
podjętych decyzji;
17)
podejmowanie decyzji o zawieszaniu i zakończeniu działań poszukiwawczo-
ratowniczych oraz ich doprowadzanie do jednostek uczestniczących w akcji;
18) zawiadamianie użytkowników lub właścicieli statków powietrznych o sytuacji
wzywanie jednostek zagranicznych do działania na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej i wykonywanie procedur związanych z przekraczaniem granicy,
19) wykonywanie procedur współpracy z zagranicznymi ośrodkami koordynacji
poszukiwania i ratownictwa lotniczego odpowiednio do zobowiązań zawartych
w umowach międzynarodowych;
20) informowanie organów obrony powietrznej i organów ATS o lotach cywilnych
i wojskowych statków powietrznych wykonujących działania poszukiwawczo-
ratownicze w rejonie przygranicznym,
21) współpraca z zagranicznymi służbami poszukiwania i ratownictwa lotniczego oraz
międzynarodowym rejestrem danych o radiobikonach w zakresie identyfikowania
statków powietrznych i innych obiektów generujących sygnały niebezpieczeństwa
w systemie satelitarnym;
22) dokumentowanie prowadzonych działań.

§ 22.1. Funkcje, o której mowa w § 22 pkt 2 -7, ośrodek koordynacji realizuje w odniesieniu
dla całego obszarze FIR Warszawa.
2. Funkcje, o której mowa w § 22 pkt 9, ośrodek koordynacji realizuje poprzez bezpośrednie
wzywanie dyżurujących jednostek poszukiwawczo – ratowniczych.

§ 23. Rola koordynatora lotnictwa, o której mowa w § 22 pkt 13 może być może być
wykonywana tylko przez lotnicze zespoły poszukiwawczo-ratownicze, organ ATS lub
stanowiska dowodzenia przygotowane i mające uprawnienia do kierowania lotnictwem
i prowadzenia korespondencji radiowej ze statkami powietrznymi;

§ 24.1. Ośrodek koordynacji wzywając do rozpoczęcia i prowadzenia działań poszukiwawczo
– ratowniczych przekazuje personelowi lotniczego zespołu poszukiwawczo-ratowniczego
informacje istotne dla skutecznego prowadzenia działań poszukiwawczo-ratowniczych, które
posiada, a w szczególności informacje o:

9

1) miejscu i czasie wystąpienia zdarzenia;
2) jego charakterze, okolicznościach i rodzaju oczekiwanej pomocy;
3) rejonie, w którym istnieje największe prawdopodobieństwo znajdowania się rozbitków
i statku powietrznego będącego w niebezpieczeństwie;
4) cech charakterystycznych rejonu i obiektów, które mogą być pomocne

w prowadzeniu poszukiwań;
5) planie lotu statku powietrznego będącego w niebezpieczeństwie;
6) ostatniej znanej pozycji, czasie ostatniego kontaktu ze statkiem powietrznym
będącego w niebezpieczeństwie i jego intencjach;
7) przewidywanym charakterze prowadzonych działań poszukiwawczo – ratowniczych;
8) sposobie i metodzie ich prowadzenia;
9) wysokości podczas dolotu i podczas prowadzenia poszukiwań w wyznaczonym
rejonie, zapewniającej bezpieczne wykonania zadania;
10)
organach ATS odpowiedzialnych za zabezpieczenie prowadzonych działań
poszukiwawczo-ratowniczych;
11) procedurach nawiązywania i prowadzenia dwustronnej łączności;
12) wykaz i kryptonimy stanowisk dowodzenia, z których pomocy załoga może korzystać
w trakcie prowadzenia działań;
13) dostępnych systemach i urządzeniach łączności i sposobach ich wykorzystania,
14) aktualnych i prognozowanych warunkach meteorologicznych na trasie dolotu i rejonie
prowadzenia działań poszukiwawczo – ratowniczych;
15) planowanym miejscu i wysokości wejścia w przydzielony rejon poszukiwania;
16) współrzędne punktów granicznych rejonu lub współrzędne środka i promień koła
w którym będą prowadzone działania poszukiwawczo – ratownicze;
17) innych jednostkach poszukiwawczo – ratowniczych zaangażowanych w prowadzenie
działań, ich kryptonimy, parametry lotu, punkty i czas wlotu w rejon prowadzonych
działań, lub w przypadku jednostek naziemnych drogę dojazdu do rejonu
prowadzonych działań, sposobach współpracy, wzajemnego wspomagania i zasadach
prowadzenia łączności;
18) statku powietrznym znajdującego się w niebezpieczeństwie takich jak:
a) typ, kolor, znaki rozpoznawcze,
b) cechy charakterystyczne płatowca,
c)
ilość i rodzaj silników,
d) ilość osób znajdująca się na jego pokładzie i ich stan,
e) charakter
przewożonego ładunku,
f) rodzaj
środków łączności,
g) typ i kolor wyposażenia ratowniczego,
h) typ i kolor spadochronu, na którym osoby poszkodowane opuściły uszkodzony
statek powietrzny
i) inne
dostępne informacje mogące pomóc w jego rozpoznaniu i odnalezieniu,
19) miejscach uzupełniania paliwa;
20) szpitalach, do których mogą być ewakuowane osoby poszkodowane w wyniku
zdarzenia lotniczego;
21) lądowiskach przyszpitalnych lub lotniskach, lub miejscach przystosowanych do
lądowania znajdujących się w pobliżu szpitali przewidzianych do ewakuacji osób
poszkodowanych w wyniku zdarzenia lotniczego;
22) innych miejscach, do których mogą być przetransportowane załoga i osoby znajdujące
się na pokładzie statku powietrznego będącego w niebezpieczeństwie oraz osoby
poszkodowane w wyniku zdarzenia lotniczego;
23) warunkach bezpieczeństwa;

10

24) inne informacje w zależności od sytuacji i potrzeb.
2. Jeżeli czas i dostępne środki łączności umożliwiają, wszystkie ww. informacje powinny
być przekazane do LZPR w formie pisemnej.

§ 25. Ośrodek koordynacji ma posiadać bezpośredni dostęp do:
1) podstawowych dokumentów ICAO;
2) AIP Polska;
3) Rejestru Cywilnych Statków Powietrznych;
4) Rejestru Lotnisk Cywilnych;
5) elektronicznej bazy danych o radiobikonach;
6) depesz NOTAM;
7) informacji o sytuacji meteorologicznej w rejonie poszukiwań i ratownictwa
lotniczego;
8) depesz Cospas-Sarsat;
9) planów lotu;
10) zobrazowania sytuacji powietrznej z rejonu poszukiwań i ratownictwa lotniczego,
przesyłanego w czasie rzeczywistym.

§ 26.1. Personel ośrodka koordynacji zapewnia jego ciągłe funkcjonowanie pracując w trybie
zmianowym.
2. W skład zmiany dyżurnej wchodzą:
1) kierownik zmiany – dyspozytor ASAR;
2) asystent dyspozytora ASAR.
3. W skład zmiany dyżurnej mogą ponadto wchodzić:
1) wojskowy dyspozytor ASAR;
2) asystent wojskowego dyspozytora ASAR;
3) asystent do spraw Cospas-Sarsat.

4. Dyspozytor ASAR kieruje zmianą dyżurną ośrodka koordynacji.
5. Dyspozytor ASAR jest upoważniony do podejmowania decyzji dotyczących wykonywania
ustawowych uprawnień ośrodka koordynacji.
6. Personel ośrodka powinien znać możliwości zespołów poszukiwawczo-ratowniczych
wyznaczonych do pełnienia dyżurów SAR.
7. Personel wojskowy ośrodka koordynacji zapewnia współpracę z wojskowymi służbami
uczestniczącymi w działaniach poszukiwawczo-ratowniczych.

§ 27.1. Dyspozytorzy ASAR i asystenci dyspozytora ASAR muszą posiadać kwalifikacje
dyspozytora lotniczego, kontrolera ruchu lotniczego, pilota lub nawigatora naprowadzania.
2. Ukończyć szkolenie specjalistyczne z zakresu:
1) organizacji służby SAR;
2) zasad inicjowania, zawieszania i odwoływania działań poszukiwawczo-ratowniczych;
3) procedur stosowanych w działaniach poszukiwawczo-ratowniczych;
4) zasad planowania i kierowania działaniami poszukiwawczo-ratowniczymi.
3. Posiadać uprawnienia do prowadzenia korespondencji radiowej ze statkami powietrznymi.
4. Posługiwać się językiem angielskim.

§ 28.1. Pracą ośrodka koordynacji kieruje kierownik ośrodka koordynacji.
2. Kierownik ośrodka koordynacji organizuje pracę cywilnego i wojskowego personelu
ośrodka koordynacji.


11