Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

3) pełny komplet korespondencji urzędowej wymienianej pomiędzy uczestnikami
procesów certyfikacji, a w szczególności postanowienia i decyzje wydawane przez Prezesa
w trybie Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z prowadzonymi procesami
certyfikacji;
4)
programy, harmonogramy, plany audytu, kontroli oraz inspekcji przeprowadzanych
w ramach procesów certyfikacji i bieżącego nadzoru;
5)
sprawozdania, notatki, protokoły, raporty i listy kontrolne z każdej przeprowadzonej
czynności inspekcyjnej, kontrolnej lub sprawdzenia oraz dokumentację wykrytych
uchybień, braków lub niezgodności z obowiązującymi przepisami, normami, zasadami lub
procedurami;
6)
programy i sprawozdania z podejmowanych przez podmiot działań korygujących,
jeśli były realizowane;
7)
raporty z audytów sprawdzających skuteczność podjętych przez podmiot działań
korygujących;
8)
ekspertyzy, orzeczenia, analizy oraz opracowania syntetyczne wyników audytu,
kontroli oraz inspekcji;
9)
inne dokumenty i dowody uzyskane lub wykorzystywane w procesach certyfikacji
dla potrzeb audytu, kontroli lub inspekcji.

§ 42. Każdemu zbiorowi dokumentów przynależnych do wniosku oraz wydanego podmiotowi
certyfikatu przydziela się indywidualny, stały numer rejestracyjny składający się z:
1) międzynarodowego oznaczenia Rzeczypospolitej Polskiej w postaci liter PL;
2)
numeru sprawy, nadanego w kolejności wpłynięcia wniosku o wydanie certyfikatu po
raz pierwszy;
3)
oznaczenia roku kalendarzowego wydania, przedłużenia lub wznowienia ważności
przedmiotowego certyfikatu.

§ 43. Podręczniki certyfikacji określają metody prowadzenia, ewidencjonowania i archiwizacji
dokumentacji procesów certyfikacji, uwzględniając zasady określone w rozporządzeniu oraz
przepisy międzynarodowe, o których mowa w art. 3 ust. 5 ustawy.

20
Rozdział 10

Działania korygujące i programy naprawcze

§ 44. W razie stwierdzenia uchybień, Prezes wzywa podmiot do ich usunięcia w trybie art. 162
ust. 2 ustawy, a w uzasadnionych przypadkach może zobowiązywać podmiot do opracowania i
zrealizowania programu korygującego, w którym podmiot określi:
1) przedmiot
działania korygującego;
2) służby lub osoby funkcyjne posiadacza certyfikatu odpowiedzialne za realizację i
sprawdzenie wykonania działania korygującego;
3)
terminy realizacji poszczególnych zadań programu korygującego;
4)
sposób udokumentowania wykonania działania korygującego;
5)
sposób sprawdzenia skuteczności wykonanego działania korygującego i upewnienia
się o trwałym wyeliminowaniu przyczyn powstania korygowanej nieprawidłowości;
6) obowiązek zatwierdzenia programu przez osobę do tego upoważnioną przez
posiadacza certyfikatu.

§ 45. Prezes może nałożyć na podmiot obowiązek uzyskania akceptacji przez Urząd programu
korygującego, jeśli stwierdzi, że wykryte uchybienia, braki lub niezgodności stanowią poważne
zagrożenie bezpieczeństwa albo że trwałe usunięcie przyczyn stwierdzonego uchybienia zajmie
więcej niż 90 dni.

Rozdział 11

Zawartość certyfikatu

§ 46. 1. Certyfikat zawiera dane określone w art. 161 ust. 2 ustawy, a w szczególności:
1) pełną nazwę Urzędu w językach polskim i angielskim;
2) nazwę podmiotu oraz adres jego siedziby;
3)
numer identyfikacyjny certyfikatu;
4) datę wydania i datę ważności certyfikatu;
21
5) nazwę rodzaju działalności w lotnictwie cywilnym, której certyfikat dotyczy;
6)
przepisy i wymagania, jakie zostały przez podmiot spełnione dla wydania certyfikatu;
7)
podpis Prezesa i okrągłą pieczęć Urzędu.
2. Certyfikat, o którym mowa w ust. 1, może być uzupełniony dodatkowymi specyfikacjami, w
których określone będą warunki oraz ograniczenia uprawnień określonych w certyfikacie, jeśli
takie występują.

§ 47. Certyfikaty i specyfikacje sporządzane są w językach polskim i angielskim.

§ 48. W przypadku, kiedy ICAO lub JAA lub EUROCONTROL ustaliło dla określonego procesu
certyfikacji specyficzny, międzynarodowo uznawany przez organizacje międzynarodowe druk
certyfikatu, należy stosować wzór ustalony przez te organizacje.

Rozdział 12

Zasady uznawania certyfikatów wydanych przez obcy organ certyfikujący

§ 49. 1. Postępowanie w sprawie uznania certyfikatu zagranicznego wszczyna się na
pisemny wniosek:
1)
zainteresowanego podmiotu zagranicznego - w odniesieniu do wyrobów i usług,
które mają być przedmiotem jego eksportu na rynek polski;
2)
zainteresowanego podmiotu polskiego, w odniesieniu do tych wyrobów i usług,
które przedsiębiorca polski będzie wykorzystywał do prowadzenia jego własnej
działalności w lotnictwie cywilnym w Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą;
3)
Prezesa - jeśli zachodzi przypadek określony w art. 193 ust. 5 pkt 3 ustawy.

§ 50. Wszczęcie postępowania w sprawie uznawania certyfikatu zagranicznego następuje
po wniesieniu opłaty lotniczej w wysokości określonej w przepisach odrębnych.

§ 51. Postępowanie w sprawie uznania certyfikatu zagranicznego prowadzi się zgodnie z
procedurami określonymi w podręcznikach certyfikacji.
22

§ 52. Decyzję Prezesa o uznaniu certyfikatu zagranicznego za ważny na równi z
certyfikatem polskim wydaje się podmiotowi, który złożył wniosek o wszczęcie
postępowania w sprawie uznania certyfikatu.

§ 53. 1. W odniesieniu do operacji przewozu lotniczego wykonywanego przez przewoźnika
innego niż przewoźnik umowny, przedmiotem uznania jest certyfikat przewoźnika
faktycznego, w rozumieniu art. 39 Konwencji o ujednostajnieniu niektórych prawideł
dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego, sporządzonej w Montrealu dnia 28
maja 1999 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 150, poz.1237).
2. W odniesieniu do operacji użytkowania statków powietrznych zgodnie z umową leasingu
statku wraz z załogą (wet lease-in), przedmiotem uznania jest certyfikat przewoźnika
dającego statek powietrzny w leasing.

§ 54. 1. W odniesieniu do uznawania certyfikatów przewoźników lotniczych ubiegających
się o uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w art. 144 ustawy proces uznawania
certyfikatu zagranicznego ograniczony jest do zbadania jego ważności oraz zakresu
uprawnień przewoźnika określonych w jego certyfikacie przewoźnika lotniczego (AOC) i
będących jego częścią specyfikacjach operacyjnych.
2. W uzasadnionych przypadkach Prezes może nakazać przeprowadzenie dodatkowych
czynności sprawdzających zdolność przewoźnika do zapewnienia bezpieczeństwa lotów
handlowych wykonywanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

§ 55. Podmiot polski może korzystać z wyrobów lub usług posiadacza certyfikatu
zagranicznego uznanego za ważny na równi z certyfikatem polskim, jeżeli:
1)
certyfikat zagraniczny został uznany przez Prezesa zgodnie z przepisami tego
rozporządzenia;
2) certyfikat zagraniczny pozostaje ważny w całym okresie korzystania przez
podmiot polski z usług jego posiadacza;
3) zakres
uprawnień udzielonych podmiotowi zagranicznemu w posiadanym
przedniego certyfikacie zagranicznym jest właściwy i dostateczny dla wykonywania
23
przez niego usługi na rzecz podmiotu polskiego.

Rozdział 13

Tryb uznawania certyfikatów zagranicznych na podstawie ratyfikowanej umowy
międzynarodowej

§ 56. 1. Certyfikaty zagraniczne, wydane przez obcy organ certyfikujący na podstawie
postanowień ratyfikowanej umowy międzynarodowej zawierającej klauzule o wzajemnym
uznawaniu certyfikatów i świadectw w lotnictwie cywilnym są ważne na równi z
certyfikatami polskimi.
2. Certyfikat zagraniczny, o którym mowa w ust 1, jest ważny jest na równi z certyfikatem
polskim od dnia ogłoszenia ratyfikowanej umowy międzynarodowej w Dzienniku Ustaw
Rzeczypospolitej Polskiej, która zawiera klauzulę o wzajemnym uznawaniu certyfikatów i
świadectw w lotnictwie cywilnym.

Rozdział 14

Tryb uznawania certyfikatów zagranicznych na podstawie umowy międzynarodowej,
niepodlegającej ratyfikacji

§ 57. Certyfikaty zagraniczne, wydane przez uprawniony do tego obcy organ certyfikujący
na podstawie postanowień umowy międzynarodowej lub porozumienia niepodlegającego
ratyfikacji, zawierającego klauzule o wzajemnym uznawaniu certyfikatów i świadectw w
lotnictwie cywilnym, uznaje się po zbadaniu, czy:
1)
certyfikat zagraniczny został wydany przez ten organ certyfikujący, który został
do tego upoważniony w umowie międzynarodowej albo w porozumieniu;
2)
zastosowane przy wydaniu certyfikatu zagranicznego przepisy i wymagania nie
były łagodniejsze niż bieżące wymagania SARPs ICAO określone w mających
zastosowanie do tego certyfikatu załącznikach do Konwencji ICAO;
3)
w certyfikacie zagranicznym umieszczono wpisy dodatkowe, wymagane przez
24