Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

2.6.10.c.3. Uprawnienia lotnicze, które mogą być wpisane do licencji. Do licencji pilota pionowzlotu liniowego,
po spełnieniu przez niego wymagań określonych w Aneksie 1 dla poszczególnych uprawnień, może być wpisane
uprawnienie:
1) na poszczególne typy pionowzlotów, które mogą być ograniczone do wykonywania czynności drugiego
pilota na pionowzlocie z załogą wieloosobową;
2) do lotów według wskazań przyrządów – IFR;
3) instruktora
pionowzlotu:
a) szkolenia
ogólnego,
b) szkolenia na oznaczony typ pionowzlotu,
c) szkolenia w lotach według wskazań przyrządów.
4) pilota doświadczalnego klasy 3, 2 lub 1;
5) do wykonywania lotów AGRO;
6) do wykonywania lotów gaśniczych.
2.6.10.c.4. Uprawnienia posiadacza licencji. Posiadacz licencji pilota pionowzlotu liniowego jest uprawniony do:
1) korzystania z wszystkich uprawnień, wynikających z licencji pilota pionowzlotu turystycznego i
zawodowego;
2) wykonywania za wynagrodzeniem czynności pilota dowódcy i drugiego pilota na wszystkich
pionowzlotach podczas wykonywania operacji przewozu lotniczego;
3) korzystania z innych ważnych uprawnień lotniczych wpisanych do jego licencji.

2.6.10.d. Licencja pilota w załodze wieloosobowej
Do kandydata ubiegającego się o licencję pilota w załodze wieloosobowej, w zakresie szkolenia, wiadomości,
umiejętności oraz praktyki stosuje się odpowiednio przepisy określone w JAR-FCL 1 Część K.
2.6.11. Licencja pilota balonu wolnego
2.6.11.1. Szkolenie lotnicze. Kandydat powinien ukończyć oraz zaliczyć szkolenie teoretyczne i praktyczne w
ośrodku szkolenia lotniczego lub w organizacji wymienionej w § 9 ust. 5 rozporządzenia, potwierdzone
odpowiednimi świadectwami.
2.6.11.2. Wiadomości. Kandydat powinien wykazać podczas teoretycznego egzaminu państwowego, że
posiada wiadomości w zakresie następujących przedmiotów:
1) prawo lotnicze: podstawy międzynarodowego i polskiego prawa lotniczego, przepisy licencjonowania
odnoszące się do licencji pilota balonu wolnego i uprawnień, które mogą zostać do niej wpisane, przepisy i
procedury ruchu lotniczego, służby i organy ruchu lotniczego;
2) ogólna wiedza o balonie wolnym: konstrukcja powłoki, olinowania i kosza, system napełniania i opróżniania
powłoki balonu wykorzystującego gaz, system grzewczy balonu wykorzystującego ogrzewane powietrze,
środki bezpieczeństwa, ochrona przed skutkami zawilgocenia, nadmiernej wysokości lotu, naprawy powłoki,
przyrządy pokładowe;
3) osiągi i planowanie lotów: obliczanie masy, zmian wyporu, balastowanie, wpływ masy, temperatury, wysokości
i wiatru na osiągi, wykorzystanie danych o osiągach, ograniczenia użytkowania, procedury awaryjne,
planowanie lotów i przelotów VFR;
4) człowiek - możliwości i ograniczenia: podstawowa wiedza o fizjologii i psychologii człowieka oraz wpływie
warunków lotu, lotów długotrwałych i wysokościowych, chorób, higieny, medykamentów i środków
psychotropowych na wydolność psychofizyczną pilota, czynnik ludzki w lotnictwie;
5) meteorologia: wiedza o atmosferze, czynnikach meteorologicznych i zjawiskach atmosferycznych,
zagrażających bezpieczeństwu lotu, prądy pionowe atmosfery, ich rodzaje, wiatry na różnych wysokościach,
organizacja osłony meteorologicznej lotnictwa, informacje meteorologiczne na potrzeby lotu balonu wolnego,
ich pozyskiwanie, interpretacja i wykorzystywanie, podstawy klimatologii;
6) nawigacja: kula ziemska i jej odwzorowania na mapach, odległości i kierunki, plany, mapy i odwzorowania
kartograficzne, ich odczytywanie i wykorzystanie w różnych rodzajach lotów, wysokość i poziom lotu,
nastawianie wysokościomierzy ciśnieniowych, nawigacja zliczeniowa - pojęcie prędkości podróżnej balonu
wolnego, wykorzystanie kalkulatorów nawigacyjnych, czas - średni lokalny i uniwersalny koordynowany,
strefy czasowe, czas wschodu i zachodu słońca, radionawigacja, systemy radionawigacyjne stosowane w
balonach wolnych i ich wykorzystanie, nawigacja radarowa, transponder;
7) procedury operacyjne: przepisy międzynarodowe i krajowe o eksploatacji statków powietrznych, dotyczące
balonów wolnych, procedury operacyjne dotyczące startów balonów wolnych, lądowań poza lotniskami,
procedury stosowane w poszukiwaniu i ratownictwie, badaniu wypadków i incydentów lotniczych, skutki
naruszenia przepisów lotniczych;

48
8) zasady lotu: aerostatyka, obciążenia konstrukcji balonu na ziemi i w locie;
9) łączność: frazeologia radiotelefoniczna w języku polskim i angielskim, procedury radiotelefoniczne stosowane
przy próbach naziemnych radiostacji, prowadzenie łączności podczas wszystkich faz lotu VFR, zezwolenia,
instrukcje, ostrzeżenia i informacje, łączność w niebezpieczeństwie i sytuacjach naglących, procedury
postępowania w przypadku utraty łączności;
10) ogólne bezpieczeństwo lotów: zasady zachowania na pokładzie balonu w różnych fazach jego lotu,
wykorzystanie wyposażenia do lotów wysokościowych, spadochron ratowniczy - wiadomości i zasady jego
użycia, zagrożenia zewnętrzne ze strony innych statków powietrznych, warunków pogodowych, procedury
standardowe i awaryjne.
2.6.11.3. Umiejętności. Kandydat powinien wykazać podczas praktycznego egzaminu państwowego, że
posiada umiejętności w zakresie:
1) przygotowania balonu do lotu: montaż, ułożenie olinowania, napełnianie lub wstępne operacje ogrzewania
powietrza, przygotowanie kosza, rozmieszczenie wyposażenia, bagażu i balastu, ocena zdatności balonu i
spadochronów oraz operacyjne: analiza informacji meteorologicznych i planowanie lotu;
2) wykonania startu i początkowego wznoszenia przy zastosowaniu uznanych technik, procedur i ograniczeń,
znajomość i umiejętność stosowania procedur awaryjnych i alarmowych;
3) wykonania podstawowych manewrów w locie, stosowania środków ostrożności i procedur antykolizyjnych;
4) przelotu z wykorzystaniem nawigacji wzrokowej, zliczeniowej i radionawigacji;
5) podejścia do lądowania i lądowania;
6) czynności po lądowaniu;
7) procedur awaryjnych, w tym procedury rozpoznawania szybkiego opadania i przeciwdziałania mu.
2.6.11.4. Praktyka. Kandydat powinien wykazać, że w trakcie szkolenia lotniczego wykonał co najmniej 16
godzin lotu na balonie wolnym, w tym co najmniej 2 godziny lotów samodzielnych, wykonując:
1) 16 lotów z instruktorem, w tym co najmniej dwa loty do wysokości 1.500 m nad poziom startu;
2) 3 loty samodzielne jako dowódca balonu.
2.6.11.5. Uprawnienia lotnicze, które mogą być wpisane do licencji. Do licencji pilota balonu, po spełnieniu
przez niego wymagań określonych dla tych uprawnień, może być wpisane uprawnienie:
1) dotyczące klasy balonów wolnych:
a) na ogrzane powietrze, uprawnienie to jest początkowo ograniczone do wykonywania lotów niezarobkowych
i nieodpłatnych,
b) na gaz, które jest początkowo ograniczone do wykonywania lotów niezarobkowych i nieodpłatnych,
c) balonów wolnych z napędem - sterowców turystycznych;
2) instruktora balonowego:
a) ograniczone klasy 2,
b) klasy 1,
które mogą być wykorzystywane na balonach tej klasy, na które posiada uprawnienia wymienione w pkt 1,
jeżeli nie są one ograniczone do wykonywania lotów niezarobkowych i nieodpłatnych;
3) pilota doświadczalnego.
2.6.11.5.1. Ograniczenia, o których mowa w ust. 2.6.11.5, znosi się po spełnieniu przez pilota warunków
określonych w ust. 3.2.5 pkt 3.
2.6.11.6. Uprawnienia posiadacza licencji. Posiadacz licencji pilota balonu wolnego jest uprawniony do:
1) wykonywania bez wynagrodzenia czynności pilota-dowódcy balonu tej klasy, na którą posiada uprawnienie
wpisane do licencji, wymienione w ust. 2.6.11.5 pkt 1, łącznie z prawem nieodpłatnego przewożenia
pasażerów;
2) wykonywania za wynagrodzeniem czynności pilota-dowódcy balonu:
a) w lotach odpłatnych z pasażerami i w innych rodzajach lotów odpłatnych, do których nie jest wymagane
jedno z uprawnień wymienionych w ust. 2.6.11.5 pkt 2 albo 3, jeżeli posiada uprawnienie wymienione w
ust. 2.6.11.5 pkt 1 lit. a albo b, odpowiednie dla klasy balonu, który ma być użyty do lotów odpłatnych,
b) w lotach szkoleniowych, jeżeli posiada odpowiednie uprawnienie instruktora,
c) we wszystkich lotach próbnych, jeżeli posiada uprawnienie pilota doświadczalnego.
2.6.12. Licencja pilota szybowcowego
2.6.12.1. Szkolenie lotnicze. Kandydat powinien ukończyć i zaliczyć szkolenie teoretyczne i praktyczne w
ośrodku szkolenia lotniczego lub w organizacji wymienionej w § 9 ust. 5 rozporządzenia, potwierdzone
odpowiednimi świadectwami.
2.6.12.2. Wiadomości. Kandydat powinien wykazać podczas teoretycznego egzaminu państwowego, że
posiada wiadomości w zakresie następujących przedmiotów:

49
1) prawo lotnicze: podstawy międzynarodowego i polskiego prawa lotniczego, przepisy licencjonowania
odnoszące się do licencji pilota szybowcowego i uprawnień, które mogą zostać do niej wpisane, przepisy i
procedury ruchu lotniczego, służby i organy ruchu lotniczego;
2) ogólna wiedza o szybowcu: płatowiec i jego instalacje - systemy, zespół napędowy motoszybowca, przyrządy
pokładowe, zdatność do lotu, urządzenia startowe szybowców i liny holownicze, wozy transportowe;
3) osiągi i planowanie lotów: masa, balastowanie i wyważenie, osiągi w locie prostym i krążeniu, teoria lotów
wyczynowych, osiągi szybowca z własnym napędem; plan lotu szybowcowego na potrzeby ruchu lotniczego;
4) człowiek - możliwości i ograniczenia: podstawowa wiedza o fizjologii i psychologii człowieka oraz wpływie
warunków lotu, w tym lotów długotrwałych i wysokościowych, chorób, higieny, medykamentów i środków
psychotropowych na wydolność psychofizyczną pilota, czynnik ludzki w lotnictwie;
5) meteorologia: wiedza o atmosferze, czynnikach meteorologicznych i zjawiskach atmosferycznych,
zagrażających bezpieczeństwu lotu, wiatr i prądy pionowe atmosfery, ich rodzaje, okoliczności występowania,
wykorzystywanie do lotów szybowcowych, organizacja osłony meteorologicznej lotnictwa, informacje
meteorologiczne na potrzeby szybownictwa, ich pozyskiwanie, interpretacja i wykorzystywanie, podstawy
klimatologii;
6) nawigacja: kula ziemska i jej odwzorowania na mapach, odległości i kierunki, plany, mapy i odwzorowania
kartograficzne, ich odczytywanie i wykorzystanie w różnych rodzajach lotów, wysokość i poziom lotu,
nastawianie wysokościomierzy ciśnieniowych, nawigacja zliczeniowa - pojęcie prędkości przelotowej
szybowca, wykorzystanie kalkulatorów nawigacyjnych, czas - średni lokalny i uniwersalny koordynowany,
strefy czasowe, czas wschodu i zachodu słońca, radionawigacja, systemy radionawigacyjne stosowane w
szybowcach i ich wykorzystanie, nawigacja radarowa, transponder;
7) procedury operacyjne: przepisy międzynarodowe i krajowe o eksploatacji statków powietrznych, dotyczące
szybowców i statków powietrznych holujących, procedury operacyjne dotyczące stosowanych startów
szybowców, lądowań poza lotniskami, wykorzystywania różnych rodzajów prądów pionowych, lotów
wysokościowych, procedury stosowane w poszukiwaniu i ratownictwie, badaniu wypadków i incydentów
lotniczych, procedury przeciwhałasowe, skutki naruszenia przepisów lotniczych;
8) zasady lotu: aerodynamika podstawowa, stery aerodynamiczne i ich działanie, wyważenia masowe i
aerodynamiczne sterów, mechanizacja skrzydła, przeciągnięcie, korkociąg - unikanie, zapobieganie i
wyprowadzanie, mechanika podstawowych elementów lotu, stateczność i sterowność, obciążenia konstrukcji w
locie, mechanika ruchu szybowca na ziemi i obciążenia jego konstrukcji;
9) łączność: frazeologia radiotelefoniczna w języku polskim i angielskim, procedury radiotelefoniczne stosowane
przy próbach naziemnych radiostacji, nawiązywaniu łączności, w lotach nadlotniskowych i przelotach;

10) ogólne bezpieczeństwo lotów: zasady bezpiecznego zachowania na pokładzie szybowca, wykorzystanie
wyposażenia do lotów wysokościowych i unikanie zagrożenia bezpieczeństwa z jego strony, wyposażenia
ratownicze szybowca oraz osobiste pilota i pasażera - zasady jego użycia, technika ratowniczego skoku
spadochronowego, zagrożenia zewnętrzne ze strony innych statków powietrznych, warunków pogodowych,
stanu nawierzchni lotniska, operacji przymusowych lądowań.
2.6.12.3. Umiejętności. Kandydat powinien wykazać podczas praktycznego egzaminu państwowego, że
posiada umiejętności w zakresie:
1) przygotowania do lotu: łącznie z określeniem masy i wyważenia szybowca; ocena jego bieżącej zdatności,
obsługa naziemna, transport naziemny (ręczny i holowanie), demontaż i załadunek na wóz transportowy oraz
wyładunek z wozu transportowego i montaż do lotu; przygotowania i oceny zdatności spadochronu
ratowniczego, ćwiczeń naziemnych w opuszczaniu szybowca ze spadochronem, przygotowania operacyjnego i
nawigacyjnego;
2) wykonywania podstawowych elementów pilotażu normalnego w locie z widocznością: lot prosty, zakręty,
ześlizgi oraz podstawowych zajść do lądowania, w tym z esowaniem;
3) wytracania nadmiaru wysokości na prostej do lądowania przy użyciu mechanizacji skrzydła (hamulce
aerodynamiczne i klapy) i przy zastosowaniu ześlizgów; lądowania z wymaganą dokładnością przyziemienia
przy wietrze o kierunku i prędkości w granicach akceptowanych instrukcją użytkowania w locie;
4) wykonywania lotu żaglowego z widocznością, przy wykorzystywaniu prądów pionowych, co najmniej
termicznych, unikania kolizji z innymi statkami powietrznymi; lądowania w terenie przygodnym
(pozorowanym lub rzeczywistym);
5) stosowania procedur awaryjnych w locie swobodnym: wyprowadzania z przeciągnięcia w locie prostym i
zakrętach, z początkowej fazy autorotacji i ustalonego korkociągu, przerywania rozwoju sytuacji korkociągowej
oraz spirali pogłębiającej się;
6) startu szybowca:

50
a) za wyciągarką przy wietrze dopuszczalnym, procedury normalne, w tym wzrokowa kontrola odczepienia
liny holowniczej i awaryjne, w przypadku przerwanego ciągu, nieodczepienia liny wyciągarki, łącznie z
symulowanym lotem z nieodczepioną i obciętą liną, lub
b) za samolotem przy wietrze dopuszczalnym, procedury normalne stosowane podczas lotu wznoszącego
poziomego i zniżania, wymiana sygnałów optycznych między szybowcem holowanym a samolotem
holującym; procedury awaryjne, stosowane w sytuacjach podczas startu i lotu holowanego, obejmujące
wyprowadzanie z nienormalnych pozycji, lub
c) z wykorzystaniem napędu własnego szybowca: procedury normalne i awaryjne - w przypadku szkolenia na
dwusterze;
7) prowadzenia korespondencji radiotelefonicznej w języku polskim i angielskim w lotach VFR, stosowania się do
procedury i frazeologii, obowiązujących w ruchu lotniczym niekontrolowanym, z uwzględnieniem sytuacji
związanych z lotami szybowcowymi.
2.6.12.2.1. Dopuszcza się ograniczenie szkolenia w zakresie rodzajów startu szybowca do co najmniej jednego
z rodzajów wymienionych w ust. 2.6.12.3 pkt 6. wiadectwo ukończenia szkolenia praktycznego do licencji musi
zawierać potwierdzenie ukończenia i zaliczenia szkolenia, odrębnie dla każdego z rodzajów startu wymienionych w
ust. 2.6.12.3 pkt 6, w zakresie wymaganym programem szkolenia.
2.6.12.4. Praktyka. Kandydat powinien wykazać, że w trakcie szkolenia lotniczego wykonał co najmniej 35
godzin lotu na szybowcach lub na szybowcach z własnym napędem, w tym co najmniej:
1) 15 godzin lotu samodzielnego co najmniej w 40 lotach;
2) 1 przelot na dwusterze lub samodzielny na odległość nie mniejszą niż 50 km.
2.6.12.4.1. Jeżeli kandydat jest posiadaczem licencji pilota śmigłowcowego, samolotowego, wiatrakowcowego
albo posiadaczem świadectwa kwalifikacji pilota statku powietrznego o cechach samolotu, śmigłowca albo
wiatrakowca, wówczas określony w ust. 2.6.12.4 czas lotu 35 godzin może być zmniejszony o czas lotu wynoszący
30 % czasu lotu w charakterze dowódcy jednego ze statków powietrznych, wyżej wymienionych, jednak nie więcej
niż o 15 godzin pod warunkiem prowadzenia szkolenia według programu szkolenia zatwierdzonego dla tego rodzaju
kandydatów.
2.6.12.5. Uprawnienia lotnicze, które mogą być wpisane do licencji. Do licencji pilota szybowcowego, po
spełnieniu przez niego wymagań określonych dla tych uprawnień, może być wpisane uprawnienie:
1) instruktora szybowcowego:
a) ograniczone klasy 2,
b) klasy 1;
2) pilota doświadczalnego klasy 3, 2 lub 1.
2.6.12.6. Uprawnienia posiadacza licencji. Z uwzględnieniem zastrzeżenia, o którym mowa w ust. 2.6.12.6.1.,
posiadacz licencji pilota szybowcowego jest uprawniony:
1) do wykonywania czynności pilota dowódcy każdego typu szybowca bez wynagrodzenia, przy czym może
przewozić pasażera na typie szybowca, na którym wykonał co najmniej 10 lotów w charakterze dowódcy
szybowca, w tym co najmniej 5 lotów przy wykorzystaniu rodzaju startu, który ma być zastosowany w locie z
pasażerem;
2) do wykonywania czynności pilota dowódcy każdego typu szybowca za wynagrodzeniem, jeżeli posiada
uprawnienie instruktora szybowcowego albo pilota doświadczalnego, przy zachowaniu odpowiednich wymagań
określonych w pkt 1.
2.6.12.6.1. Jeżeli szkolenie praktyczne do licencji nie obejmowało ukończenia i zaliczenia szkolenia do
wszystkich rodzajów startu, wymienionych w ust. 2.6.12.3 pkt 6, wówczas do licencji wpisuje się ograniczenie do
wykonywania wyłącznie tych rodzajów startu, które były wyszczególnione w świadectwie szkolenia zgodnie z
wymaganiami ust. 2.6.12.2.1. Ograniczenie to zostaje zniesione lub odpowiednio zmienione, jeżeli posiadacz licencji
przedstawi świadectwo ukończenia i zaliczenia szkolenia w rodzaju startu, który nie był objęty szkoleniem do
licencji.
2.6.12.7. Ważność uprawnienia wynosi 36 miesięcy i może być przedłużana na podstawie sprawdzenia
umiejętności, przy odpowiednim zastosowaniu przepisów ust. 3.1.3 i 3.2.1.2.
2.6.13. Licencja skoczka spadochronowego zawodowego
2.6.13.1. Szkolenie lotnicze. Kandydat powinien ukończyć oraz zaliczyć szkolenie teoretyczne i praktyczne w
ośrodku szkolenia lotniczego. Szkolenie to musi być prowadzone równolegle lub w połączeniu ze szkoleniem do
jednego z uprawnień lotniczych wpisywanych do licencji skoczka spadochronowego zawodowego, wymienionych w
ust. 2.6.13.5.
2.6.13.2. Wiadomości. Kandydat powinien wykazać podczas teoretycznego egzaminu państwowego, że
posiada wiadomości w zakresie następujących przedmiotów:

51
1) prawo lotnicze: podstawy międzynarodowego i polskiego prawa lotniczego, przepisy licencjonowania
odnoszące się do licencji skoczka spadochronowego zawodowego i uprawnień, które mogą zostać do niej
wpisane, przepisy i procedury ruchu lotniczego, mające zastosowanie podczas lotów połączonych ze
zrzucaniem skoczków spadochronowych, przepisy dotyczące wykonywania skoków;
2) ogólna wiedza o spadochronach: konstrukcja różnych rodzajów spadochronów oraz ich zasadniczych zespołów,
wyposażenie spadochronu i skoczka spadochronowego, przyrządy spadochronowe, automaty otwierające
spadochron, ich działanie i programowanie, sprzęt ochrony osobistej skoczka, wyposażenie do skoków
wysokościowych, zdatność spadochronu i wyposażenia do skoku, wyposażenie i przygotowanie statku
powietrznego, przeznaczonego do wywożenia skoczków;
3) człowiek - możliwości i ograniczenia: podstawowa wiedza o fizjologii i psychologii człowieka oraz wpływie
warunków lotu i skoku, w tym lotów i skoków wysokościowych, długotrwałego opadania z zamkniętym i
otwartym spadochronem, obciążenia organizmu skoczka przy otwarciu spadochronu i lądowaniu, wpływie
chorób, higieny, medykamentów i środków psychotropowych na wydolność psychofizyczną skoczka
spadochronowego, czynnik ludzki w lotnictwie, elementy pedagogiki;
4) meteorologia: podstawowa wiedza o atmosferze, czynnikach meteorologicznych i zjawiskach atmosferycznych,
pionowy rozkład ciśnienia atmosferycznego i pomiar wysokości wysokościomierzem barycznym, prądy
pionowe atmosfery i wiatr, organizacja osłony meteorologicznej lotnictwa, informacje meteorologiczne na
potrzeby spadochroniarstwa, ich pozyskiwanie i interpretacja;
5) teoria i technika skoku spadochronowego: aerodynamika podstawowa oraz aerodynamika ciała skoczka
spadającego z zamkniętym spadochronem z zastosowaniem różnych układów sylwetki, sterowanie swobodnym
spadaniem, aerodynamika czaszy spadochronu, w tym spadochronu szybującego, sterowanie opadaniem na
spadochronie otwartym, mechanika lotu skoczka spadochronowego, obciążenia konstrukcji spadochronu
podczas otwarcia w zależności od prędkości opadania, procedury awaryjne podczas spadania przed otwarciem
spadochronu oraz podczas otwarcia spadochronu lub otwarcia nieprawidłowego, użycie spadochronu
zapasowego i ratowniczego, techniki lądowania na spadochronie;
6) łączność: frazeologia radiotelefoniczna stosowana podczas kierowania skokami spadochronowymi;
7) ogólne bezpieczeństwo lotów i skoków: zasady bezpiecznego zachowania się skoczka spadochronowego na
pokładzie statku powietrznego, wykorzystanie wyposażenia do lotów wysokościowych i unikanie zagrożenia
bezpieczeństwa z jego strony, czynności bezpieczeństwa przed skokiem, unikanie urazów podczas opuszczania
pokładu statku powietrznego, procedury bezpieczeństwa lądowania.
2.6.13.3. Umiejętności. Kandydat powinien zaliczyć praktyczny egzamin państwowy do wydania uprawnienia
lotniczego, które ma być wydane łącznie z licencją, oraz w prawidłowy sposób zademonstrować:
1) przygotowanie do skoku spadochronowego: ułożenie spadochronu głównego, uporządkowanie i dopasowanie
uprzęży, przygotowanie niezbędnego wyposażenia i ubioru, ocenę zdatności spadochronów i wyposażenia,
ocenę pogody, zajmowanie miejsca na pokładzie statku powietrznego, bezpośrednie przygotowanie do skoku,
wyznaczenie punktu zrzutu i naprowadzenie samolotu na ten punkt;
2) wykonywanie następujących elementów skoku:
a) opuszczenie statku powietrznego,
b) kontrolowane swobodne spadanie podczas skoku z opóźnionym otwarciem spadochronu,
c) otwarcie spadochronu i manewrowanie spadochronem do momentu lądowania w terenie ograniczonym.
2.6.13.4. Praktyka. Kandydat powinien wykazać, że w trakcie uprzedniej praktyki i szkolenia lotniczego
wykonał co najmniej taką liczbę i rodzaje skoków spadochronowych, jakie są wymagane dla uprawnienia
wydawanego łącznie z licencją.
2.6.13.5. Uprawnienia lotnicze, które mogą być wpisane do licencji. Do licencji skoczka spadochronowego
zawodowego, po spełnieniu przez niego wymagań określonych dla tych uprawnień, może być wpisane uprawnienie:
1) instruktora spadochronowego;
2) pilota tandemu, pod warunkiem posiadania równocześnie uprawnienia instruktora spadochronowego;
3) specjalne instruktora spadochronowego bez prawa wykonywania skoków, po spełnieniu wymagań określonych
w ust. 6.1 i 6.3;
4) skoczka spadochronowego doświadczalnego;
5) AFF - pod warunkiem posiadania równocześnie uprawnienia instruktora spadochronowego.
2.6.13.6. Uprawnienia posiadacza licencji. Posiadacz licencji skoczka spadochronowego zawodowego jest
uprawniony do zarobkowego wykonywania czynności skoczka spadochronowego.
Rozdział 3
Szczegółowe wymagania dla uprawnień lotniczych wpisywanych do licencji pilotów i skoczków
spadochronowych zawodowych

52