Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

2.6.8.a.3. Umiejętności. Kandydat powinien wykazać podczas praktycznego egzaminu państwowego, że posiada
umiejętności w zakresie:
1) operacyjnego i nawigacyjnego przygotowania do lotu, oceny zdatności i obsługi naziemnej sterowca;
2) manewrowania na ziemi, przed startem i po lądowaniu, startu i początkowego wznoszenia, wykonania
podstawowych manewrów w locie z wykorzystaniem systemów sterowania sterowcem, zachowania środków
ostrożności i procedur antykolizyjnych, podejścia do lądowania i lądowania;
3) wykorzystywania zewnętrznych punktów odniesienia oraz przyrządów pokładowych w lotach z widocznością;
4) wykonania przelotu VFR z wykorzystaniem nawigowania wzrokowego, zaliczeniowego i radionawigacji;
5) zastosowania procedur awaryjnych w razie niesprawności zespołu napędowego, systemów, instalacji, przyrządów
pokładowych.
2.6.8.a.4. Praktyka. Kandydat powinien wykonać co najmniej 25 godzin lotu jako pilot sterowca, w tym:
1) trzygodzinny nawigacyjny lot szkolny na sterowcu, z lotem nawigacyjnym o łącznej długości nie mniejszej
niż 45 km (25NM);
2) 5 startów oraz 5 lądowań z pełnym zatrzymaniem na lotnisku; każde lądowanie z lotem po kręgu
nadlotniskowym;
3) 3 godziny lotu wg wskazań przyrządów;
4) 5 godzin jako pilot wykonujący czynności pilota dowódcy pod nadzorem pilota dowódcy.
2.6.8.a.5. Uprawnienia lotnicze, które mogą być wpisane do licencji. Do licencji pilota sterowcowego
turystycznego, po spełnieniu przez niego wymagań określonych dla tych uprawnień, mogą być pisane uprawnienia:
1) dotyczące klasy sterowców z załogą jednoosobową;
2) na
rządy typ sterowca z załogą wieloosobową, które może być ograniczone do wykonania czynności
drugiego pilota;
3) uprawnienie do lotów nocnych VFR po wykonaniu 10 godzin lotu szkoleniowego, w tym co najmniej 5
samodzielnych startów i lądowań z pełnym zatrzymaniem zespołu napędowego lub zakotwiczenia sterowca.
2.6.8.a.6. Uprawnienia posiadacza licencji. Posiadacz licencji pilota sterowcowego turystycznego jest uprawniony
do wykonywania bez wynagrodzenia czynności dowódcy i drugiego pilota każdego sterowca, z ograniczeniem
do lotów dziennych VFR, chyba, że posiada odpowiednie ważne uprawnienie do wykonywania lotów nocnych
VFR.
2.6.9. Licencja pilota sterowcowego zawodowego
2.6.9.1. Szkolenie lotnicze. Kandydat powinien ukończyć oraz zaliczyć szkolenie teoretyczne i praktyczne w
ośrodku szkolenia lotniczego, potwierdzone odpowiednimi świadectwami.
2.6.9.2. Wiadomości. Kandydat powinien wykazać podczas teoretycznego egzaminu państwowego, że posiada
wiadomości w zakresie następujących przedmiotów:
1) prawo lotnicze: podstawy międzynarodowego i polskiego prawa lotniczego, przepisy licencjonowania
odnoszące się do licencji pilota sterowcowego zawodowego i uprawnień, które mogą zostać do niej wpisane,
przepisy i procedury ruchu lotniczego, służby i organy ruchu lotniczego;
2) ogólna wiedza o sterowcu: konstrukcje szkieletowe i miękkie, rodzaje powłok, mocowanie, konstrukcja i
wyposażenie kabiny, zespoły napędowe, systemy i instalacje sterowca, system napełniania i opróżniania
powłoki sterowca wykorzystującego gaz, właściwości fizyczne gazów używanych do napełniania sterowca,
systemy grzewcze sterowców na ogrzewane powietrze, przyrządy pokładowe i systemy kierowania lotem,
podwozie, system cumowniczy, środki bezpieczeństwa, ochrona przed skutkami zawilgocenia, nadmiernej
wysokości lotu, ograniczenia użytkowe sterowca, określone w instrukcji użytkowania w locie;
3) osiągi i planowanie lotów: obliczanie masy, zmian wyporu, balastowanie, wpływ masy, temperatury, wysokości
i wiatru na osiągi, wykorzystanie danych o osiągach i ograniczenia użytkowania, procedury awaryjne,
planowanie lotów i przelotów VFR;
4) człowiek - możliwości i ograniczenia: podstawowa wiedza o fizjologii i psychologii człowieka oraz wpływie
warunków lotu, w tym lotów długotrwałych i wysokościowych, chorób, higieny, medykamentów i środków
psychotropowych na wydolność psychofizyczną pilota, czynnik ludzki w lotnictwie;
5) meteorologia: wiedza o atmosferze, czynnikach meteorologicznych i zjawiskach atmosferycznych,
zagrażających bezpieczeństwu lotu, pionowe prądy atmosferyczne, wiatry na różnych wysokościach,
organizacja osłony meteorologicznej lotnictwa, informacje meteorologiczne na potrzeby lotu sterowca, ich
pozyskiwanie, interpretacja i wykorzystywanie, podstawy klimatologii;
6) nawigacja: kula ziemska i jej odwzorowania na mapach, odległości i kierunki, plany, mapy i odwzorowania
kartograficzne, ich odczytywanie i wykorzystanie w różnych rodzajach lotów, wysokość i poziom lotu,
nastawianie wysokościomierzy ciśnieniowych, nawigacja zliczeniowa, wykorzystanie kalkulatorów
nawigacyjnych, czas - średni lokalny i uniwersalny koordynowany, strefy czasowe, czas wschodu i zachodu

43
słońca, radionawigacja, systemy radionawigacyjne, rodzaje i wykorzystanie radionawigacyjnych urządzeń
pokładowych, nawigacja radarowa, transponder;
7) procedury operacyjne: posługiwanie się dokumentacją operacyjną i nawigacyjną, przepisy międzynarodowe i
krajowe o eksploatacji statków powietrznych, poszukiwaniu i ratownictwie, badaniu wypadków i incydentów
lotniczych, przewożenie ładunków niebezpiecznych, rodzaje ładunków niebezpiecznych, wymagania i praktyki
dotyczące informowania pasażerów o zasadach bezpieczeństwa, łącznie z zapewnianiem obserwacji
zachowania pasażerów podczas wchodzenia i wychodzenia oraz na pokładzie, skutki naruszenia przepisów
lotniczych;
8) zasady lotu: aerostatyka, aerodynamika podstawowa, stery aerodynamiczne i ich działanie, sterowanie przy
asymetrii ciągu wywołanej awarią silnika sterowca wielosilnikowego, mechanika podstawowych elementów
lotu, sterowność, obciążenia konstrukcji w locie, mechanika ruchu sterowca na ziemi podczas manewrowania i
obciążenia jego konstrukcji;
9) łączność: frazeologia radiotelefoniczna w języku polskim i angielskim, procedury radiotelefoniczne stosowane
przy próbach naziemnych radiostacji, nawiązywanie i prowadzenie łączności podczas wszystkich faz lotu , we
wszystkich klasach przestrzeni powietrznej, zezwolenia, instrukcje, ostrzeżenia i informacje, łączność w
niebezpieczeństwie i sytuacjach naglących, procedury postępowania w przypadku utraty łączności;
10) ogólne bezpieczeństwo lotów: zasady bezpiecznego zachowania na pokładzie sterowca w różnych fazach lotu,
wyposażenie ratownicze sterowca oraz osobiste pilota i pasażerów - zasady jego użycia, technika ratowniczego
skoku spadochronowego, zagrożenia zewnętrzne ze strony innych statków powietrznych, warunków
pogodowych, operacje przymusowych lądowań, bez naziemnej służby manewrowej.
2.6.9.3. Umiejętności. Kandydat powinien wykazać podczas praktycznego egzaminu państwowego, że posiada
umiejętności w zakresie:
1) operacyjnego i nawigacyjnego przygotowania do lotu, oceny zdatności i obsługi naziemnej sterowca;
2) manewrowania na ziemi, przed startem i po lądowaniu, startu i początkowego wznoszenia, wykonania
podstawowych manewrów w locie z wykorzystaniem systemów sterowania sterowcem, zachowania środków
ostrożności i procedur antykolizyjnych, podejścia do lądowania i lądowania;
3) wykorzystywania zewnętrznych punktów odniesienia oraz przyrządów pokładowych w lotach z widocznością;
4) wykonania przelotu VFR z wykorzystaniem nawigowania wzrokowego, zliczeniowego i radionawigacji;
5) zastosowania procedur awaryjnych w razie niesprawności zespołu napędowego, systemów, instalacji,
przyrządów pokładowych.
2.6.9.4. Praktyka. Kandydat powinien wykazać, że w trakcie szkolenia lotniczego wykonał co najmniej 60
lotów w łącznym czasie 40 godzin na sterowcu, w tym nie mniej niż:
a) 40 lotów w łącznym czasie 25 godzin jako pilot dowódca sterowca,
b) 3 godziny przelotów samodzielnych w charakterze dowódcy sterowca, włączając w to jeden lot na odległość
nie mniejszą niż 50 km.
2.6.9.4.1. Jeżeli kandydat posiada licencję pilota balonu wolnego i wykonał co najmniej 60 godzin lotu na
balonach jako pilot dowódca, określone w ust. 2.6.9.4 wymagania, może spełnić po wykonaniu, zgodnie z
programem szkolenia praktycznego dla tego rodzaju kandydatów, nie mniej niż 6 godzin lotu jako dowódca
sterowca, przy zachowaniu wymagań określonych w lit. b.
2.6.9.5. Uprawnienia lotnicze, które mogą być wpisane do licencji. Do licencji pilota sterowcowego
zawodowego, po spełnieniu przez niego wymagań określonych dla tych uprawnień, może być wpisane uprawnienie:
1) dotyczące klasy sterowców z załogą jednoosobową;
2) na każdy typ sterowca z załogą wieloosobową, które może być ograniczone do wykonywania czynności
drugiego pilota;
3) do lotów nocnych VFR po wykonaniu 3 godzin lotu szkoleniowego w nocy, w tym co najmniej:
a) 2 godzin lotów szkolnych na dwusterze, w tym co najmniej 1 godziny przelotu,
b) 2 samodzielnych startów i lądowań z pełnym zatrzymaniem zespołu napędowego lub zakotwiczeniem
sterowca:
4) instruktora sterowcowego:
a) szkolenia ogólnego:
– ograniczone klasy 2,
– klasy 1,
b) szkolenia na oznaczony typ sterowca z załogą wieloosobową;
5) pilota doświadczalnego.
2.6.9.6.
Uprawnienia posiadacza licencji. Posiadacz licencji pilota sterowcowego zawodowego jest
uprawniony do:

44
1) wykonywania za wynagrodzeniem czynności:
a) pilota dowódcy i drugiego pilota na wszystkich sterowcach podczas wykonywania operacji innych niż
przewóz lotniczy,
b) pilota dowódcy na wszystkich sterowcach certyfikowanych do lotów z załogą jednoosobową,
c) drugiego pilota na sterowcach certyfikowanych do lotów z załogą wieloosobową, podczas wykonywania
operacji przewozu lotniczego;
2) korzystania z innych ważnych uprawnień lotniczych wpisanych do jego licencji.
2.6.10. Licencja pilota sterowcowego liniowego
2.6.10.1. Szkolenie lotnicze. Kandydat powinien ukończyć oraz zaliczyć szkolenie teoretyczne i praktyczne w
ośrodku szkolenia lotniczego, potwierdzone odpowiednimi świadectwami.
2.6.10.2. Wiadomości. Kandydat powinien wykazać podczas teoretycznego egzaminu państwowego, że
posiada wiadomości w zakresie następujących przedmiotów:
1) prawo lotnicze: podstawy międzynarodowego i polskiego prawa lotniczego, przepisy licencjonowania
odnoszące się do licencji pilotów sterowcowych i uprawnień, które mogą zostać do nich wpisane, przepisy i
procedury ruchu lotniczego, służby i organy ruchu lotniczego;
2) ogólna wiedza o sterowcu: konstrukcje szkieletowe i miękkie, rodzaje powłok, mocowanie, konstrukcja i
wyposażenie kabiny, zespoły napędowe, systemy i instalacje sterowca, system napełniania powłoki sterowca
wykorzystującego gaz, właściwości fizyczne gazów używanych do napełniania sterowca, systemy ogrzewcze
sterowców na ogrzewane powietrze, przyrządy pokładowe i systemy kierowania lotem, podwozie, system
cumowniczy, środki bezpieczeństwa, ochrona przed skutkami zawilgocenia, ograniczenia użytkowe sterowca,
określone w instrukcji użytkowania w locie;
3) osiągi i planowanie lotów: obliczanie masy, zmian wyporu, balastowanie, wpływ masy, temperatury, wysokości
i wiatru na osiągi, wykorzystanie danych o osiągach i ograniczenia użytkowania, procedury awaryjne,
planowanie lotów i przelotów VFR w dzień i w nocy;
4) człowiek - możliwości i ograniczenia: podstawowa wiedza o fizjologii i psychologii człowieka oraz wpływie
warunków lotu, w tym lotów długotrwałych i wysokościowych, chorób, higieny, medykamentów i środków
psychotropowych na wydolność psychofizyczną pilota, czynnik ludzki w lotnictwie;
5) meteorologia: wiedza o atmosferze, czynnikach meteorologicznych i zjawiskach atmosferycznych, również
występujących w górnych warstwach troposfery, zagrażających bezpieczeństwu lotu, organizacja osłony
meteorologicznej lotnictwa, informacje meteorologiczne na potrzeby lotnictwa, ich pozyskiwanie, interpretacja
i wykorzystywanie, wiedza z zakresu klimatologii i wykorzystanie na potrzeby lotnictwa, odnosząca się do
układów ciśnienia i frontów, ich struktury i przemieszczania się;
6) nawigacja: kula ziemska i jej odwzorowania na mapach, odległości i kierunki, plany, mapy i odwzorowania
kartograficzne, ich odczytywanie i wykorzystanie w różnych rodzajach lotów, wysokość i poziom lotu,
nastawianie wysokościomierzy ciśnieniowych, nawigacja zliczeniowa, wykorzystanie kalkulatorów
nawigacyjnych, czas - średni lokalny i uniwersalny koordynowany, strefy czasowe, czas wschodu i zachodu
słońca, radionawigacja, systemy radionawigacyjne, rodzaje i wykorzystanie pokładowych urządzeń
radionawigacyjnych oraz programowanych systemów kierowania lotem, nawigacja radarowa, transponder,
metody nawigowania stosowane w profesjonalnych operacjach lotniczych dalekiego zasięgu; nawigowanie w
strefach podbiegunowych;
7) procedury operacyjne: korzystanie z dokumentacji operacyjnej i nawigacyjnej, przepisy międzynarodowe i
krajowe o eksploatacji statków powietrznych, poszukiwaniu i ratownictwie, badaniu wypadków i incydentów
lotniczych, procedury bezpieczeństwa i awaryjne, procedury antyhałasowe, procedury operacyjne odnoszące się
do przewożenia ładunków niebezpiecznych, rodzaje ładunków niebezpiecznych, wymagania i praktyki
dotyczące informowania pasażerów o zasadach bezpieczeństwa, łącznie z zapewnianiem obserwacji
zachowania pasażerów podczas wchodzenia i wychodzenia oraz na pokładzie, skutki naruszenia przepisów
lotniczych;
8) zasady lotu: aerostatyka, aerodynamika podstawowa, stery aerodynamiczne i ich działanie, sterowanie przy
asymetrii ciągu wywołanej awarią silnika sterowca wielosilnikowego, mechanika podstawowych elementów
lotu, stateczność i sterowność, obciążenia konstrukcji w locie, mechanika ruchu sterowca na ziemi podczas
manewrowania i obciążenia jego konstrukcji;
9) łączność: frazeologia radiotelefoniczna w języku polskim i angielskim, procedury radiotelefoniczne stosowane
przy próbach naziemnych radiostacji, nawiązywanie i prowadzenie łączności podczas lotu we wszystkich
klasach przestrzeni powietrznej, zezwolenia, instrukcje, ostrzeżenia i informacje, łączność w
niebezpieczeństwie i sytuacjach naglących, procedury postępowania w przypadku utraty łączności.

45
2.6.10.3. Umiejętności. Kandydat powinien wykazać się podczas praktycznego egzaminu państwowego
posiadaniem umiejętności w zakresie:
1) operacyjnego i nawigacyjnego przygotowania do lotu, oceny zdatności i obsługi naziemnej sterowca przy
wykorzystaniu odpowiednich służb;
2) manewrowania na ziemi, wykonania podstawowych manewrów w locie z wykorzystaniem systemów
sterowania sterowcem, zachowania środków ostrożności i procedur antykolizyjnych, wykonania podejścia do
lądownia i lądowania, na sterowcu z załogą wieloosobową, pełniąc funkcję pilota sterującego i monitorującego
z obu foteli sterowca;
3) wykonania przelotu VFR z wykorzystaniem nawigowania wzrokowego, zliczeniowego i radionawigacji;
4) wykonania lotów nocnych VFR, nadlotniskowych i nawigacyjnych;
5) zastosowania procedur awaryjnych w razie niesprawności zespołu napędowego, systemów, instalacji i
przyrządów pokładowych;
6) zarządzania załogą lotniczą w sytuacjach pełnej jej sprawności, wykorzystania list kontrolnych czynności oraz
działania w razie niedyspozycji członka załogi podczas lotu.
2.6.10.4. Praktyka. Kandydat powinien wykazać, że w trakcie praktyki lotniczej pilota sterowcowego
zawodowego i szkolenia lotniczego do licencji pilota sterowcowego liniowego:
1) uzyskał uprawnienia:
a) do lotów nocnych VFR,
b) uprawnienie na typ sterowca z załogą wieloosobową bez ograniczenia do wykonywania wyłącznie
czynności drugiego pilota,
- chyba
że ubiega się o równoczesne wydanie brakujących mu uprawnień wymienionych pod lit. a oraz b;
2) wykonał co najmniej 200 godzin lotu na sterowcu, wykonując co najmniej 60 lotów, w tym co najmniej:
a) 40 lotów jako pilot dowódca sterowca w łącznym czasie 100 godzin,
b) 5 godzin jako pilot dowódca sterowca z załogą wieloosobową,
c) 20 godzin przelotów w charakterze dowódcy sterowca, włączając w to jeden na odległość nie mniejszą niż
200 km (czas 20 godzin przelotu samodzielnego może zawierać się w ogólnym czasie lotów samodzielnych,
wymienionym pod lit. a),
d) 3 godziny lotu w nocy, w tym co najmniej:
– 2 godziny lotów szkolnych na dwusterze, w tym co najmniej 1 godzinę przelotu,
– 2 samodzielne starty i lądowania z pełnym zatrzymaniem zespołu napędowego lub zakotwiczeniem
sterowca.
2.6.10.5. Uprawnienia lotnicze, które mogą być wpisane do licencji. Do licencji pilota sterowcowego
liniowego, po spełnieniu przez niego wymagań określonych dla tych uprawnień, może być wpisane uprawnienie:
1) dotyczące klasy sterowców z załogą jednoosobową;
2) dotyczące każdego typu sterowca z załogą wieloosobową, które może być ograniczone do wykonywania
czynności drugiego pilota;
3) instruktora sterowcowego:
a) szkolenia ogólnego:
– ograniczone klasy 2,
– klasy 1,
b) szkolenia na oznaczony typ sterowca z załogą wieloosobową;
4) pilota doświadczalnego.
2.6.10.6. Uprawnienia posiadacza licencji. Posiadacz licencji pilota sterowcowego liniowego jest uprawniony
do:
1) korzystania z wszystkich uprawnień, wynikających z licencji pilota sterowcowego zawodowego oraz
uprawnienia lotniczego do lotów nocnych VFR;
2) wykonywania za wynagrodzeniem czynności pilota dowódcy i drugiego pilota na wszystkich sterowcach
certyfikowanych do lotów z załogą wieloosobową;
3) korzystania z innych ważnych uprawnień lotniczych wpisanych do jego licencji.
2.6.10.a. Licencja pilota pionowzlotu turystycznego
2.6.10.a.1. Szkolenie lotnicze. Kandydat powinien ukończyć oraz zaliczyć szkolenie teoretyczne i praktyczne w
ośrodku szkolenia lotniczego, potwierdzone odpowiednimi świadectwami.
2.6.10.a.2. Do kandydata ubiegającego się o licencję pilota pionowzlotu turystycznego, w zakresie wiadomości,
umiejętności oraz praktyki, stosuje się odpowiednio przepisy, określone dla kandydata na licencję pilota
śmigłowcowego turystycznego, o których mowa w ust. 2.6.4.1.- 2.6.4.4. rozporządzenia.

46
2.6.10.a.3. Uprawnienia lotnicze, które mogą być wpisane do licencji. Do licencji pilota pionowzlotu
turystycznego, po spełnieniu przez niego wymagań określonych w Aneksie 1 dla poszczególnych uprawnień, może
być wpisane uprawnienie:
1) na poszczególne typy pionowzlotów, które może być ograniczone do wykonywania czynności drugiego
pilota na pionowzlocie z załogą wieloosobową;
2) do lotów nocnych VFR, po ukończeniu szkolenia praktycznego obejmującego co najmniej 5 godzin lotu
szkoleniowego w nocy, z których przynajmniej 3 godziny to loty szkoleniowe na dwusterze:
a) co najmniej 1 godzina przelotu w nocy,
b) 5 samodzielnych kręgów w nocy, z czego każdy krąg musi obejmować start i lądowanie;
3) do lotów według wskazań przyrządów IFR, pod warunkiem posiadania orzeczenia lotniczo-lekarskiego
klasy wymaganej dla uzyskania licencji pilota zawodowego, albo wymaganego na licencję pilota turystycznego ze
stwierdzeniem braku przeciwwskazań do wykonywania lotów IFR.

2.6.10.a.4. Uprawnienia posiadacza licencji. Posiadacz licencji pilota pionowzlotu turystycznego jest uprawniony
do wykonywania bez wynagrodzenia czynności dowódcy i drugiego pilota każdego pionowzlotu, z ograniczeniem
do lotów dziennych VFR, chyba że posiada odpowiednie ważne uprawnienie, wymienione w ust. 2.6.10.a.3 pkt 2 lub
3.

2.6.10.b. Licencja pilota pionowzlotu zawodowego
2.6.10.b.1. Szkolenie lotnicze. Kandydat powinien ukończyć oraz zaliczyć szkolenie teoretyczne i praktyczne w
ośrodku szkolenia lotniczego, potwierdzone odpowiednimi świadectwami.
2.6.10.b.2. Do kandydata ubiegającego się o licencję pilota pionowzlotu zawodowego, w zakresie wiadomości,
umiejętności oraz praktyki, stosuje się odpowiednio przepisy określone dla kandydata na licencję pilota
sterowcowego zawodowego, o których mowa w ust. 2.6.9.2-2.6.9.4. rozporządzenia.
2.6.10.b.3. Uprawnienia lotnicze, które mogą być wpisane do licencji. Do licencji pilota pionowzlotu
zawodowego, po spełnieniu przez niego wymagań określonych w Aneksie 1 dla poszczególnych uprawnień, może
być wpisane uprawnienie:
1) na poszczególne typy pionowzlotów, które mogą być ograniczone do wykonywania czynności drugiego
pilota na pionowzlocie z załogą wieloosobową;
2) do lotów według wskazań przyrządów – IFR;
3) instruktora
pionowzlotu:
a) szkolenia
ogólnego,
b) szkolenia na oznaczony typ pionowzlotu,
c) szkolenia w lotach według wskazań przyrządów.
4) pilota doświadczalnego klasy 3, 2 lub 1;
5) do wykonywania lotów AGRO;
6) do wykonywania lotów gaśniczych.
2.6.10.b.4. Uprawnienia posiadacza licencji. Posiadacz licencji pilota pionowzlotu zawodowego jest uprawniony
do korzystania z wszystkich uprawnień, wynikających z licencji pilota pionowzlotu turystycznego i uprawnienia do
lotów nocnych VFR;
1) wykonywania za wynagrodzeniem czynności:
a) pilota dowódcy i drugiego pilota na wszystkich pionowzlotach podczas wykonywania operacji innych
niż przewóz lotniczy,
b) pilota dowódcy na wszystkich pionowzlotach certyfikowanych do lotów z załogą jednoosobową
podczas wykonywania operacji przewozu lotniczego,
c)
drugiego pilota na pionowzlotach certyfikowanych do lotów z załogą wieloosobową, podczas
wykonywania operacji przewozu lotniczego;
3) korzystania z innych ważnych uprawnień lotniczych wpisanych do jego licencji w lotach za
wynagrodzeniem i bez wynagrodzenia.

2.6.10.c. Licencja pilota pionowzlotu liniowego
2.6.10.c.1. Szkolenie lotnicze. Kandydat powinien ukończyć oraz zaliczyć szkolenie teoretyczne i praktyczne w
ośrodku szkolenia lotniczego, potwierdzone odpowiednimi świadectwami.
2.6.10.c.2. Do kandydata ubiegającego się o licencję pilota pionowzlotu liniowego, w zakresie wiadomości,
umiejętności oraz praktyki, stosuje się odpowiednio przepisy określone dla kandydata na licencję pilota
sterowcowego liniowego, o których mowa w ust. 2.6.10.2.-2.6.9.4. rozporządzenia.

47