Rządowy projekt ustawy o organizacji rynku rybnego

cyzji powiatowego lekarza weterynarii ze względów bezpieczeństwa żywno-
ści oraz doprecyzowanie treści wniosku w zakresie oznaczenia siedziby
przedsiębiorcy i jego adresu (w praktyce pojawił się problem, jeżeli zareje-
strowany przedsiębiorca miał inny adres na pieczęci, którą się posługiwał
(adres głównego zakładu czy swojego biura), a inny na zaświadczeniu
o wpisie do rejestru – siedziba); problemy pojawiają się w takiej sytuacji
przy wprowadzaniu danych z dokumentów pierwszej sprzedaży ryb do pro-
wadzonego przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa systemu in-
formatycznego,
– w odniesieniu do rejestru skupujących wprowadza się również obowiązek
informowania o ewentualnej zmianie danych, które są wpisywane do reje-
stru, lub o zakończeniu prowadzonej działalności, gdyż obecnie praktyka po-
kazuje, że taka weryfikacja aktualnie działających podmiotów jest bardzo
trudna,
– dodanie przepisów upoważniających ministra właściwego do spraw rybo-
łówstwa do prowadzenia regularnych kontroli organizacji producentów,
związków organizacji producentów oraz organizacji międzybranżowych, do
czego zobowiązują państwo członkowskie przepisy Unii Europejskiej;
w szczególności wskazano zakres kontroli, sposób jej przeprowadzania
i dokumentowania,
– doprecyzowanie części dotyczącej działań interwencyjnych na rynku ryb-
nym; w tym zakresie obowiązują oczywiście wprost i bezpośrednio przepisy
Unii Europejskiej, jednak ze względu na pewność prawa i jego jasność dla
zobowiązanych podmiotów powinny być one wskazane w ustawie, a co naj-
mniej obowiązki, które z tych przepisów wynikają; korzystanie z pomocy fi-
nansowej z tytułu różnych działań interwencyjnych uzależnione jest w prze-
pisach Unii Europejskiej od spełnienia szeregu wymagań dotyczących
między innymi: zgłoszenia przez organizacje producentów stosowanych cen,
ilości produktów rybnych przyjmowanych do utrwalania, przechowywania
i składowania, ich standardach rynkowych; działania te są podejmowane

30
w ciągu roku połowowego, a w trakcie składania wniosku o pomoc finan-
sową rzeczywiste potwierdzenie prawidłowości podanych danych jest moż-
liwe tylko na podstawie posiadanych dokumentów przez organizacje produ-
centów, tak więc kontrola prawidłowości podejmowanych działań
interwencyjnych musi być podejmowana w trakcie danego roku połowowe-
go; w związku z tym ustawa musi wskazywać obowiązki ciążące w tym za-
kresie na organizacjach oraz wskazuje organy administracji odpowiedzialne
za ich kontrole bądź przyjmowanie określonych danych i informacji od orga-
nizacji,
– zapewnienie Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, jako insty-
tucji przyznającej i wypłacającej pomoc finansową, możliwości kontroli
prawidłowości danych podanych przez organizację producentów we wniosku
o przyznanie pomocy finansowej (realizacja tzw. kontroli na miejscu),
– usunięcie z ustawy odniesień do przepisów Unii Europejskiej niemających
związku z przedmiotem regulacji (art. 22 obecnie obowiązującej ustawy za-
wiera odniesienia do przepisów dotyczących wdrażania funduszy struktural-
nych).
W związku z wątpliwościami co do kompetencji organów właściwych w spra-
wach nakładania kar pieniężnych w art. 64 projektowanej ustawy wprowadzono
podział kompetencji między okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego
oraz ministra właściwego do spraw rybołówstwa. Ponadto dostrzeżono koniecz-
ność uzupełnienia projektu o dodatkową podstawę do nałożenia kary pieniężnej
(art. 71 ust. 3 projektu). Ze względu na ogłoszenie ustawy z dnia 10 lipca 2008 r.
o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o In-
spekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 157, poz. 976),
w treści przepisu art. 8 ust. 3 projektu uwzględniono Prezesa Urzędu Ochrony
Konkurencji i Konsumentów.
Projektowana ustawa pozostanie regulacją przede wszystkim o charakterze wy-
konawczym i ramowym w stosunku do obowiązujących bezpośrednio przepisów
Unii Europejskiej, które regulują większość zagadnień z zakresu rynku rybnego.

31
Celem jest zapewnienie efektywnego uczestnictwa polskiego sektora rybnego
w instrumentach wspólnej polityki rybackiej, a także niezbędne uszczelnienie
obecnej struktury organizacyjnej oraz mechanizmów kontrolnych i egzekucyj-
nych dla obowiązujących regulacji. Projektowana ustawa ma na celu usprawnie-
nie istniejącego systemu organizacji rynku rybnego, tak po stronie administracji,
jak i po stronie podmiotów sektora – przede wszystkim organizacji producentów.
Projektowana ustawa jest zgodna z prawem Unii Europejskiej.
Projekt ustawy nie zawiera przepisów technicznych w rozumieniu przepisów
rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu
funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U.
Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597), w związku z czym nie podlega
notyfikacji, stosownie do trybu przewidzianego w przepisach dotyczących spo-
sobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych.
Stosownie do art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej
w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414) projekt ustawy został
zamieszczony na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Ministerstwa Rolnic-
twa i Rozwoju Wsi. Nikt nie zgłosił zainteresowania pracami nad projektem
ustawy (zgłoszenie w rozumieniu art. 7 ww. ustawy).

32
OCENA SKUTKÓW REGULACJI

1. Podmioty, na które oddziałuje projekt ustawy

Podmioty, których dotyczy regulacja to:
– organizacje producentów (obecnie 6 wpisanych do rejestru uznanych or-
ganizacji producentów rybnych),
– organizacje
międzybranżowe (obecnie brak w rejestrze),
– związki organizacji producentów rybnych (obecnie brak w rejestrze),
– podmioty uprawnione do skupu wprowadzanych po raz pierwszy do ob-
rotu produktów rybnych pochodzących z połowów morskich (563 wpi-
sanych do rejestru przedsiębiorców skupujących produkty rybne – stan
na dzień 1 lipca 2008 r.),
– podmioty
prowadzące połowy i chów lub hodowlę ryb – w zakresie ko-
deksów dobrej praktyki rybackiej,
– podmioty
prowadzące obrót i przetwórstwo produktów rybnych – w za-
kresie standardów rynkowych oraz oznakowania produktów rybnych,
– organy administracji rybackiej, państwowa straż rybacka, Inspekcja Ja-
kości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, Inspekcja Handlowa
– w zakresie kontroli i nadzoru.

2. Wpływ projektu ustawy na sektor finansów publicznych, w tym budżet pań-
stwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego
Kwestia konieczności kadrowego wzmocnienia trzech okręgowych inspekto-
ratów rybołówstwa morskiego (w związku z rozszerzeniem ich obowiązków)
została rozwiązana dzięki dotychczas uzyskanym nowym etatom.
Nie przewiduje się zwiększenia wpływów budżetowych spowodowanych
wejściem w życie projektowanej ustawy. Ewentualne wpływy do budżetu
mogą wynikać z nałożonych kar finansowych. Może nastąpić również pewne
zwiększenie wpływów podatkowych w związku z ograniczaniem „szarej

33
strefy” wskutek wzmocnienia kontroli pierwszej sprzedaży produktów ryb-
nych.
Odnośnie do skutków finansowych dla budżetu państwa w związku z prze-
widzianymi przez ustawę mechanizmami interwencyjnymi na rynku rybnym
należy stwierdzić, że przedmiotowa regulacja nie wprowadza zmian w zakre-
sie poziomu zobowiązań w stosunku do stanu istniejącego w trakcie obowią-
zywania ustawy z dnia 22 stycznia 2004 r. o organizacji rynku rybnego i po-
mocy finansowej w gospodarce rybnej.
Pomoc finansowa przyznawana organizacjom producentów rybnych jest wy-
płacana z Europejskiego Funduszu Rolnego Gwarancji przez Agencję Re-
strukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
Jedynie ewentualna pomoc dla producentów niebędących członkami organi-
zacji producentów rybnych będzie pochodzić w całości ze środków budżetu
państwa. Oszacowanie wysokości takiej pomocy nie jest możliwe ze wzglę-
du na liczbę zmiennych, jakie należy wziąć pod uwagę. Udzielenie takiej
pomocy jest bowiem uzależnione od spełnienia szeregu warunków, z których
podstawowym jest ustanowienie przez organizację producentów posiadającą
odpowiedni poziom reprezentatywności zasad o określonej treści (np. nało-
żenie na swoich członków obowiązku ograniczenia wyładunków lub sprze-
daży określonego gatunku, w określonych miejscach, przez określony czas),
następnie wystąpienie przez tę organizację do ministra właściwego do spraw
rybołówstwa o podjęcie decyzji o rozszerzeniu ustanowionych przez nią za-
sad na producentów niebędących jej członkami, prowadzących działalność
na określonym terenie, i faktyczne podjęcie takiego rozstrzygnięcia przez
ministra (wydanie rozporządzania określającego zakres zastosowania się
przez producentów niebędących członkami danej organizacji producentów
do przepisów przyjętych przez tę organizację oraz okres ich stosowania).
Dopiero po zajściu powyższych okoliczności minister właściwy do spraw
rybołówstwa będzie mógł (fakultatywnie) wydać rozporządzenie przyznające
pomoc finansową producentom niebędącym członkami organizacji produ-

34