Rządowy projekt ustawy o finansach publicznych

Rozporządzenie wejdzie w życie 14 dni po ogłoszeniu, natomiast kierownicy jednostek będą
mieli czas na dostosowanie polityki rachunkowości do przepisów projektowanego
rozporządzenia do dnia 31 marca 2009r.
Oznacza to, iż ciągłość zasad rachunkowości zostanie zachowana.

Projekt rozporządzenia zostanie udostępniony, wraz z dokumentami dotyczącymi prac nad
projektem, w Biuletynie Informacji Publicznej, stosownie do przepisów ustawy z dnia 7 lipca
2005r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz.U. Nr 169, poz. 1414).

Rozporządzenie nie podlega notyfikacji w rozumieniu przepisów dotyczących notyfikacji
norm i aktów prawnych.


Ocena skutków regulacji

1. Podmioty, na które oddziałuje akt normatywny:
Projektowane rozporządzenie będzie miało zastosowanie tylko w stosunku do budżetu
państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych,
samorządowych zakładów budżetowych, funduszy celowych i państwowych jednostek
budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Wyniki przeprowadzonych konsultacji:

Projekt rozporządzenia będzie przedmiotem konsultacji międzyresortowych oraz z RCL,
a także z Komisją Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego.

3. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety
jednostek samorządu terytorialnego:

Projektowane rozporządzenie nie wpływa na wielkość dochodów i wydatków,
przychodów i rozchodów, a także środków w jednostkach sektora finansów publicznych,
w tym w budżecie państwa i w budżetach jednostek samorządu terytorialnego.

4. Wpływ regulacji na rynek pracy:

Wejście w życie rozporządzenia nie wpłynie na rynek pracy.

5. Wpływ regulacji na konkurencyjność wewnętrzną i zewnętrzną gospodarki:

Postanowienia niniejszego rozporządzenia mają pośredni wpływ na konkurencyjność
wewnętrzną i zewnętrzną polskiej gospodarki poprzez dostarczanie jednolitej, przejrzystej
informacji dla potrzeb zarządzania finansami publicznymi.

6. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionów:

Rozporządzenie nie ma wpływu na sytuację i rozwój regionów.


7. Wpływ regulacji na spójność systemu prawa:

54

Niniejsze rozporządzenie określa zasady rachunkowości niektórych jednostek sektora
finansów publicznych w zakresie określonym w upoważnieniu ustawowym, tj. w art. 37
ust. 3 pkt 1 ustawy o finansach publicznych.

8.
ródła finansowania:

Wprowadzenie w życie postanowień niniejszego rozporządzenia nie wymaga
dodatkowych nakładów finansowych w jednostkach objętych przepisami rozporządzenia.
55
Wstępny projekt
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 2008 r.
w sprawie zasad rachunkowości i planu kont w zakresie ewidencji podatków, opłat i
niepodatkowych należności budżetowych dla organów podatkowych jednostek samorządu
terytorialnego
(Dz. U. z dnia r.)
Na podstawie art. 37 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia r. o finansach publicznych (Dz.
U. Nr , poz. ) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1. 1. Rozporządzenie ustala zasady rachunkowości i plan kont dla prowadzenia ewidencji
podatków, opłat i niepodatkowych należności budżetowych realizowanych przez organy
podatkowe jednostek samorządu terytorialnego. Zasady rachunkowości i plan kont dla
prowadzenia ewidencji podatków, opłat i niepodatkowych należności budżetowych w organach
podatkowych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych określają
odrębne przepisy.
2. Jednostki samorządu terytorialnego mogą określać szczegółowe zasady rozliczeń wpłat
podatków, opłat i niepodatkowych należności budżetowych, z uwzględnieniem przepisów
niniejszego rozporządzenia.
§ 2. 1. Określenia użyte w rozporządzeniu oznaczają:
1) inkasent - osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości
prawnej, zobowiązaną do pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym
terminie do kasy urzędu lub na właściwy rachunek bieżący urzędu;
2) kasjer - pracownika, któremu powierzono prowadzenie kasy urzędu;
3) komórka rachunkowości - komórkę organizacyjną w urzędzie prowadzącą rachunkowość
podatków;
4) należności uboczne - odsetki za zwłokę, opłatę prolongacyjną i koszty upomnień;
5) należność główna - określoną należność podatkową, opłatę, albo niepodatkową należność
budżetową, podlegającą zapłaceniu;
6) odpis - kwotę zmniejszającą zobowiązanie podatkowe, ustaloną lub określoną przez organ
podatkowy albo zadeklarowaną przez podatnika;
7) Ordynacja podatkowa - ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z
2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.1));
8) niepodatkowe należności budżetowe - należności określone w art. 3 pkt 8 Ordynacji
podatkowej, do których ustalania lub określania uprawniony jest organ podatkowy jednostki
samorządu terytorialnego, zgodnie z odrębnymi przepisami;
Wstępny projekt
9) podatki - podatki określone w art. 3 pkt 3 Ordynacji podatkowej, do których ustalania lub
określania uprawniony jest organ podatkowy jednostki samorządu terytorialnego, zgodnie z
odrębnymi przepisami;
10) przypis - zobowiązanie podatkowe stanowiące obciążenie konta podatnika;
11) rachunek bieżący urzędu - rachunek bieżący jednostki budżetowej;
12) urząd - urząd jednostki samorządu terytorialnego.
2. Przepisy rozporządzenia dotyczące zasad rozliczeń z podatnikami stosuje się odpowiednio
do inkasentów, do następców prawnych podatników i do podmiotów przekształconych,
określonych w art. 93-106 Ordynacji podatkowej. Jeżeli w treści przepisu rozróżnia się
podatników i inkasentów, wówczas przepisy dotyczące podatników odnoszą się do następców
prawnych i do podmiotów przekształconych.
§ 3. Zadaniem komórki rachunkowości jest w szczególności:
1) prowadzenie w księgach rachunkowych prawidłowej ewidencji przypisów, odpisów, wpłat,
zwrotów i zaliczeń nadpłat z tytułu podatków;
2) sprawdzanie terminowości wpłat należności przez podatników;

3)
terminowe podejmowanie czynności zmierzających do zastosowania środków
egzekucyjnych, takich jak upomnienia, tytuły wykonawcze;
4) dokonywanie rozliczeń podatników z tytułu wpłat, nadpłat i zaległości;
5) przeprowadzanie rozliczenia rachunkowo-kasowego inkasentów, jeżeli czynności te nie
zostały powierzone innej komórce organizacyjnej;
6) przygotowywanie sprawozdań;
7) prowadzenie operacji kasowych i uzgadnianie obrotów kasy związanych z przyjmowaniem
wpłat gotówką i z dokonywaniem zwrotów podatnikom za pośrednictwem kasy urzędu oraz
terminowe wypłacanie gotówki z kasy na rachunek bieżący urzędu;
8) ustalenie na podstawie ewidencji księgowej danych potrzebnych do wydawania zaświadczeń
o niezaleganiu w podatkach lub stwierdzających stan zaległości podatkowych;
9) prowadzenie księgi druków ścisłego zarachowania, jeżeli czynność ta nie została powierzona
innej komórce organizacyjnej.
§ 4. 1. Podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe sprawdzone pod
względem formalnym i rachunkowym.
2. Do udokumentowania przypisów lub odpisów służą:
1) deklaracje w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej, z których wynika zobowiązanie
podatkowe lub kwota zmniejszająca zobowiązanie podatkowe;
2) decyzje;
3) dowody zrealizowanych wpłat nieprzypisanych, należnych od podatników;
4) postanowienia o dokonaniu potrącenia, o którym mowa w art. 65 Ordynacji podatkowej;
5) odpisy orzeczeń sądu administracyjnego, o których mowa w art. 77 § 1 pkt 3 Ordynacji
podatkowej;
6) dokumenty, na podstawie których przypisuje się bankowi zobowiązanie w wysokości zapłaty
dokonanej przez podatnika, w związku z art. 60 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej,
stwierdzające obciążenie rachunku bankowego podatnika z tytułu zapłaty podatku - w
przypadku gdy podatnik dokonał zapłaty za pośrednictwem banku, a bank obciążył rachunek
bieżący podatnika, ale nie przekazał środków na rachunek bieżący.
3. Do udokumentowania wpłat służą:
1) pokwitowania z kwitariuszy przychodowych;
Wstępny projekt
2) wyciąg bankowy otrzymany w formie elektronicznej, jeżeli dla każdej wykazanej w nim
operacji zawiera dane zapewniające identyfikację wpłaty, albo dokumenty wpłaty załączone
do wyciągu bankowego;
3) dokumenty stwierdzające obciążenie rachunku bankowego podatnika z tytułu zapłaty
podatku - w przypadku gdy podatnik dokonał zapłaty za pośrednictwem banku, a bank
obciążył rachunek bieżący podatnika, ale nie przekazał środków na rachunek bieżący - na
podstawie których przypisuje się bankowi zobowiązanie w wysokości zapłaty dokonanej
przez podatnika, w związku z art. 60 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej;
4) postanowienia o zaliczeniu wpłaty, nadpłaty lub zwrotu podatku na poczet zaległości
podatkowych albo bieżących zobowiązań podatkowych;
5) wniosek podatnika o zaliczenie nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, o
którym mowa w art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej;
6) inne dowody wpłaty, zatwierdzone do stosowania przez właściwe organy jednostki
samorządu terytorialnego.
4. Do udokumentowania wygaśnięcia zobowiązania podatkowego w formie niepieniężnej
służą:
1) dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 4;
2) umowy lub inne dokumenty, z których w szczególności wynika określony w art. 66 § 4
Ordynacji podatkowej termin wygaśnięcia zobowiązania podatkowego w stosunku do
jednostki samorządu terytorialnego;
3) decyzje dotyczące przypadków, o których mowa w art. 67a § 1 pkt 3 i art. 67d § 1 Ordynacji
podatkowej;
4) dokumenty informujące o przedawnieniu, o którym mowa w art. 70-71 Ordynacji
podatkowej.
5. Do udokumentowania zwrotów służą:
1) pokwitowania z kwitariuszy rozchodowych;
2) wyciąg bankowy otrzymany w formie elektronicznej, jeżeli dla każdej wykazanej w nim
operacji zawiera dane zapewniające identyfikację wypłaty, albo dokumenty wypłaty
załączone do wyciągu bankowego.
6. W przypadkach, które nie zostały określone w ust. 2-5, do udokumentowania operacji
księgowych służą dowody wewnętrzne, w szczególności noty księgowe.
§ 5. 1. Pokwitowanie wpłaty lub wypłaty powinno zawierać dane umożliwiające
identyfikację:
1) egzemplarza pokwitowania;
2) podatnika;
3) podatku lub innego tytułu wpłaty lub wypłaty;
4) wysokości kwoty wpłaty lub wypłaty;
5) w przypadku wpłaty również okres, którego dotyczy wpłata;
6) daty wpłaty lub wypłaty.
2. Data wpłaty lub wypłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 6, jest jednocześnie datą
pokwitowania.
§ 6. 1. Kwitariusze przychodowe i rozchodowe oraz dowody wpłaty, o których mowa w § 4
ust. 3 pkt 6, są drukami ścisłego zarachowania.