Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz o zmianie innych ustaw

21
stosowana. Przepisy tego artykułu ustanawiają również pierwszeństwo umów
międzynarodowych nad przepisami ustaw,
32) art. 7 ma na celu zachowanie stabilności funkcjonowania Bankowego Fundu-
szu Gwarancyjnego. Dla członków organów Funduszu wprowadza się od-
powiednie vacatio legis – dla członków Rady do dnia 30 czerwca 2009 r.,
a dla członków Zarządu do dnia 31 grudnia 2009 r.,
33) zgodnie z brzmieniem art. 8 projektu nowelizacji, do czasu wydania przepi-
sów wykonawczych na podstawie upoważnień zmienianych niniejszą ustawą
zachowują moc przepisy dotychczasowe, nie dłużej jednak niż przez 12 mie-
sięcy,
34) przepis art. 9 ma charakter przepisu przejściowego, określającego obowiązki
banków w zakresie obliczania obowiązkowej opłaty rocznej wnoszonej na
rzecz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego,
35) przepis art. 10 projektu przewiduje, że ustawa wchodzi w życie po upływie
14 dni od dnia ogłoszenia. Vacatio legis spełnia normy zawarte w art. 4 ust. 1
ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektó-
rych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 449).


22

OCENA SKUTKÓW REGULACJI

1. Podmioty, na które będzie oddziaływał akt normatywny
Projekt ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym
będzie oddziaływał na Bankowy Fundusz Gwarancyjny, banki prowadzące
działalność na podstawie odrębnych przepisów oraz deponentów. Projekt
ustawy będzie miał również wpływ na Narodowy Bank Polski oraz Najwyż-
szą Izbę Kontroli.
2. Wpływ aktu normatywnego na dochody i wydatki sektora finansów publicz-
nych
Zniesienie
udziału NBP w finansowaniu Bankowego Funduszu Gwarancyj-
nego będzie skutkowało zmniejszeniem kosztów działalności NBP, a tym
samym będzie miało wpływ na wysokość rocznego wyniku finansowego Na-
rodowego Banku Polskiego (z zastrzeżeniem, że wynik ten nie będzie obcią-
żony np. tworzeniem rezerw). Należy przy tym zauważyć, że w 2007 r. suma
wpłat ponoszonych przez NBP na rzecz BFG wyniosła ok. 86 mln zł,
a w 2008 r. – ok. 101 mln zł. Jednocześnie należy dodać, że obecnie – zgod-
nie z przepisami ustawy o NBP – 95 % zysku NBP jest przekazywane do bu-
dżetu państwa jako wpłata z zysku NBP. W związku z powyższym likwida-
cja współfinansowania BFG przez NBP będzie wpływać pozytywnie na stan
finansów publicznych – przez wynik finansowy NBP umożliwiający doko-
nanie wpłaty do budżetu państwa lub zmniejszenie straty NBP.
3. Wpływ aktu normatywnego na konkurencyjność gospodarki i przed-
siębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw

Projekt ustawy nie będzie miał istotnego wpływu na konkurencyjność go-
spodarki i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw.

23

Projekt ustawy nie będzie miał wpływu na wysokość funduszu ochrony
środków gwarantowanych, natomiast należy zauważyć, że w przypadku niż-
szego niż obecnie poziomu wpłat wnoszonych na rzecz BFG z tytułu niższe-
go obciążenia banków oraz braku wpłat NBP, suma bilansowa BFG może
zwiększać się w tempie niższym niż obecnie (wysokość wpłat NBP na rzecz
BFG w dwóch ostatnich latach – pkt 2 Oceny Skutków Regulacji).
Ponadto
należy wskazać, że przedmiotowy projekt ustawy może spowodo-
wać nieznaczny wzrost obciążeń administracyjnych Funduszu wynikający
z nałożonego na BFG obowiązku przekazywania ministrowi właściwemu do
spraw instytucji finansowych oraz Prezesowi NBP kwartalnych sprawozdań
z działalności oraz sytuacji finansowej Funduszu.
4. Wpływ aktu normatywnego na rynek pracy

Projekt ustawy nie będzie miał wpływu na rynek pracy.
5. Wpływ aktu normatywnego na sytuację i rozwój regionalny

Projekt ustawy nie będzie miał wpływu na sytuację i rozwój regionalny.
6. Konsultacje
społeczne

W dniu 4 kwietnia 2008 r. przedmiotowy projekt ustawy został przekazany
do zaopiniowania w ramach uzgodnień międzyresortowych, w tym również
przez organizacje społeczno-zawodowe, takie jak: Związek Banków Pol-
skich, Krajowy Związek Banków Spółdzielczych oraz Izba Zarządzających
Funduszami i Aktywami. W ramach tych konsultacji zostały zgłoszone licz-
ne uwagi do projektu ustawy. W związku z tym, w celu uzgodnienia treści
przedmiotowego projektu ustawy, w dniu 24 kwietnia 2008 r. została zorga-
nizowana konferencja uzgodnieniowa, w której uczestniczyli przedstawiciele
BFG, KNF, NBP, ZBP, KZBS, UKIE, PGSP oraz IZFiA.
Najwięcej kontrowersji wzbudziły propozycje zmian dotyczące zasad funk-
cjonowania organów BFG oraz delegacji do wydawania aktów wykonaw-
czych do ustawy.

24
Pierwotnie
Ministerstwo Finansów proponowało ograniczenie składu Rady
Funduszu do Przewodniczącego i sześciu członków – dwóch przedstawicieli
MF (obecnie trzech), dwóch przedstawicieli NBP (obecnie czterech), dwóch
przedstawicieli ZBP (obecnie trzech). Przewodniczącego miałby powoływać
Minister Finansów po zasięgnięciu opinii Prezesa NBP (obecnie Przewodni-
czącego powołuje Prezes Rady Ministrów na uzgodniony wniosek Ministra
Finansów i Prezesa NBP po zaopiniowaniu przez sejmową komisję finansów
publicznych). Jednocześnie, w wyniku zmian w systemie nadzoru nad ryn-
kiem bankowym, zaproponowano możliwość uczestnictwa w Radzie Fundu-
szu przedstawiciela Przewodniczącego KNF – jako obserwatora.

Ponadto w związku z niedookreślonym pojęciem stażu w bankowości, Mini-
sterstwo Finansów zaproponowało zastąpienie stażu w bankowości doświad-
czeniem z zakresu finansów.

Ostatecznie, w wyniku przeprowadzonych uzgodnień i konsultacji, zapropo-
nowano następujący skład Rady Funduszu: jeden przedstawiciel ZBP, dwóch
przedstawicieli MF, jeden przedstawiciel Prezesa NBP i jeden przedstawiciel
Przewodniczącego KNF. Przewodniczący byłby powoływany przez Ministra
Finansów, po zasięgnięciu opinii Prezesa NBP oraz Przewodniczącego KNF.
Powyższe propozycje udało się ostatecznie uzgodnić, a przyjęta w ostatecz-
nym projekcie propozycja wydaje się być jednak rozwiązaniem optymalnym,
gdyż:
- w sytuacji, która ma miejsce obecnie, skład Rady daje przewagę instytu-
cjom niepodlegającym Prezesowi Rady Ministrów (BFG nie wchodzi
w skład sektora finansów publicznych),
- pozycja Ministra Finansów – z powodu odpowiedzialności za dział admi-
nistracji rządowej instytucje finansowe oraz ustawowym sprawowaniem
nadzoru nad Funduszem – musi być adekwatna do realizowanych zadań,
- planuje się likwidację finansowania BFG przez NBP,
- od dnia 1 stycznia 2008 r. nadzór bankowy sprawuje KNF.

25
Przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów zaproponował powoły-
wanie przez KNF, MF, NBP i ZBP po jednym członku Rady Funduszu, po-
nadto zasugerował ograniczenie opiniowania kandydata na przewodniczące-
go do NBP i KNF (bez ZBP). Należy zaznaczyć, że Ministerstwo Finansów
do powyższej propozycji zgłosiło zdanie odrębne.
Przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów zaproponował, aby
przewodniczący Rady BFG powoływany był przez Ministra Finansów po za-
sięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego i Przewodniczącego
Komisji Nadzoru Finansowego, a skład Rady ustalany był w następujący
sposób:
– dwóch
członków powoływanych przez Ministra Finansów,
– jeden członek powoływany przez Przewodniczącego KNF,
– jeden członek powoływany przez Prezesa NBP,
– jeden członek powoływany przez ZBP.

W zakresie wymogów kwalifikacyjnych członków Zarządu BFG ostatecznie
zaproponowano wprowadzenie wymagania 5-leniego stażu pracy w banko-
wości na stanowisku kierowniczym.

Ponadto NBP nie popiera propozycji zmian delegacji ustawowych, w których
dotychczas występuje jako strona, z którą jest wymagane uzgodnienie aktu
normatywnego. Należy jednak zaznaczyć, że zastosowany w ustawie o BFG
mechanizm – wydanie aktu normatywnego w uzgodnieniu bądź w porozu-
mieniu z organem niebędącym członkiem Rady Ministrów – jest wyjątkiem.
Warto dodać, że niemniej ważna systemowo dla sektora bankowego ustawa
– Prawo bankowe, w zakresie aktów wykonawczych, posługuje się konstruk-
cją, gdzie rozporządzenie wydaje minister właściwy do spraw instytucji fi-
nansowych po zasięgnięciu opinii Prezesa NBP.

Pomimo negatywnego stanowiska NBP, przyjęto rozwiązanie, zgodnie z któ-
rym sprawozdanie z działalności Funduszu zatwierdza Rada Ministrów
i zgodnie z którym nieprzyjęcie go przez Radę Ministrów, a nieodrzucenie