Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz o zmianie innych ustaw

Projekt
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW1)
z
w sprawie obrotu przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny wierzytelnościami nabywanymi od
banków, w których powstało niebezpieczeństwo niewypłacalności.


Na podstawie art. 4 ust. 2a ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu
Gwarancyjnym (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 474 oraz z 2008 r. Nr ...., poz. ..... ) zarządza się, co
następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa formę organizacyjno-prawną, szczegółowe zasady, zakres i tryb
obrotu przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny, zwany dalej "Funduszem", wierzytelnościami
nabywanymi przez Fundusz od banków, w których powstało niebezpieczeństwo
niewypłacalności, zwanymi dalej "wierzytelnościami".
§ 2. Fundusz, działając w zakresie udzielania pomocy bankom, nabywa i zbywa
wierzytelności, o których mowa w § 4 ust. 1.
§ 3. Fundusz dokonuje obrotu wierzytelnościami przy pomocy Biura Funduszu.
§ 4. 1. Fundusz może nabywać bezsporne wierzytelności pieniężne banków, z wyjątkiem
wierzytelności zagrożonych.
2. Do wierzytelności zagrożonych zalicza się w szczególności wierzytelności:
1) których opóźnienie w spłacie należności głównej lub odsetek wynosi więcej niż 3
miesiące;
2) wobec dłużników postawionych w stan likwidacji, z wyjątkiem gdy likwidacja następuje
na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji
przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397, z późn. zm.2));
3) wobec dłużników, co do których została ogłoszona upadłość;
4) wobec dłużników, przeciwko którym bank złożył wniosek o wszczęcie postępowania
egzekucyjnego lub rozpoczął postępowanie mające na celu zaspokojenie swojej należności z
przedmiotów zabezpieczenia w innym trybie;

1) Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – instytucje finansowe, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania
Ministra Finansów (Dz. U. Nr 216, poz. 1592).
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2055, z 2003 r.
Nr 60, poz. 535 i Nr 90, poz. 844, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 116, poz. 1207, Nr 123, poz. 1291 i Nr 273, poz.
2703 i 2722, z 2005 r. Nr 167, poz. 1400, Nr 169, poz. 1418 i Nr 184, poz. 1539 oraz z 2006 r. Nr 107, poz. 721
i Nr 208, poz. 1532.
5) wobec dłużników, których miejsce pobytu jest nieznane i których majątek nie został
ujawniony;
6) wobec dłużników, których sytuacja ekonomiczno-finansowa pogorszyła się nieodwracalnie
w sposób uniemożliwiający spłacenie długu;
7) obciążone prawami na rzecz osób trzecich, a także zajęte w postępowaniu egzekucyjnym lub
zabezpieczającym.
§ 5. Nabywanie przez Fundusz wierzytelności banków może być finansowane wyłącznie ze
środków funduszu pomocowego w wysokości nie przekraczającej 20% funduszu pomocowego
do wykorzystania w danym roku.
§ 6. 1. Nabycie wierzytelności następuje na wniosek zainteresowanego banku.
2. Bank występujący z wnioskiem o nabycie przez Fundusz wierzytelności powinien
dołączyć do wniosku wykaz wierzytelności oferowanych do zbycia wraz z ich opisem oraz
kompletem dokumentów pozwalających na ocenę stanu prawnego i faktycznego tych
wierzytelności.
3. Opis, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać w szczególności:
1) oznaczenie dłużnika banku wraz z przedstawieniem jego sytuacji finansowej;
2) kwotę wierzytelności ze wskazaniem należności głównej, odsetek i innych należności
ubocznych;
3) datę powstania wierzytelności oraz terminy i warunki jej spłaty;
4) informacje o ustanowionych zabezpieczeniach wierzytelności;
5) dotychczasowy przebieg działań w zakresie dochodzenia należności wynikających z
wierzytelności.
§ 7. 1. Fundusz ustala, które z oferowanych przez bank wierzytelności mogą być nabyte
przez Fundusz i zawiadamia o tym bank.
2. Przy wyborze wierzytelności do nabycia Fundusz kieruje się oceną sytuacji finansowej
banku-wnioskodawcy i analizą jakości wykazanych przez niego wierzytelności, ze szczególnym
uwzględnieniem możliwości ich spłaty.
§ 8. Fundusz zawiera z bankiem umowę określającą warunki nabywania wierzytelności tego
banku.
§ 9. 1. Fundusz może zbyć wierzytelność za cenę niższą niż cena jej nabycia, z
zastrzeżeniem § 10 ust. 4.
2. Cena zbycia wierzytelności nie może być niższa niż 50% ceny jej nabycia.
§ 10. 1. W umowie nabycia przez Fundusz wierzytelności można zastrzec możliwość odkupu
tej wierzytelności przez bank zbywający.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, w części dotyczącej odkupu powinna określać:
1) termin, do którego bank może wykonać prawo odkupu wierzytelności,
2) cenę odkupu,
3) formę i terminy zapłaty przez bank.
3. Cena odkupu, o której mowa w ust. 2 pkt 2, powinna uwzględniać cenę zakupu
wierzytelności wraz z kosztami związanymi z zakupem poniesionymi przez Fundusz,
powiększoną co najmniej o stopę oprocentowania, jaka jest pobierana przy udzielaniu bankom

2
pomocy w formie pożyczki, oraz pomniejszoną o kwotę stanowiącą różnicę między częścią
wierzytelności odzyskaną przez Fundusz w okresie od nabycia tej wierzytelności od banku do jej
odkupu przez bank a kosztami poniesionymi przez Fundusz w związku z odzyskaniem tej części
wierzytelności.
4. W przypadku skorzystania przez bank zbywający z prawa odkupu zastrzeżonego w
umowie nabycia wierzytelności, cena zbycia wierzytelności przez Fundusz nie może być niższa
niż cena odkupu, ustalona zgodnie z ust. 3.
5.
Fundusz, w terminie określonym w umowie, przekaże bankowi odkupującemu
wierzytelności informacje o rodzajach i skutkach działań, jakie podjął w stosunku do dłużnika.
§ 11. Nabywając wierzytelność, co do której zostało zastrzeżone prawo odkupu, Fundusz
może żądać ustanowienia zabezpieczenia należności wynikających z takiej wierzytelności.
§ 12. 1. Fundusz może zbyć osobie trzeciej, z zastrzeżeniem § 13, nabytą od banku
wierzytelność, o ile w umowie o nabycie wierzytelności nie postanowiono inaczej.
2. Nabyte od banków wierzytelności, z zastrzeżeniem § 13, Fundusz zbywa w drodze
pisemnego przetargu nieograniczonego lub w drodze oferty ogłoszonej publicznie (sprzedaż
publiczna). W ofercie ogłoszonej publicznie Fundusz określa cenę sprzedaży wierzytelności.
3. Zamiar sprzedaży wierzytelności Fundusz ogłasza co najmniej w jednym dzienniku o
zasięgu ogólnopolskim oraz w miejscu publicznie dostępnym w swojej siedzibie.
4. Wyznaczony przez Fundusz termin składania ofert nie może być krótszy niż 3 tygodnie od
daty ogłoszenia przetargu.
5. Przystępujący do przetargu wnoszą wadium w wysokości określonej przez Fundusz.
Fundusz może odstąpić od pobierania wadium od przystępujących do danego przetargu.
6. Fundusz dokonuje wyboru najkorzystniejszej oferty w ciągu dwóch tygodni od upływu
terminu składania ofert. Kryterium wyboru najkorzystniejszej oferty stanowi w szczególności
cena zakupu od Funduszu wierzytelności oraz warunki płatności zaproponowane przez oferenta.
7. Fundusz informuje o wyborze oferty, zamieszczając, w miejscu publicznie dostępnym w
swojej siedzibie, ogłoszenie wskazujące firmę (nazwę) i siedzibę tego, którego ofertę wybrano.
8. Fundusz zawiera z wybranym oferentem pisemną umowę sprzedaży wierzytelności
nabytej uprzednio od banku.
9. O dokonanej sprzedaży wierzytelności Fundusz niezwłocznie zawiadamia dłużnika.
§ 13. 1. W przypadku gdy wierzytelność nabyta przez Fundusz wynika z czynności objętych
tajemnicą bankową, nabywcą wierzytelności może być tylko bank.
2. Wierzytelności, o których mowa w ust. 1, nie mogą być zbywane w drodze publicznej
sprzedaży.
3. Fundusz zbywa wierzytelności, o których mowa w ust. 1, na podstawie oferty skierowanej
wyłącznie do banków lub w drodze przetargu ograniczonego, zapraszając do składania ofert
imiennie oznaczone banki.
4. Fundusz zaprasza do składania ofert taką liczbę banków, nie mniejszą jednak niż pięć,
która umożliwi wybór najkorzystniejszej oferty, konkurencję i sprawne zbycie wierzytelności.
5. W sprawach dotyczących ofert, wnoszenia wadium i sprzedaży wierzytelności stosuje się
także przepisy § 12 ust. 4-6 oraz ust. 8 i 9.


3
§ 14. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia z dnia 22 września 1999 r. w sprawie
obrotu przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny wierzytelnościami nabywanymi od banków, w
których powstało niebezpieczeństwo niewypłacalności (Dz. U. Nr 80, poz. 904).

§ 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.



Minister
Finansów

4
UZASADNIENIE

Niniejsza zmiana wynika ze zmiany upoważnienia ustawowego do wydania niniejszego
rozporządzenia oraz ze zmiany rodzaju aktu normatywnego. Zasadniczą zmianą jest zastąpienie
organu wydającego akt prawny z Rady Ministrów na rozporządzenie Ministra Finansów.

OCENA SKUTKÓW REGULACJI

Podmioty, na które oddziałuje akt normatywny

Projektowane rozporządzenie oddziałuje na Bankowy Fundusz Gwarancyjny i podmioty sektora
bankowego wnoszące wpłaty na rzecz BFG.

Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety
jednostek samorządu terytorialnego

Wejście w życie rozporządzenia nie spowoduje powstania dochodów i wydatków budżetu
państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Wpływ regulacji na rynek pracy
Wejście w życie rozporządzenia nie spowoduje zmian na rynku pracy.
Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na
funkcjonowanie przedsiębiorstw
Wejście w życie przepisów rozporządzenia nie ma wpływu na konkurencyjność gospodarki i
przedsiębiorczość, może natomiast korzystnie wpływać na sytuacje podmiotów (banków), które
prowadza obrót wierzytelnościami z BFG.
Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Wejście w życie rozporządzenia nie wpłynie na sytuację i rozwój regionalny.
Źródła finansowania
Zakres przedmiotowy rozporządzenia jest neutralny z punktu widzenia obciążeń budżetu państwa
i budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
Wstępna ocena zgodności z prawem Unii Europejskiej
Projekt jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.

10/03rch

5