Zatrudnianie młodocianych: prace lekkie

Przeczytaj także: Pracownik młodociany a czas pracy

Warto podkreślić, że nic nie stoi na przeszkodzie, aby młody pracownik zatrudniony przy pracach lekkich, pracował u więcej niż jednego pracodawcy. Należy jednak pamiętać o tym, aby wymiar jego czasu pracy nie przekraczał wskazanych powyżej norm dobowych i tygodniowych. Dlatego też obowiązkiem pracodawcy jest- przed nawiązaniem stosunku pracy- uzyskanie od młodocianego oświadczenia o zatrudnieniu albo o niepozostawaniu w zatrudnieniu u innego pracodawcy.

Urlop wypoczynkowy młodocianego

Reguły nabywania oraz udzielania pracownikom młodocianym urlopów wypoczynkowych ustawodawca uregulował w sposób jednolity- rodzaj zatrudnienia pracownika młodocianego (przygotowanie zawodowe, prace lekkie) pozostaje tu zatem bez znaczenia.

Uprawnienia urlopowe pracowników młodocianych kształtują się w sposób bardziej korzystny niż ma to miejsce w przypadku pełnoletnich zatrudnionych, co niewątpliwie uzasadnione jest potrzebą ochrony ich zdrowia oraz rozwoju psychofizycznego. Dlatego też młodociany uzyskuje prawo do urlopu wypoczynkowego z upływem 6 miesięcy od rozpoczęcia pracy. Wymiar tego urlopu wynosi 12 dni roboczych (por. art. 205 § 1 K.p.).

Z upływem roku pracy młodociany uzyskuje prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 26 dni. Po przepracowaniu 12 miesięcy młodocianemu przysługuje zatem 38 dni wolnych od pracy. Ten niewątpliwie wysoki wymiar urlopu ulega jednak pewnemu ograniczeniu. Otóż, w roku kalendarzowym, w którym pracownik kończy 18 lat, ma on prawo jedynie do 20 dni roboczych urlopu, jeżeli prawo do tego urlopu uzyskał przed ukończeniem 18 lat (por. art. 205 § 2 K.p.).

Wynagrodzenie za pracę

W stosunku do pracowników młodocianych odbywających przygotowanie zawodowe reguły wynagradzania zostały dokładnie określone przepisami rozporządzenia RM z 28 maja 1996 r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania (Dz. U. Nr 60, poz. 278 ze zm.).

W okresie nauki zawodu młodocianemu przysługuje wynagrodzenie obliczane w stosunku procentowym do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim kwartale. Stosunek procentowy wynosi:

• nie mniej niż 4% - w pierwszym roku nauki (tyle też przysługuje młodocianemu odbywającemu przyuczenie do wykonywania określonej pracy - przez cały okres trwania przyuczenia),
• nie mniej niż 5% - w drugim roku nauki,
• nie mniej niż 6% - w trzecim roku nauki.

W przypadku zatrudnienia młodocianych przy pracach lekkich ustawodawca nie zdecydował się na tak wyczerpującą regulację. Dlatego też zasadne jest uznać, że pracodawca powinien stosować tu przepisy ogólnie obowiązujące.

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 1-2 ustawy z 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679 ze zm.), wysokość wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od wysokości minimalnego wynagrodzenia.

Jeżeli natomiast pracownik jest zatrudniony w niepełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy, wysokość minimalnego wynagrodzenia ustala się w kwocie proporcjonalnej do liczby godzin pracy przypadającej do przepracowania przez pracownika w danym miesiącu, biorąc za podstawę wysokość minimalnego wynagrodzenia określonego w ustawie.

Pracowników w okresie pierwszego roku pracy można wynagradzać niższą stawką- nie może ona jednak osiągać niższego poziomu niż 80 proc. minimalnego wynagrodzenia. Do wspomnianego okresu wlicza się wszystkie okresy, za które była opłacana składka na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne, z wyłączeniem okresów zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego.