Praca 2 razy w tej samej dobie a godziny nadliczbowe

Przeczytaj także: Obowiązki pracownika: przestrzeganie czasu pracy

Nasi pracownicy są zatrudnieni w równoważnym czasie pracy z możliwością przedłużenia do 12 godzin. Jak rozliczyć czas pracy pracownika, którego harmonogram wyglądał następująco:

• poniedziałek 6.00-14.00,
• wtorek 6.00-14.00,
• czwartek 6.00-14.00,
• piątek 6.00-14.00.

Lecz w środę osoba ta pracowała w godzinach 10.00-19.00 (czyli 9 godzin), co nie zostało jej zrekompensowane mniejszym wymiarem czasu pracy do końca okresu rozliczeniowego. Za tę jedną godzinę wypłacić wynagrodzenie z dodatkiem 50%, a co zrobić z godzinami od 6-10 w czwartek?

Za pracę od 6.00 do 10.00 w czwartek należy pracownikowi zapłacić wynagrodzenie z 50% dodatkiem za pracę w godzinach nadliczbowych. Natomiast rekompensata pracy w 9. godzinie w środę zależy od tego, jak ułożony był harmonogram czasu pracy na ten dzień.

1. Za nadgodzinę dobową należy się 50% dodatku, za średniotygodniową 100%

Praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych. Taką dodatkową pracę pracodawca powinien zrekompensować pracownikowi albo czasem wolnym od pracy, albo wynagrodzeniem powiększonym o 50% lub 100% dodatek do wynagrodzenia.

Jeżeli zatem praca pracownika zatrudnionego w podstawowym systemie czasu pracy w danym dniu została zaplanowana na 8 godzin, lecz np. w wyniku szczególnych potrzeb pracodawcy pracownik faktycznie przepracował 9 godzin, za 1 godzinę pracy nadliczbowej powinien otrzymać od pracodawcy wynagrodzenie za pracę wraz z 50% dodatkiem. Podobnie pracodawca powinien wynagrodzić pracę ponadwymiarową pracownika zatrudnionego w równoważnym systemie czasu pracy, który pracował ponad określone w harmonogramie godziny. Jeżeli więc w sytuacji opisanej w pytaniu pracownik miał zaplanowane na środę 8 godzin, ale przepracował 9, dojdzie do przekroczenia dobowego wymiaru czasu pracy i pracownik będzie zobowiązany do wypłaty wynagrodzenia wraz z 50% dodatkiem lub udzielenia czasu wolnego.

Natomiast jeżeli pracodawca na środę zaplanował pracę przez 9 godzin, to nie tylko dopuścił się wykroczenia przeciwko prawom pracownika (nadgodzin nie wolno planować), ale także spowodował, że prawdopodobnie dojdzie do przekroczenia średniotygodniowego, a co za tym idzie, będzie musiał zapłacić pracownikowi za tą 9. godzinę wynagrodzenie wraz ze 100% dodatkiem.

Przykład:
Pracownik zatrudniony w systemie równoważnym w grudniu przepracował 169 godzin. Jedna nadgodzina powstała w wyniku błędu przy planowaniu harmonogramu i nie została zrekompensowana krótszą pracą w innym dniu. Ponieważ praca przez 1 nadgodzinę została zaplanowana, nie ma mowy o pracy w nadgodzinach dobowych. Niemniej jednak ta dodatkowa godzina spowodowała przekroczenie średniotygodniowe.

Przedstawiony powyżej sposób liczenia przekroczenia średniotygodniowego jest sposobem Państwowej Inspekcji Pracy. Inny sposób przedstawia natomiast Ministerstwo Pracy. Pisaliśmy o tym.