Trefniś pisze:
> W dniu .08.2019 o 00:38 Marcin Debowski <a...@i...zoho.com> pisze:
>
> (...)
>> A na płaskim czy bardziej otwartej przestrzeni, to też wydaje się raczej
>> powinni paść plackiem a nie biegać i zmniejszać gęstość, bo tylko tak
>> jest szans, że nikogo nie trafi.
>
> Nie wolno kłaść się plackiem!!!
> Pisali ci już nawet tutaj o tzw. napięciu krokowym. Kiedy położysz się
> plackiem, napięcie będzie jeszcze większe niż owe krokowe. Do tego masz
> pewność, że leżąc plackiem zostaniesz porażony w razie uderzenia pioruna.
> Nie wymyślaj swoich porad na podstawie niewiedzy!
>
> (...)
>>> Ze kucnac, złaczyc nogi i jezeli to mozliwe to odizolowac sie od podłoza
>>> (np stajac na plecaku).

fragment opisu wypadku dzień wcześniej, inne góry:

"Trzeci piorun uderzył zaraz potem w środek kamienistej drogi którą
szliśmy. Nikt nie pamięta grzmotu i błysku. Odzyskaliśmy świadomość
leżąc na drodze. Trzy osoby idące przodem (J., G., O.) nie
odniosły istotnych obrażeń. Pozostałe dwie osoby idące na końcu były
najbliżej wyładowania i nie miały tyle szczęścia. M. i Z. leżeli
sparaliżowani na ziemi. Po chwili M. zaczął odzyskiwać władzę w
rękach i nogach. Z. miała mocno poszarpane / nadtopione ubranie i nie
była w stanie stanąć na własnych nogach. Była przytomna.

M.
Tutaj mamy do czynienia z klasycznym przykładem napięcia krokowego -
jednak nie między nogami. Jeszcze na miejscu zdarzenia zauważyliśmy
przypalone owłosienie w poprzek klatki piersiowej. Po dokładniejszym
obejrzeniu okazało się, że linia spalonych włosów rozciąga się na obie
ręce, a w uchwytach kijków trekkingowych są wypalone dziury. Prąd
rozchodzący się po ziemi przeszedł przez kijek a potem po mokrej skórze
przez rękę - klatkę piersiową - rękę i przez drugi kijek z powrotem do
ziemi."