Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw

– 35 –
–
po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) planowany przez wnioskodawcę sposób zagospodarowania i korzystania z
terenu, w tym sposób zabudowy działki inwestycyjnej, jest zgodny ze
sposobem zagospodarowania i korzystania z terenów znajdujących się na
obszarze analizowanym;”,
–
pkt 2–4 otrzymują brzmienie:
„2) działka inwestycyjna ma zapewnioną obsługę komunikacyjną przez
bezpośredni dostęp do sieci drogowej za pośrednictwem drogi publicznej
lub drogi publicznej, która jest dostępna przez istniejącą w dniu składania
wniosku o ustalenie warunków zabudowy drogę wewnętrzną o szerokości
nie mniejszej niż 5 m lub służebność drogi o szerokości nie mniejszej niż
5 m;
3)
działka inwestycyjna ma dostęp do, istniejących w dniu składania
wniosku o ustalenie warunków zabudowy, sieci wodociągowych,
kanalizacyjnych, elektroenergetycznych, gazowych, ciepłowniczych oraz
telekomunikacyjnych wystarczających dla zamierzenia budowlanego i
sieci te nie wymagają budowy, z wyłączeniem budowy przyłącza;
4)
działka inwestycyjna lub jej część nie wymaga uzyskania zgody na
zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i
nieleśne albo jest objęta zgodą uzyskaną przy sporządzaniu planów
miejscowych, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której
mowa w art. 88 ust. 1;”,
–
dodaje się pkt 6–9 w brzmieniu:
„6) wniosek o ustalenie warunków zabudowy nie dotyczy w całości lub w
części terenu, na którym istnieje obowiązek sporządzenia planu
miejscowego;
7)
wniosek o ustalenie warunków zabudowy nie dotyczy w całości lub w
części terenu położonego na obszarze, o którym mowa w art. 10 ust. 2
pkt 8a lit. a lub lit. b, oraz, do czasu dokonania scalenia i wymiany,
położnego na obszarze, o którym mowa w pkt 8a lit. c;
8)
wniosek o ustalenie warunków zabudowy nie dotyczy inwestycji, o
których mowa w art. 10 ust. 2a;
– 36 –
9)
wniosek o ustalenie warunków zabudowy nie dotyczy w całości lub w
części terenu, co do którego została wydana:
a)
decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w
art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
(Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.)), dotycząca inwestycji celu
publicznego lub innych decyzji lokalizacyjnych i wydawana przed
uzyskaniem decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1, 4, 4b–5
i 8–21 tej ustawy, w okresie przed upływem terminów, o których
mowa w art. 72 ust. 3, 4 albo 4b tej ustawy, lub
b)
decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, lub
c)
inna decyzja lokalizacyjna.”,
b)
po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1c w brzmieniu:
„1a. W przypadku braku planu miejscowego dopuszcza się, na podstawie
decyzji o warunkach zabudowy, jednokrotną rozbudowę lub przebudowę
istniejących budynków mieszkalnych jednorodzinnych, wielorodzinnych,
usługowych i przeznaczonych do stałego przebywania ludzi oraz istniejących
obiektów handlowych, o ile wniosek o ustalenie warunków zabudowy jest zgodny z
warunkami, o których mowa w ust. 1 pkt 4–9, oraz:
1)
rozbudowa lub przebudowa nie prowadzi do zwiększenia pierwotnej
powierzchni użytkowej budynków o więcej niż 30%, przy czym w
odniesieniu do obiektów handlowych zwiększenie pierwotnej powierzchni
użytkowej nie może skutkować zwiększeniem powierzchni sprzedaży
powyżej 2000 m2;
2)
w przypadku budynków mieszkalnych jednorodzinnych rozbudowa lub
przebudowa nie prowadzi do zwiększenia pierwotnej powierzchni użytkowej
budynku o więcej niż 100%.
1b. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za spełniony, jeżeli:
1)
w dniu składania wniosku o ustalenie warunków zabudowy wydano inną
decyzję lokalizacyjną, pozwolenie na budowę lub dokonano skutecznego

7) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1238, z 2014 r.
poz. 587, 822, 850, 1101 i 1133 oraz z 2015 r. poz. 200, 277, 774 i 1045.
– 37 –
zgłoszenia zamiaru wykonywania robót budowlanych, które umożliwiają
przystąpienie do wykonywania robót budowlanych i obejmują lokalną
infrastrukturę techniczną, wystarczającą dla zamierzenia budowlanego
określonego we wniosku lub
2)
dostęp do sieci zostanie zastąpiony przez indywidualne źródła lub odbiorniki
zastępujące te sieci, przy czym w zakresie odprowadzania ścieków
niezapewnienie dostępu do sieci kanalizacyjnej jest dopuszczalne wyłącznie w
przypadkach, o których mowa w art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. –
Prawo wodne.
1c. Indywidualne źródła lub odbiorniki, o których mowa w ust. 1b pkt 2,
obejmują w szczególności urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł
energii w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych
źródłach energii, o łącznej mocy zainstalowanej:
1)
elektrycznej nie większej niż 40 kW lub
2)
cieplnej nie większej niż 120 kW.”,
c)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Przepisów ust. 1 pkt 1–2 nie stosuje się do linii kolejowych, obiektów
liniowych, systemów komunikacji oraz infrastruktury technicznej.”,
d)
po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Przepisów ust. 1 pkt 1–3 nie stosuje się do robót budowlanych
polegających na remoncie, montażu na istniejących obiektach budowlanych lub
przebudowie istniejących budynków lub obiektów budowlanych, jeżeli nie
powodują zmiany sposobu zagospodarowania terenu i użytkowania obiektu
budowlanego oraz nie zmieniają jego formy architektonicznej, a także nie są
zaliczone do przedsięwzięć wymagających przeprowadzenia postępowania w
sprawie oceny oddziaływania na środowisko, w rozumieniu przepisów o ochronie
środowiska.”,
e)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do budynku mieszkalnego wraz z
innymi obiektami budowlanymi wchodzącymi w skład gospodarstwa rolnego,
służącymi do produkcji rolnej oraz przetwórstwa rolno-spożywczego z surowców
pochodzących z tego gospodarstwa (zabudowa zagrodowa), w przypadku gdy
– 38 –
powierzchnia gospodarstwa rolnego związanego z zabudową zagrodową
przekracza średnią powierzchnię gospodarstwa rolnego w danej gminie.”,
f)
po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4 oraz ust. 1a, nie stosuje się
do budowy w ramach zabudowy zagrodowej obiektów służących do produkcji
rolnej.”,
g)
uchyla się ust. 5,
h)
ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie:
„6. Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i
zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze
rozporządzenia, wzór formularza decyzji o warunkach zabudowy oraz sposób
ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w
przypadku braku planu miejscowego, w tym:
1)
wielkości i sposobu wyznaczania obszaru analizowanego;
2)
funkcji terenu lub funkcji zabudowy;
3)
linii zabudowy;
4)
szerokości elewacji frontowej;
5)
wysokości górnej krawędzi elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki oraz
maksymalnej wysokości obiektów budowlanych;
6)
geometrii dachu (kąta nachylenia, wysokości kalenicy i układu połaci
dachowych);
7)
parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz
zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej
obiektów budowlanych, powierzchni biologicznie czynnej oraz intensywności
wykorzystania terenu;
8)
liczby miejsc parkingowych;
9)
warunków zagospodarowania w zakresie komunikacji pieszej i rowerowej.
7. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, minister właściwy do
spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego
oraz mieszkalnictwa uwzględnia:
1)
wymagania ładu przestrzennego, w tym urbanistyki i architektury;
2)
walory architektoniczne i krajobrazowe;
3)
wymagania ochrony środowiska, w tym gospodarowania wodami;
– 39 –
4)
wymagania ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury
współczesnej;
5)
zasadę ograniczania transportochłonności terenów inwestycyjnych;
6)
w zakresie wzoru formularza decyzji o warunkach zabudowy – zakres
wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu oraz
zakres treści uzasadnienia, a także wymaganych załączników, mając na
względzie konieczność zapewnienia czytelności treści i jednolitego zakresu
decyzji oraz sprawnego i transparentnego przeprowadzania postępowań.”;
39) w art. 62:
a)
w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy można
zawiesić na czas nie dłuższy niż 18 miesięcy od dnia złożenia wniosku o ustalenie
warunków zabudowy. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta podejmuje
postępowanie i wydaje decyzję w sprawie ustalenia warunków zabudowy, jeżeli:”,
b)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Jeżeli wniosek o ustalenie warunków zabudowy dotyczy obszaru, w
odniesieniu do którego istnieje obowiązek sporządzenia planu miejscowego, lub
terenu, który, w całości lub w części, jest objęty wnioskiem o wydanie:
1)
decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1
ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku
i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko, dotyczącej inwestycji celu publicznego lub
innych decyzji lokalizacyjnych i wydawanej przed uzyskaniem decyzji, o
których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1, 4, 4b–5 i 8–21 tej ustawy, lub
2)
decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, lub
3)
innej decyzji lokalizacyjnej
– postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy
zawiesza się do czasu odpowiednio uchwalenia planu miejscowego lub wydania
decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, decyzji o lokalizacji inwestycji celu
publicznego lub innej decyzji lokalizacyjnej.”,