Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego z tytułu choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw

Druk nr 3840


Warszawa, 23 lipca 2015 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja



Pani

Małgorzata Kidawa-Błońska

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:

- o zmianie ustawy o zmianie ustawy
o świadczeniach pieniężnych z ubez-
pieczenia społecznego z tytułu choroby
i macierzyństwa oraz niektórych innych
ustaw.


Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy panią poseł Wandę Nowicką.



(-) Anna Bańkowska; (-) Piotr Paweł Bauć; (-) Jacek Czerniak; (-) Anna
Grodzka;
(-) Dariusz
Joński; (-) Tomasz Kamiński; (-) Łukasz
Krupa; (-) Małgorzata Marcinkiewicz; (-) Leszek Miller; (-) Maciej
Mroczek; (-) Wanda Nowicka; (-) Artur Ostrowski; (-) Zofia
Popiołek; (-) Stanisława Prządka; (-) Andrzej Rozenek; (-) Małgorzata
Sekuła-Szmajdzińska; (-) Jerzy Wenderlich; (-) Maciej Wydrzyński.
PROJEKT

USTAWA
z dnia … 2015 r.
o zmianie ustawy z dnia 15 maja 2015 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych
ustaw

Art. 1. W ustawie z dnia 15 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o świadczeniach
pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych
innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. …) w art. 26 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) art. 1 pkt 8–12, art. 12 i art. 22, które wchodzą w życie pierwszego dnia
dwunastego miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia.”

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 31 października 2015 r.











UZASADNIENIE

1. Cel projektu.
Projekt niniejszej ustawy ma na celu zmianę vacatio legis art. 1 pkt 8–12, art. 12 i art. 22
ustawy z dnia 15 maja 2015 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych
ustaw, która to wprowadza ogromne zmiany w wyliczaniu wysokości zasiłku
chorobowego, w tym też i macierzyńskiego.
Proponowane zmiany są w naszej opinii bardzo dobre i potrzebne, zmierzają
do zablokowania procesu licznych wyłudzeń w tym zakresie. Jednakże, biorąc pod uwagę
kobiety, które przez wiele lat prowadzą działalność gospodarczą oraz odprowadzają z tego
tytułu regularne składki, wydaje się być niezgodne z art. 2 Konstytucji RP.
Jak wiadomo ciąża trwa 9 miesięcy, stąd około 3 miesiące vacatio legis zapisane
w ustawie, to okres zbyt krótki. To godzi w kobiety, które obecnie są w ciąży i nie mają
możliwości wpłynięcia na wysokość zasiłku.
Zadajemy pytanie czy ustawodawca nie stawia ustawy w konflikcie z Konstytucją
Rzeczpospolitej Polskiej .Art.2 „Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem
prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej”
Art. 2 Konstytucji ma znaczenie dla tych zasad, które nie zostały odrębnie wyrażone
w Konstytucji, a mieszczą się w zasadzie demokratycznego państwa prawnego. Chodzi
głównie o zasadę ochrony zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa oraz
wynikający z niej obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa prawnego, ochrony praw
nabytych i interesów w toku, zakaz wstecznego działania prawa, nakaz przestrzegania
reguł przyzwoitej legislacji, w tym przestrzeganie zasady dostatecznej określoności
przepisów prawa oraz ustanawiania odpowiedniej vacatio legis.
2. Rzeczywisty stan w dziedzinie stanowiącej przedmiot regulacji.
Zasady przyznawania zasiłków z ubezpieczenia chorobowego, sposób ich obliczania oraz
zasady dokumentowania prawa do tych zasiłków reguluje ustawa z dnia 25 czerwca 1999
r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 159). Za sprawą jej nowelizacji (ustawa z dnia
15 maja 2015 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych
ustaw) wprowadzone zostają rewolucyjne zmiany, do których vacatio legis (okres między
ogłoszeniem ustawy a jej wejściem w życie) – nie pozwala przedsiębiorczyniom
na niezakłócone dostosowanie się do nowych wymagań prawnych.
Niezwykle krótki okres vacatio legis powoduje, że kobieta będąca w ciąży w trakcie
ogłoszenia proponowanej zmiany nie ma możliwości realnego wpływu na wysokość
deklarowanej stawki ZUS. Kobiety w ciąży nie mają również praktycznej
i uczciwej możliwości zlikwidowania prowadzonej działalności i znalezienia zatrudnienia
na umowę o pracę.
3. Różnica między dotychczasowym a projektowanym stanem prawnym.
Postulujemy o wydłużenie okresu vacatio legis art. 1 pkt 8–12, art. 12 i art. 22 ustawy z
dnia 15 maja 2015 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia
społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw do 12
miesięcy, tak aby kobiety prowadzące działalność gospodarczą będące w ciąży nie były
zaskakiwane zmianą stanu prawa tuż przed rozwiązaniem. Natomiast te, które planują
posiadanie dziecka, mogły podejmować decyzje o wysokości odprowadzanej składki w
wybranej przez siebie wysokości, znając konsekwencje tych decyzji. Nie można bowiem
wymagać od kobiet, które już są w zaawansowanej ciąży, żeby wpłacały przez 12
miesięcy wysokie składki ubezpieczenia chorobowego, bo zwyczajnie nie można cofnąć
czasu.
Krajowa Izba Gospodarcza postulowała, żeby nowe przepisy weszły w życie
po 12 miesiącach. Oto co Agnieszka Durlik-Khouri, ekspert prawno-gospodarczy
Krajowej Izby Gospodarczej, napisała do Ministerstwa Pracy. "Postulujemy o wydłużenie
okresu vacatio legis do 12 miesięcy, tak aby kobiety prowadzące działalność gospodarczą,
będące w ciąży objęte zostały obecnie obowiązującymi zasadami, natomiast te, które
planują posiadanie dziecka, mogły przez ten okres odprowadzać składki w wybranej przez
siebie wysokości. Trudno bowiem wymagać od kobiet już będących w ciąży
przekazywania do ZUS wyższych składek przez 12 miesięcy, nie będą one miały
możliwości dostosowania się do nowej normy prawnej pogarszającej ich uprawnienia
w okresie vacatio legis, co może stać się podstawą do określenia regulacji jako
niekonstytucyjnej".
Powyższe postulaty nie zostały wzięte pod uwagę, projektu nie konsultowano
ze środowiskiem małego biznesu, w którym dominują kobiety, mimo iż prace
nad projektem zmian trwały ponad dwa lata. Kobiety prowadzące działalność gospodarczą
(DG), współtworzą sektor odpowiadający za 66% polskiego PKB. Co trzecia firma
w Polsce została założona i jest prowadzona przez kobietę.

Codziennie przyczyniamy się do tego, że Polska jest jednym z nielicznych państw UE
o wysokim wskaźniku samozatrudnionych kobiet, a przedsiębiorczość kobiet jest
na jednym z najwyższych (9.) miejsc w Unii Europejskiej.

Poważne wątpliwości budzi także fakt, że przepisy wprowadzone ustawą z dnia 15 maja
2015 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego
w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw mogą być niezgodne
z przepisami Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/41/UE z dnia 7 lipca
2010 r. w sprawie stosowania zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn
prowadzących działalność na własny rachunek oraz uchylająca dyrektywę Rady
86/613/EWG.

4. Przewidywane skutki prawne, gospodarcze i społeczne.
Przedmiotowy projekt ustawy wychodzi naprzeciw społecznym oczekiwaniom
dotyczącym stworzenia możliwości dostosowanie się do nowych regulacji prawnych
przez kobiety prowadzące działalność gospodarczą (będących w ciąży lub planujących
w najbliższym czasie urodzić dziecko). Taką możliwość ma zapewnić wydłużenie wejścia
w życie zmienianych przepisów prawnych. Niewątpliwie, zmiana vacatio legis, wpłynie
pozytywnie na decyzje prokreacyjne kobiet.
Projekt będzie miał również wpływ na sytuację i rozwój regionalny oraz
na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość kobiet, w tym na funkcjonowanie
przedsiębiorstw prowadzonych przez kobiety.

Skutkiem prawnym niniejszego projektu będzie wydłużenie okresu vacatio legis. W opinii
wnioskodawców termin wprowadzenia nowelizacji w życie nie został gruntownie
przemyślany i wymaga zmiany przepisów ustawy nowelizującej.

5. Przewidywane skutki finansowe projektu.
W ocenie projektodawców niniejszy projekt nie zwiększy dotychczasowych wydatków
finansowych z budżetu państwa. Należy jednak zaznaczyć, że wydatki związane
z realizacją proponowanej ustawy pokrywane będą z budżetu państwa.
6. Założenia podstawowych aktów wykonawczych.
Projekt przedmiotowej ustawy nie przewiduje konieczności wydania aktów
wykonawczych.
7. Zgodność projektu z prawem Unii Europejskiej.
Przedmiot projektowanej regulacji nie jest sprzeczny z prawem Unii Europejskiej
i nie podlega procedurze notyfikacji w rozumieniu przepisów dotyczących notyfikacji
norm i aktów prawnych.
8. Informacje o przeprowadzonych konsultacjach.
Wnioskodawcy nie przeprowadzili konsultacji. Wymóg przeprowadzenia konsultacji
przed zgłoszeniem projektu nie dotyczy bowiem projektów poselskich,
co wynika a contrario z ostatniego zdania przepisu art. 34 ust. 2 regulaminu Sejmu.