Rządowy projekt ustawy o rewitalizacji
projekt dotyczy określenia zasad oraz trybu przygotowania, koordynowania i tworzenia warunków do prowadzenia i oceny rewitalizacji, rozumianej jako przedsięwzięcie całościowe, integrujące działania na rzecz społeczności lokalnej, przestrzeni i lokalnej gospodarki, skoncentrowane terytorialnie i prowadzone we współpracy z lokalną społecznością, w sposób zaplanowany oraz zintegrowany
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 3594
- Data wpłynięcia: 2015-07-02
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: Ustawa o rewitalizacji
- data uchwalenia: 2015-10-09
- adres publikacyjny: Dz.U. poz. 1777
3594
2)
w art. 57 w ust. 1 w pkt 8 w lit. b kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 9 w
brzmieniu:
„9) zaświadczenie wójta, burmistrza albo prezydenta miasta, potwierdzające spełnienie
warunków, o których mowa w art. 37i ust. 8 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o
planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, o ile jest wymagane.”.
Art. 39. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U.
z 2015 r. poz. 782) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 68 w ust. 1 w pkt 11 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 12 w
brzmieniu:
„12) na cele realizacji przedsięwzięć rewitalizacyjnych, o których mowa w art. 15 ust. 1
pkt 5 lit. a ustawy z dnia … o rewitalizacji (Dz. U. poz. …).”;
2)
w art. 109 w ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 4a i 4b w brzmieniu:
„4a) nieruchomości położonych na obszarze rewitalizacji, jeżeli przewiduje to uchwała,
o której mowa w art. 8 ustawy z dnia … o rewitalizacji;
4b) nieruchomości położonych na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji, o której
mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia … o rewitalizacji;”;
3)
w art. 146 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. W odniesieniu do nieruchomości położonych na obszarze Specjalnej Strefy
Rewitalizacji, o której mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia … o rewitalizacji, wysokość
opłaty, o której mowa w ust. 2, wynosi nie więcej niż 75% różnicy między wartością,
jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej,
a wartością, jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu.”.
Art. 40. W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów,
mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 150) w
art. 21 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. W przypadku gdy uchwalono gminny program rewitalizacji, o którym mowa
w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia … o rewitalizacji (Dz. U. poz. …), w uchwałach, o
których mowa w ust. 1, uwzględnia się, określone w tym programie, działania
prowadzące do zapobieżenia wykluczeniu mieszkańców obszaru rewitalizacji z
możliwości korzystania z pozytywnych efektów procesu rewitalizacji, w szczególności
w zakresie zasad ustalania wysokości czynszów.”.
– 21 –
Art. 41. W ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199, 443 i 774) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 10 w ust. 2:
a)
pkt 14 otrzymuje brzmienie:
„14) obszary wymagające przekształceń, rehabilitacji, rekultywacji lub
remediacji;”,
b)
po pkt 14 dodaje się pkt 14a w brzmieniu:
„14a) obszary zdegradowane;”;
2)
po art. 37e dodaje się art. 37f–37m w brzmieniu:
„Art. 37f. 1. Rada gminy może uchwalić dla obszaru rewitalizacji, o którym mowa
w rozdziale 3 ustawy z dnia … o rewitalizacji (Dz. U. poz. …), miejscowy plan
rewitalizacji, jeżeli uchwalony został gminny program rewitalizacji, o którym mowa w
rozdziale 4 ustawy z dnia … o rewitalizacji.
2. Miejscowy plan rewitalizacji jest szczególną formą planu miejscowego.
3. Jeżeli na całości albo części obszaru rewitalizacji obowiązuje plan miejscowy i
został uchwalony gminny program rewitalizacji, miejscowy plan rewitalizacji można
również uchwalić w wyniku zmiany planu miejscowego.
Art. 37g. 1. Rada gminy może uchwalić miejscowy plan rewitalizacji dla całości
albo części obszaru rewitalizacji. W przypadku gdy stan zagospodarowania
nieruchomości położonych w zwartym obszarze projektowanego planu nie wskazuje na
konieczność dokonania w tym zakresie zmian, gmina może wyłączyć te nieruchomości z
obszaru objętego planem.
2. W miejscowym planie rewitalizacji, poza elementami wymienionymi w art. 15
ust. 2 i 3, określa się w zależności od potrzeb:
1)
zasady kompozycji przestrzennej nowej zabudowy i harmonizowania planowanej
zabudowy z zabudową istniejącą;
2)
ustalenia dotyczące charakterystycznych cech elewacji budynków;
3)
szczegółowe ustalenia dotyczące zagospodarowania i wyposażenia terenów
przestrzeni publicznych, w tym urządzania i sytuowania zieleni, koncepcji
organizacji ruchu na drogach publicznych oraz przekrojów ulic;
4)
zakazy i ograniczenia dotyczące działalności handlowej lub usługowej;
– 22 –
5)
maksymalną powierzchnię sprzedaży obiektów handlowych, w tym obszary
rozmieszczenia obiektów handlowych o wskazanej w planie maksymalnej
powierzchni sprzedaży i ich dopuszczalną liczbę;
6)
zakres niezbędnej do wybudowania infrastruktury technicznej, społecznej lub
lokali – w przypadkach, o których mowa w art. 37i.
3. Część graficzną miejscowego planu rewitalizacji sporządza się, w zależności od
potrzeb, w skali od 1:100 do 1:1000.
4. Na potrzeby postępowania w sprawie uchwalenia albo zmiany miejscowego
planu rewitalizacji sporządza się i publikuje wizualizacje projektowanych rozwiązań
tego planu, składające się co najmniej z koncepcji urbanistycznej obszaru objętego
planem, modelu struktury przestrzennej tego obszaru oraz widoków elewacji.
5. Ustalenia, o których mowa w ust. 2 pkt 3, w zakresie organizacji ruchu na
drogach publicznych, stają się obowiązujące dla uczestników ruchu po wprowadzeniu
przez organ zarządzający ruchem nowej organizacji ruchu, zgodnie z przepisami
wydanymi na podstawie art. 10 ust. 12 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o
ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.).
6. Ustalenia, o których mowa w ust. 2 pkt 4, wchodzą w życie w terminie
określonym w miejscowym planie rewitalizacji, wynoszącym od 6 do 12 miesięcy od
dnia jego wejścia w życie. Przepisu art. 35 nie stosuje się.
Art. 37h. 1. W razie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości na skutek
ustanowienia regulacji, o których mowa w art. 37g ust. 2 pkt 4, na żądanie
poszkodowanego właściwy starosta ustala, w drodze decyzji, wysokość odszkodowania.
Decyzja jest niezaskarżalna.
2. Strona niezadowolona z przyznanego odszkodowania może w terminie 30 dni od
dnia doręczenia jej decyzji, o której mowa w ust. 1, wnieść powództwo do sądu
powszechnego. Droga sądowa przysługuje także w razie niewydania decyzji przez
właściwy organ w terminie 3 miesięcy od dnia zgłoszenia żądania przez
poszkodowanego.
3. Obowiązanym do wypłaty odszkodowania jest gmina.
4. Uzyskanie odszkodowania nie wyłącza roszczeń, o których mowa w art. 36.
6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1448, z 2013 r.
poz. 700, 991, 1446 i 1611, z 2014 r. poz. 312, 486, 529, 768 i 822 oraz z 2015 r. poz. 211, 541 i 591.
– 23 –
Art. 37i. 1. W miejscowym planie rewitalizacji można określić, w odniesieniu do
nieruchomości niezabudowanej, że warunkiem realizacji na niej inwestycji głównej jest
zobowiązanie się inwestora do budowy na swój koszt i do nieodpłatnego przekazania na
rzecz gminy inwestycji uzupełniających w postaci infrastruktury technicznej, społecznej
lub lokali mieszkalnych – w zakresie wskazanym w tym planie. Przepisu art. 49
§ 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 i 827
oraz z 2015 r. poz. 4, 397 i 539) w przypadku realizacji infrastruktury technicznej nie
stosuje się.
2. Inwestycją główną nie może być inwestycja celu publicznego.
3. W ramach inwestycji uzupełniających możliwe jest również zobowiązanie
inwestora do budowy na swój koszt i do nieodpłatnego przekazania na rzecz gminy
lokali innych niż mieszkalne przeznaczonych na potrzeby działalności kulturalnej,
społecznej, edukacyjnej lub sportowej, wykonywanej przez podmioty prowadzące
działalność na obszarze rewitalizacji, których głównym celem nie jest osiągnięcie zysku.
4. Wymiar zobowiązań, o których mowa w ust. 1, jest proporcjonalny do wzrostu
wartości nieruchomości w wyniku uchwalenia albo zmiany miejscowego planu
rewitalizacji.
5. Inwestor zobowiązuje się do budowy inwestycji uzupełniających zawierając z
gminą umowę urbanistyczną, w której określa się w szczególności, zgodnie z
miejscowym planem rewitalizacji, zakres, specyfikację techniczną i termin wykonania
niezbędnych robót budowlanych oraz termin przekazania gminie wybudowanych
obiektów lub urządzeń. Umowa urbanistyczna może przewidywać etapowanie
wykonywania robót budowlanych oraz spełniania innych warunków w niej określonych.
6. Umowa urbanistyczna jest zawierana pod rygorem nieważności w formie aktu
notarialnego.
7. Zawarcie umowy urbanistycznej stanowi warunek uzyskania dla inwestycji
głównej lub jej części pozwolenia na budowę.
8. Nieodpłatne przekazanie na rzecz gminy zrealizowanej inwestycji
uzupełniającej, a w przypadku gdy stanowi ona część obiektu budowlanego,
zakończenie robót budowlanych dotyczących inwestycji uzupełniającej, stanowi
warunek przystąpienia do użytkowania obiektów budowlanych stanowiących inwestycję
główną.
– 24 –
9. Spełnienie warunków, o których mowa w ust. 8, wójt, burmistrz albo prezydent
miasta potwierdza w drodze zaświadczenia.
10. W przypadku zawarcia przez inwestora umowy urbanistycznej w odniesieniu
do nieruchomości, na której miejscowy plan rewitalizacji przewiduje budowę inwestycji
głównej, opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 4, oraz opłaty, o której mowa w art. 144
ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, nie pobiera się.
Art. 37j. 1. Komitet Rewitalizacji, o którym mowa w art. 7 ustawy z dnia … o
rewitalizacji, opiniuje projekt miejscowego planu rewitalizacji oraz prognozę skutków
finansowych jego uchwalenia.
2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta występuje o opinię, o której mowa
w ust. 1, równolegle z wystąpieniem o opinie, o których mowa w art. 17 pkt 6 lit. a,
wyznaczając termin na przedstawienie opinii, o której mowa w ust. 1, wynoszący od
14 do 30 dni.
3. Komitet Rewitalizacji może w uzasadnionych przypadkach wystąpić do wójta,
burmistrza albo prezydenta miasta o zmianę terminu, o którym mowa w ust. 2, na termin
nie dłuższy niż 45 dni od dnia otrzymania projektu miejscowego planu rewitalizacji do
zaopiniowania.
4. Nieprzedstawienie opinii w terminie, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się za
równoznaczne z rezygnacją z prawa jej wyrażenia.
5. Rada gminy uchwala miejscowy plan rewitalizacji po stwierdzeniu, w odrębnej
uchwale, że nie narusza on ustaleń studium oraz gminnego programu rewitalizacji.
Art. 37k. W przypadku uwzględnienia przez wojewódzki sąd administracyjny
skargi na miejscowy plan rewitalizacji art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.
– Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270,
z późn. zm.)) nie stosuje się.
Art. 37l. 1. Jeżeli przewiduje to gminny program rewitalizacji, równolegle z
procedurą opracowania i uchwalenia miejscowego planu rewitalizacji przeprowadza się
procedurę scalenia i podziału nieruchomości, o której mowa w rozdziale 2 działu
III ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
7) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1101 i 1529,
z 2014 r. poz. 183 i 543 oraz z 2015 r. poz. 658.
Dokumenty związane z tym projektem:
-
3594
› Pobierz plik