Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw

– 31 –
10. Prowadzący istniejący zakład o dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii
przemysłowej jest obowiązany do dostarczenia komendantowi wojewódzkiemu Państwowej
Straży Pożarnej informacji niezbędnych do opracowania zewnętrznego planu operacyjno-
-ratowniczego, o których mowa w art. 261 ust. 1 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1, w terminie
do dnia 1 czerwca 2016 r.
11. Przepisu ust. 10 nie stosuje się, jeżeli prowadzący zakład o dużym ryzyku dostarczył
komendantowi wojewódzkiemu Państwowej Straży Pożarnej informacje niezbędne do
opracowania zewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego przed dniem 1 czerwca 2015 r.
i są one aktualne.
Art. 7. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 248 ust. 3,
art. 253 ust. 3, art. 260 ust. 3 oraz art. 267 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu
dotychczasowym zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych
wydanych na podstawie art. 248 ust. 3, art. 253 ust. 3, art. 260 ust. 3 oraz art. 267 ust. 3
ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż
12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Art. 8. Postępowania wszczęte i niezakończone decyzją ostateczną przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy, w sprawach:
1)
wniesienia sprzeciwu wobec uruchomienia zakładu o zwiększonym ryzyku lub o dużym
ryzyku, o którym mowa w art. 251 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu
dotychczasowym,
2)
zatwierdzenia lub odmowy zatwierdzenia raportu o bezpieczeństwie lub jego zmiany,
o którym mowa w art. 254 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu
dotychczasowym,
3)
wniesienia sprzeciwu wobec dokonania zmian w zakładzie, instalacji, procesie
przemysłowym lub zmian rodzaju, właściwości lub ilości składowanych substancji
niebezpiecznych mogących mieć wpływ na wystąpienie zagrożenia awarią
przemysłową, o którym mowa w art. 258 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu
dotychczasowym,
4)
ustalania grupy zakładów o zwiększonym ryzyku lub o dużym ryzyku, których
zlokalizowanie w niedużej odległości od siebie może zwiększyć prawdopodobieństwo
wystąpienia poważnej awarii przemysłowej lub pogłębić jej skutki, w szczególności na
skoncentrowanie posiadanych rodzajów, kategorii i ilości składowanych substancji
– 32 –
niebezpiecznych, o której mowa w art. 259 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1,
w brzmieniu dotychczasowym,
5)
nałożenia obowiązku poniesienia kosztów sporządzenia zewnętrznego planu
operacyjno-ratowniczego, o których mowa w art. 265 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1,
w brzmieniu dotychczasowym
– stają się postępowaniami, wszczętymi odpowiednio z urzędu lub na wniosek, na podstawie
przepisów ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

UZASADNIENIE

I. Wprowadzenie
Projektowana ustawa ma na celu wdrożenie dyrektywy Parlamentu Europejskiego
i Rady 2012/18/UE z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie kontroli zagrożeń poważnymi
awariami związanymi z substancjami niebezpiecznymi zmieniającej, a następnie
uchylającej dyrektywę Rady 96/82/WE (Dz. Urz. UE L 197 z 24.07.2012, str. 1),
zwanej dalej ,,dyrektywą Seveso III”, przez wprowadzenie zmian i uzupełnień do
krajowych aktów prawnych.
Wdrażana dyrektywa reguluje kwestie zapobiegania poważnym awariom, które mogą
być następstwem określonych działań przemysłowych oraz ograniczania ich skutków
dla zdrowia ludzkiego i środowiska.
Dyrektywa Seveso III ma na celu przede wszystkim dostosowanie regulacji
dotyczących zakładów do nowego systemu klasyfikacji substancji niebezpiecznych,
wprowadzonego
rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE)
nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania
i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG
i 1999/45/WE oraz zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz. Urz. UE
L 353 z 31.12.2008), zwanym dalej ,,rozporządzeniem CLP”. Termin transpozycji
dyrektywy Seveso III (przepisy powinny obowiązywać od dnia 1 czerwca 2015 r.) jest
zbieżny z terminem pełnego wejścia w życie systemu klasyfikacji i oznakowania
chemikaliów, wprowadzonego w Unii Europejskiej rozporządzeniem CLP, które
wdraża przyjęty przez ONZ Globalny Zharmonizowany System klasyfikacji
oznakowania substancji i mieszanin.
Ponadto konieczne było uwzględnienie w projekcie ustawy aspektów określonych
w Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji
oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska, sporządzonej
w Aarhus dnia 25 czerwca 1998 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 78, poz. 706), zwanej dalej
„Konwencją
z Aarhus”,
a także dotyczących zagadnień związanych
z zagospodarowaniem przestrzennym czy kontrolą instalacji.
Wprowadzono także szereg zmian mających na celu poprawienie spójności przepisów
w zakresie przeciwdziałania poważnym awariom.
II. Aktualny stan prawny w dziedzinie, której dotyczy projektowana ustawa
Dotychczas obowiązujące prawo Unii Europejskiej w zakresie zapobiegania poważnym
awariom stanowi dyrektywa Rady 96/82/WE z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie
kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami
niebezpiecznymi (Dz. U. L 10 z 14.01.1997, str. 13), zmieniona dyrektywą
2003/105/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2003 r. (Dz. Urz.
L 345 z 31.12.2003, str. 97).
Wyżej wymienione dyrektywy zostały wdrożone do prawa krajowego przez następujące
akty prawne:
1) ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2013 r.
poz. 1232, z późn. zm.), zwaną dalej „ustawą Poś”, oraz wydane na jej podstawie
akty wykonawcze:
a) rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 10 października 2013 r. w sprawie
rodzajów i ilości substancji niebezpiecznych, których znajdowanie się
w zakładzie decyduje o zaliczeniu go do zakładu o zwiększonym ryzyku albo
zakładu o dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej (Dz. U.
poz. 1479),
b) rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 maja
2003 r. w sprawie wymagań, jakim powinien odpowiadać raport
o bezpieczeństwie zakładu o dużym ryzyku (Dz. U. Nr 104, poz. 970, z późn.
zm.),
c) rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 lipca
2003 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać plany operacyjno-
ratownicze (Dz. U. Nr 131, poz. 1219, z późn. zm.),
d) rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 czerwca 2002 r. w sprawie
szczegółowego zakresu informacji wymaganych do podania do publicznej
wiadomości przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej
(Dz. U. Nr 78, poz. 712);
2) ustawę z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2013 r.
poz. 686, z późn. zm.) oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra
Środowiska z dnia 30 grudnia 2002 r. w sprawie poważnych awarii objętych
obowiązkiem zgłoszenia do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (Dz. U.
z 2003 r. Nr 5, poz. 58);
2
3) ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
(Dz. U. z 2015 r. poz. 199, z późn. zm.);
4) ustawę z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego
ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.);
5) ustawę z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2013 r.
poz. 1340, z późn. zm.) oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra
Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 października 2005 r. w sprawie
czynności kontrolno-rozpoznawczych przeprowadzanych przez Państwową Straż
Pożarną (Dz. U. Nr 225, poz. 1934).
III. Cel i zakres ustawy
Projektowana ustawa ma na celu wdrożenie dyrektywy Seveso III. Polska, jako członek
Unii Europejskiej, jest obowiązana do wprowadzenia w życie przepisów ustawowych,
wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do wykonania dyrektywy Seveso III
w terminie do dnia 31 maja 2015 r., zgodnie z art. 31 ust. 1 tej dyrektywy.
Dostosowanie regulacji krajowych do postanowień dyrektywy Seveso III nastąpi przez:
1) zmiany ustaw:
a) ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2013 r.
poz. 1232, z późn. zm.),
b) ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2013 r.
poz. 686, z późn. zm.),
c) ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku
i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.),
d) ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199, z późn. zm.),
e) ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U.
z 2013 r. poz. 1340, z późn. zm.);
2) wydanie nowych rozporządzeń zastępujących dotychczasowe:
a) rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 10 października 2013 r. w sprawie
rodzajów i ilości substancji niebezpiecznych, których znajdowanie się
w zakładzie decyduje o zaliczeniu go do zakładu o zwiększonym ryzyku albo
3