Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw

Załącznik nr 2





Oświadczenie cudzoziemca uprawnionego, o którym mowa w art. 69d ust. 5 ustawy
z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012 r. poz. 680, z późn. zm.)





Ja, niżej podpisany (-na):
imię (imiona) i nazwisko ………………………………………………………..……..……….,
obywatelstwo …………………………………, data urodzenia ………………………………,
imię ojca ………………………………………, miejsce urodzenia ………………..…………,
adres zamieszkania ………………………………………………………………….………….,
PESEL (w przypadku braku nr PESEL seria i numer dokumentu podróży albo innego
dokumentu tożsamości) ……………………………... oświadczam, że nie uzyskuję dochodu
większego niż 100% kryteriów dochodowych określonych w art. 8 ustawy z dnia 12 marca
2004 r. o pomocy społecznej.

Jednocześnie oświadczam, że jestem świadomy (-ma) odpowiedzialności karnej za złożenie
fałszywego oświadczenia.



……………………………………...
(data i podpis cudzoziemca uprawnionego)










Załącznik nr 3

Oświadczenie cudzoziemca uprawnionego, o którym mowa w art. 69d ust. 6 ustawy
z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012 r. poz. 680, z późn. zm.)

Ja, niżej podpisany (-na):
imię (imiona) i nazwisko ………………………………………………………………………..………,
obywatelstwo …………………………………, data urodzenia ………………………..……………..,
imię ojca ………………………………………, miejsce urodzenia …………………………………...,
adres zamieszkania ………………………………………………………………………………...……,
PESEL (w przypadku braku nr PESEL seria i numer dokumentu podróży albo innego dokumentu
tożsamości) ……………………………..., przyjmuję do wiadomości, że nieodpłatna pomoc prawna
udzielana jest przez osobę, która nie jest adwokatem albo radcą prawnym, i:
1) uzyskała dyplom ukończenia wyższych studiów prawniczych potwierdzający uzyskanie tytułu
zawodowego magistra lub dyplom potwierdzający ukończenie wyższych studiów prawniczych za
granicą uznany w Rzeczypospolitej Polskiej albo dyplom ukończenia wyższych studiów
prawniczych za granicą uznany za równoważny z polskim dyplomem potwierdzającym uzyskanie
tytułu zawodowego magistra na podstawie umowy międzynarodowej lub w drodze nostryfikacji,
2) co najmniej przez okres 3 lat wykonywała czynności bezpośrednio związane ze świadczeniem
pomocy prawnej w sprawach o udzielenie ochrony międzynarodowej,
3) korzysta z pełni praw publicznych oraz ma pełną zdolność do czynności prawnych,
4) nie była karana za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo
skarbowe.

Oświadczam, że zostałem (-am) poinformowany (-na), że jakakolwiek odpowiedzialność
odszkodowawcza osoby udzielającej mi nieodpłatnej pomocy prawnej jest wyłączona, z wyjątkiem
przypadku wyrządzenia szkody z winy umyślnej.

Przyjmuję do wiadomości, że osoba udzielająca mi nieodpłatnej pomocy prawnej nie jest zobowiązana
do zachowania tajemnicy, w rozumieniu art. 180 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.).


Zapoznałem (-am) się z treścią powyższego oświadczenia i wyrażam zgodę na udzielenie mi
nieodpłatnej pomocy prawnej zgodnie z powyższymi warunkami.


…………………………………….…...
(data i podpis cudzoziemca uprawnionego)
UZASADNIENIE

1. Potrzeba i cel projektu ustawy
Projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw, zwany dalej „projektem
ustawy”, ma na celu wdrożenie do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy
Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie
wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej (wersja
przekształcona) (Dz. Urz. UE L 180 z 29.06.2013, str. 60), zwanej dalej „dyrektywą
2013/32/UE”, a także dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/33/UE z dnia
26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia norm dotyczących przyjmowania
wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową (wersja przekształcona)
(Dz. Urz. UE L 180 z 29.06.2013, str. 96), zwanej dalej „dyrektywą 2013/33/UE”.
Ponadto celem projektu ustawy jest dostosowanie prawa krajowego do przepisów
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca
2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa
członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony
międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela
państwa trzeciego lub bezpaństwowca (wersja przekształcona) (Dz. Urz. UE L 180 z
29.06.2013, str. 31), zwanego dalej „rozporządzeniem 604/2013”.
Ww. akty prawne stanowią część przepisów prawa unijnego tworzących Wspólny
Europejski System Azylowy II generacji, czyli tzw. „pakiet azylowy”. Zgodnie z
dyspozycją przewidzianą w art. 31 dyrektywy 2013/33/UE państwa członkowskie Unii
Europejskiej są zobligowane wprowadzić do prawa krajowego unormowania
wynikające z niniejszego aktu prawnego w terminie do dnia 20 lipca 2015 r. Natomiast
dyrektywa 2013/32/UE przewiduje dwa terminy na dostosowanie krajowego porządku
prawnego, tj. 20 lipca 2015 r. oraz 20 lipca 2018 r. – w zakresie w niej wskazanym.
Postanowienia dyrektywy 2013/32/UE zostaną transponowane do polskiego porządku
prawnego w całości w pierwszym terminie.
2. Charakterystyka projektu ustawy – rzeczywisty stan oraz wskazanie różnic
pomiędzy dotychczasowym a projektowanym stanem prawnym
Wdrożenie przepisów dyrektywy 2013/32/UE powoduje konieczność wprowadzenia
zmian w ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012 r. poz. 680, z 2013 r. poz. 1650
oraz z 2014 r. poz. 1004), zwanej dalej „ustawą o udzielaniu cudzoziemcom ochrony”.
Art. 1 projektu ustawy dokonuje zmian w ww. ustawie.
W art. 2 wprowadzono definicje pojęć pojawiających się w projekcie ustawy, tj. w
pkt 7a – definicję kolejnego wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, zgodnie z
którą będzie nim wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej złożony przez
cudzoziemca lub w jego imieniu po tym, jak w odniesieniu do poprzedniego wniosku o
udzielenie ochrony międzynarodowej, który go dotyczył, została wydana decyzja
ostateczna, w tym także o umorzeniu postępowania, a w pkt 9aa – definicję ośrodka
recepcyjnego, wskazując, że jest to ośrodek dla cudzoziemców pełniący funkcję punktu
przyjęć cudzoziemców, którzy złożyli wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej.
Zmiana w art. 2 w pkt 9b ma charakter redakcyjny w związku z utratą mocy
przywoływanego w tym przepisie rozporządzenia Rady (WE) nr 343/2003 z dnia
18 lutego 2003 r. ustanawiającego kryteria i mechanizmy określania Państwa
Członkowskiego, które jest odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku o azyl złożonego
w jednym z Państw Członkowskich przez obywatela kraju trzeciego. Z kolei
wprowadzenie w art. 2 w pkt 13 definicji „wniosku o udzielenie ochrony
międzynarodowej” ma na celu dostosowanie do terminologii używanej w dyrektywie
2013/32/UE. Przez pojęcie „wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej” należy
rozumieć wniosek o objęcie przez Rzeczpospolitą Polską ochroną cudzoziemca, którego
można uznać za osobę ubiegającą się o status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą.
Oznacza to, że wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej rozpatrywany będzie w
pierwszej kolejności jako wniosek o nadanie statusu uchodźcy, a w razie stwierdzenia
braku przesłanek do nadania statusu uchodźcy równocześnie jako wniosek o udzielenie
ochrony uzupełniającej. Konsekwencją zaproponowanej zmiany jest konieczność
uchylenia ust. 2 w art. 3. Uchylany przepis stracił także znaczenie po nowelizacji
ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony dokonanej ustawą z dnia 12 grudnia
2013 r. o cudzoziemcach, w wyniku której uchylone zostały w niej przepisy dotyczące
zgody na pobyt tolerowany. W związku z wprowadzeniem nowej terminologii
konieczne są zmiany w art. 9 pkt 1, art. 11 ust. 1 i w art. 19 ust. 1 i 3.
Propozycja uchylenia art. 6 wynika ze zmiany struktury organizacyjnej Straży
Granicznej. Przepisy projektowanej ustawy przewidują możliwość złożenia przez
2
cudzoziemca wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej w siedzibach wszystkich
oddziałów Straży Granicznej i placówek Straży Granicznej. W terytorialnym zasięgu
działania m.st. Warszawy zadania wynikające z ustawy o udzielaniu cudzoziemcom
ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przyjmowanie wniosków o
udzielenie ochrony międzynarodowej, realizuje Komendant Nadwiślańskiego Oddziału
Straży Granicznej.
Zmiana w art. 8 w pkt 27 ma charakter redakcyjny w związku z utratą mocy
przywoływanych w tym przepisie: rozporządzenia Rady (WE) nr 2725/2000 z dnia
11 grudnia 2000 r. dotyczącego ustanowienia systemu Eurodac do porównywania
odcisków palców w celu skutecznego stosowania Konwencji Dublińskiej oraz
rozporządzenia Rady (WE) nr 343/2003 z dnia 18 lutego 2003 r. ustanawiającego
kryteria i mechanizmy określania Państwa Członkowskiego, które jest odpowiedzialne
za rozpatrzenie wniosku o azyl złożonego w jednym z Państw Członkowskich przez
obywatela kraju trzeciego.
W celu zapewnienia pełnej zgodności z art. 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i
Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących
kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów
ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się
do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony w związku z
art. 30 lit. a dyrektywy 2013/32/UE zmianie ulegnie art. 9. Przepis ten w obecnie
obowiązującym brzmieniu pomija wśród podmiotów, którym nie mogą być
udostępniane dane cudzoziemców, podmioty niepubliczne, a podmioty te mogą być
również uznane za dopuszczające się prześladowania lub wyrządzające poważną
krzywdę. Ponadto w dotychczasowym brzmieniu przepis nie odnosi się do
postępowania w sprawie pozbawienia azylu oraz do uzyskiwania danych o toczących
się postępowaniach w sprawie azylu, co zostało przewidziane w projektowanym
przepisie.
Treść dodawanego art. 18a odpowiada treści dotychczasowego art. 44 zamieszczonego
w rozdziale opisującym procedurę, podczas gdy norma w nim zawarta zawiera
przesłankę o charakterze materialnym dla ustalenia zasadności obawy cudzoziemca
przed prześladowaniem lub rzeczywistym ryzykiem doznania poważnej krzywdy.
Przepis art. 19 ust. 3 został doprecyzowany w celu zapewnienia zgodności z art. 5 ust. 3
dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w
3