Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw

– 5 –
Art. 2. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U.
z 2014 r. poz. 101, z późn. zm.) art. 631 otrzymuje brzmienie:
„Art. 631. W sprawach o ustalenie istnienia stosunku pracy oraz o ustalenie, że
w związku z niespełnieniem przesłanek określonych w art. 251 § 4 Kodeksu pracy
została zawarta umowa o pracę na czas nieokreślony, inspektorzy pracy mogą wytaczać
powództwa na rzecz obywateli, a także wstępować, za zgodą powoda, do postępowania
w tych sprawach w każdym jego stadium.”.
Art. 3. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony
Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2015 r. poz. 144) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 118 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Umowa o pracę zawarta na czas określony ulega jednakże rozwiązaniu
z upływem terminu określonego w umowie.”;
2)
w art. 118a ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do umów o pracę zawartych na okres próbny lub
na czas określony, a także jeżeli pracodawca może rozwiązać stosunek pracy bez
wypowiedzenia z winy pracownika (urzędnika) oraz w przypadku ogłoszenia upadłości
lub likwidacji zakładu pracy albo likwidacji stanowiska pracy, a także w przypadkach
określonych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach
rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących
pracowników (Dz. U. z 2015 r. poz. 192). W tych przypadkach rozwiązanie stosunku
pracy może nastąpić na ogólnych zasadach.”.
Art. 4. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych
(Dz. U. z 2013 r. poz. 269 oraz z 2014 r. poz. 1199) w art. 471 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zatrudnienie:
1)
pracownika w gabinecie politycznym Prezesa Rady Ministrów, wiceprezesa Rady
Ministrów, ministra oraz innego członka Rady Ministrów,
2)
doradców lub pełniących funkcje doradców osób zajmujących kierownicze
stanowiska państwowe inne niż wymienione w pkt 1
– następuje na podstawie umowy o pracę zawartej na czas pełnienia funkcji przez osobę
zajmującą kierownicze stanowisko państwowe. Do umów o pracę zawartych z tymi

2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 293, 379, 435,
567, 616, 945, 1091, 1161, 1296, 1585, 1626, 1741 i 1924 oraz z 2015 r. poz. 2, 4 i 218.
– 6 –
osobami nie stosuje się art. 251 Kodeksu pracy. Wcześniejsze rozwiązanie umowy
o pracę może być dokonane za wypowiedzeniem.”.
Art. 5. W ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 159)
w art. 30 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Ubezpieczonej będącej pracownicą zatrudnioną na podstawie umowy o pracę
na czas określony, z którą umowa o pracę na podstawie art. 177 § 3 Kodeksu pracy
została przedłużona do dnia porodu – przysługuje prawo do zasiłku macierzyńskiego po
ustaniu ubezpieczenia.”.
Art. 6. W ustawie z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania
z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2015 r.
poz. 192) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 5 uchyla się ust. 7;
2)
w art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Przepisy art. 5 ust. 3–6 i art. 8 stosuje się odpowiednio w razie konieczności
rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków
pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, jeżeli przyczyny te stanowią wyłączny
powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku pracy lub jego rozwiązanie na mocy
porozumienia stron, a zwolnienia w okresie nieprzekraczającym 30 dni obejmują
mniejszą liczbę pracowników niż określona w art. 1.”.
Art. 7. W ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (Dz. U. z 2011 r.
Nr 43, poz. 225 i Nr 205, poz. 1211) w art. 18 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) działania mające na celu pomoc w znalezieniu pracy na czas określony, w pełnym
lub niepełnym wymiarze czasu pracy u pracodawców, wykonywania usług na
podstawie umów cywilnoprawnych oraz przygotowanie do podjęcia zatrudnienia
lub podjęcia działalności w formie spółdzielni socjalnej;”.
Art. 8. W ustawie z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych
(Dz. U. Nr 166, poz. 1608, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:

3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2007 r. Nr 89, poz. 589
oraz z 2009 r. Nr 6, poz. 33 i Nr 221, poz. 1737.
– 7 –
1)
art. 7 otrzymuje brzmienie:
„Art. 7. Agencja pracy tymczasowej zatrudnia pracowników tymczasowych na
podstawie umowy o pracę na czas określony.”;
2)
w art. 13:
a)
w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Umowa o pracę zawarta między agencją pracy tymczasowej a pracownikiem
tymczasowym powinna określać strony umowy i datę zawarcia umowy oraz
wskazywać pracodawcę użytkownika i ustalony okres wykonywania na jego rzecz
pracy tymczasowej, a także warunki zatrudnienia pracownika tymczasowego
w okresie wykonywania pracy na rzecz
pracodawcy użytkownika,
w szczególności:”,
b)
w ust. 2 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„W umowie o pracę strony mogą przewidzieć możliwość wcześniejszego
rozwiązania tej umowy przez każdą ze stron:”,
c)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Umowę o pracę zawiera się na piśmie. Jeżeli umowa o pracę nie została
zawarta na piśmie, agencja pracy tymczasowej potwierdza pracownikowi
tymczasowemu w formie pisemnej warunki zawartej umowy o pracę, nie później
niż w drugim dniu wykonywania pracy tymczasowej.”;
3)
art. 21 otrzymuje brzmienie:
„Art. 21. Do umów o pracę zawartych między agencją pracy tymczasowej
a pracownikiem tymczasowym nie stosuje sięw art. 10 w ust. 1 pkt 11 otrzymuje brzmienie:
„11) prawo wnoszenia powództw, a za zgodą osoby zainteresowanej – uczestnictwo
w postępowaniu przed sądem pracy, w sprawach o ustalenie istnienia stosunku

4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 769 i 1544,
z 2014 r. poz. 598 i 768 oraz z 2015 r. poz. 277.
– 8 –
pracy oraz o ustalenie, że w związku z niespełnieniem przesłanek określonych
w art. 251 § 4 Kodeksu pracy została zawarta umowa o pracę na czas
nieokreślony;”.
Art. 11. W ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2014 r.
poz. 1111 i 1199 oraz z 2015 r. poz. 211) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 34 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zatrudnienie, o którym mowa w ust. 1, następuje na podstawie umowy o pracę
na czas nieokreślony lub czas określony, zawieranej w dniu następnym po dniu upływu
okresu wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej.”;
2)
w art. 35 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W przypadku osób podejmujących po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej
umowę o pracę zawiera się na czas określony 12 miesięcy.”.
Art. 12. W ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U.
z 2014 r. poz. 1202) w art. 16 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W przypadku osób podejmujących po raz pierwszy pracę na stanowisku
urzędniczym, w tym kierowniczym stanowisku urzędniczym, w jednostkach, o których
mowa w art. 2, umowę o pracę zawiera się na czas określony, nie dłuższy niż
6 miesięcy.”.
Art. 13. Do umów o pracę na czas wykonania określonej pracy, trwających w dniu
wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.
Art. 14. 1. Do umów o pracę na czas określony, trwających w dniu wejścia w życie
niniejszej ustawy, które przed tym dniem zostały wypowiedziane, stosuje się przepisy
dotychczasowe.
2. Do umów o pracę na czas określony zawartych na okres do 6 miesięcy albo zawartych
na okres dłuższy niż 6 miesięcy, w których nie przewidziano możliwości ich rozwiązania
z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia, trwających w dniu wejścia w życie
niniejszej ustawy, w zakresie dopuszczalności ich wypowiedzenia stosuje się przepisy
dotychczasowe.
3. Przy wypowiadaniu umów o pracę na czas określony zawartych na okres dłuższy niż
6 miesięcy, w których przewidziano możliwość ich rozwiązania z zachowaniem
2-tygodniowego okresu wypowiedzenia, trwających w dniu wejścia w życie niniejszej
– 9 –
ustawy, stosuje się okresy wypowiedzenia, o których mowa w art. 36 § 1 ustawy zmienianej
w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
4. Do umów o pracę na czas określony, trwających w dniu wejścia w życie niniejszej
ustawy, stosuje się art. 251 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą, jednakże do okresu zatrudnienia, o którym mowa w tym przepisie, wlicza się okres
zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony przypadający od dnia wejścia
w życie niniejszej ustawy, a trwająca w tym dniu umowa o pracę na czas określony jest
uważana za pierwszą umowę w rozumieniu art. 251 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu
nadanym niniejszą ustawą albo za drugą umowę w rozumieniu tego przepisu, jeżeli została
zawarta jako druga umowa w rozumieniu art. 251 ustawy zmienianej w art. 1
w dotychczasowym brzmieniu.
5. Umowa o pracę na czas określony zawarta od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy,
jednakże w okresie 1 miesiąca od rozwiązania drugiej umowy w rozumieniu art. 251 ustawy
zmienianej w art. 1 w dotychczasowym brzmieniu, jeżeli okres ten rozpoczął bieg przed
dniem wejścia w życie niniejszej ustawy lub w dniu jej wejścia w życie, jest uważana za
umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony.
6. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do umów o pracę zawartych na czas określony przed
dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli rozwiązanie takiej umowy przypada po
upływie 33 miesięcy od tego dnia i stosunek pracy pracownika podlega szczególnej ochronie
przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę; w takim przypadku umowa
rozwiązuje się z upływem okresu, na jaki została zawarta.
Art. 15. 1. Strony trwających w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy umów o pracę
na czas określony zawartych w celu określonym w art. 251 § 4 pkt 1–3 lub w okolicznościach,
o których mowa w art. 251 § 4 pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym
niniejszą ustawą, w terminie 3 miesięcy od tego dnia uzupełnią te umowy o informacje,
o których mowa w art. 29 § 11 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą.
2. W przypadku umowy o pracę na czas określony, zawartej w celu, o którym mowa
w art. 251 § 4 pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
trwającej w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, pracodawca zawiadamia właściwego
okręgowego inspektora pracy, w formie pisemnej lub elektronicznej, o takiej umowie wraz ze
wskazaniem przyczyn jej zawarcia, w terminie 5 dni roboczych od dnia uzupełnienia umowy
o pracę o informacje o przyczynach zawarcia tej umowy.