Rządowy projekt ustawy - Prawo konsularne

– 8 –

(art. 37–43 ustawy), projektowane rozporządzenie dotyczy jedynie zagadnień szczegółowych
podlegających regulacji w akcie wykonawczym do ustawy.
Tekst rozporządzenia składa się z siedmiu paragrafów i dwóch załączników.
§ 1 przywołuje delegację ustawową do jego wydania.
§ 2 reguluje sposoby udzielania pomocy finansowej. Udzielenie pomocy finansowej
następuje po wpłaceniu przez osobę trzecią kwoty stanowiącej równowartość wnioskowanej
pomocy finansowej lub po złożeniu przez wnioskodawcę oświadczenia o zobowiązaniu się do
zwrotu otrzymanej pomocy finansowej.
§ 3 odsyła do stanowiących załączniki do niniejszego rozporządzenia wzorów
wniosków o udzielenie pomocy finansowej. W załączniku nr 1 zamieszczono wzór wniosku
o udzielenie pomocy finansowej po wpłacie kwoty stanowiącej równowartość udzielonej
pomocy, zaś w załączniku nr 2 wzór wniosku o udzielenie pomocy po złożeniu oświadczenia
o zobowiązaniu się przez wnioskodawcę do jej zwrotu.
Zgodnie z § 4 wpłaty kwoty stanowiącej równowartość udzielanej pomocy finansowej
dokonuje się na rachunek bankowy urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw
zagranicznych albo na rachunek bankowy urzędu konsularnego lub przedstawicielstwa
dyplomatycznego. Wpłaty na konto urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw
zagranicznych dokonuje się w złotych polskich, w kwocie ustalonej według obowiązującego
w Narodowym Banku Polskim w dniu dokonywania wpłaty kursu sprzedaży waluty, w której
ma nastąpić wypłata pomocy finansowej. Natomiast wpłaty na rachunek bankowy urzędu
konsularnego lub przedstawicielstwa dyplomatycznego mogą być dokonywane w walucie
państwa przyjmującego albo w innej walucie wskazanej przez konsula.
§ 5 zawiera dyspozycję dotyczącą sposobu spłaty kwoty pomocy finansowej. Spłaty
kwoty udzielonej pomocy finansowej dokonuje się w złotych polskich na wskazany przez
konsula rachunek bankowy urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw
zagranicznych. Wartość kwoty podlegającej zwrotowi stanowi równowartość otrzymanej
pomocy finansowej przeliczonej przez konsula według obowiązującego w Narodowym Banku
Polskim w dniu udzielenia pomocy kursu sprzedaży waluty, w której nastąpiło udzielenie
pomocy finansowej.
W § 6 określony został sposób dokumentowania przez konsula form udzielonej
pomocy finansowej.
W § 7 został zawarty przepis końcowy, zgodnie z którym rozporządzenie wchodzi
w życie po upływie 14 dni od dnia jego ogłoszenia.


– 9 –

W załącznikach nr 1 i 2 zostały zamieszczone wzory wniosków odnoszących się do
pomocy finansowej. Wzory przedmiotowych wniosków nie uległy większym zmianom
w stosunku do obecnego stanu prawnego, albowiem nie jest intencją projektodawcy
wprowadzanie istotnych zmian w funkcjonującym obecnie, sprawdzonym i efektywnym
systemie udzielania pomocy finansowej. Wprowadzono do nich jedynie niezbędne
doprecyzowania („urząd konsularny lub przedstawicielstwo dyplomatyczne” w miejsce
„urzędu konsularnego”; „Rzeczpospolita Polska” w miejsce „Polski”), drobne zmiany
redakcyjne w tekście wniosków („nazwa i numer dokumentu tożsamości, nazwa organu
wydającego i data wydania” w miejsce „nazwy i daty dokumentu tożsamości, kiedy i przez
kogo wydanego) oraz skreślono zbędne pozycje („powiat” i „gmina zamieszkania w Polsce”,
„zawód wykonywany, nazwa i adres zakładu pracy w Polsce”). Wykreśleniu uległy pola
formularza dotyczące decyzji konsula, ta bowiem będzie wydawana w trybie i na zasadach
przewidzianych w Dziale III ustawy Postępowanie przed konsulem. Do formularzy
wprowadzone zostało miejsce na adnotacje urzędowe gdzie konsul będzie dokumentował
formy udzielonej pomocy i, jeśli ma to zastosowanie, o sposobie dokonania wpłaty kwoty
stanowiącej zabezpieczenie udzielonej pomocy.
3. Charakterystyka i ocena przewidywanych, związanych z wejściem w życie aktu,
skutków prawnych, w tym w szczególności ograniczenia uznaniowości i uproszczenia
stosowanych procedur
Rozporządzenie nie wpłynie znacząco na procedury związane z udzielaniem pomocy
finansowej. Jednocześnie proponowane zmiany w treści formularzy ograniczą uciążliwość
związaną z podawaniem przez wnioskodawców dużej liczby informacji nieistotnych,
z których część (np. powiat i województwo miejsca zamieszkania wnioskodawcy) jest łatwa
do ustalenia przez konsula (w tym przypadku na podstawie wskazanej przez wnioskodawcę
nazwy gminy). W nowym stanie prawnym po wejściu w życie ustawy – Prawo konsularne
usunięte zostaną wszelkie wątpliwości co do trybu postępowania stosowanego przez konsula
w sprawach dotyczących pomocy finansowej. Rozstrzygając o istocie wniosku o pomoc
finansową, konsul będzie wydawał decyzję podlegającą kontroli instancyjnej, zgodnie
z postanowieniami Działu III ustawy, co usunie wszelkie wątpliwości, co do nadmiernej
uznaniowości, czy braku kontroli nad decyzjami konsula w omawianym zakresie.



– 10 –

4. Ocena pod względem zgodności z prawem Unii Europejskiej
Przedmiotowy projekt jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
Projekt ustawy nie zawiera przepisów technicznych i w związku z tym nie podlega
procedurze notyfikacji aktów prawnych, określonej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia
23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm
i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597).
5. Termin wejścia w życie
Planuje się, aby rozporządzenie weszło w życie po upływie 14 dni od jego ogłoszenia.











































36/03/KC


Projekt

R O Z P O R Z Ą D Z E N I E
M I N I S T R A S P R A W Z A G R A N I C Z N Y C H )
z dnia
w sprawie opłat konsularnych
Na podstawie art. 116 ustawy z dnia …. – Prawo konsularne (Dz. U. poz. …) zarządza
się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa czynności wykonywane przez konsula podlegające opłatom
konsularnym oraz wysokość tych opłat wyrażoną w euro, sposób pobierania opłat
konsularnych, sposób dokonywania zwrotu opłat konsularnych, sposób wnoszenia przedpłat
na poczet wydatków ponoszonych przez konsula oraz zwrotu niewydatkowanej kwoty
przedpłaty, a także sposób przeliczania opłat konsularnych wyrażonych w euro na walutę,
w której pobiera się opłaty konsularne.
§ 2. Wykaz czynności podlegających opłacie konsularnej wraz z wysokością opłat za te
czynności określone są w Taryfie Opłat Konsularnych, stanowiącej załącznik do
rozporządzenia.
§ 3. 1. Opłaty konsularne pobiera się w walucie państwa przyjmującego.
2. Konsul przelicza opłaty określone w Taryfie Opłat Konsularnych na walutę, o której
mowa w ust. 1. Wysokość opłat konsularnych pobieranych w walucie innej niż określona
w Taryfie Opłat Konsularnych podlega zaokrągleniu w górę do pełnych jednostek.
3. Przy przeliczaniu wysokości opłat wymienionych w Taryfie Opłat Konsularnych na
walutę, w której pobierana jest opłata konsularna, stosuje się kurs referencyjny euro
ogłaszany przez Europejski Bank Centralny obowiązujący w ostatnim dniu poprzedniego
miesiąca.
4. W uzasadnionych przypadkach, o ile przemawiają za tym uwarunkowania w państwie
przyjmującym, konsul może, po uzyskaniu pisemnej zgody ministra właściwego do spraw

1) Minister Spraw Zagranicznych kieruje działem administracji rządowej – sprawy zagraniczne, na podstawie
§ 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego
zakresu działania Ministra Spraw Zagranicznych (Dz. U. poz. 1266).
– 2 –

zagranicznych, pobierać opłaty konsularne w walucie powszechnie używanej w państwie
przyjmującym niebędącej walutą tego państwa albo innej walucie.
§ 4. Stawki opłat konsularnych ustalone w sposób, o którym mowa w § 3, konsul ujmuje
w Tabeli Opłat Konsularnych, upowszechnianej w sposób umożliwiający dostęp do niej
wszystkim zainteresowanym.
§ 5. Konsulowie mający siedziby w tym samym państwie przyjmującym pobierają
opłaty konsularne według stawek ustalonych w sposób, o którym mowa w § 3, przez konsula
mającego siedzibę w stolicy tego państwa.
§ 6. Od strony zamieszkałej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opłatę konsularną
za wydobycie i doręczenie dokumentu za pośrednictwem organu administracji publicznej
można pobrać w złotych, po wyliczeniu jej wartości według obowiązującego w dniu
wykonania czynności kursu sprzedaży euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski.
§ 7. Konsul dokonuje korekty stawek opłat konsularnych w przypadku zmian notowań
kursu waluty, w której pobierana jest opłata konsularna, w stosunku do euro, jeżeli zmiana
kursu obowiązującego w ostatnim dniu poprzedniego kwartału przekroczy 5%. Przepis § 5
stosuje się odpowiednio.
§ 8. 1. Opłaty konsularne oraz przedpłatę na poczet wydatków ponoszonych w związku
z wykonywaniem czynności wnosi się:
1)
poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej na rachunek bankowy urzędu konsularnego
lub przedstawicielstwa dyplomatycznego albo do kasy w gotówce lub czekach
potwierdzonych przez bank; konsul może dopuścić pobieranie opłat konsularnych
w innej formie, o ile nie wiąże się to z powstaniem dla niego dodatkowych kosztów
obsługi indywidualnych transakcji;
2)
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na wskazany rachunek bankowy.
2. Zwrotu opłaty konsularnej oraz niewydatkowanej części przedpłaty na poczet
wydatków ponoszonych w związku z wykonywaniem czynności dokonuje się w gotówce
w kasie urzędu konsularnego lub przedstawicielstwa dyplomatycznego, lub na rachunek
bankowy wskazany przez stronę, lub podmiot który dokonał tej przedpłaty w walucie,
w której opłata albo przedpłata zostały wniesione.
§ 9. Wpłaty z tytułu przedpłat na poczet wydatków konsula ponoszonych w związku
z wykonywaniem czynności rozlicza się w budżecie placówki zagranicznej.