Rządowy projekt ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym

– 15 –
4. Finansowanie zbierania i przetwarzania zużytego sprzętu innego niż wskazany
w ust. 2, który został wprowadzony do obrotu do dnia 13 sierpnia 2005 r., jest ponoszone
przez użytkownika sprzętu innego niż przeznaczony dla gospodarstw domowych, z którego
powstał ten zużyty sprzęt.
Art. 20. 1. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do osiągnięcia minimalnych
rocznych poziomów zbierania zużytego sprzętu, które wynoszą:
1)
od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. – nie mniej niż 40%
średniorocznej masy sprzętu wprowadzonego do obrotu, a w przypadku sprzętu
należącego do grupy sprzętu nr 3 określonej w załączniku nr 1 do ustawy – nie mniej niż
50% średniorocznej masy sprzętu wprowadzonego do obrotu;
2)
od dnia 1 stycznia 2021 r. – nie mniej niż 65% średniorocznej masy sprzętu
wprowadzonego do obrotu.
2. Przy obliczaniu poziomów zbierania zużytego sprzętu nie uwzględnia się masy
zużytego sprzętu powstałego ze sprzętu, który nie został wprowadzony do obrotu, oraz
odpadów poprodukcyjnych.
3. Sposób obliczania minimalnego rocznego poziomu zbierania zużytego sprzętu określa
załącznik nr 3 do ustawy.
4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, minimalne
roczne poziomy zbierania zużytego sprzętu, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
w poszczególnych latach do końca 2020 r., kierując się:
1)
potrzebą osiągnięcia minimalnego rocznego poziomu zbierania zużytego sprzętu;
2)
masą wprowadzonego do obrotu sprzętu;
3)
działaniami na rzecz konkurencyjności polskiej gospodarki;
4)
poziomem rozwoju infrastruktury niezbędnej w procesie zbierania zużytego sprzętu.
Art. 21. 1. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do osiągnięcia, w poszczególnych
latach, określonych poziomów odzysku oraz przygotowania do ponownego użycia
i recyklingu zużytego sprzętu.
2. Należy osiągnąć następujące poziomy odzysku oraz przygotowania do ponownego
użycia i recyklingu zużytego sprzętu:
1)
dla zużytego sprzętu powstałego ze sprzętu należącego do grup sprzętu nr 1 i 4
określonych w załączniku nr 1 do ustawy:
a)
odzysku – 85% masy zużytego sprzętu oraz
– 16 –
b) przygotowania do ponownego użycia i recyklingu – 80% masy zużytego sprzętu;
2)
dla zużytego sprzętu powstałego ze sprzętu należącego do grupy sprzętu nr 2 określonej
w załączniku nr 1 do ustawy:
a)
odzysku – 80% masy zużytego sprzętu oraz
b) przygotowania do ponownego użycia i recyklingu – 70% masy zużytego sprzętu;
3)
dla zużytego sprzętu powstałego ze sprzętu należącego do grup sprzętu nr 5 i 6
określonych w załączniku nr 1 do ustawy:
a)
odzysku – 75% masy zużytego sprzętu oraz
b)
przygotowania do ponownego użycia i recyklingu – 55% masy zużytego sprzętu;
4)
dla zużytego sprzętu powstałego ze sprzętu należącego do grupy sprzętu nr 3 określonej
w załączniku nr 1 do ustawy – recyklingu – w wysokości 80% masy tego zużytego
sprzętu.
3. Sposób obliczania rocznego poziomu odzysku oraz poziomu przygotowania do
ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu określa załącznik nr 4 do ustawy.
Art. 22. 1. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do prowadzenia dodatkowej
ewidencji obejmującej informacje o masie wprowadzonego do obrotu sprzętu.
2. Podstawę do obliczenia osiągniętych poziomów zbierania, odzysku oraz
przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu stanowią dane zawarte
w dodatkowej ewidencji oraz w zaświadczeniach o zużytym sprzęcie.
3. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do przechowywania dodatkowej ewidencji
oraz zaświadczeń o zużytym sprzęcie przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego,
którego dotyczą.
Art. 23. 1. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do zawarcia umowy w formie
pisemnej pod rygorem nieważności z prowadzącym zakład przetwarzania, który prowadzi
demontaż oraz przygotowanie do ponownego użycia zużytego sprzętu, który powstał
ze sprzętu należącego do grupy sprzętu, do której należy sprzęt wprowadzony do obrotu przez
wprowadzającego sprzęt.
2. Wprowadzający sprzęt w przypadku:
1)
cofnięcia prowadzącemu zakład przetwarzania decyzji w zakresie gospodarki odpadami,
2)
rozwiązania albo wygaśnięcia umowy, o której mowa w ust. 1
– jest obowiązany, w terminie 3 miesięcy odpowiednio od dnia cofnięcia decyzji, rozwiązania
albo wygaśnięcia umowy, do wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1.
– 17 –
Art. 24. Do podmiotu mającego siedzibę na terytorium kraju i udostępniającego na
rynku sprzęt wprowadzony do obrotu przez dystrybutora, który nie jest wpisany do rejestru,
stosuje się przepisy ustawy dotyczące wprowadzającego sprzęt.
Art. 25. 1. Wprowadzający sprzęt, który wprowadza do obrotu sprzęt pochodzący od
producenta, nie musi wykonywać obowiązków nałożonych na niego ustawą, o ile:
1)
autoryzowany przedstawiciel tego producenta jest wpisany do rejestru;
2)
przekazał autoryzowanemu przedstawicielowi wszelkie niezbędne dane do
wykonywania przez autoryzowanego przedstawiciela obowiązków w odniesieniu do
sprzętu wprowadzonego do obrotu przez tego wprowadzającego sprzęt, w szczególności
informacje o masie wprowadzonego do obrotu w danym oraz w poprzednim roku
kalendarzowym sprzętu pochodzącego od producenta, który wyznaczył tego
autoryzowanego przedstawiciela;
3)
został wskazany w wykazie wprowadzających sprzęt, o którym mowa w art. 52 ust. 1
pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.
2. W przypadku nieprzekazania autoryzowanemu przedstawicielowi danych, o których
mowa ust. 1 pkt 2, wprowadzający sprzęt jest obowiązany do wykonywania obowiązków
nałożonych na niego ustawą w odniesieniu do masy sprzętu, jaką wprowadził do obrotu
w danym roku kalendarzowym, o której nie poinformował autoryzowanego przedstawiciela.
Rozdział 3
Autoryzowany przedstawiciel
Art. 26. 1. Producent, o którym mowa w art. 4 pkt 11 lit. a–c, ma prawo do wyznaczenia
autoryzowanego przedstawiciela odpowiedzialnego za wykonywanie na terytorium kraju
obowiązków określonych ustawą dla wprowadzającego sprzęt w odniesieniu do
wprowadzonego do obrotu sprzętu pochodzącego od tego producenta.
2. Producent, o którym mowa w art. 4 pkt 11 lit. d, jest obowiązany do wyznaczenia
autoryzowanego przedstawiciela odpowiedzialnego za wykonywanie na terytorium kraju
obowiązków określonych ustawą dla wprowadzającego sprzęt w odniesieniu do
wprowadzonego do obrotu sprzętu pochodzącego od tego producenta.
3. Autoryzowany przedstawiciel jest wyznaczany w drodze umowy zawartej pod
rygorem nieważności w formie pisemnej.
– 18 –
4. Autoryzowanym przedstawicielem może być osoba fizyczna, jednostka organizacyjna
niemająca osobowości prawnej lub osoba prawna, mające siedzibę na terytorium kraju, w tym
organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego.
5. Autoryzowany przedstawiciel wykonuje obowiązki określone ustawą dla
wprowadzającego sprzęt za pośrednictwem organizacji odzysku sprzętu elektrycznego
i elektronicznego, z wyłączeniem obowiązków, o których mowa w art. 12–14, art. 17, art. 22
ust. 1 i 3 i art. 84, oraz spraw, o których mowa w art. 16.
6. W przypadku gdy autoryzowanym przedstawicielem jest organizacja odzysku sprzętu
elektrycznego i elektronicznego i autoryzowany przedstawiciel wykonuje obowiązki,
o których mowa w ust. 1, za pośrednictwem tej organizacji odzysku sprzętu elektrycznego
i elektronicznego, nie zawiera się umowy, o której mowa w art. 11 ust. 2, między
autoryzowanym przedstawicielem a tą organizacją odzysku sprzętu elektrycznego
i elektronicznego.
7. Do autoryzowanego przedstawiciela stosuje się przepisy ustawy dotyczące
wprowadzającego sprzęt.
8. W przypadku ustanowienia autoryzowanego przedstawiciela przez producenta,
producent działa wyłącznie za pośrednictwem autoryzowanego przedstawiciela.
Autoryzowany przedstawiciel działa w imieniu i na rzecz producenta, ponosząc
odpowiedzialność za wykonywanie obowiązków określonych ustawą dla wprowadzającego
sprzęt.
Rozdział 4
Zabezpieczenie finansowe
Art. 27. 1. Wprowadzający sprzęt, który wprowadza do obrotu sprzęt przeznaczony dla
gospodarstw domowych:
1)
który samodzielnie wykonuje obowiązek określony w art. 18 ust. 1,
2)
w przypadku wygaśnięcia albo rozwiązania umowy, o której mowa w art. 11 ust. 2,
3)
w przypadku otwarcia likwidacji, ogłoszenia upadłości lub wykreślenia z rejestru
organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, z którą ma zawartą
umowę, o której mowa w art. 11 ust. 2
– jest obowiązany do wniesienia zabezpieczenia finansowego na dany rok kalendarzowy,
przeznaczonego na pokrycie opłaty produktowej, zwanego dalej „zabezpieczeniem
finansowym”.
– 19 –
2. Zabezpieczenie finansowe ma formę:
1)
depozytu wpłacanego na odrębny rachunek bankowy właściwego urzędu
marszałkowskiego prowadzony w Banku Gospodarstwa Krajowego;
2)
gwarancji ubezpieczeniowej złożonej do marszałka województwa;
3)
gwarancji bankowej złożonej do marszałka województwa.
3. W przypadku gwarancji ubezpieczeniowej oraz gwarancji bankowej gwarantem
może być wyłącznie:
1)
instytucja finansowa upoważniona do gwarantowania długu celnego;
2)
instytucja finansowa mająca siedzibę na terytorium państwa członkowskiego.
Art. 28. 1. Wprowadzający sprzęt, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 1, jest
obowiązany do wniesienia zabezpieczenia finansowego w terminie do dnia 30 czerwca roku,
którego dotyczy to zabezpieczenie.
2. Wprowadzający sprzęt, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 1, który rozpoczyna
działalność w zakresie wprowadzania do obrotu sprzętu, jest obowiązany do wniesienia
zabezpieczenia finansowego przed złożeniem wniosku o wpis do rejestru.
3. Wprowadzający sprzęt, o których mowa w art. 27 ust. 1 pkt 2 i 3, są obowiązani do
wniesienia zabezpieczenia finansowego w terminie 14 dni od dnia, w którym:
1)
wygasła albo uległa rozwiązaniu umowa, o której mowa w art. 11 ust. 2;
2)
nastąpiło otwarcie likwidacji, ogłoszenie upadłości lub wykreślenie z rejestru
organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, z którą ma zawartą
umowę, o której mowa w art. 11 ust. 2.
Art. 29. 1. Podstawę obliczenia wysokości zabezpieczenia finansowego stanowi
w przypadku:
1)
wprowadzającego sprzęt wnoszącego zabezpieczenie finansowe przed złożeniem
wniosku o wpis do rejestru – masa sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych,
który zamierza wprowadzić do obrotu w danym roku kalendarzowym;
2)
wprowadzającego sprzęt wpisanego do rejestru – masa sprzętu przeznaczonego dla
gospodarstw domowych wprowadzonego do obrotu w poprzednim roku
kalendarzowym.
2. Wysokość zabezpieczenia finansowego oblicza się jako iloczyn stawki opłaty
produktowej oraz masy sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych, o której mowa
w ust. 1.