Rządowy projekt ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym

– 45 –
5)
prowadzącym działalność w zakresie recyklingu,
6)
prowadzącym działalność w zakresie innych niż recykling procesów odzysku,
7) organizacją odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego
– jest obowiązany do sporządzenia rocznego sprawozdania na zasadach i w trybie
określonych w dziale V rozdziale 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.
Rozdział 13
Obowiązki organów administracji publicznej
Art. 86. 1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska co najmniej raz w roku
przeprowadza kontrolę zakładu przetwarzania.
2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska sporządza i przekazuje Głównemu
Inspektorowi Ochrony Środowiska, w terminie do dnia 15 lutego za poprzedni rok
kalendarzowy, zbiorczą informację o wynikach kontroli przeprowadzonych w poprzednim
roku kalendarzowym.
Art. 87. Kontrolę przestrzegania przez dystrybutorów przepisów art. 37 i art. 39
sprawuje Inspekcja Handlowa, działając na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r.
o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r. poz. 148 i 1101).
Art. 88. 1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska sporządza i przekazuje ministrowi
właściwemu do spraw środowiska, w terminie do dnia 30 lipca każdego roku, roczny raport
o funkcjonowaniu systemu gospodarki zużytym sprzętem.
2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, zakres
i wzór rocznego raportu o funkcjonowaniu systemu gospodarki zużytym sprzętem, kierując
się potrzebą oceny funkcjonowania systemu gospodarki zużytym sprzętem.
Art. 89. 1. Minister właściwy do spraw środowiska sporządza i przekazuje Komisji
Europejskiej sprawozdanie o wykonywaniu przepisów ustawy zawierające w szczególności
informacje o:
1)
masie sprzętu wprowadzonego do obrotu wraz z nazwą grupy sprzętu;
2)
masie zebranego zużytego sprzętu;
3)
masie zużytego sprzętu przygotowanego do ponownego użycia i poddanego
recyklingowi oraz innym niż recykling procesom odzysku;
4)
masie wywiezionych z terytorium kraju odpadów powstałych ze zużytego sprzętu.
– 46 –
2. Sprawozdanie jest przekazywane Komisji Europejskiej co 3 lata, w terminie
9 miesięcy od końca trzyletniego okresu, którego dotyczy.
Art. 90. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, organy inspekcji ochrony
środowiska, organy inspekcji handlowej oraz marszałkowie województw współpracują
z właściwymi organami innych niż Rzeczpospolita Polska państw członkowskich w sprawach
dotyczących sprzętu i zużytego sprzętu, w szczególności w celu ustanowienia odpowiedniego
przepływu informacji, gwarantującego przestrzeganie przez producentów i wprowadzających
sprzęt tych przepisów, oraz w odpowiednich przypadkach udostępniają sobie nawzajem
i Komisji Europejskiej informacje, tak aby ułatwiać prawidłowe wykonanie tych przepisów.
Współpraca administracyjna i wymiana informacji, w szczególności pomiędzy krajowymi
rejestrami zawierającymi informacje o producentach i wprowadzających sprzęt, obejmuje
środki komunikacji elektronicznej.
2. Współpraca, o której mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności dostęp do
odpowiednich dokumentów i informacji, uwzględniających wyniki kontroli, z zastrzeżeniem
przepisów dotyczących ochrony danych.
Rozdział 14
Przepisy karne i administracyjne kary pieniężne
Art. 91. Kto, wbrew zakazowi określonemu w art. 34, umieszcza zużyty sprzęt łącznie
z innymi odpadami, podlega karze grzywny.
Art. 92. Kto, wbrew zakazowi określonemu w art. 35 ust. 1, zbiera niekompletny zużyty
sprzęt lub części pochodzące ze zużytego sprzętu, podlega karze grzywny.
Art. 93. Kto, wbrew przepisowi art. 36, nie przekazuje zużytego sprzętu pochodzącego
z gospodarstw domowych zbierającemu zużyty sprzęt lub podmiotowi uprawnionemu do
zbierania zużytego sprzętu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia
2012 r. o odpadach, podlega karze grzywny.
Art. 94. 1. Kto, wbrew przepisowi art. 42 ust. 1, nie przyjmuje przekazywanego do
niego zużytego sprzętu, podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega, kto, wbrew przepisowi art. 42 ust. 1, przyjmuje odpłatnie
zużyty sprzęt pochodzący z gospodarstw domowych.
– 47 –
Art. 95. 1. Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w art. 91–94, następuje
w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach
o wykroczenia (Dz. U. z 2013 r. poz. 395, z późn. zm.)).
2. Za wykroczenia, o których mowa w art. 91–94, odpowiada, jak sprawca, także ten,
kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego
wykonywania, zajmuje się sprawami gospodarczymi w zakresie gospodarki odpadami osoby
fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej,
której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną.
Art. 96. Administracyjnej karze pieniężnej podlega ten, kto:
1)
będąc do tego obowiązanym na podstawie art. 7 ust. 2 nie stosuje przy projektowaniu
sprzętu wymagań dotyczących ekoprojektu ułatwiających ponowne użycie
i przetwarzanie zużytego sprzętu, zgodnie z tym przepisem;
2)
wbrew przepisowi art. 7 ust. 3 uniemożliwia ponowne użycie zużytego sprzętu przez
stosowanie specyficznych rozwiązań projektowych lub procesów produkcyjnych;
3)
wbrew przepisowi art. 12 ust. 1 nie umieszcza numeru rejestrowego na fakturze i innych
dokumentach sporządzanych w związku z wprowadzaniem do obrotu sprzętu;
4)
wbrew przepisowi art. 13 ust. 1 nie dołącza do sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw
domowych informacji wskazanych w tym przepisie;
5)
wbrew przepisowi art. 13 ust. 2 pkt 1 nie informuje o systemie zbierania, w tym zwrotu,
zużytego sprzętu;
6)
wbrew przepisowi art. 13 ust. 2 pkt 2 nie informuje o roli, jaką gospodarstwo domowe
spełnia w przyczynianiu się do ponownego użycia i odzysku, w tym recyklingu,
zużytego sprzętu;
7)
wbrew przepisowi art. 14 ust. 1 nie oznakowuje sprzętu symbolem selektywnego
zbierania;
8)
wbrew przepisowi art. 14 ust. 2 nie umieszcza oznakowania, o którym mowa w art. 14
ust. 1, na sprzęcie, opakowaniu lub dokumentach dołączonych do sprzętu w sposób
wyraźny, czytelny lub trwały;
9)
wbrew przepisom art. 15 ust. 3 nie przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne lub
nie wnosi na odrębny rachunek bankowy właściwego urzędu marszałkowskiego łącznie
co najmniej 0,1% przychodów z tytułu wprowadzonego do obrotu sprzętu osiągniętych

12) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 765 i 1247,
z 2014 r. poz. 486, 579, 786 i 969 oraz z 2015 r. poz. 21.
– 48 –
w poprzednim roku kalendarzowym albo nie rozlicza wykonania tych obowiązków
w terminie, o którym mowa w art. 15 ust. 5;
10) wbrew przepisowi art. 16 ust. 2 nie informuje nabywców sprzętu o wysokości kosztów
gospodarowania odpadami;
11) wbrew przepisowi art. 17 ust. 1 nie opracowuje informacji dotyczącej ponownego
użycia i przetwarzania zużytego sprzętu, zawierającej w szczególności wskazanie
poszczególnych części składowych oraz materiałów zawartych w sprzęcie, a także
umiejscowienia w sprzęcie niebezpiecznych: substancji, mieszanin oraz części
składowych;
12) wbrew przepisowi art. 17 ust. 3 nie przekazuje bezpłatnie informacji, o której mowa
w art. 17 ust. 1;
13) wbrew przepisowi art. 18 ust. 1 nie organizuje i nie finansuje odbierania od zbierających
zużyty sprzęt oraz przetwarzania zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw
domowych;
14) wbrew przepisowi art. 19 ust. 1 nie organizuje i nie finansuje zbierania oraz
przetwarzania zużytego sprzętu pochodzącego od użytkowników innych niż
gospodarstwa domowe;
15) wbrew przepisowi art. 22 ust. 1 nie prowadzi dodatkowej ewidencji obejmującej
informacje o masie wprowadzonego do obrotu sprzętu albo prowadzi ją niezgodnie ze
stanem rzeczywistym;
16) wbrew przepisowi art. 22 ust. 3 nie przechowuje dodatkowej ewidencji oraz
zaświadczeń o zużytym sprzęcie;
17) wbrew przepisom art. 23 nie zawiera umowy z prowadzącym zakład przetwarzania;
18) wbrew przepisowi art. 26 ust. 2 nie wyznacza autoryzowanego przedstawiciela;
19) wbrew przepisowi art. 26 ust. 5 nie wykonuje obowiązków określonych ustawą dla
wprowadzającego sprzęt za pośrednictwem organizacji odzysku sprzętu elektrycznego
i elektronicznego;
20) wbrew przepisom art. 27 ust. 1 i art. 28 ust. 1 i 3 nie wnosi zabezpieczenia finansowego
albo nie wnosi go w terminie;
21) wbrew przepisowi art. 31 nie przechowuje dokumentów potwierdzających wniesienie
zabezpieczenia finansowego;
22) wbrew przepisowi art. 37 ust. 1 nie zapewnia przyjęcia co najmniej nieodpłatnie
zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych w punkcie sprzedaży;
– 49 –
23) wbrew przepisowi art. 37 ust. 2 nie zapewnia przyjęcia zużytego sprzętu pochodzącego
z gospodarstw domowych co najmniej nieodpłatnie w miejscu dostawy sprzętu;
24) wbrew przepisowi art. 37 ust. 3 nie przyjmuje nieodpłatnie zużytego sprzętu
pochodzącego z gospodarstw domowych, którego żaden z zewnętrznych wymiarów nie
przekracza 25 cm, bez konieczności zakupu przez nabywcę nowego sprzętu;
25) wbrew przepisowi art. 37 ust. 4 nie umieszcza w widocznym miejscu w punkcie
sprzedaży informacji w zakresie, o którym mowa w art. 37 ust. 1–3, lub nie przekazuje
tych informacji w sposób umożliwiający zapoznanie się z nimi, w szczególności na
witrynie internetowej lub w formie komunikatu;
26) wbrew przepisom art. 39:
a)
udostępnia na rynku sprzęt niezgodnie z art. 39 pkt 1 lit. a,
b)
udostępnia na rynku sprzęt nieoznakowany zgodnie z art. 14 ust. 1,
c)
nie umieszcza w widocznym miejscu w punkcie sprzedaży informacji o punktach
zbierania zużytego sprzętu, a w przypadku udostępniania na rynku sprzętu za
pomocą środków porozumiewania się na odległość – nie przekazuje tych informacji
w sposób umożliwiający zapoznanie się z nimi, w szczególności na witrynie
internetowej lub w formie komunikatu,
d)
udostępnia na rynku sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych bez
dołączonych do niego informacji, o których mowa w art. 13 ust. 1;
27) wbrew przepisowi art. 40 ust. 1 nie przyjmuje nieodpłatnie zużytego sprzętu;
28) wbrew przepisom art. 40 ust. 2 i 3 nie umieszcza w punkcie serwisowym informacji
o punktach zbierania zużytego sprzętu oraz informacji o możliwości nieodpłatnego
przyjęcia zużytego sprzętu;
29) wbrew przepisom art. 43 nie wyposaża miejsca, w których jest magazynowany zużyty
sprzęt, zgodnie z tymi przepisami;
30) wbrew przepisom art. 44 ust. 1 nie przekazuje zebranego zużytego sprzętu
prowadzącemu zakład przetwarzania spełniającemu wymagania określone w tych
przepisach;
31) wbrew przepisowi art. 44 ust. 3 nie zapewnia zbierania i transportu zużytego sprzętu
odbywającego się w optymalnych warunkach dla przygotowania do ponownego użycia,
recyklingu oraz innych niż recykling procesów odzysku, w tym ograniczenia
rozprzestrzeniania się niebezpiecznych substancji;