Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o Służbie Celnej, ustawy o urzędach i izbach skarbowych oraz niektórych innych ustaw
projekt dotyczy stworzenia prawnych warunków dla wzmocnienia organizacyjnego Służby Celnej oraz podniesienia jej sprawności działania w pięciu obszarach m.in. poprzez: stworzenie ułatwień dla przedsiębiorców kontrolowanych przez Służbę Celną, wprowadzenie usprawnień w zakresie kontroli wykonywanej przez Służbę Celną, wzmocnienie kompetencji kontrolnych Służby Celnej, zapobieganie korupcji w Służbie Celnej, wprowadzenie usprawnień mechanizmów zarządzania zasobami ludzkimi
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 2739
- Data wpłynięcia: 2014-09-16
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: Ustawa o zmianie ustawy o Służbie Celnej, ustawy o urzędach i izbach skarbowych oraz niektórych innych ustaw
- data uchwalenia: 2015-01-15
- adres publikacyjny: Dz.U. poz. 211
2739
2. Zlecenie płatnicze, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać dane
identyfikujące wpłacającego oraz powinno wskazywać tytuł wpłaty, przy czym
niepodanie lub błędne podanie tych informacji stanowi podstawę do odmowy realizacji
wpłaty gotówkowej lub polecenia przelewu.
3. Rozliczanie płatności na rzecz organów celnych następuje poprzez
międzybankowy system rozliczeń elektronicznych w krajowej organizacji
rozliczeniowej lub poprzez system elektronicznych rozrachunków międzyoddziałowych
Narodowego Banku Polskiego.”;
3)
w art. 70 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, izbę celną lub izby celne, na których rachunek bankowy dokonuje się
wpłaty kwot z tytułu należności przywozowych lub wywozowych oraz z których
rachunku bankowego dokonuje się wypłaty z tytułu zwrotu należności przywozowych
lub wywozowych, uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawnego poboru i zwrotu tych
należności.”.
Art. 19. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (Dz. U. z 2014 r.
poz. 511) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Przedsiębiorcy żeglugowi są obowiązani za każdy miesiąc roku podatkowego
obliczać podatek tonażowy w sposób określony w art. 5 ust. 4 i wpłacać bez wezwania
do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy
w sprawach podatku tonażowego wykonuje swoje zadania, w terminie do 20 dnia
każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, a za miesiąc grudzień – w terminie złożenia
zeznania.”.
Art. 20. W ustawie z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 147,
poz. 1033, z późn. zm.)) w art. 37 w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) opłatę sankcyjną, o której mowa w ust. 1, wnosi się na rachunek urzędu
skarbowego, przy pomocy którego Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego
Warszawa-Śródmieście wykonuje swoje zadania;”.
13) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 171, poz. 1016 oraz
z 2014 r. poz. 29 i 915.
– 46 –
Art. 21. W ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2014 r.
poz. 1111 i 1199) w art. 62:
1)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Jeżeli jest to uzasadnione potrzebami urzędu, dyrektor generalny urzędu może
w każdym czasie przenieść urzędnika służby cywilnej na inne stanowisko w tym samym
urzędzie w tej samej lub do innej miejscowości, uwzględniając jego przygotowanie
zawodowe.”;
2)
po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1d w brzmieniu:
„1a. Przeniesienia urzędnika służby cywilnej na inne stanowisko w tym samym
urzędzie do innej miejscowości nie można dokonać bez zgody urzędnika służby
cywilnej – kobiety w ciąży lub osoby będącej jedynym opiekunem dziecka w wieku do
lat piętnastu. Nie można także dokonać takiego przeniesienia, w przypadku gdy stoją
temu na przeszkodzie szczególnie ważne względy osobiste lub rodzinne urzędnika.
1b. Urzędnikowi służby cywilnej przeniesionemu na inne stanowisko w tym
samym urzędzie do innej miejscowości przysługują świadczenia, o których mowa
w art. 95 ust. 2 i 3, z zachowaniem określonych tam warunków.
1c. Przeniesienia urzędnika służby cywilnej na inne stanowisko w tym samym
urzędzie do innej miejscowości znacznie oddalonej od dotychczasowego miejsca pracy
urzędnika bez jego pisemnej zgody można dokonać nie częściej niż raz na dwa lata.
1d. Koszty świadczeń związanych z przeniesieniami urzędników służby cywilnej
przenoszonych w tym samym urzędzie do innej miejscowości, o których mowa
w ust. 1b, finansowane będą ze środków będących w dyspozycji dyrektora generalnego
urzędu.”.
Art. 22. W ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r.
poz. 752) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 14:
a)
ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„9. Organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu
akcyzy, o którym mowa w art. 42 ust. 4 i 8 oraz w art. 82 ust. 1, 2 i 2e, są naczelnik
urzędu celnego, któremu została złożona deklaracja podatkowa dla tej akcyzy lub
który wydał decyzję określającą wysokość tej akcyzy, i właściwy dla tego
naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby celnej.”,
– 47 –
b)
po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu:
„9a. Dyrektor właściwej izby celnej dokonuje wypłaty kwoty z tytułu zwrotu
akcyzy, na wniosek organu podatkowego, który określił wysokość kwoty zwrotu
akcyzy.”,
c)
ust. 11 otrzymuje brzmienie:
„11. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1)
wykaz urzędów celnych i izb celnych, których odpowiednio naczelnicy
i dyrektorzy są właściwi do wykonywania zadań w zakresie akcyzy na
terytorium kraju, oraz terytorialny zasięg ich działania, uwzględniając liczbę
podatników prowadzących działalność na danym obszarze,
2)
właściwą izbę celną lub właściwe izby celne, na których rachunek bankowy
dokonuje się wpłaty kwot z tytułu zapłaty akcyzy, przedpłat akcyzy i wpłat
dziennych oraz z których rachunku bankowego dokonuje się wypłaty kwot
z tytułu zwrotu akcyzy, a także określi terytorialny zasięg ich działania w tym
zakresie
– uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawnego poboru i zwrotu akcyzy.”;
2)
w art. 15:
a)
po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Dyrektor właściwej izby celnej dokonuje wypłaty kwoty z tytułu zwrotu:
1)
kwoty stanowiącej wartość podatkowych znaków akcyzy,
2)
kwoty na pokrycie kosztów wytworzenia znaków akcyzy,
3)
należności za legalizacyjne znaki akcyzy,
4)
należności za legalizacyjne znaki akcyzy pomniejszone o koszty ich
wytworzenia
– na wniosek organu podatkowego, który odpowiednio wydał decyzję o odmowie
wydania lub sprzedaży znaków akcyzy lub wydał upoważnienie do odbioru znaków
akcyzy w razie wystąpienia strat lub zwrotu tych znaków akcyzy.”,
b)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1)
wykaz urzędów celnych i izb celnych, których odpowiednio naczelnicy
i dyrektorzy są właściwi w zakresie spraw dotyczących znaków akcyzy,
– 48 –
a także terytorialny zasięg ich działania, uwzględniając terytorialne
rozmieszczenie podmiotów obowiązanych do oznaczania wyrobów
akcyzowych znakami akcyzy;
2)
właściwą izbę celną lub właściwe izby celne, na których rachunek bankowy
lub z których rachunku bankowego dokonuje się odpowiednio:
a)
wpłaty
–
kwoty stanowiącej wartość podatkowych znaków akcyzy,
–
kwoty na pokrycie kosztów wytworzenia znaków akcyzy,
–
należności za legalizacyjne znaki akcyzy,
b)
wypłaty z tytułu zwrotu kwot lub należności, o których mowa w lit. a,
oraz należności, o których mowa w ust. 1a pkt 4,
a także określi terytorialny zasięg ich działania w tym zakresie, uwzględniając
potrzebę zapewnienia sprawnego rozliczania kwot stanowiących wartość
podatkowych znaków akcyzy, kwot na pokrycie kosztów wytworzenia znaków
akcyzy i należności za legalizacyjne znaki akcyzy.”;
3)
w art. 31 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1, mogą być realizowane również przez
zwrot zapłaconej kwoty akcyzy.”;
4)
w art. 107 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu akcyzy
w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu samochodu osobowego, od
którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, są naczelnik urzędu celnego,
któremu została złożona deklaracja podatkowa dla tej akcyzy lub zgłoszenie celne,
w którym została obliczona i wykazana kwota tej akcyzy, lub który wydał decyzję
określającą wysokość tej akcyzy, z tytułu ostatniej czynności podlegającej
opodatkowaniu, której przedmiotem był ten samochód osobowy, i właściwy dla tego
naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby celnej.”.
– 49 –
Art. 23. W ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201,
poz. 1540, z późn. zm.)) w art. 77 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1)
wykaz urzędów celnych i izb celnych, których odpowiednio naczelnicy
i dyrektorzy są właściwi do wykonywania zadań w zakresie podatku od gier, oraz
terytorialny zasięg ich działania, uwzględniając liczbę podatników prowadzących
działalność na danym obszarze,
2)
właściwą izbę celną lub właściwe izby celne, na których rachunek bankowy
dokonuje się zapłaty podatku od gier, wpłat dziennych, dopłat i kar pieniężnych
lub wpłaty niektórych opłat, o których mowa w art. 68 ust. 1, a także określi
terytorialny zasięg ich działania w tym zakresie
– uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawnego poboru podatku od gier, wpłat
dziennych, dopłat i kar pieniężnych oraz opłat.”.
Art. 24. W ustawie z dnia 2 marca 2012 r. o podatku od wydobycia niektórych kopalin
(Dz. U. poz. 362 i 1215) w art. 11 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1)
urzędy celne lub urząd celny i izby celne lub izbę celną, których odpowiednio
naczelnicy i dyrektorzy są właściwi w zakresie podatku, a także terytorialny zasięg
ich działania, uwzględniając gospodarcze potrzeby podatników,
2)
właściwą izbę celną lub właściwe izby celne, na których rachunek bankowy
dokonuje się zapłaty podatku, oraz określi terytorialny zasięg ich działania w tym
zakresie
– uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawnego poboru tego podatku.”.
Art. 25. W ustawie z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy
dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych (Dz. U.
poz. 1289) w art. 95 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Zaktualizowany tytuł wykonawczy powinien zawierać imię i nazwisko oraz
określenie stanowiska służbowego pracownika obsługującego organ egzekucyjny.”.
14) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 127, poz. 857, z 2011 r. Nr 106,
poz. 622 i Nr 134, poz. 779, z 2013 r. poz. 1036 oraz z 2014 r. poz. 768.
Dokumenty związane z tym projektem:
-
2739
› Pobierz plik