Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo energetyczne

Druk nr 2508


Warszawa, 3 kwietnia 2014 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja







Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej



Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:


- o zmianie ustawy - Prawo energetyczne.


Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Mirosława Pawlaka.


(-) Edmund Borawski; (-) Krzysztof Borkowski; (-) Artur Bramora; (-) Jan
Bury; (-) Dariusz Cezar Dziadzio; (-) Marek Gos; (-) Eugeniusz Tomasz
Grzeszczak; (-) Stanisław Kalemba; (-) Mieczysław Kasprzak; (-) Eugeniusz
Kłopotek; (-) Jan Łopata; (-) Mieczysław Marcin Łuczak; (-) Mirosław
Maliszewski; (-) Krystyna Ozga; (-) Mirosław Pawlak; (-) Waldemar
Pawlak;
(-) Józef Racki; (-) Marek Sawicki; (-) Zbigniew
Sosnowski; (-) Franciszek Jerzy Stefaniuk; (-) Andrzej Sztorc; (-) Halina
Szymiec-Raczyńska;
(-) Genowefa Tokarska; (-) Piotr
Walkowski; (-) Zbigniew Włodkowski; (-) Piotr Zgorzelski; (-) Józef
Zych; (-) Stanisław Żelichowski.
Projekt

U S T A W A

z dnia kwietnia 2014 r.

o zmianie ustawy – Prawo energetyczne

Art. 1. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r.,
poz. 1059, z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 45:
a) w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu:
„4) realizację przedsięwzięć z zakresu ochrony przeciwpożarowej.”,
b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Przedsiębiorstwo energetyczne tworzy odrębną grupę taryfową dla
odbiorców przyłączonych do sieci, niezależnie od poziomu napięcia
znamionowego sieci, będących jednostkami ochrony przeciwpożarowej, o których
mowa w art. 15 pkt 6 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie
przeciwpożarowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380, z późn. zm.)), biorąc pod
uwagę znaczenie tych jednostek dla realizacji przedsięwzięć mających na celu
ochronę życia, zdrowia, mienia lub środowiska przed pożarem, klęską żywiołową
lub innym miejscowym zagrożeniem.”;
2) w art. 46 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Prezesa URE,
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady kształtowania i kalkulacji taryf
dla energii elektrycznej oraz szczegółowe zasady rozliczeń w obrocie energią
elektryczną, biorąc pod uwagę: politykę energetyczną państwa, zapewnienie pokrycia
uzasadnionych kosztów przedsiębiorstw energetycznych, w tym kosztów ich rozwoju,
realizację przedsięwzięć z zakresu ochrony przeciwpożarowej, ochronę interesów
odbiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen i opłat, poprawę efektywności
dostarczania i wykorzystywania energii elektrycznej, równoprawne traktowanie

1 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r., poz. 984 i poz. 1238.
2 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 57, poz. 353, Dz. U. z
2012 r., poz.908 i Dz. U. z 2013 r., poz. 1635.

1
odbiorców, eliminowanie subsydiowania skrośnego oraz przejrzystość cen i stawek
opłat.”.

Art. 2. Taryfy zatwierdzone przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie
przepisów dotychczasowych obowiązują przez okres na jaki zostały zatwierdzone.

Art. 3. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 46 ust. 3 ustawy wymienionej
w art. 1 zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie art. 46 ust.
3 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż
przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.


UZASADNIENIE


Realizacja zadań z zakresu ochrony przeciwpożarowej jest jednym z podstawowych
kryteriów zapewnienia bezpieczeństwa obywatelom. Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 24
sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2009 r., Nr 178, poz. 1380 z późn.
zm.) ochrona przeciwpożarowa polega na realizacji przedsięwzięć mających na celu ochronę
życia, zdrowia, mienia lub środowiska przed pożarem, klęską żywiołową lub innym
miejscowym zagrożeniem. Znaczną rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa przeciwpożarowego
odgrywa ochotnicza straż pożarna. Jest to organizacja społeczna, składająca się z grupy
ochotników, przeznaczona w szczególności do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i
innymi miejscowymi zagrożeniami. Ochotnicze straże pożarne funkcjonują w oparciu o
przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 – Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r. Nr 79,
poz. 855, z późn. zm.), ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z
2009 r. Nr 178, poz. 1380, z późn. zm.), a ich szczegółowe zadania oraz organizację określa
własny statut.
Jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej są jednymi z jednostek ochrony
przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 ustawy o ochronie przeciwpożarowej i stanowią
ważne ogniwo w systemie walki z pożarami oraz innymi zagrożeniami. Według opinii
Ministra Spraw Wewnętrznych jednostki Ochotniczych Straży Pożarnych stanowią ważny
element systemu bezpieczeństwa państwa.

2
Do głównych działań jednostek Ochotniczych Straży Pożarnej w ramach systemu
ratowniczo-gaśniczego należy:
• gaszenie pożarów,
• ratownictwo techniczne, w szczególności na drogach,
• ewakuacja poszkodowanych lub zagrożonych ludzi i zwierząt oraz zagrożonego mienia,
• oznakowanie i zabezpieczenie miejsc prowadzenia działań ratowniczych,
• prowadzenie działań ratowniczych na obszarach wodnych, w tym podczas powodzi,
• usuwanie skutków zdarzeń w szczególności po przejściu anomalii pogodowych i udzielanie
pomocy socjalnej poszkodowanym.
Ochotnicze straże pożarne zajmują się również szeroko rozumianą działalnością
kulturalną i wychowawczą. W wielu jednostkach powstały sekcje sportowe, zespoły teatralne,
działają orkiestry strażackie, zespoły instrumentalno-wokalne, świetlice środowiskowe, izby
tradycji, a także z OSP współpracuje wiele lokalnych stowarzyszeń o różnych
zainteresowaniach. Niektóre jednostki OSP zajmują się szkoleniami z zakresu pierwszej
pomocy, są organami prowadzącymi miejscowe szkoły, przejęte po zlikwidowanych szkołach
gminnych.
Niestety w obecnie obowiązujących przepisach prawnych brak jest regulacji, które by
uwzględniały szczególną rolę Ochotniczej Straży Pożarnej. W szczególności brak ten
widoczny jest w obowiązującej ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz.
U. z 2012 r., poz. 1059 z późn. zm.), która reguluje m.in. kwestie związane z przesyłem,
dystrybucją i sprzedażą energii elektrycznej, a szczególności ze stosowaniem taryf dla
poszczególnych grup taryfowych. Potrzebą i celem przedmiotowego projektu jest zatem
stworzenie regulacji prawnych sprzyjających podmiotom realizującym tak istotne społecznie
zadania i podejmujących działania niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa obywatelom.
Ww. ustawa wraz z rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 18 sierpnia 2011 r.
w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie
energią elektryczną (Dz. U. z 2013 r., poz. 1200), zwanym dalej rozporządzeniem taryfowym,
ustala zasady na podstawie których przedsiębiorstwa energetyczne ustalają ceny i stawki opłat
za energię elektryczną.
Zgodnie z powyższymi aktami prawnymi oraz taryfami tworzonymi przez
przedsiębiorstwa energetyczne jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej traktowane są przez
przedsiębiorstwa energetyczne na równi z podmiotami prowadzącymi działalność
gospodarczą i znajdują się w grupie taryfowej C. Oczywiście nie należy kwestionować faktu,
że za pobraną energię elektryczną należy płacić, jednakże nie można zgodzić się z innymi
implikacjami przypisania jednostek Ochotniczej Straży Pożarnej do grupy taryfowej
przedsiębiorstw. Z uwagi na powyżej przedstawiony szczególny charakter działania tych

3
jednostek oraz roli jaką pełnią w społeczeństwie, nie jest uzasadnione traktowanie ich na
równi z podmiotami prowadzącymi zawodową działalność gospodarczą. W odróżnieniu od
taryf dla odbiorców w gospodarstwach domowych znaczną część kwoty płaconej w związku z
taryfą dla grupy przedsiębiorstw jest tzw. element stały stawki sieciowej. Zgodnie z § 14 ust.
7 pkt 1 rozporządzenia taryfowego element stały stawki sieciowej obliczany jest na jednostkę
mocy umownej, a dla odbiorcy energii elektrycznej w gospodarstwie domowym jest
obliczany w odniesieniu do układu pomiarowo-rozliczeniowego. Strażnice jednostek
ochotniczych straży pożarnej zużywają niewielkie ilości energii elektrycznej, a wielkość
rachunków jest sztucznie zawyżana poprzez element stały stawki sieciowej, zależny od mocy.
Moc umowna natomiast jest wysoka ze względu na konieczność dostosowania jej do mocy
syreny alarmowej, która jest niezbędna do realizacji nałożonych na jednostki Ochotniczej
Straży Pożarnej zadań.
Umiejscowienie w taryfie przeznaczonej dla podmiotów prowadzących działalność
komercyjną oraz nieproporcjonalna wysokość rachunków za energię elektryczną w stosunku
do zużycia powoduje, że jednostki OSP muszą przeznaczać znaczne środki na opłaty za
energię elektryczną, uszczuplając tym samym budżet na realizację zadań ustawowych i
statutowych, związanych z bezpieczeństwem obywateli. Dodatkowo, wysoka moc, za którą
należy wnosić opłaty wykorzystywana jest rzadko – w sytuacjach, gdy używana jest syrena
alarmowa. Dlatego konieczne jest by przedsiębiorstwa energetyczne zaczęły uwzględniać
charakter zadań realizowanych przez jednostki OSP. Zaproponowana w niniejszym projekcie
zmiana przepisów umożliwi przedsiębiorstwom energetycznym elastyczne podejście do
kwestii taryf względem ochotniczych straży pożarnych. Zgodnie z projektowanymi
przepisami, przedsiębiorstwa energetyczne będą zobowiązane do utworzenia odrębnej grupy
taryfowej dla przyłączonych do sieci jednostek ochrony przeciwpożarowej, niezależnie od
poziomu napięcia znamionowego sieci, biorąc pod uwagę znaczenie tych jednostek dla
realizacji przedsięwzięć mających na celu ochronę życia, zdrowia, mienia lub środowiska
przed pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem. Natomiast przy
kalkulowaniu taryfy dla takiego odbiorcy, zgodnie z projektowanymi wytycznymi,
przedsiębiorstwa energetyczne będą musiały uwzględniać m.in. taką przesłankę jak realizacja
przedsięwzięć z zakresu ochrony przeciwpożarowej.
Zaproponowane rozwiązania są zgodne z prawem Unii Europejskiej, a w
szczególności z tzw. trzecim pakietem energetycznym. Art. 3 ust. 2 dyrektywy Parlamentu
Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku
wewnętrznego energii elektrycznej i uchylającej dyrektywę 2003/54/WE stanowi, że państwa
członkowskie mogą w ogólnym interesie gospodarczym nałożyć na przedsiębiorstwa
działające w sektorze elektroenergetycznym obowiązki użyteczności publicznej, które mogą

4