Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

– 95 –
p)
pkt 103 i 104 otrzymują brzmienie:
„103) w art. 333:
a)
§ 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Akt oskarżenia powinien także zawierać wykaz dowodów,
o których przeprowadzenie podczas rozprawy głównej oskarżyciel wnosi,
wraz z określeniem dla każdego dowodu, jakie okoliczności mają być
udowodnione, a w razie potrzeby także wraz ze wskazaniem sposobu
i kolejności
przeprowadzenia dowodów. Wykaz powinien być
usystematyzowany według rodzajów czynności dowodowych,
w szczególności zawierać odrębne listy:
1)
osób, których wezwania na rozprawę oskarżyciel żąda,
2)
dokumentów, których odczytania, odtworzenia bądź ujawnienia
domaga się oskarżyciel,
3)
dowodów rzeczowych, podlegających oględzinom.”,
b)
uchyla się § 4;
104) art. 334 i art. 335 otrzymują brzmienie:
„Art. 334. § 1. Z aktem oskarżenia przekazuje się sądowi jedynie
materiały postępowania przygotowawczego związane z kwestią
odpowiedzialności osób wskazanych w tym akcie za czyny w nim
zarzucane, obejmujące:
1)
postanowienia i zarządzenia dotyczące tych osób wydane w toku
postępowania,
2)
protokoły z czynności dowodowych i załączniki do nich
przewidziane przez ustawę,
3)
opinie i dokumenty urzędowe i prywatne uzyskane lub złożone do
akt sprawy.
§ 2. Na żądanie strony, zgłoszone w trybie wskazanym w art. 321
§ 5, oskarżyciel publiczny dołącza do aktu oskarżenia również inne,
wskazane w tym żądaniu, materiały postępowania przygotowawczego.
§ 3. Protokoły przesłuchania świadków, których wezwania na
rozprawę żąda oskarżyciel, przekazuje się sądowi w wyodrębnionym
zbiorze dokumentów.
– 96 –
§ 4. Do aktu oskarżenia dołącza się także informację, o której mowa
w art. 213 § 1a, uzyskaną nie wcześniej niż 30 dni przed wniesieniem
aktu oskarżenia oraz po jednym odpisie tego aktu dla każdego
oskarżonego.
§ 5. O przesłaniu aktu oskarżenia do sądu oraz o treści przepisów
art. 335, art. 338a i art. 387 oskarżyciel publiczny zawiadamia
oskarżonego i ujawnionego pokrzywdzonego, a także osobę lub
instytucję, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie. Pokrzywdzonego
należy pouczyć o treści przepisu art. 49a, a także o prawie do złożenia
oświadczenia o działaniu w charakterze oskarżyciela posiłkowego.
Art. 335. § 1. Jeżeli podejrzany przyznaje się do winy, a w świetle
jego wyjaśnień okoliczności popełnienia przestępstwa oraz wina
oskarżonego nie budzą wątpliwości i postawa oskarżonego wskazuje, że
cele postępowania zostaną osiągnięte, można zaniechać przeprowadzenia
dalszych czynności dowodowych. Jeżeli zachodzi potrzeba oceny
prawdziwości złożonych wyjaśnień, czynności dowodowych dokonuje się
jedynie w niezbędnym do tego zakresie. W każdym jednak wypadku
należy dokonać czynności określonych w art. 308, jeżeli zachodzą
okoliczności przewidziane w tym przepisie, i w art. 316. Prokurator,
zamiast z aktem oskarżenia, występuje do sądu z wnioskiem o wydanie na
posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych
z oskarżonym kar lub innych środków przewidzianych za przypisany mu
występek, uwzględniających również prawnie chronione interesy
pokrzywdzonego. Uzgodnienie może obejmować także poniesienie przez
oskarżonego kosztów postępowania.
§ 2. Prokurator może dołączyć do aktu oskarżenia wniosek
o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych
z oskarżonym kar lub innych środków przewidzianych za przypisany mu
występek, uwzględniających też prawnie chronione interesy
pokrzywdzonego, jeżeli okoliczności popełnienia przestępstwa i wina
oskarżonego nie budzą wątpliwości, a oświadczenia dowodowe złożone
przez oskarżonego nie są sprzeczne z dokonanymi ustaleniami. Do
– 97 –
wniosku stosuje się odpowiednio § 1 zdanie trzecie i § 3 zdanie drugie.
Do aktu oskarżenia nie stosuje się przepisów art. 333 § 1 i 2.
§ 3. Wniosek, o którym mowa w § 1, powinien zawierać dane
wskazane w art. 332 § 1 pkt 1–5. Uzasadnienie wniosku ogranicza się do
wskazania dowodów świadczących o tym, że okoliczności popełnienia
czynu i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości oraz świadczących
o tym, że cele postępowania zostaną osiągnięte bez przeprowadzenia
rozprawy. Z wnioskiem przekazuje się do sądu materiały z postępowania
przygotowawczego.
§ 4. Jeżeli sąd, nie uwzględniając wniosku, o którym mowa w § 1,
zwrócił sprawę prokuratorowi, ponowne wystąpienie z takim wnioskiem
jest możliwe, jeżeli zwrot nastąpił z przyczyn wskazanych w art. 343 § 1,
2 lub 3. Zwrot sprawy nie stoi też na przeszkodzie wystąpieniu następnie
z wnioskiem, o którym mowa w § 2. Sędzia, który zwrócił sprawę
z przyczyn wskazanych w art. 343 § 1 lub 3, jest wyłączony z mocy
prawa od dalszego w niej udziału.”;”,
r)
pkt 108 otrzymuje brzmienie:
„108) po art. 338 dodaje się art. 338a w brzmieniu:
„Art. 338a. Oskarżony może przed doręczeniem mu zawiadomienia
o terminie rozprawy złożyć wniosek o wydanie wyroku skazującego
i wymierzenie mu określonej kary lub środka karnego, orzeczenie
przepadku lub środka kompensacyjnego, bez przeprowadzenia
postępowania dowodowego.”;”,
s)
pkt 110 otrzymuje brzmienie:
„110) w art. 340 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. W razie istnienia podstaw określonych w art. 45a lub art. 99
§ 1 Kodeksu karnego albo w art. 43 § 1, 2 lub w art. 47 § 4 Kodeksu
karnego skarbowego sąd, umarzając postępowanie lub rozpoznając
wniosek prokuratora wymieniony w art. 323 § 3, orzeka przepadek.”;”,
t)
pkt 112 otrzymuje brzmienie:
„112) art. 343 otrzymuje brzmienie:
„Art. 343. § 1. Jeżeli nie ma zastosowania art. 46 Kodeksu karnego,
sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku, o którym mowa w art. 335,
– 98 –
od naprawienia szkody w całości albo w części lub od zadośćuczynienia
za doznaną krzywdę. Przepis art. 341 § 3 stosuje się odpowiednio.
§ 2. Uwzględnienie wniosku jest możliwe tylko wówczas, jeżeli nie
sprzeciwi się temu pokrzywdzony należycie powiadomiony o terminie
posiedzenia.
§ 3. Sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku od dokonania
w nim wskazanej przez siebie zmiany zaakceptowanej przez prokuratora
i oskarżonego.
§ 4. Postępowania dowodowego nie prowadzi się. Przepis art. 394
stosuje się jednak odpowiednio.
§ 5. Prokurator, oskarżony i pokrzywdzony mają prawo wziąć udział
w posiedzeniu. Pokrzywdzony może najpóźniej na tym posiedzeniu
złożyć oświadczenie, o którym mowa w art. 54 § 1. Udział podmiotów
wskazanych w zdaniu pierwszym w posiedzeniu jest obowiązkowy, jeżeli
prezes sądu lub sąd tak zarządzi.
§ 6. Sąd, uwzględniając wniosek, skazuje oskarżonego wyrokiem.
§ 7. Jeżeli sąd uzna, że nie zachodzą podstawy do uwzględnienia
wniosku, o którym mowa w art. 335 § 1, zwraca sprawę prokuratorowi.
W razie nieuwzględnienia wniosku wskazanego w art. 335 § 2, sprawa
podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych, a prokurator w terminie 7 dni
od dnia posiedzenia dokonuje czynności określonych w art. 333 § 1
i 2.”;”,
u)
pkt 119 otrzymuje brzmienie:
„119) art. 370 otrzymuje brzmienie:
„Art. 370. § 1. Na wezwanie przewodniczącego, po swobodnym
wypowiedzeniu się osoby przesłuchiwanej, stosownie do art. 171 § 1,
zadają jej pytania w następującym porządku: oskarżyciel publiczny,
oskarżyciel posiłkowy, pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego,
oskarżyciel prywatny, pełnomocnik oskarżyciela prywatnego, biegły,
obrońca, oskarżony, członkowie składu orzekającego.
§ 2. Strona przeprowadzająca dowód zadaje jako pierwsza pytania
osobie przesłuchiwanej.
– 99 –
§ 3. W przypadku dowodu przeprowadzanego przez sąd pytania
osobie przesłuchiwanej jako pierwsi zadają członkowie składu
orzekającego.
§ 4. Przewodniczący uchyla pytania, o których mowa w art. 171 § 6,
lub gdy z innych powodów uznaje je za niestosowne.”;”,
w) uchyla się pkt 124,
x)
pkt 127 otrzymuje brzmienie:
„127) art. 387 otrzymuje brzmienie:
„Art. 387. § 1. Do chwili zakończenia pierwszego przesłuchania
wszystkich oskarżonych na rozprawie głównej oskarżony może złożyć
wniosek o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie mu określonej
kary
lub środka karnego, orzeczenie przepadku lub środka
kompensacyjnego, bez przeprowadzenia postępowania dowodowego.
§ 2. Sąd może uwzględnić wniosek o wydanie wyroku skazującego,
gdy okoliczności popełnienia przestępstwa i wina nie budzą wątpliwości,
a cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia
rozprawy w całości; uwzględnienie wniosku jest możliwe jedynie
wówczas, gdy nie sprzeciwia się temu prokurator, a także pokrzywdzony
należycie powiadomiony o terminie rozprawy oraz pouczony
o możliwości zgłoszenia przez oskarżonego takiego wniosku.
§ 3. Sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku oskarżonego od
dokonania w nim wskazanej przez siebie zmiany. Przepis art. 341 § 3
stosuje się odpowiednio.
§ 4. Uwzględniając wniosek, sąd może zastosować nadzwyczajne
złagodzenie kary niezależnie od podstaw przewidzianych w art. 60 § 1–4
Kodeksu karnego. W sprawach o zbrodnie nadzwyczajne złagodzenie
kary może nastąpić tylko wówczas, gdy wniosek został złożony przed
doręczeniem oskarżonemu zawiadomienia o terminie rozprawy.
§ 5. Przychylając się do wniosku, sąd może uznać za ujawnione
dowody wymienione w akcie oskarżenia lub dokumenty przedłożone
przez stronę.”;”,