Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

– 100 –
y) w pkt 129 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) po § 1 dodaje się § 1a–1d w brzmieniu:
„§ 1a. Jeżeli świadek przebywa za granicą, nie można mu było
doręczyć wezwania, nie stawił się z powodu niedających się usunąć
przeszkód lub prezes sądu zaniechał wezwania świadka na podstawie
art. 333 § 2, a także wtedy, gdy świadek zmarł, strona może, jedynie w
niezbędnym zakresie, odczytywać treść protokołów złożonych poprzednio
przez niego zeznań w postępowaniu przygotowawczym lub przed sądem
w tej lub innej sprawie albo w innym postępowaniu przewidzianym przez
ustawę.
§ 1b. W wyjątkowym wypadku, uzasadnionym szczególnymi
okolicznościami, o którym mowa w art. 171 § 2, jeżeli okoliczność
będąca przedmiotem przesłuchania nie może być ustalona w inny sposób,
sąd, zadając pytanie, może odczytać protokół w zakresie, o którym mowa
w § 1.
§ 1c. W przypadku określonym w art. 167 § 1 zdanie drugie, w § 2
lub 3 treść protokołów może być ujawniona, w zakresie i w sposób
wskazany w § 1 i 1a, także z urzędu.
§ 1d. W przypadku ujawnienia protokołu na rozprawie sąd włącza
go do akt sprawy sądowej, zaznaczając zakres, w którym protokół
odczytano.”;”,
z)
pkt 136 otrzymuje brzmienie:
„136) art. 406 otrzymuje brzmienie:
„Art. 406. § 1. Po zamknięciu przewodu sądowego przewodniczący
udziela głosu stronom, ich przedstawicielom oraz w miarę potrzeby
przedstawicielowi społecznemu, który przemawia przed obrońcą
i oskarżonym. Głos zabierają w następującej kolejności: oskarżyciel
publiczny, oskarżyciel posiłkowy, oskarżyciel prywatny, obrońca
oskarżonego i oskarżony. Przedstawiciele procesowi stron zabierają głos
przed stronami.
§ 2. Jeżeli oskarżyciel ponownie zabiera głos, należy również
udzielić głosu obrońcy i oskarżonemu.”;”,
– 101 –
za) pkt 138 otrzymuje brzmienie:
„138) uchyla się art. 416.”;”,
zb) pkt 142 otrzymuje brzmienie:
„142) art. 422 otrzymuje brzmienie:
„Art. 422. § 1. W terminie zawitym 7 dni od daty ogłoszenia,
a w odniesieniu do wyroku wydanego na rozprawie, gdy ustawa
przewiduje doręczenie wyroku, od daty jego doręczenia, strona, a w
wypadku wyroku warunkowo umarzającego postępowanie, wydanego na
posiedzeniu, także pokrzywdzony, mogą złożyć wniosek o sporządzenie
na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Sporządzenie uzasadnienia z
urzędu nie zwalnia strony oraz pokrzywdzonego od złożenia wniosku o
doręczenie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie.
§ 2. We wniosku należy wskazać, czy dotyczy całości wyroku, czy
też niektórych czynów, których popełnienie oskarżyciel zarzucił
oskarżonemu, bądź też jedynie rozstrzygnięcia o karze i innych
konsekwencjach prawnych czynu. Wniosek niepochodzący od
oskarżonego powinien również wskazywać tego z oskarżonych, którego
dotyczy.
§ 3. Prezes sądu odmawia przyjęcia wniosku złożonego przez osobę
nieuprawnioną, po terminie lub jeżeli zachodzą okoliczności, o których
mowa w art. 120 § 2. Na zarządzenie przysługuje zażalenie.”;”,
zc) pkt 144 otrzymuje brzmienie:
„144) art. 424 otrzymuje brzmienie:
„Art. 424 § 1. Uzasadnienie powinno zawierać zwięzłe:
1)
wskazanie, jakie fakty sąd uznał za udowodnione lub
nieudowodnione, na jakich w tej mierze oparł się dowodach
i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych,
2)
wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku.
§ 2. W
uzasadnieniu wyroku należy ponadto przytoczyć
okoliczności, które sąd miał na względzie przy wymiarze kary,
a zwłaszcza przy zastosowaniu nadzwyczajnego złagodzenia kary,
środków zabezpieczających oraz przy innych rozstrzygnięciach zawartych
w wyroku.
– 102 –
§ 3. W wypadku złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku jedynie co
do rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu albo
o uzasadnienie wyroku wydanego w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387
sąd może ograniczyć zakres uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy
prawnej tego wyroku oraz wskazanych rozstrzygnięć.”;”,
zd) pkt 146 otrzymuje brzmienie:
„146) art. 427 otrzymuje brzmienie:
„Art. 427. § 1. Odwołujący się powinien wskazać zaskarżone
rozstrzygnięcie lub ustalenie, sformułować zarzuty stawiane
rozstrzygnięciu, a także podać, czego się domaga.
§ 2. Jeżeli
środek odwoławczy pochodzi od oskarżyciela
publicznego, obrońcy lub pełnomocnika, powinien ponadto zawierać
uzasadnienie.
§ 3. Odwołujący się może również wskazać nowe fakty lub dowody,
jeżeli nie mógł powołać ich w postępowaniu przed sądem pierwszej
instancji.
§ 4. W środku odwoławczym nie można podnosić zarzutu
nieprzeprowadzenia przez sąd określonego dowodu, jeżeli strona nie
składała w tym zakresie wniosku dowodowego, ani też zarzutu
przeprowadzenia dowodu poza zakresem wniosku lub pomimo braku
wniosku strony, w warunkach wskazanych w art. 167 § 2.”;”,
ze) pkt 151 otrzymuje brzmienie:
„151) art. 443 otrzymuje brzmienie:
„Art. 443. W razie przekazania sprawy do ponownego rozpoznania
wolno w dalszym postępowaniu wydać orzeczenie surowsze niż uchylone
tylko wtedy, gdy orzeczenie to było zaskarżone na niekorzyść
oskarżonego albo na korzyść oskarżonego w warunkach określonych
w art. 434 § 4. Nie dotyczy to orzekania o środkach zabezpieczających
wymienionych w art. 93a § 1 Kodeksu karnego.”;”,
zf) pkt 152 otrzymuje brzmienie:
„152) art. 444 otrzymuje brzmienie:
„Art. 444. § 1. Od wyroku sądu pierwszej instancji stronom,
a pokrzywdzonemu od wyroku warunkowo umarzającego postępowanie
– 103 –
wydanego na posiedzeniu przysługuje apelacja, chyba że ustawa stanowi
inaczej.
§ 2. O uprawnieniu do złożenia wniosku o wyznaczenie obrońcy
w celu sporządzenia apelacji oraz o możliwości obciążenia wnioskującego
kosztami wyznaczenia takiego obrońcy
należy oskarżonego
nieposiadającego obrońcy ponownie pouczyć przy ogłoszeniu lub
doręczeniu wyroku, niezależnie od pouczenia udzielonego na podstawie
art. 338 § 1a.
§ 3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio w stosunku do
pokrzywdzonego w wypadku wydania na posiedzeniu wyroku
warunkowo umarzającego postępowanie.”;”,
zg) pkt 154 otrzymuje brzmienie:
„154) art. 447 otrzymuje brzmienie:
„Art. 447. § 1. Apelację co do winy uważa się za zwróconą
przeciwko całości wyroku.
§ 2. Apelację co do kary uważa się za zwróconą przeciwko całości
rozstrzygnięcia o karze, środkach karnych, środkach kompensacyjnych
i przepadku.
§ 3. Apelację co do środka karnego uważa się za zwróconą
przeciwko całości rozstrzygnięcia o środkach karnych. Zaskarżyć można
również brak rozstrzygnięcia w przedmiocie środka karnego.
§ 4. W apelacji można podnosić zarzuty, które nie stanowiły lub nie
mogły stanowić przedmiotu zażalenia.
§ 5. W postępowaniu wszczętym z inicjatywy strony w apelacji nie
można podnosić zarzutu niedopuszczenia dowodu z urzędu lub
niedostatecznej aktywności sądu w przeprowadzaniu dowodu, ani też
zarzutu przeprowadzenia dowodu pomimo braku wniosku strony w tym
przedmiocie.
§ 6. Przepisu § 5 nie stosuje się, jeżeli przeprowadzenie dowodu jest
obowiązkowe.
§ 7. Podstawą apelacji nie mogą być zarzuty określone w art. 438
pkt 3 i 4, związane z treścią zawartego porozumienia, o którym mowa
w art. 343, art. 343a i art. 387.”;”,
– 104 –
zh) pkt 156 otrzymuje brzmienie:
„156) art. 449a otrzymuje brzmienie:
„Art. 449a. § 1. W wypadku określonym w art. 423 § 1a przed
wydaniem orzeczenia sąd odwoławczy może zwrócić sprawę sądowi
pierwszej instancji w celu sporządzenia uzasadnienia zaskarżonego
wyroku w niezbędnym zakresie odnoszącym się do innego oskarżonego,
jeżeli ma to zapewnić prawidłowe wyrokowanie w sprawie.
§ 2. Sąd odwoławczy może również przed wydaniem orzeczenia
zwrócić sprawę sądowi pierwszej instancji w celu uzupełnienia
uzasadnienia zaskarżonego wyroku w niezbędnym zakresie, jeżeli ma to
zapewnić prawidłowe wyrokowanie w sprawie. Zwracając sprawę, sąd
odwoławczy szczegółowo wskazuje zakres uzupełnienia i kwestie, o które
należy uzupełnić uzasadnienie. Do uzupełnienia uzasadnienia stosuje się
odpowiednio przepisy dotyczące uzasadnienia wyroku.”;”,
zi) pkt 161 otrzymuje brzmienie:
„161) w art. 457 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Jeżeli sąd zmienia lub utrzymuje zaskarżony wyrok w mocy,
uzasadnienie sporządza się na wniosek strony, chyba że zostało złożone
zdanie odrębne. Przepisy art. 422 i art. 423 stosuje się odpowiednio.”;”,
zj) pkt 177 otrzymuje brzmienie:
„177) art. 517e otrzymuje brzmienie:
„Art. 517e. § 1. Odpis wniosku o rozpoznanie sprawy prezes sądu
lub sąd doręcza oskarżonemu oraz jego obrońcy, jeżeli został
ustanowiony, oznaczając czas na przygotowanie do obrony. Oskarżonemu
należy umożliwić kontakt z obrońcą bez obecności osób trzecich.
§ 2. W wypadku określonym w art. 517b § 2a prezes sądu lub sąd,
w sposób wskazany w art. 137, zawiadamia oskarżonego oraz jego
obrońcę, jeżeli został ustanowiony, o doręczeniu wniosku o rozpoznanie
sprawy i oznacza czas na przygotowanie się do obrony. Oskarżonemu
oraz jego obrońcy doręcza się za pokwitowaniem przez funkcjonariusza
Policji odpisy wniosku o rozpoznanie sprawy oraz udostępnia się kopie
dokumentów, o których mowa w art. 517d § 1a. Zatrzymanemu