Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

– 90 –
§ 2. W wypadku wyznaczenia obrońcy lub pełnomocnika z urzędu
termin do dokonania czynności przez wyznaczonego przedstawiciela
procesowego rozpoczyna bieg od daty doręczenia mu postanowienia lub
zarządzenia o tym wyznaczeniu.
Art. 127b. Jeżeli czas trwania środków przymusu jest określony
w tygodniach, miesiącach lub latach, przyjmuje się, że tydzień liczy się za
dni siedem, miesiąc za dni trzydzieści, a rok za dni trzysta sześćdziesiąt
pięć.”;”,
h)
pkt 51 otrzymuje brzmienie:
„51) art. 167 otrzymuje brzmienie:
„Art. 167. § 1. W postępowaniu przed sądem, które zostało wszczęte
z inicjatywy strony, dowody przeprowadzane są przez strony po ich
dopuszczeniu przez prezesa sądu, przewodniczącego lub sąd. W razie
niestawiennictwa strony, na której wniosek dowód został dopuszczony,
a także w wyjątkowych wypadkach, uzasadnionych szczególnymi
okolicznościami, dowód przeprowadza sąd w granicach tezy dowodowej.
§ 2. Sąd, w wyjątkowych wypadkach, uzasadnionych szczególnymi
okolicznościami, może z urzędu dopuścić jako dowód opinię na
okoliczność stanu zdrowia psychicznego oskarżonego albo inny dowód
z opinii biegłego; w razie potrzeby sąd zasięga informację o poprzednich
skazaniach oskarżonego.
§ 3. W innym postępowaniu przed sądem niż wymienione w § 1 oraz
w postępowaniu przygotowawczym dowody przeprowadzane są przez
organ procesowy prowadzący postępowanie. Nie wyłącza to prawa do
zgłoszenia wniosku dowodowego przez stronę.”;”,
i)
pkt 52 otrzymuje brzmienie:
„52) po art. 168 dodaje się art. 168a i art. 168b w brzmieniu:
„Art. 168a. Oskarżony lub jego obrońca mogą wystąpić z wnioskiem
do sądu o zarządzenie przez sąd dostarczenia przez odpowiedni organ
dokumentów, których strona sama uzyskać nie może, albo o zwolnienie
lub wystąpienie o zwolnienie określonej osoby od zachowania tajemnicy
dla potrzeb złożenia wniosku dowodowego. Przepis art. 170 § 1 stosuje
się odpowiednio.
– 91 –
Art.168b. Niedopuszczalne jest przeprowadzenie i wykorzystanie
dowodu uzyskanego do celów postępowania karnego za pomocą czynu
zabronionego, o którym mowa w art. 1 § 1 Kodeksu karnego.”;”,
j)
pkt 57 otrzymuje brzmienie:
„57) w art. 202 § 5 otrzymuje brzmienie:
„§ 5. Opinia biegłych powinna zawierać stwierdzenia dotyczące
zarówno poczytalności oskarżonego w chwili popełnienia zarzucanego
mu czynu, jak i jego aktualnego stanu zdrowia psychicznego, a zwłaszcza
wskazanie, czy stan ten pozwala oskarżonemu na udział w postępowaniu
i na prowadzenie obrony w sposób samodzielny i rozsądny, a w razie
potrzeby także stwierdzenia co do okoliczności wymienionych w art. 93b
Kodeksu karnego.”.”,
k)
pkt 69 otrzymuje brzmienie:
„69) po art. 249 dodaje się art. 249a w brzmieniu:
„Art. 249a. Podstawę orzeczenia o zastosowaniu lub przedłużeniu
tymczasowego aresztowania mogą stanowić jedynie ustalenia poczynione
na podstawie dowodów jawnych dla oskarżonego i jego obrońcy. Sąd,
uprzedzając o tym prokuratora, uwzględnia z urzędu także okoliczności,
których prokurator nie ujawnił, po ich ujawnieniu na posiedzeniu, jeżeli
są one korzystne dla oskarżonego.”;”,
l)
pkt 84 otrzymuje brzmienie:
„84) art. 291 otrzymuje brzmienie:
„Art. 291. § 1. W razie zarzucenia oskarżonemu popełnienia
przestępstwa, za które można orzec grzywnę lub świadczenie pieniężne,
albo w związku z którym można orzec przepadek lub środek
kompensacyjny, może z urzędu nastąpić zabezpieczenie wykonania
orzeczenia na mieniu oskarżonego lub mieniu, o którym mowa w art. 45
§ 2 Kodeksu karnego, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że bez takiego
zabezpieczenia wykonanie orzeczenia w zakresie wskazanej kary,
świadczenia pieniężnego, przepadku lub środka kompensacyjnego będzie
niemożliwe albo znacznie utrudnione.
§ 2. Zabezpieczenie wykonania orzeczenia przepadku może nastąpić
również na mieniu osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej
– 92 –
niemającej osobowości prawnej, o której mowa w art. 45 § 3 Kodeksu
karnego.
§ 3. Z urzędu może także nastąpić na mieniu oskarżonego
zabezpieczenie wykonania orzeczenia o kosztach sądowych, jeżeli
zachodzi uzasadniona obawa, że bez takiego zabezpieczenia wykonanie
orzeczenia w tym zakresie będzie niemożliwe albo znacznie utrudnione.
§ 4. Zabezpieczenie majątkowe należy niezwłocznie uchylić
w całości lub w części, jeżeli ustaną przyczyny, wskutek których zostało
ono zastosowane w określonym rozmiarze, lub powstaną przyczyny
uzasadniające jego uchylenie choćby w części.”;”,
m) pkt 86 otrzymuje brzmienie:
„86) art. 293 otrzymuje brzmienie:
„Art. 293. § 1. Postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym wydaje
sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator.
§ 2. W postanowieniu określa się kwotowo zakres i sposób
zabezpieczenia, uwzględniając rozmiar możliwej do orzeczenia
w okolicznościach danej sprawy grzywny, środków karnych, przepadku
lub środków kompensacyjnych. Rozmiar zabezpieczenia powinien
odpowiadać jedynie potrzebom tego, co ma zabezpieczać. Wymóg
kwotowego określenia zabezpieczenia nie dotyczy zabezpieczenia na
zajętym przedmiocie podlegającym przepadkowi, jako pochodzącym
bezpośrednio z przestępstwa lub służącym albo przeznaczonym do jego
popełnienia.
§ 3. Na postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia przysługuje
zażalenie.
§ 4. Jeżeli postanowienie wydał prokurator, a postępowanie
przygotowawcze prowadzone jest w okręgu innego sądu niż sąd
miejscowo i rzeczowo właściwy, zażalenie przysługuje do sądu
właściwego do rozpoznania tej sprawy w pierwszej instancji.
§ 5. Klauzulę wykonalności postanowieniu o zabezpieczeniu nadaje
referendarz sądowy lub sąd pierwszej instancji właściwy do rozpoznania
sprawy, w której wydano to postanowienie, a gdy wydano je
w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym w okręgu innego sądu
– 93 –
niż sąd rzeczowo i miejscowo właściwy, sąd, który jest właściwy na
zasadach ogólnych, lub referendarz tego sądu. Nadanie klauzuli
postanowieniu, o którym mowa w art. 291 § 1, jest nieodpłatne.
§ 6. Jeżeli zabezpieczenie nastąpiło na rzeczach, które uprzednio
oskarżony wydał organowi procesowemu lub które zatrzymano w wyniku
czynności, o których mowa w rozdziale 25, nie podejmuje się czynności
egzekucyjnych dla uzyskania klauzuli wykonalności i wykonania
postanowienia o zabezpieczeniu.
§ 7. Osoba lub jednostka, o której mowa w art. 45 § 3 Kodeksu
karnego, może wystąpić z powództwem przeciwko Skarbowi Państwa
o ustalenie, że mienie lub jego część nie podlega przepadkowi; do czasu
prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy postępowanie egzekucyjne ulega
zawieszeniu.”;”,
n)
pkt 93 otrzymuje brzmienie:
„93) art. 321 otrzymuje brzmienie:
„Art. 321. § 1. Jeżeli istnieją podstawy do zamknięcia śledztwa, na
wniosek podejrzanego, pokrzywdzonego, obrońcy lub pełnomocnika
o umożliwienie końcowego zapoznania się z materiałami postępowania,
prowadzący postępowanie powiadamia wnioskującego o możliwości
przejrzenia akt i wyznacza mu termin do zapoznania się z nimi,
zapewniając udostępnienie mu akt sprawy wraz z informacją, jakie
materiały z tych akt, stosownie do wymogów określonych w art. 334 § 1,
będą przekazane sądowi wraz z aktem oskarżenia, i pouczeniem go
o uprawnieniu wskazanym w § 5, co odnotowuje się w protokole
końcowego zapoznania się strony, obrońcy lub pełnomocnika
z materiałami postępowania.
§ 2. Prokurator może ograniczyć liczbę pokrzywdzonych, którym
umożliwi końcowe zapoznanie się z materiałami postępowania, o którym
mowa w § 1, jeżeli jest to konieczne dla zabezpieczenia prawidłowego
toku postępowania. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio, przy czym nie
sporządza się protokołu.
§ 3. Termin zapoznania się strony, obrońcy i pełnomocnika
z materiałami śledztwa powinien być tak wyznaczony, aby od dnia
– 94 –
doręczenia zawiadomienia o możliwości takiego zapoznania się upłynęło
co najmniej 7 dni.
§ 4. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo podejrzanego,
pokrzywdzonego, obrońcy i pełnomocnika w wyznaczonym terminie
mimo prawidłowego doręczenia im zawiadomienia nie tamuje dalszego
postępowania.
§ 5. W terminie 3 dni od dnia zapoznania się z materiałami
postępowania strony, obrońcy lub pełnomocnicy mogą składać wnioski
dowodowe, a także wnioski o uzupełnienie materiału dowodowego, który
ma być przekazany sądowi wraz z aktem oskarżenia, o określone
dokumenty zawarte w aktach sprawy.
§ 6. Wnioski dowodowe, o których mowa w § 5, mogą być przez
prokuratora
nieuwzględnione,
jeżeli
cele
postępowania
przygotowawczego, o których mowa w art. 297 § 1, zostały osiągnięte,
a wnioski te nie mają wpływu na zakres ustaleń wskazanych w art. 297
§ 1 pkt 5, chyba że chodzi o wniosek dotyczący dowodu, którego
nieprzeprowadzenie grozi jego utratą lub zniekształceniem. Prokurator,
w razie nieuwzględnienia wniosku dowodowego strony, przekazuje ten
wniosek wraz z aktem oskarżenia sądowi. Prezes sądu lub sąd rozstrzyga
w przedmiocie wniosku przed rozprawą.
§ 7. Jeżeli nie zachodzi potrzeba uzupełnienia śledztwa, wydaje się
postanowienie o jego zamknięciu.”;”,
o)
w pkt 99 lit. d otrzymuje brzmienie:
„d) § 4 otrzymuje brzmienie:
„§ 4. Zażalenie na postanowienie o odmowie wszczęcia
dochodzenia, umorzeniu postępowania w sprawie oraz o umorzeniu
dochodzenia i wpisaniu sprawy do rejestru przestępstw wnosi się do
prokuratora właściwego do sprawowania nadzoru nad dochodzeniem.
Jeżeli prokurator nie przychyli się do zażalenia, kieruje je do sądu.”;”,