Przedstawiony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw

10 
 
2)  ukończył  aplikację  sędziowską  w  Krajowej  Szkole 
Sądownictwa i Prokuratury; 
3)  łącznie  przez  okres  co  najmniej  18  miesięcy 
wykonywał wymagające wiedzy prawniczej czynności 
bezpośrednio  związane  ze  świadczeniem  pomocy 
prawnej, stosowaniem lub tworzeniem prawa.  
§ 2.  Wymagania, o których mowa w § 1 pkt 2 i 3, nie dotyczą 
osób,  które  przez  okres  co  najmniej  pięciu  lat  były 
zatrudnione  na  stanowisku  referendarza  sądowego  lub 
asystenta sędziego.   
Art. 133d. §1.  W  zakresie  orzekania  asesorzy  sądowi  są  niezawiśli  i 
podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom.  
§ 2.  Asesor  sądowy  nie  orzeka  w  sprawach  stosowania 
tymczasowego 
aresztowania 
w 
postępowaniu 
przygotowawczym oraz w sprawach z zakresu 
postępowania upadłościowego.  
Art. 133e. § 1.  Pierwszej  obowiązkowej  oceny  pracy  asesora  sądowego 
dokonuje się po upływie 24 miesięcy od daty powołania. 
§ 2.  W razie uzyskania negatywnej  oceny  asesor  sądowy 
podlega ponownej ocenie nie wcześniej niż po upływie 6 
miesięcy  od  dnia  zapoznania  się  z  oceną,  jednak  nie 
później niż po upływie roku od dokonania tej oceny. 
 § 3.  Ocenę  pracy  asesora  sądowego  przeprowadza  sędzia 
wizytator zajmujący 
stanowisko  sędziego  sądu 
okręgowego. 
§ 4.  Prezes  sądu  zapoznaje  asesora  sądowego  z  oceną  jego 
pracy, w tym w szczególności  z  jej  wynikami  i  ich 
podsumowaniem. 
§ 5.  Asesor sądowy,  w  terminie  dwóch tygodni od  zapoznania 
się z oceną pracy, ma prawo zgłosić pisemne uwagi wraz z 
uzasadnieniem. Uwagi rozpatruje i dokonuje ostatecznego 
podsumowania  wyników  oceny  pracy  asesora  sądowego 
prezes sądu okręgowego. 
§ 6.  Prezes  sądu  zapoznaje  asesora  sądowego  z  ostatecznym 
podsumowaniem wyników oceny jego pracy. 
11 
 
§ 7.  Ocenę  pracy  asesora  sądowego  wykorzystuje  się  przy 
ocenie  kwalifikacji  asesora  sądowego  w  przypadku 
kandydowania na wolne stanowisko sędziowskie. 
§ 8.  Przepisy art. 106a i art. 106f stosuje się odpowiednio. 
Art. 133f. 
Stosunek służbowy asesora sądowego wygasa z upływem 
okresu,  na  który  został  on  powołany  lub  z  dniem 
powołania  na  stanowisko  sędziowskie.  Przepisy  art.  68 
stosuje się odpowiednio.  
Art. 133g. 
Wynagrodzenie  zasadnicze  asesora  sądowego  wynosi  90 
% wynagrodzenia zasadniczego w stawce pierwszej 
sędziego  sądu  rejonowego,  powiększonego  o  należną 
składkę z tytułu ubezpieczenia społecznego.  
Art. 133h. 
Minister  Sprawiedliwości  może  delegować  asesora 
sądowego,  za  jego  zgodą,  do  pełnienia  obowiązków 
asesora  sądowego  w  innym  sądzie  rejonowym  na  czas 
określony, nie dłuższy niż dwa lata. Przepisy art. 77 § 6-7  
i 10 stosuje się odpowiednio.  
Art. 133i. 
Asesor  sądowy  nie  może  należeć  do  partii  politycznej, 
związku  zawodowego,  ani  prowadzić  działalności 
publicznej  nie  dającej  się  pogodzić  z  zasadami 
niezależności sądów i niezawisłości asesorów sądowych.  
Art. 133j. 
W sprawach nieuregulowanych w ustawie do asesorów 
sądowych  stosuje  się  odpowiednio  przepisy  dotyczące 
sędziów, z wyłączeniem art. 3, art. 9a § 2, art. 22b § 1 i 2, 
art. 25, art. 30, art. 33, art. 35 § 1, art. 55, art. 69-74, art. 77 
§ 1-4, 8 i 9, art. 78, art. 78a, art. 82b, art. 91 § 1, 2 i 7-13, 
art. 91a-93, art. 94-94c, art. 96, art. 98-105 oraz art. 106b-
106d.”; 
26)   w art. 175a § 1 otrzymuje brzmienie: 
„§ 1.  Minister  Sprawiedliwości  przetwarza  dane  osobowe  sędziów, 
sędziów  w stanie  spoczynku,  asesorów  sądowych,  referendarzy 
sądowych,  asystentów  sędziów,  dyrektorów  sądów  oraz  ich 
zastępców,  kuratorów  sądowych,  a  także  pozostałych  urzędników  i 
innych  pracowników  sądowych,  biegłych  sądowych  oraz ławników 
w zakresie niezbędnym  do  prawidłowego  realizowania  obowiązków 
12 
 
i  praw  pracodawcy  wynikających  ze  stosunku  pracy  bądź  innych 
stosunków  służbowych  lub  realizacji  zadań  z  zakresu  nadzoru 
administracyjnego nad działalnością administracyjną sądów.”.  
Art. 2. W  ustawie z dnia 25 lipca 2002 r. –  Prawo  o  ustroju  sądów 
administracyjnych (Dz.  U.  Nr  153,  poz.  1269,  z  późn.  zm.)  wprowadza  się 
następujące zmiany: 
1)  art. 4 otrzymuje brzmienie: 
„Art. 4. Sędziowie  sądów  administracyjnych  i  asesorzy  sądowi  w 
sprawowaniu swojego  urzędu  są  niezawiśli  i  podlegają  tylko 
Konstytucji oraz ustawom.”; 
2)  w art. 5: 
a) § 1 otrzymuje brzmienie: 
„§ 1.  Sędziów  sądów  administracyjnych  do  pełnienia  urzędu  na 
stanowisku sędziowskim i asesorów sądowych powołuje Prezydent 
Rzeczypospolitej Polskiej, 
na wniosek Krajowej Rady 
Sądownictwa.”, 
b) po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: 
„§ 3. Asesorzy sądowi są powoływani na pięć lat, z wyznaczeniem miejsca 
służbowego  (siedziby)  asesora  w  wojewódzkim  sądzie 
administracyjnym.”; 
3)  po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: 
„Art. 6a. § 1.  Do  pełnienia  urzędu  na  stanowisku  asesora  sądowego  w 
wojewódzkim sądzie administracyjnym  może być powołany 
ten, kto spełnia wymagania, o których mowa w art. 6 § 1 pkt 
1-4 i 6 i ukończył 30 lat, a także przez co najmniej cztery lata 
pozostawał na stanowisku sędziego, prokuratora lub radcy w 
Prokuratorii  Generalnej  Skarbu  Państwa  albo  przynajmniej 
przez cztery  lata  wykonywał  zawód adwokata, radcy 
prawnego lub notariusza albo  przez  sześć  lat  pozostawał  w 
instytucjach publicznych na stanowiskach  związanych  ze 
stosowaniem lub tworzeniem prawa administracyjnego. 
                                                          
3)   Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1417, z 2009 r. Nr 219, poz. 
1706, z 2010 r. Nr 36, poz. 196, z 2011 r. Nr 126, poz. 714 i Nr 203, poz. 1192. 
13 
 
§ 2.  Kandydaturę  na  stanowisko  asesora  sądowego  w  woje-
wódzkim  sądzie  administracyjnym  zgłasza  się  prezesowi 
właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego. 
§ 3.  Prezes  właściwego  wojewódzkiego sadu administracyjnego, 
po  stwierdzeniu  spełnienia  przez  kandydata  warunków  
i  wymogów  formalnych  przekazuje  zgłoszenie  Prezesowi 
Naczelnego Sądu Administracyjnego. 
§ 4.  Prezes  Naczelnego  Sądu  Administracyjnego  może,  za  zgodą 
kolegium  sądu,  przedstawić  Krajowej  Radzie  Sądownictwa 
kandydaturę  wraz  z  oceną  kwalifikacji  uzasadniającą 
powołanie na stanowisko asesora sądowego w wojewódzkim 
sądzie administracyjnym.”; 
4)  art. 9 otrzymuje brzmienie: 
„Art. 9.  Sądem  dyscyplinarnym  w  sprawach  dyscyplinarnych  sędziów 
sądów  administracyjnych  i  asesorów  sądowych  jest  Naczelny  
Sąd  Administracyjny.  Rzecznikiem  dyscyplinarnym  w  tych 
sprawach jest Rzecznik Dyscyplinarny  Naczelnego  Sądu 
Administracyjnego.”; 
5)  art. 10 otrzymuje brzmienie: 
„Art. 10.  W  sądach  administracyjnych  są  zatrudnieni  starsi  referendarze 
sądowi,  referendarze  sądowi,  starsi  asystenci  sędziów,  asystenci 
sędziów oraz urzędnicy i inni pracownicy sądowi.”; 
6)  w art. 18 § 1 i 2 otrzymują brzmienie: 
„§ 1.  W  skład  wojewódzkiego  sądu  administracyjnego  wchodzą:  prezes 
sądu,  wiceprezes  sądu  lub  wiceprezesi  sądu,  sędziowie  i  asesorzy 
sądowi. 
§ 2.  Liczbę  asesorów  sądowych,  sędziów  i  wiceprezesów  sądu  w 
wojewódzkim  sądzie  administracyjnym  określa  Prezes  Naczelnego 
Sądu Administracyjnego.”; 
7)  w art. 22 § 4 otrzymuje brzmienie: 
„§ 4.  Czynności,  o  których  mowa  w  §  1  i  2,  nie  mogą  wkraczać  w 
dziedzinę, w której sędziowie i asesorzy sądowi są niezawiśli.”; 
8)  w art. 24 po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: 
„§ 1a.  W  zgromadzeniu  ogólnym  mogą  uczestniczyć  asesorzy  sądowi, 
jednak bez prawa głosowania.”; 
9)  uchyla się art. 26; 
10)  w art. 48 § 1 otrzymuje brzmienie: 
14 
 
„§  1.  Naczelny  Sąd  Administracyjny  rozpoznaje  sprawy  dyscyplinarne 
sędziów sądów administracyjnych i asesorów sądowych: 
1)  w pierwszej instancji – w składzie trzech sędziów, 
2)  w drugiej instancji – w składzie siedmiu sędziów.”. 
Art. 3.  W ustawie z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole 
Sądownictwa i Prokuratury (Dz. U. z 2012 r. poz. 1230) w art. 2 w ust. 1 pkt 1 
otrzymuje brzmienie:  
„1)  prowadzenie  aplikacji:  ogólnej,  sędziowskiej i prokuratorskiej, których 
celem  jest  uzyskanie  przez  aplikantów  niezbędnej  wiedzy  i  praktycznego 
przygotowania  do  zajmowania  stanowiska  sędziego,  prokuratora,  asesora 
sądowego, asesora prokuratury, asystenta sędziego, asystenta prokuratora i 
referendarza sądowego;”.  
Art. 4. W ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa 
(Dz. U.  Nr  126,  poz.  714  i  Nr  203,  poz.  1192)  wprowadza  się  następujące 
zmiany: 
1)  w art. 3 w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: 
„1)  rozpatrywanie i ocena kandydatów do pełnienia  urzędu  na 
stanowiskach  sędziów  Sądu  Najwyższego  oraz  stanowiskach 
sędziowskich  w  sądach  powszechnych,  sądach  administracyjnych  
i sądach wojskowych, oraz na stanowiskach asesorów sądowych; 
2)  przedstawianie Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosków  
o  powołanie  sędziów  w  Sądzie  Najwyższym,  sądach  powszechnych, 
sądach  administracyjnych  i sądach  wojskowych  oraz  o  powołanie 
asesorów sądowych;”; 
3)  po art. 37 dodaje się art. 37a w brzmieniu: 
„Art. 37a.  Przepisy art. 34-37  stosuje  się  odpowiednio  do 
kandydatów na stanowisko asesora sądowego.”; 
4)  w art. 45 ust. 2 otrzymuje brzmienie: 
„2. W  przypadku  ujawnienia  nowych  okoliczności  dotyczących  osoby 
wskazanej  we  wniosku  o  powołanie  do pełnienia urzędu  sędziego 
lub  na  stanowisko  asesora  sądowego,  przedstawionym 
Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, z wnioskiem o ponowne 
rozpatrzenie sprawy może wystąpić również Prezydent.”.  
Art. 5. W  okresie  roku  od  dnia  wejścia  w  życie  ustawy  na  stanowisko 
sędziego  sądu  rejonowego  może  być  powołany  ten,  kto  spełnia  wymagania 
określone  w  art.  61  §  1  ustawy,  o której mowa w art. 1, w brzmieniu