Rządowy projekt ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego

– 100 – 
legislacyjnej, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian mających wpływ na prawo 
do uposażenia i innych świadczeń pieniężnych lub na ich wysokość. 
2.  Funkcjonariusz,  o  którym mowa  w  ust.  1,  w  czasie  szkolenia zawodowego, 
kształcenia,  przeprowadzania  przewodu  doktorskiego,  postępowania  habilitacyjnego, 
aplikacji radcowskiej lub legislacyjnej  poza  stałym  miejscem  zamieszkania  lub  pełnienia 
służby, otrzymuje: 
1) 
diety, 
2) 
zwrot kosztów przejazdów i dojazdów, 
3) 
zwrot kosztów noclegów 
– w wysokości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 153 ust. 10. 
3. Funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, na podstawie udokumentowanego wniosku, 
może otrzymać w całości lub części: 
1) 
zwrot opłat pobieranych przez szkołę lub uczelnię; 
2) 
zwrot kosztów przejazdu, zakwaterowania  i  wyżywienia,  w  wysokości  określonej 
w przepisach wydanych na podstawie art. 153 ust. 10. 
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
warunki wypłaty funkcjonariuszowi skierowanemu na szkolenie zawodowe uposażenia 
i innych świadczeń, o których mowa w ust. 2, 
2) 
podmioty  właściwe  w  sprawach  wypłaty  uposażenia,  o  którym  mowa  w  ust.  1,  oraz 
świadczeń, o których mowa w ust. 2  
–  uwzględniając  konieczność  zróżnicowania  warunków  wypłaty  świadczeń  stosownie  do 
okoliczności  związanych  z  lokalizacją  szkół,  szkoleń  lub  studiów,  na  które  kierowani  są 
funkcjonariusze. 
Art. 145.  W  okresie  pobierania przez funkcjonariusza wynagrodzenia przewidzianego 
w przepisach  o  wynagrodzeniu  osób  zajmujących  kierownicze  stanowiska  państwowe, 
funkcjonariuszowi przysługują świadczenia pieniężne z tytułu służby określone w niniejszej 
ustawie,  z  wyjątkiem  uposażenia  oraz  świadczenia  pieniężnego,  o  którym mowa  w  art.  96 
ust. 3. 
Art. 146.  1.  Funkcjonariuszowi zawieszonemu  w  czynnościach  służbowych  zawiesza 
się, od najbliższego terminu płatności, 50% ostatnio należnego uposażenia. 
2. W przypadku: 
1) 
uchylenia zawieszenia w czynnościach służbowych albo 
– 101 – 
2) 
upływu terminu zawieszenia w czynnościach służbowych 
–  funkcjonariusz  otrzymuje  zawieszoną  część  uposażenia  oraz  obligatoryjne  podwyżki  tego 
uposażenia wprowadzone w okresie zawieszenia. 
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, w przypadku gdy funkcjonariusz został: 
1) 
zwolniony ze służby z powodu skazania prawomocnym wyrokiem sądu albo 
2) 
ukarany karą dyscyplinarną wydalenia ze służby. 
Art. 147.  1.  Funkcjonariuszowi  tymczasowo  aresztowanemu  zawiesza  się,  od 
najbliższego terminu płatności, 50% ostatnio należnego uposażenia. 
2. W przypadku: 
1) 
umorzenia postępowania karnego albo 
2) 
uniewinnienia prawomocnym wyrokiem sądu 
–  funkcjonariusz otrzymuje zawieszoną  część  uposażenia  oraz  obligatoryjne  podwyżki  tego 
uposażenia,  wprowadzone  w  okresie  zawieszenia,  choćby  umorzenie  lub  uniewinnienie 
nastąpiło po zwolnieniu funkcjonariusza ze służby. 
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku: 
1) 
umorzenia postępowania karnego z powodu przedawnienia lub abolicji; 
2) 
warunkowego umorzenia postępowania karnego. 
Art. 148. 1. Funkcjonariuszowi, który bez usprawiedliwienia: 
1) 
opuścił miejsce pełnienia służby, 
2) 
pozostaje poza miejscem pełnienia służby, 
3) 
nie podejmuje służby 
– zawiesza się wypłatę uposażenia od najbliższego terminu płatności. 
2.  Jeżeli  funkcjonariusz,  o  którym mowa  w  ust.  1,  pobrał  już  za  czas 
nieusprawiedliwionej nieobecności uposażenie, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia 
przy najbliższej wypłacie. 
3. W przypadku: 
1) 
uznania nieobecności za usprawiedliwioną, wypłaca się funkcjonariuszowi zawieszone 
uposażenie; 
2) 
nieobecności nieusprawiedliwionej, funkcjonariusz traci za każdy dzień tej nieobecności 
1/30 część uposażenia. 
4.  Przepisy  ust.  1–3  stosuje  się  odpowiednio  w  przypadku  zawinionej  niemożności 
wykonywania przez funkcjonariusza obowiązków służbowych. 
– 102 – 
Art. 149. 1. Funkcjonariuszowi, w związku z mianowaniem funkcjonariuszem w służbie 
stałej, przysługuje zasiłek na zagospodarowanie w wysokości jednomiesięcznego uposażenia 
należnego w dniu tego mianowania. 
2. Zasiłek, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje funkcjonariuszowi po zwolnieniu ze 
służby, w czasie której otrzymał taki zasiłek. 
Art. 150.  1.  Funkcjonariusz  pełniący  służbę  w  danym roku kalendarzowym nabywa 
prawo do nagrody rocznej  w  wysokości  1/12  uposażenia  otrzymanego  w  roku 
kalendarzowym, za który nagroda przysługuje. 
2.  Nagrodę  roczną  przysługującą  zmarłemu  funkcjonariuszowi,  w  wysokości  ustalonej 
w  sposób  określony  w  ust.  1,  wypłaca  się  członkom  jego  rodziny  uprawnionym  do  renty 
rodzinnej  na podstawie przepisów o  zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, 
Agencji  Bezpieczeństwa  Wewnętrznego,  Agencji  Wywiadu,  Służby  Kontrwywiadu 
Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży 
Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich 
rodzin. 
3. Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się uposażenia otrzymywanego 
w okresie: 
1) 
zawieszenia  w  czynnościach  służbowych  oraz  tymczasowego  aresztowania,  chyba  że 
postępowanie  będące  przyczyną  zawieszenia  lub  aresztowania  umorzono  albo  w  jego 
wyniku funkcjonariusz został uniewinniony; 
2) 
od  uprawomocnienia  się  wyroku  skazującego  lub  orzeczenia  o  ukaraniu karą 
dyscyplinarną wydalenia ze służby do dnia zwolnienia ze służby. 
4. Nagrodę roczną obniża się nie więcej niż o 50% jej wysokości w przypadku: 
1) 
warunkowego  umorzenia  prowadzonego  przeciwko  funkcjonariuszowi  postępowania 
karnego albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary; 
2) 
wymierzenia kary dyscyplinarnej wymienionej w art. 193 ust. 1 pkt 1–5; 
3) 
skazania  funkcjonariusza  prawomocnym  wyrokiem  sądu  za  przestępstwo  nieumyślne, 
ścigane z oskarżenia publicznego; 
4) 
nieprzydatności funkcjonariusza na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonej 
w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej; 
5) 
niewywiązywania  się  funkcjonariusza  z  obowiązków  służbowych  na  zajmowanym 
stanowisku służbowym, stwierdzonego w opinii służbowej w okresie służby stałej. 
– 103 – 
5. W przypadkach, o których mowa w ust. 4, przy obniżaniu nagrody rocznej kierownik 
jednostki organizacyjnej ABW uwzględnia całokształt okoliczności sprawy, w szczególności 
charakter  popełnionego  przestępstwa  lub  przewinienia,  jego  skutki,  rodzaj  i wymiar 
orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki osiągane przez funkcjonariusza w służbie. 
6. Nagroda roczna nie przysługuje w przypadku: 
1) 
skazania  funkcjonariusza  prawomocnym  wyrokiem  sądu  za  przestępstwo  umyślne, 
ścigane z oskarżenia publicznego; 
2) 
wymierzenia kary dyscyplinarnej wymienionej w art. 193 ust. 1 pkt 6–10; 
3) 
zwolnienia funkcjonariusza ze służby z powodu: 
a) 
nieprzydatności  do  służby,  stwierdzonej  w  opinii  służbowej  w  okresie  służby 
przygotowawczej, 
b) 
niewywiązywania  się  z  obowiązków  służbowych  w  okresie  służby  stałej, 
stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło 
co najmniej 6 miesięcy. 
7.  Nagroda  roczna  jest  obniżana  lub  nie  przysługuje  funkcjonariuszowi  za  rok 
kalendarzowy, w którym: 
1) 
funkcjonariusz  popełnił  czyn  będący  przedmiotem  postępowania  karnego  lub 
dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym  postępowanie 
zostało  zakończone  prawomocnym  orzeczeniem  w  przypadkach,  o  których mowa 
w ust. 4 pkt 1–3; 
2) 
funkcjonariuszowi wydano opinię służbową w przypadkach, o których mowa w ust. 4 
pkt 4 i 5; 
3) 
funkcjonariusz  popełnił  czyn  będący  przedmiotem  postępowania  karnego  lub 
dyscyplinarnego, a  jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym  postępowanie 
zostało  zakończone  prawomocnym  orzeczeniem  w  przypadkach,  o  których mowa 
w ust. 6 pkt 1 i 2; 
4) 
funkcjonariusz  został  zwolniony  ze  służby  w  przypadkach,  o  których mowa  w  ust.  6 
pkt 3. 
8. W przypadku toczącego się przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego lub 
dyscyplinarnego  o  czyn popełniony  w  roku kalendarzowym, za który nagroda roczna jest 
przyznawana,  ustalenie  uprawnień  do  nagrody  rocznej  następuje  po  prawomocnym 
zakończeniu  takiego  postępowania.  Nagrodę  roczną  wypłaca  się  funkcjonariuszowi  nie 
– 104 – 
później  niż  w  terminie 30  dni  od  dnia  zakończenia  postępowania  karnego  lub 
dyscyplinarnego.  
9.  W  przypadku  pełnienia  służby  przez  funkcjonariusza  w  roku kalendarzowym 
w różnych  jednostkach  organizacyjnych  ABW  nagrodę  roczną  przyznaje  się  i  wypłaca 
w jednostce organizacyjnej ABW, która  była  w  danym roku kalendarzowym ostatnim 
miejscem pełnienia służby przez funkcjonariusza. 
10.  Wypłata  nagrody  rocznej  następuje  nie  później  niż  w  terminie pierwszych 
3 miesięcy  kalendarzowych  następujących  po  roku,  za  który  przyznaje  się  nagrodę  roczną, 
z wyjątkiem  nagrody  rocznej,  którą  wypłaca  się  funkcjonariuszowi  zwalnianemu  ze  służby, 
a także  nagrody  rocznej  przysługującej  zmarłemu  funkcjonariuszowi,  którą  wypłaca  się 
odpowiednio  w  ostatnim  dniu  służby  lub  w  dniu  stwierdzenia  wygaśnięcia  stosunku 
służbowego. 
Art. 151. 1. W ABW tworzy się fundusz na nagrody i zapomogi. 
2. Funkcjonariuszowi można przyznać nagrodę uznaniową: 
1) 
za uzyskiwanie znaczących wyników w służbie; 
2) 
za  wykonywanie  zadań  służbowych  w  szczególnie trudnych warunkach lub 
wymagających znacznego nakładu pracy, zaangażowania i odpowiedzialności; 
3) 
w przypadku dokonania czynu świadczącego o odwadze funkcjonariusza. 
3.  Funkcjonariuszowi,  którego  warunki  bytowe  uległy  pogorszeniu  wskutek  zdarzeń 
losowych  powodujących  potrzebę  poniesienia  dodatkowych  wydatków  pieniężnych,  można 
przyznać zapomogę pieniężną. 
4. Zapomogę pieniężną można przyznać również w związku ze śmiercią funkcjonariusza 
członkom  jego  rodziny  uprawnionym do renty rodzinnej  na podstawie przepisów 
o zaopatrzeniu emerytalnym 
funkcjonariuszy  Policji,  Agencji  Bezpieczeństwa 
Wewnętrznego,  Agencji  Wywiadu,  Służby  Kontrwywiadu  Wojskowego,  Służby  Wywiadu 
Wojskowego,  Centralnego  Biura  Antykorupcyjnego,  Straży  Granicznej,  Biura  Ochrony 
Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. 
5.  Przy  określaniu  wysokości  zapomogi,  o  której mowa  w  ust.  3 i  4,  uwzględnia  się 
wszystkie  udokumentowane  okoliczności  mające  wpływ  na  sytuację  materialną 
funkcjonariusza lub członków jego rodziny, o których mowa w ust. 4. 
6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
tryb postępowania w sprawach przyznawania nagród uznaniowych i zapomóg, 
2) 
właściwość przełożonych w sprawach, o których mowa w pkt 1,