Rządowy projekt ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego

– 70 – 
18 lutego 1994 r.  o  zaopatrzeniu emerytalnym  funkcjonariuszy Policji, Agencji 
Bezpieczeństwa  Wewnętrznego,  Agencji  Wywiadu,  Służby  Kontrwywiadu  Wojskowego, 
Służby  Wywiadu  Wojskowego,  Centralnego  Biura  Antykorupcyjnego,  Straży  Granicznej, 
Biura  Ochrony  Rządu,  Państwowej  Straży  Pożarnej  i  Służby  Więziennej  oraz  ich  rodzin. 
Przekazanie składek następuje na wniosek funkcjonariusza. 
4.  Składki  podlegają  waloryzacji  wskaźnikiem  waloryzacji  składek  określonym  na 
podstawie  art.  25  ustawy  z  dnia 17  grudnia 1998  r.  o  emeryturach  i  rentach  z  Funduszu 
Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440, 1717 i 1734). 
5.  Przy  obliczaniu  kwoty  należnych  składek,  waloryzowanych  na  podstawie  ust.  4, 
stosuje  się  odpowiednio  art.  19 ust.  1 oraz art.  22 ust.  1 pkt  1 i  2  ustawy  z dnia 
13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. 
6. Przepisy ust. 1–5 stosuje się również do funkcjonariusza, który pozostawał w służbie 
przed dniem 2 stycznia 1999 r., jeżeli po zwolnieniu ze służby, pomimo spełnienia warunków 
do nabycia prawa do emerytury w rozumieniu ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu 
emerytalnym  funkcjonariuszy  Policji,  Agencji  Bezpieczeństwa  Wewnętrznego,  Agencji 
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego 
Biura  Antykorupcyjnego,  Straży  Granicznej,  Biura  Ochrony  Rządu,  Państwowej  Straży 
Pożarnej  i  Służby  Więziennej  oraz  ich  rodzin,  zgłosił  wniosek  o  przyznanie emerytury 
z tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym. 
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 6, kwotę należnych, zwaloryzowanych składek 
przekazuje  się  niezwłocznie  na  podstawie  zawiadomienia  przez  Zakład  Ubezpieczeń 
Społecznych  o  nabyciu przez funkcjonariusza prawa do emerytury przewidzianej 
w przepisach ustawy, o której mowa w ust. 4. 
8.  Kwota  należnych,  zwaloryzowanych  składek  stanowi  przychód  Funduszu 
Ubezpieczeń Społecznych. 
9. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym 
do spraw zabezpieczenia społecznego  określi,  w  drodze  rozporządzenia,  tryb  i  terminy 
przekazywania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, o których mowa w ust. 1, 3, 4 
i 7, oraz jednostki do tego właściwe, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego 
i niezwłocznego wykonywania czynności związanych z przekazywaniem składek do Zakładu 
Ubezpieczeń Społecznych. 
Art. 101. 
Funkcjonariuszowi  przysługują  uprawnienia  pracownika  związane 
z rodzicielstwem, na zasadach  i  w  trybie  określonych  w  Kodeksie pracy,  z  wyjątkiem 
– 71 – 
art. 1867  i  art.  1868,  jeżeli  przepisy  niniejszej  ustawy  nie  stanowią  inaczej.  Przepis  art.  1891 
Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio. 
Art. 102.  1.  Funkcjonariuszowi  przysługuje  prawo  do  corocznego  płatnego  urlopu 
wypoczynkowego w wymiarze 26 dni roboczych. 
2.  Funkcjonariusz  w  roku kalendarzowym,  w  którym  rozpoczął  służbę  w  ABW, 
uzyskuje prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym do okresu służby 
pozostałego do końca tego roku kalendarzowego. Łączny wymiar urlopu wypoczynkowego 
tego funkcjonariusza  w  roku kalendarzowym,  w  którym  rozpoczął  służbę,  nie  może  być 
wyższy niż 26 dni roboczych. 
3. Wymiar urlopu wypoczynkowego funkcjonariusza powracającego do pełnienia służby 
w trakcie roku kalendarzowego po trwającym co najmniej jeden miesiąc okresie: 
1) 
urlopu bezpłatnego, 
2) 
urlopu wychowawczego, 
3) 
tymczasowego aresztowania, 
4) 
nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie 
–  ulega proporcjonalnemu  obniżeniu  o  ten  okres,  chyba  że  przed  rozpoczęciem  tego  okresu 
funkcjonariusz  wykorzystał  urlop  wypoczynkowy  w  przysługującym  mu  lub  w  wyższym 
wymiarze. 
4. Przepisu  ust.  3  nie  stosuje  się  do  funkcjonariusza,  który  w  roku kalendarzowym, 
w którym  rozpoczął  urlop  wychowawczy,  nabył  prawo  do  urlopu  wypoczynkowego  przed 
rozpoczęciem urlopu wychowawczego. 
5. Do funkcjonariusza przywróconego do służby przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. 
6.  Prawo do kolejnego urlopu  wypoczynkowego funkcjonariusz nabywa  w  każdym 
następnym roku kalendarzowym. 
7.  Funkcjonariuszowi,  który  nie  wykorzystał  urlopu  wypoczynkowego  w  danym roku 
kalendarzowym,  urlopu  tego  należy  udzielić  w  okresie  pierwszych  9  miesięcy  następnego 
roku. 
8.  Przez  dni  robocze  rozumie  się  dni  od  poniedziałku  do  piątku,  z  wyłączeniem  dni 
ustawowo wolnych od pracy. 
9.  W  przypadku  funkcjonariuszy  pełniących  służbę  w  zmianowym  lub indywidualnym 
rozkładzie czasu służby przez dni robocze rozumie się także soboty oraz dni ustawowo wolne 
od pracy, jeżeli zostały ustalone jako dni służby. 
– 72 – 
Art. 103.  1.  Funkcjonariuszowi  przysługuje  prawo do corocznego  płatnego  urlopu 
dodatkowego w wymiarze: 
1) 
5 dni roboczych, jeżeli pełni służbę przez okres co najmniej 10 lat; 
2) 
8 dni roboczych, jeżeli pełni służbę przez okres co najmniej 20 lat; 
3) 
11 dni roboczych, jeżeli pełni służbę przez okres co najmniej 25 lat. 
2.  Do  okresów  pełnienia  służby,  o  których mowa  w  ust.  1,  zalicza  się  okresy 
wymienione w art. 127 ust. 5 pkt 1–3. 
3.  Funkcjonariuszowi  może  być  przyznany  płatny  urlop  dodatkowy w  wymiarze do 
11 dni roboczych w roku kalendarzowym: 
1) 
jeżeli  pełni  on  służbę  w  warunkach  szczególnie  uciążliwych lub szkodliwych dla 
zdrowia albo 
2) 
gdy jest to uzasadnione szczególnymi właściwościami służby. 
4.  Łączny  wymiar  urlopów  dodatkowych,  o  których mowa  w  ust.  1  i  3,  nie  może 
przekroczyć 11 dni roboczych w roku kalendarzowym. 
5.  Funkcjonariusz  oddelegowany  pełniący  służbę  poza  granicami  kraju  ma  prawo  do 
corocznego  płatnego  urlopu  dodatkowego  w  wymiarze  5  dni  z  tytułu  służby  pełnionej 
w szczególnie uciążliwych warunkach klimatycznych. 
6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
warunki,  w  których  pełnienie  służby  jest  szczególnie  uciążliwe  lub  szkodliwe  dla 
zdrowia, oraz stopnie tej uciążliwości lub szkodliwości, 
2) 
wymiar urlopu,  o  którym mowa  w  ust.  3,  w  zależności  od  stopnia  uciążliwości  lub 
szkodliwości dla zdrowia warunków, w których pełniona jest służba, 
3) 
podmioty  właściwe  w  sprawach  stwierdzania  występowania  warunków,  w  których 
pełnienie służby jest szczególnie uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia, a także właściwe 
do dokonania ich kwalifikacji do określonego stopnia uciążliwości lub szkodliwości 
–  uwzględniając  konieczność  uzależnienia  wymiaru  urlopu,  o  którym mowa  w  ust.  3,  od 
stopnia uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia warunków, w których pełniona jest służba, 
oraz specyfikę służby. 
Art. 104.  1.  Funkcjonariusz  oddelegowany  do  pełnienia  służby  poza  ABW  ma  prawo 
tylko do jednego urlopu wypoczynkowego, w wymiarze korzystniejszym. 
2.  Niewykorzystanej w  okresie  oddelegowania  części  urlopu  wypoczynkowego  lub 
urlopów  dodatkowych,  o  których  mowa  w  art.  103  ust.  1 i  3,  wynikającej  z  różnicy 
w wymiarach urlopów, udziela się funkcjonariuszowi po powrocie z oddelegowania. 
– 73 – 
Art. 105.  1.  Funkcjonariuszowi w  służbie  stałej,  na  pisemny wniosek uzasadniony 
ważnymi  względami  osobistymi,  można  udzielić  urlopu  bezpłatnego  w  wymiarze do 
6 miesięcy. 
2.  Funkcjonariuszowi,  na  jego  pisemny  wniosek,  można  udzielić  urlopu  bezpłatnego 
w związku z wyjazdem za granicę wspólnie z małżonkiem skierowanym, przeniesionym albo 
oddelegowanym do pełnienia służby albo wykonywania pracy za granicą, na okres pełnienia 
przez małżonka tej służby albo wykonywania tej pracy. 
Art. 106. 1. Z ważnych względów służbowych można: 
1) 
odwołać funkcjonariusza z urlopu wypoczynkowego, dodatkowego albo bezpłatnego; 
2) 
wstrzymać funkcjonariuszowi, na czas określony, udzielenie urlopu wypoczynkowego, 
dodatkowego albo bezpłatnego, w całości lub w części. 
2.  Funkcjonariuszowi  odwołanemu  z  urlopu wypoczynkowego albo dodatkowego 
przysługuje zwrot: 
1) 
kosztów  przejazdu  poniesionych  przez  funkcjonariusza  lub  członków  jego  rodziny, 
o których mowa  w  art.  31  ust. 2,  w związku z odwołaniem z urlopu wypoczynkowego 
albo dodatkowego,  ustalonych  w  wysokości  określonej  zgodnie  z  przepisami 
wykonawczymi wydanymi na podstawie art. 153 ust. 10; 
2) 
kosztów  związanych  z  pobytem w  ośrodku  wczasowym,  sanatorium,  kwaterze 
prywatnej, hotelu lub z innymi usługami mającymi związek z wypoczynkiem w okresie 
urlopu wypoczynkowego  albo dodatkowego,  poniesionych  na  niewykorzystaną  przez 
funkcjonariusza  lub  członków  jego  rodziny, o których mowa w art. 31  ust. 2,  część 
urlopu, o  ile  organizator  wypoczynku  lub  inny  podmiot  świadczący  usługi  w  tym 
zakresie nie zwrócił wniesionych opłat; 
3) 
innych uzasadnionych kosztów pozostających w bezpośrednim związku z odwołaniem 
z urlopu wypoczynkowego  albo dodatkowego, poniesionych przez funkcjonariusza lub 
członków  jego  rodziny,  o których mowa  w  art.  31  ust.  2,  jeżeli  odwołanie 
funkcjonariusza z urlopu spowodowało również powrót tych osób. 
3.  Funkcjonariuszowi, któremu wstrzymano udzielenie  urlopu  wypoczynkowego  albo 
dodatkowego, przysługuje zwrot uzasadnionych kosztów poniesionych przez funkcjonariusza 
lub  członków  jego  rodziny,  o  których mowa  w  art.  31  ust.  2,  jeżeli  wstrzymanie 
funkcjonariuszowi urlopu wypoczynkowego  spowodowało  niewykorzystanie  opłaconych 
usług pozostających w bezpośrednim związku z wypoczynkiem, a organizator wypoczynku 
lub inny podmiot świadczący usługi w tym zakresie nie zwrócił wniesionych opłat. 
– 74 – 
4. Zwrotu kosztów, określonych w ust. 2 i 3, dokonuje Szef ABW na pisemny wniosek 
funkcjonariusza.  Do  wniosku  funkcjonariusz  załącza  dokumenty  stwierdzające  wysokość 
poniesionych kosztów. 
Art. 107.  Termin urlopu wypoczynkowego,  dodatkowego  albo  bezpłatnego  może  być 
przesunięty na pisemny wniosek funkcjonariusza umotywowany ważnymi względami. 
Art. 108. Funkcjonariuszowi udziela się, na wniosek komisji lekarskiej ABW, płatnego 
urlopu zdrowotnego, jednorazowo na okres do 2  miesięcy,  łącznie  w  okresie  kolejnych 
12 miesięcy – na okres do 6 miesięcy. 
Art. 109.  1.  Szef ABW  może  wyrazić  zgodę  na  kształcenie  funkcjonariusza, 
przeprowadzenie przewodu doktorskiego lub postępowania habilitacyjnego albo odbywanie 
aplikacji radcowskiej lub legislacyjnej. 
2. Uzyskanie zgody,  o  której mowa  w  ust.  1,  nie  jest  wymagane,  jeżeli  to kształcenie, 
przeprowadzenie przewodu doktorskiego lub postępowania habilitacyjnego albo odbywanie 
aplikacji radcowskiej lub legislacyjnej  nie koliduje  z  wykonywaniem przez funkcjonariusza 
obowiązków służbowych. 
3.  Funkcjonariuszowi, który  za  zgodą  Szefa  ABW  kształci  się,  przeprowadza  przewód 
doktorski lub postępowanie habilitacyjne albo odbywa aplikację radcowską lub legislacyjną, 
udziela się: 
1) 
zwolnienia od zajęć służbowych na czas obowiązkowych zajęć odbywanych w ramach 
kształcenia, przeprowadzenia przewodu doktorskiego lub postępowania habilitacyjnego 
albo odbywania aplikacji radcowskiej lub legislacyjnej; 
2) 
płatnego urlopu szkoleniowego w wymiarze: 
a) 
7 dni – na przygotowanie się do egzaminu wstępnego i jego złożenie, 
b) 
21 dni – w szkołach wyższych, w każdym roku studiów, 
c) 
14  dni  –  w  szkołach  pomaturalnych  i  na studiach podyplomowych,  w  celu 
przygotowania się do egzaminu końcowego i jego złożenia, 
d) 
28  dni  –  w  celu  przygotowania  się  do  egzaminów  doktorskich  i  ich  złożenia  oraz 
przeprowadzenia obrony rozprawy doktorskiej albo w celu przygotowania  się  do 
kolokwium i wykładu habilitacyjnego oraz ich przeprowadzenia, 
e) 
30 dni – w celu przygotowania się do egzaminu radcowskiego i jego złożenia, 
f) 
14 dni – w celu przygotowania się do egzaminu kończącego aplikację legislacyjną 
i jego złożenia.