Rządowy projekt ustawy o Agencji Wywiadu

– 75 – 
3) 
tryb przyznawania dodatku za posiadany stopień służbowy, 
4) 
tryb przyznawania i cofania dodatku motywacyjnego, 
5) 
szczególne właściwości lub miejsca pełnienia służby uzasadniające przyznanie dodatku 
motywacyjnego do uposażenia 
–  uwzględniając  wpływ  zróżnicowania  właściwości  wykonywanych  zadań  służbowych 
i specyfiki  miejsc  pełnienia  służby  przez  funkcjonariuszy  na  wysokość  dodatku 
motywacyjnego  do  uposażenia  oraz  sprawność  postępowania  w  sprawie  przyznawania, 
obniżania lub cofania dodatków do uposażenia. 
Art. 119.  1.  Zmiana  uposażenia  funkcjonariusza  następuje  z  dniem zaistnienia 
okoliczności uzasadniających tę zmianę. 
2. Jeżeli w okresie miesiąca:  
1) 
powstało prawo do uposażenia lub 
2) 
nastąpiła zmiana uposażenia 
– uposażenie funkcjonariusza za czas do końca miesiąca oblicza się w wysokości 1/30 części 
uposażenia za każdy dzień, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 
Art. 120. 1. Uposażenie funkcjonariusza płatne jest miesięcznie z góry. 
2. Wypłacone funkcjonariuszowi uposażenie i inne świadczenia pieniężne przysługujące 
mu według zasad obowiązujących w dniu wypłaty nie podlegają zwrotowi.  
3.  W  przypadku  gdy  po  dniu  wypłaty  uposażenia  lub  innych  świadczeń  pieniężnych 
ustały okoliczności uzasadniające wypłatę tego uposażenia lub tych świadczeń, podlegają one 
zaliczeniu  na  poczet  należnego  funkcjonariuszowi  uposażenia  lub  innych  świadczeń 
pieniężnych tego samego rodzaju przy najbliższym terminie płatności. 
4.  Z  uposażenia  funkcjonariusza  oraz  ze  świadczeń  pieniężnych,  o  których mowa 
w art. 139, art. 140, art. 142, art. 143, art. 147, art. 149, art. 151, art. 152 oraz art. 154 mogą 
być dokonywane potrącenia: 
1) 
w przypadkach określonych w ustawie; 
2) 
na podstawie sądowych i administracyjnych tytułów wykonawczych; 
3) 
z tytułu szkód wyrządzonych w mieniu Skarbu Państwa znajdującym się w dyspozycji 
AW  na  zasadach  określonych  w  przepisach o  odpowiedzialności  majątkowej 
funkcjonariuszy  Policji,  Straży  Granicznej,  Służby  Celnej,  Biura  Ochrony  Rządu, 
Państwowej  Straży  Pożarnej,  Służby  Więziennej,  Agencji  Bezpieczeństwa 
– 76 – 
Wewnętrznego,  Agencji  Wywiadu,  Służby  Kontrwywiadu  Wojskowego,  Służby 
Wywiadu Wojskowego i Centralnego Biura Antykorupcyjnego; 
4) 
na podstawie przepisów szczególnych,  na  pisemne  wezwanie  właściwego  organu  lub 
wierzyciela, ze wskazaniem kwoty i podstawy prawnej potrącenia; 
5) 
za pisemną zgodą funkcjonariusza. 
5. Przepisu  ust.  4  nie  stosuje  się  do  pobranych  przez funkcjonariusza zaliczek 
podlegających  rozliczeniu,  w  szczególności  na  koszty  podróży  służbowej,  delegowania 
i przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości. Zaliczki te potrąca się z uposażenia 
funkcjonariusza oraz ze świadczeń pieniężnych, o których mowa w art. 139, art. 140, art. 142, 
art. 143, art. 147, art. 149, art. 151, art. 152 oraz art. 154, w pełnej wysokości, niezależnie od 
potrąceń z innych tytułów. 
6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
terminy płatności uposażenia zasadniczego, dodatków do uposażenia i innych świadczeń 
pieniężnych, 
2) 
właściwość podmiotów, formy i tryb wypłacania uposażenia zasadniczego, dodatków do 
uposażenia  i  innych  świadczeń  pieniężnych  oraz  dokonywania  potrąceń, o których 
mowa w ust. 4 i 5 
–  uwzględniając  konieczność  zapewnienia  sprawnej  i  terminowej  wypłaty  świadczeń 
pieniężnych należnych funkcjonariuszom. 
Art. 121.  Funkcjonariusz przeniesiony  do dyspozycji  Szefa AW na podstawie  art.  40 
ust.  1  przez okres pozostawania w  tej  dyspozycji  otrzymuje  uposażenie  i  inne  świadczenia 
pieniężne  należne  na  stanowisku  służbowym  zajmowanym  bezpośrednio  przed 
przeniesieniem do dyspozycji Szefa AW, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian 
mających  wpływ  na  prawo  do  uposażenia  i  innych  świadczeń  pieniężnych  lub  na  ich 
wysokość. 
Art. 122.  1.  Funkcjonariusz  przeniesiony  na  stanowisko  służbowe  zaszeregowane  do 
niższej grupy zaszeregowania stanowiska służbowego zachowuje prawo do kwoty uposażenia 
pobieranego na poprzednio zajmowanym stanowisku służbowym do czasu uzyskania wyższej 
kwoty uposażenia na stanowisku służbowym zajmowanym po przeniesieniu. 
2.  Szef AW, w  szczególnie  uzasadnionych  przypadkach,  może  zachować 
funkcjonariuszowi przeniesionemu na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy 
zaszeregowania stanowiska służbowego prawo do zaszeregowania należnego na poprzednio 
– 77 – 
zajmowanym stanowisku  służbowym, z  jednoczesnym zachowaniem stopnia  etatowego 
przypisanego do tego stanowiska. 
3.  Przepisu  ust.  1  nie stosuje się  do  funkcjonariusza  przeniesionego  na  niższe 
stanowisko służbowe na podstawie art. 45 ust. 1, ust. 2 pkt 2, albo ust. 3. 
Art. 123.  1.  Funkcjonariuszowi,  który  rozpoczyna  urlop  bezpłatny  lub  urlop 
wychowawczy w  trakcie  miesiąca  kalendarzowego,  przysługuje  uposażenie  w  wysokości 
1/30  uposażenia  za  każdy  dzień  poprzedzający  dzień  rozpoczęcia  urlopu  bezpłatnego  lub 
urlopu wychowawczego.  
2.  Jeżeli  funkcjonariusz  pobrał  już  uposażenie  za  czas  urlopu  bezpłatnego  lub  urlopu 
wychowawczego, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy najbliższej wypłacie. 
Art. 124. 1. W okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim funkcjonariusz otrzymuje 
80% uposażenia. 
2. Zwolnienie lekarskie obejmuje okres,  w  którym funkcjonariusz jest zwolniony od 
zajęć służbowych z powodu: 
1) 
choroby funkcjonariusza,  w  tym  niemożności  wykonywania  zajęć  służbowych 
z przyczyn  określonych  w  art.  6 ust.  2  ustawy  z  dnia 25  czerwca 1999  r. 
o świadczeniach  pieniężnych  z  ubezpieczenia  społecznego  w  razie choroby 
i macierzyństwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 159); 
2) 
oddawania  krwi  lub  jej  składników  w  jednostkach  organizacyjnych  publicznej  służby 
krwi lub z powodu okresowego badania lekarskiego dawców krwi; 
3) 
konieczności  osobistego  sprawowania  opieki  nad  chorym  dzieckiem  własnym  lub 
małżonka funkcjonariusza, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem obcym przyjętym na 
wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 14. roku życia; 
4) 
konieczności  osobistego  sprawowania  opieki  nad  chorym  członkiem  rodziny;  za 
członków  rodziny  uważa  się  małżonka,  rodziców,  dziadków,  teściów,  wnuki, 
rodzeństwo  oraz  dzieci  w  wieku  powyżej  14  lat,  jeżeli  pozostają  we  wspólnym 
gospodarstwie domowym z funkcjonariuszem w okresie sprawowania nad nimi opieki; 
5) 
konieczności  osobistego  sprawowania  opieki  na  dzieckiem  własnym  lub  małżonka 
funkcjonariusza,  dzieckiem  przysposobionym,  dzieckiem  obcym  przyjętym  na 
wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 8. roku życia w przypadku: 
a) 
nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do których dziecko 
uczęszcza, 
– 78 – 
b) 
porodu  lub  choroby  małżonka  funkcjonariusza  stale  opiekującego  się  dzieckiem, 
jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi sprawowanie opieki nad 
dzieckiem, 
c) 
pobytu  małżonka  funkcjonariusza  stale  opiekującego  się  dzieckiem  w  podmiocie 
leczniczym  wykonującym  działalność  polegającą  na  udzielaniu  stacjonarnych 
i całodobowych świadczeń zdrowotnych. 
3.  Zwolnienie  od  zajęć  służbowych  z  powodu  konieczności  osobistego  sprawowania 
opieki,  o  której mowa  w  ust.  2 pkt  3 i  5,  przysługuje  przez  okres  nie  dłuższy  niż  60  dni 
w roku kalendarzowym,  a  w  przypadku,  o  którym mowa  w  ust.  2 pkt  4  –  przez okres nie 
dłuższy  niż  14  dni  w  roku  kalendarzowym,  przy  czym  okresy  te  łącznie  nie  mogą 
przekroczyć 60 dni w roku kalendarzowym. 
4. Przepis  ust.  3  stosuje  się  bez  względu  na  liczbę  dzieci  i  innych  członków  rodziny 
wymagających opieki. 
5. Jeżeli zwolnienie lekarskie obejmuje okres, w którym funkcjonariusz jest zwolniony 
od zajęć służbowych z powodu: 
1) 
wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby, 
2) 
choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby, 
3) 
wypadku w drodze do miejsca pełnienia służby lub w drodze powrotnej ze służby, 
4) 
choroby przypadającej w czasie ciąży, 
5) 
poddania  się  niezbędnym  badaniom  lekarskim  przewidzianym  dla kandydatów na 
dawców komórek, tkanek  i  narządów  oraz  poddania  się  zabiegowi  pobrania  komórek, 
tkanek i narządów, 
6) 
oddania krwi lub jej składników w jednostkach organizacyjnych publicznej służby krwi 
lub z powodu badania lekarskiego dawców krwi 
– zachowuje on prawo do 100% uposażenia. 
6.  Prawo  do  100%  uposażenia  przysługuje  również  wtedy,  gdy  funkcjonariusz  został 
zwolniony od zajęć służbowych: 
1) 
podczas  wykonywania  zadań  poza  granicami  państwa  na obszarach  określonych 
w przepisach wydanych na podstawie art. 81 ust. 2; 
2) 
w  wyniku  popełnienia  przez  inną  osobę  umyślnego  czynu  zabronionego  w  związku 
z wykonywaniem  przez  funkcjonariusza  czynności  służbowych,  stwierdzonego 
orzeczeniem wydanym przez uprawniony organ; 
– 79 – 
3) 
na skutek czynów  o  charakterze bohaterskim dokonanych  w  szczególnie 
niebezpiecznych warunkach, z wykazaniem wyjątkowej odwagi, z narażeniem życia lub 
zdrowia,  w  obronie  prawa,  nienaruszalności  granic  państwowych,  życia,  mienia  lub 
bezpieczeństwa obywateli. 
7. Związek zwolnienia od zajęć służbowych z czynami, o których mowa w ust. 6 pkt 3, 
stwierdza, w drodze decyzji, przełożony funkcjonariusza. 
8. Od decyzji,  o  której mowa  w  ust.  7,  funkcjonariuszowi  przysługuje  odwołanie  do 
wyższego przełożonego. 
Art. 125.  1. Okres przebywania na zwolnieniu  lekarskim  stwierdza  zaświadczenie 
lekarskie wystawione zgodnie  z  przepisami  art.  55  ustawy  z  dnia 25  czerwca 1999  r. 
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, 
z tym że: 
1) 
w  przypadku  poddania  się  niezbędnym  badaniom  lekarskim  przewidzianym  dla 
kandydatów na dawców komórek, tkanek  i  narządów  oraz  niezdolności  do  służby 
wskutek poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów – zaświadczenie 
wystawione przez lekarza na zwykłym druku zgodnie z przepisem art. 53 ust. 3 ustawy 
z dnia 25  czerwca 1999  r.  o  świadczeniach  pieniężnych  z  ubezpieczenia  społecznego 
w razie choroby i macierzyństwa; 
2) 
w  przypadku,  o  którym mowa  w  art.  124  ust.  2 pkt  2  –  zaświadczenie  jednostki 
organizacyjnej publicznej służby krwi; 
3) 
w  przypadku,  o  którym mowa  w  art.  124  ust.  2 pkt  5 lit.  a  –  oświadczenie 
funkcjonariusza; 
4) 
w  przypadkach,  o  których mowa  w  art.  124  ust.  2 pkt  5 lit.  b  i  c  –  zaświadczenie 
lekarskie wystawione przez lekarza na zwykłym druku; 
5) 
w  przypadku,  o  którym mowa  w  art.  6 ust.  2 pkt  1  ustawy  z  dnia 25  czerwca 1999  r. 
o świadczeniach  pieniężnych  z  ubezpieczenia  społecznego  w  razie choroby 
i macierzyństwa – decyzja wydana przez właściwy organ  albo uprawniony podmiot na 
podstawie przepisów  o  zapobieganiu  oraz  zwalczaniu  zakażeń  i  chorób  zakaźnych 
u ludzi. 
2. W przypadkach uzasadnionych charakterem, miejscem, sposobem lub rodzajem zadań 
służbowych  wykonywanych  przez  funkcjonariusza  okres  jego  przebywania  na  zwolnieniu 
lekarskim stwierdza się w inny sposób niż określony w ust. 1.