Rządowy projekt ustawy o Agencji Wywiadu

– 70 – 
3.  Wypłacony  równoważnik  pieniężny  za  remont  lokalu  mieszkalnego podlega 
zwrotowi: 
1) 
w całości, w przypadkach: 
a) 
podania przez funkcjonariusza  w  oświadczeniu  mieszkaniowym,  skróconym 
oświadczeniu  mieszkaniowym  lub  zawiadomieniu,  o  którym mowa  w  art.  113 
ust. 2, nieprawdziwych danych mających  wpływ  na  istnienie  uprawnienia  do  tego 
równoważnika lub na jego wysokość, 
b) 
o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2; 
2) 
w  wysokości  proporcjonalnej  do  liczby  dni  wynajmowania  lub  podnajmowania 
w całości  lub  części  lokalu  mieszkalnego  lub  domu  jednorodzinnego,  o  których mowa 
w ust. 1, w roku, za który przysługuje ten równoważnik. 
Art. 113.  1.  Równoważnik  pieniężny  za brak lokalu mieszkalnego lub  równoważnik 
pieniężny za remont przyznaje się w drodze decyzji administracyjnej na podstawie złożonego 
przez funkcjonariusza oświadczenia mieszkaniowego za dany rok kalendarzowy. 
2. O  każdej  zmianie  mającej  wpływ  na  uprawnienie  do  otrzymania  równoważnika 
pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego albo za remont lub na ich wysokość funkcjonariusz 
niezwłocznie zawiadamia Szefa AW. 
3. W  przypadku  gdy  od  dnia  złożenia  przez  funkcjonariusza  ostatniego  oświadczenia 
mieszkaniowego  nie  zaszły  zmiany  mające  wpływ  na  uprawnienie  do  otrzymania 
równoważnika  pieniężnego  za  brak  lokalu mieszkalnego albo za remont oraz na ich 
wysokość,  równoważniki  te  wypłaca  się  na  podstawie  skróconego  oświadczenia 
mieszkaniowego  składanego  przez  funkcjonariusza  do  dnia  10  stycznia  każdego  roku 
kalendarzowego. 
4.  Funkcjonariuszowi,  który  nabył  prawo  do  równoważnika  pieniężnego  za remont 
w trakcie roku kalendarzowego, przyznaje się ten równoważnik w wysokości proporcjonalnej 
do  okresu,  jaki  pozostał  do  końca  roku  kalendarzowego,  za  który  przysługuje  ten 
równoważnik. 
5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
wysokość równoważników pieniężnych za: 
a) 
brak lokalu mieszkalnego, 
b)  remont, 
2) 
tryb i terminy wypłaty i zwrotu równoważników, o których mowa w pkt 1, 
– 71 – 
3) 
wzory: 
a) 
oświadczenia mieszkaniowego, 
b) 
zawiadomienia o zmianie, o którym mowa w ust. 2, 
c) 
skróconego oświadczenia mieszkaniowego 
−  uwzględniając  wpływ  stanu  rodzinnego  funkcjonariusza  na  wysokość  równoważników 
pieniężnych za brak lokalu mieszkalnego albo za remont oraz sprawność postępowania. 
Art. 114.  Funkcjonariusz zwolniony  ze  służby,  który  nie  posiada  prawa  do  lokalu 
mieszkalnego  na  warunkach  określonych  w  przepisach o  zaopatrzeniu emerytalnym 
funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby 
Kontrwywiadu  Wojskowego,  Służby  Wywiadu  Wojskowego, Centralnego Biura 
Antykorupcyjnego,  Straży  Granicznej,  Biura  Ochrony  Rządu,  Państwowej  Straży  Pożarnej 
i Służby  Więziennej  oraz  ich  rodzin,  zachowuje  prawo  do  przydzielonego  lokalu 
mieszkalnego  według  norm  dla  lokalu  socjalnego,  przewidzianych  w  ustawie  z dnia 
21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie 
Kodeksu  cywilnego,  lub  może  być  przeniesiony  do  zamiennego lokalu mieszkalnego 
w rozumieniu tej ustawy. 
Rozdział 8 
Uposażenie i inne świadczenia pieniężne funkcjonariuszy Agencji Wywiadu 
Art. 115.  1.  Prawo  do  uposażenia  powstaje  z  dniem mianowania funkcjonariusza na 
stanowisko  służbowe  i  wygasa z  ostatnim  dniem  miesiąca,  w  którym  nastąpiło  zwolnienie 
funkcjonariusza ze służby albo wygaśnięcie stosunku służbowego. 
2.  Z  tytułu  służby  funkcjonariusz  otrzymuje  jedno  uposażenie  i  inne  świadczenia 
pieniężne określone w ustawie. 
Art. 116.  1.  Przeciętne  uposażenie  funkcjonariuszy  stanowi  wielokrotność  kwoty 
bazowej, której wysokość, ustaloną według odrębnych zasad, określa ustawa budżetowa. 
2.  Wielokrotność  kwoty  bazowej,  o  której mowa  w  ust.  1,  określa,  w drodze 
rozporządzenia,  Rada Ministrów,  uwzględniając  konieczność  zapewnienia  adekwatności 
wielokrotności kwoty bazowej do specyfiki zadań wykonywanych przez AW w odniesieniu 
do zadań wykonywanych przez pozostałe służby specjalne. 
Art. 117. 1. Uposażenie funkcjonariusza składa się z: 
1) 
uposażenia zasadniczego; 
– 72 – 
2) 
dodatków do uposażenia zasadniczego, zwanych dalej „dodatkami do uposażenia”. 
2. Uposażenie zasadnicze funkcjonariusza wzrasta z tytułu wysługi lat o 2% po 2 latach 
służby  i  o  dalszy  1%  za  każdy  następny  rok  służby,  aż  do  wysokości  20%  po  20  latach 
służby,  oraz  o  0,5%  za  każdy  rok  służby  powyżej  20  lat  −  łącznie  do  wysokości  25%  po 
30 latach służby. 
3.  Stanowiska  służbowe  podlegają  zaszeregowaniu do  grup zaszeregowania  stanowisk 
służbowych, którym odpowiadają stawki uposażenia zasadniczego.  
4.  Podstawę  wzrostu  uposażenia  zasadniczego  funkcjonariusza  z  tytułu  wysługi  lat 
stanowi  stawka  uposażenia  zasadniczego  odpowiadająca  grupie  zaszeregowania  stanowiska 
służbowego zajmowanego przez tego funkcjonariusza. 
5.  Do  wysługi  lat  uwzględnianej  przy  ustalaniu  wzrostu  uposażenia  zasadniczego 
funkcjonariusza zalicza się: 
1) 
okresy służby w AW; 
2) 
okresy  służby  w  Agencji  Bezpieczeństwa  Wewnętrznego,  Biurze  Ochrony  Rządu, 
Centralnym  Biurze  Antykorupcyjnym,  Państwowej  Straży  Pożarnej,  Policji,  Służbie 
Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie  Więziennej,  Służbie  Wywiadu  Wojskowego, 
Straży Granicznej oraz byłym Urzędzie Ochrony Państwa; 
3) 
okresy  traktowane  jako  równorzędne  ze  służbą  w  Agencji  Bezpieczeństwa 
Wewnętrznego,  AW,  Biurze  Ochrony  Rządu,  Centralnym  Biurze  Antykorupcyjnym, 
Państwowej  Straży  Pożarnej,  Policji,  Służbie  Kontrwywiadu  Wojskowego,  Służbie 
Więziennej,  Służbie Wywiadu Wojskowego oraz w Straży  Granicznej  w  rozumieniu 
przepisów ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy 
Policji,  Agencji  Bezpieczeństwa  Wewnętrznego,  Agencji  Wywiadu,  Służby 
Kontrwywiadu  Wojskowego,  Służby  Wywiadu  Wojskowego, Centralnego Biura 
Antykorupcyjnego,  Straży  Granicznej,  Biura  Ochrony  Rządu,  Państwowej  Straży 
Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin; 
4) 
okresy  zakończonego  zatrudnienia  −  proporcjonalnie  do  wymiaru  czasu  rzeczywiście 
wykonywanej pracy  w  stosunku do wymiaru czasu pracy  obowiązującego  w  danym 
zawodzie lub na danym stanowisku;  w przypadku równoczesnego zatrudnienia na 
więcej  niż  jednym  stanowisku  zaliczeniu  podlega  jeden  okres  w  wymiarze 
najkorzystniejszym; 
5) 
okres  ukończonych  przez  funkcjonariusza  studiów  wyższych  na  jednym  kierunku,  nie 
dłuższy  jednak  od  programowego  czasu  trwania  studiów  na  tym  kierunku;  z  okresów 
– 73 – 
studiów odbywanych na różnych kierunkach zaliczeniu podlega jeden okres w wymiarze 
najkorzystniejszym; 
6) 
inne  okresy,  jeżeli  na  podstawie  odrębnych  przepisów  podlegają  wliczeniu  do  okresu 
pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 
6.  Do  wysługi  lat  nie  zalicza  się  okresów  służby  i  pracy,  za  które  nie  przysługiwało 
uposażenie  zasadnicze,  wynagrodzenie,  zasiłek  z  tytułu  choroby  lub  zasiłek  macierzyński, 
a także okresów zawieszenia w czynnościach służbowych, jeżeli za te okresy nie wypłacono 
uposażenia w pełnej wysokości. 
7. Przepisu ust. 6 nie stosuje się w przypadku: 
1) 
korzystania przez funkcjonariusza z urlopu wychowawczego, 
2) 
korzystania przez funkcjonariusza  z  urlopu  bezpłatnego  udzielonego  w  związku 
z wyjazdem  za  granicę  wspólnie  z  małżonkiem  przeniesionym  tam  w  celu  pełnienia 
służby  albo  wykonywania  pracy w  przedstawicielstwie  dyplomatycznym,  stałym 
przedstawicielstwie przy Organizacji Narodów Zjednoczonych lub innej misji 
państwowej, 
3) 
pracy w  indywidualnym  gospodarstwie  rolnym  na  zasadach  określonych  w  przepisach 
o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego 
stażu pracy 
− także przed podjęciem służby w AW. 
8. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
grupy zaszeregowania  stanowisk  służbowych  i  stawki  uposażenia  zasadniczego 
funkcjonariuszy odpowiadające tym grupom, 
2) 
tryb zaliczania okresów służby, pracy i innych okresów do wysługi lat, uwzględnianej 
przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego oraz sposób ich dokumentowania  
– uwzględniając konieczność właściwego dokumentowania okresów zaliczanych do wysługi 
lat, o której mowa w ust. 2, oraz konieczność zróżnicowania stawek uposażenia zasadniczego 
odpowiadających poszczególnym grupom zaszeregowania stanowisk służbowych. 
9. Szef AW określi, w drodze zarządzenia, stanowiska służbowe w AW, przypisane im 
stopnie etatowe oraz zaszeregowanie tych stanowisk do grup, o których mowa w ust. 8 pkt 1. 
Art. 118. 1. Funkcjonariusz otrzymuje dodatki do uposażenia: 
1) 
dodatek za posiadany stopień służbowy; 
2) 
dodatek służbowy. 
– 74 – 
2. Funkcjonariuszowi  można  przyznać,  na  czas  określony,  dodatek  motywacyjny do 
uposażenia,  uzasadniony  szczególnymi  właściwościami  lub  miejscem  pełnienia  służby, 
w wysokości do 25% otrzymywanego uposażenia zasadniczego. 
3. Dodatek motywacyjny cofa się funkcjonariuszowi w przypadku ustania okoliczności 
uzasadniających jego przyznanie. 
4.  Funkcjonariuszowi  przyznaje  się  dodatek  służbowy  w  wysokości  do  50%  sumy 
otrzymywanego uposażenia zasadniczego i dodatku za posiadany stopień służbowy. 
5. Przy ustalaniu wysokości dodatku służbowego uwzględnia się w szczególności: 
1) 
sposób wywiązywania się przez funkcjonariusza z obowiązków służbowych; 
2) 
zakres obowiązków służbowych funkcjonariusza; 
3) 
zajmowane przez funkcjonariusza stanowisko służbowe; 
4) 
posiadane przez funkcjonariusza kwalifikacje zawodowe. 
6. Szef AW, w  przypadkach uzasadnionych szczególną  złożonością,  charakterem  lub 
efektami  służby,  może  przyznać  funkcjonariuszowi  dodatek  służbowy  w  wysokości 
przekraczającej 50% sumy otrzymywanego uposażenia zasadniczego i dodatku za posiadany 
stopień  służbowy,  z  tym  że  wysokość  dodatku  służbowego  nie  może  być  wyższa  niż 
75% sumy  otrzymywanego  przez  funkcjonariusza  uposażenia  zasadniczego  i  dodatku za 
posiadany stopień służbowy. 
7. Funkcjonariuszowi przyznaje się dodatek służbowy na czas nieokreślony. 
8.  Funkcjonariuszowi  może  być  przyznany,  na  czas  określony,  podwyższony  dodatek 
służbowy w związku z powierzeniem mu na ten czas nowych lub dodatkowych zadań albo 
obowiązków służbowych na innym stanowisku służbowym. 
9.  Funkcjonariuszowi obniża się dodatek służbowy w przypadku stwierdzenia w opinii 
służbowej  niewywiązywania  się  przez  funkcjonariusza  z  powierzonych  mu  obowiązków 
służbowych. 
10. Dodatki do uposażenia są dodatkami o charakterze stałym w rozumieniu przepisów 
o 
zaopatrzeniu  emerytalnym  funkcjonariuszy  Policji,  Agencji  Bezpieczeństwa 
Wewnętrznego,  Agencji  Wywiadu,  Służby  Kontrwywiadu  Wojskowego,  Służby  Wywiadu 
Wojskowego,  Centralnego  Biura  Antykorupcyjnego,  Straży  Granicznej,  Biura  Ochrony 
Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. 
11. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
wysokość dodatków za posiadany stopień służbowy, 
2) 
tryb przyznawania i obniżania dodatku służbowego,