Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw

– 10 – 
1) 
w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: 
„1.  Do  korzystania  ze  świadczeń  opieki  zdrowotnej  finansowanych  ze  środków 
publicznych na zasadach określonych w ustawie mają prawo: 
1) 
osoby  objęte  powszechnym  –  obowiązkowym  i  dobrowolnym  ubezpieczeniem 
zdrowotnym, zwane dalej „ubezpieczonymi”; 
2) 
inne  niż  ubezpieczeni  osoby  posiadające  miejsce  zamieszkania  na  terytorium 
Rzeczypospolitej  Polskiej,  które  posiadają  obywatelstwo  polskie  lub  które 
uzyskały w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą 
lub  zezwolenie  na  pobyt  czasowy  udzielone  w  związku  z  okolicznością,  o  której 
mowa  w  art.  159  ust.  1  pkt  1  lit.  c  lub  d  ustawy  z  dnia  12  grudnia  2013  r. 
o cudzoziemcach  (Dz.  U.  1650),  spełniające  kryterium  dochodowe,  o  którym 
mowa  w  art.  8  ustawy  z  dnia  12  marca  2004  r.  o  pomocy  społecznej  (Dz.  U. 
z 2013 r. poz. 182, ze zm.7)), co do których nie stwierdzono okoliczności, o której 
mowa  w  art.  12  tej  ustawy,  na  zasadach  i  w  zakresie  określonych  dla 
ubezpieczonych; 
3) 
inne niż wymienione w pkt 1 i 2 osoby, które nie ukończyły 18. roku życia: 
a) 
posiadające obywatelstwo polskie lub 
b) 
które  uzyskały  w  Rzeczypospolitej  Polskiej  status  uchodźcy  lub  ochronę 
uzupełniającą  lub  zezwolenie  na  pobyt  czasowy  udzielone  w  związku 
z okolicznością,  o  której  mowa  w  art.  159  ust.  1  pkt  1  lit.  c  lub  d  ustawy 
z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, posiadające miejsce zamieszkania 
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 
 4)  inne  niż  wymienione  w  pkt  1–3  osoby  posiadające  miejsce  zamieszkania  na 
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które są w okresie ciąży, porodu lub połogu: 
a) 
posiadające obywatelstwo polskie lub 
b) 
które  uzyskały  w  Rzeczypospolitej  Polskiej  status  uchodźcy  lub  ochronę 
uzupełniającą  lub  zezwolenie  na  pobyt  czasowy  udzielone  w  związku 
z okolicznością,  o  której  mowa  w  art.  159  ust.  1  pkt  1  lit.  c  lub  d  ustawy 
z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, posiadające miejsce zamieszkania 
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej 
– zwane dalej „świadczeniobiorcami”.”; 
– 11 – 
2) 
w art. 54 w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: 
„1)  przedłożeniu  przez  świadczeniobiorcę,  o  którym  mowa  w  ust.  1,  dokumentów 
potwierdzających  zamieszkiwanie  na  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej  oraz 
dokumentów potwierdzających, alternatywnie: 
a) 
posiadanie obywatelstwa polskiego, 
b) 
posiadanie statusu uchodźcy, 
c) 
objęcie ochroną uzupełniającą, 
d) 
posiadanie  zezwolenia  na  pobyt 
czasowy  udzielone 
w  związku 
z okolicznością,  o  której  mowa  w  art.  159  ust.  1  pkt  1  lit.  c  lub  d  ustawy 
z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;”. 
Art. 9.  W  ustawie  z  dnia  27  lipca  2005  r.  –  Prawo  o  szkolnictwie  wyższym  (Dz.  U. 
z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.9)) w art. 191a wprowadza się następujące zmiany: 
1) 
po ust. 7 dodaje się ust. 7a–7e w brzmieniu: 
„7a.  Ukończenie  studiów  wyższych  na  określonym  poziomie  kształcenia  przez 
obywatela  państwa  trzeciego  lub  bezpaństwowca,  który  uzyskał  status  uchodźcy  lub 
ochronę  uzupełniającą,  lub  obywatela  państwa  trzeciego  posiadającego  zezwolenie  na 
pobyt  czasowy  udzielone  w  związku  z  okolicznością,  o  której  mowa  w  art.  159  ust.  1 
pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, który nie dysponuje 
dyplomem  ukończenia  studiów  wyższych,  może  być  potwierdzone  na  podstawie 
dokumentu  umożliwiającego  ustalenie  faktu  ukończenia  studiów  wyższych  na  tym 
poziomie kształcenia, składanego wraz z oświadczeniem o ich ukończeniu. 
7b.  Do  obywatela  państwa  trzeciego  lub  bezpaństwowca,  który  uzyskał  status 
uchodźcy lub ochronę uzupełniającą, lub do obywatela państwa trzeciego posiadającego 
zezwolenie  na  pobyt  czasowy  udzielone  w  związku  z  okolicznością,  o  której  mowa 
w art.  159  ust.  1  pkt  1  lit.  c  lub  d  ustawy  z  dnia  12  grudnia  2013  r.  o  cudzoziemcach, 
który  uzyskał  potwierdzenie  ukończenia  studiów  wyższych  na  określonym  poziomie 
kształcenia, stosuje się przepisy ust. 1–4. 
7c.  Za  przeprowadzenie  postępowania  nostryfikacyjnego  oraz  postępowania 
w sprawie  potwierdzenia  ukończenia  studiów  wyższych  na  określonym  poziomie 
kształcenia przez osobę, o której mowa w ust. 7a, pobierana jest opłata. 
                                                 
9)  Zmiany  tekstu  jednolitego  wymienionej  ustawy  zostały  ogłoszone  w  Źz.  U.  z  2012  r.  poz.  742  i  1544, 
z 2013 r. poz. 675, 829, 1005, 1588 i 1650 oraz z 2014 r. poz. 7. 
– 12 – 
7d.  Wysokość  opłaty,  o  której  mowa  w  ust.  7c,  ustala  kierownik  jednostki 
organizacyjnej  uczelni,  której  rada  przeprowadza  postępowanie  nostryfikacyjne  lub 
postępowanie  w  sprawie  potwierdzenia  ukończenia  studiów  wyższych  na  określonym 
poziomie  kształcenia,  biorąc  pod  uwagę  koszty  poniesione  w  związku  z  tym 
postępowaniem. 
7e.  W  przypadku  trudnej  sytuacji  materialnej  wnioskującego  o  nostryfikację 
dyplomu  lub  potwierdzenie  ukończenia  studiów  wyższych  na  określonym  poziomie 
kształcenia,  kierownik  jednostki  organizacyjnej  uczelni,  której  rada  przeprowadza  to 
postępowanie,  może  obniżyć  wysokość  opłaty,  o  której  mowa  w  ust.  7c,  lub  zwolnić 
z niej wnioskującego.”; 
2) 
ust. 8 otrzymuje brzmienie: 
„8.  Minister  właściwy  do  spraw  szkolnictwa  wyższego  określi,  w  drodze 
rozporządzenia: 
1) 
tryb  postępowania  nostryfikacyjnego  oraz  tryb  postępowania  w  sprawie 
potwierdzenia ukończenia studiów wyższych na określonym poziomie kształcenia 
przez osobę, o której mowa w ust. 7a, 
2) 
organy  przeprowadzające  postępowanie  nostryfikacyjne  oraz  postępowanie 
w sprawie  potwierdzenia  ukończenia  studiów  wyższych  na  określonym  poziomie 
kształcenia przez osobę, o której mowa w ust. 7a, 
3) 
rodzaje  dokumentów,  które  powinny  być  dołączone  do  wniosku  o  nostryfikację 
dyplomu ukończenia studiów oraz dokumentów, które mogą być dołączone przez 
osobę, o której mowa w ust. 7a, do wniosku o potwierdzenie ukończenia studiów 
wyższych na określonym poziomie kształcenia, 
4) 
terminy,  w  których  należy  przeprowadzić  postępowanie  nostryfikacyjne  oraz 
postępowanie  w  sprawie  potwierdzenia  ukończenia  studiów  wyższych  na 
określonym poziomie kształcenia przez osobę, o której mowa w ust. 7a, 
5) 
wysokość  opłat  za  przeprowadzenie  postępowania  nostryfikacyjnego  oraz 
postępowania  w  sprawie  potwierdzenia  ukończenia  studiów  wyższych  na 
określonym  poziomie  kształcenia  przez  osobę,  o  której  mowa  w  ust.  7a,  a  także 
tryb wnoszenia opłat, 
6) 
wzór  zaświadczenia  wydawanego  po  przeprowadzeniu  postępowania 
nostryfikacyjnego oraz postępowania w sprawie potwierdzenia ukończenia studiów 
– 13 – 
wyższych  na  określonym  poziomie  kształcenia  przez  osobę,  o  której  mowa 
w ust. 7a 
– uwzględniając konieczność zapewnienia sprawnego i obiektywnego przeprowadzania 
postępowań oraz przejrzystych zasad ich prowadzenia, a także możliwość wystąpienia 
różnic między programami kształcenia realizowanymi w uczelni, w której prowadzone 
jest  postępowanie,  w  uczelniach  zagranicznych  oraz  dodatkowe  warunki,  jakie  muszą 
być  spełnione  w  celu  nostryfikacji  dyplomu  ukończenia  studiów  wyższych  lub 
potwierdzenia ukończenia studiów wyższych na określonym poziomie kształcenia.”. 
Art. 10.  W  ustawie  z  dnia  18  marca  2008  r.  o  zasadach  uznawania  kwalifikacji 
zawodowych  nabytych  w  państwach  członkowskich  Unii  Europejskiej  (Dz.  U.  Nr  63, 
poz. 394 oraz z 2013 r. poz. 1650) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: 
„2. Ilekroć w ustawie jest mowa o obywatelach państw członkowskich, rozumie się 
przez to także: 
1) 
członków  ich  rodzin  w  rozumieniu  przepisów  ustawy  z  dnia  14  lipca  2006  r. 
o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego 
terytorium  obywateli  państw  członkowskich  Unii  Europejskiej  i  członków  ich 
rodzin (Dz. U. Nr 144, poz. 1043, z późn. zm.4)); 
2) 
obywateli  państw  trzecich  posiadających  zezwolenie  na  pobyt  rezydenta 
długoterminowego  Unii  Europejskiej  w  rozumieniu  przepisów  ustawy  z  dnia 
12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. poz. 1650); 
3) 
obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców będących beneficjentami ochrony 
międzynarodowej, posiadających status uchodźcy lub osoby kwalifikującej się do 
otrzymania ochrony uzupełniającej w rozumieniu odrębnych przepisów; 
4) 
obywateli  państw  trzecich,  którzy  przybywają  na  terytorium  Rzeczypospolitej 
Polskiej  lub  przebywają  na  tym  terytorium  w  celu  połączenia  się  z  rodziną  i  są 
członkami rodziny cudzoziemca zamieszkującego na terytorium Rzeczypospolitej 
Polskiej w związku z nadaniem mu statusu uchodźcy lub udzieleniem mu ochrony 
uzupełniającej; 
5) 
obywateli  państw  trzecich,  którzy  ubiegają  się  o  przyjęcie  na  terytorium 
Rzeczypospolitej  Polskiej  w  celu  podjęcia  pracy  w  zawodzie  wymagającym 
wysokich kwalifikacji w rozumieniu odrębnych przepisów; 
6) 
obywateli państw trzecich, którzy zostali przyjęci na terytorium Rzeczypospolitej 
Polskiej  w  celach  innych  niż  wykonywanie  pracy  zgodnie  z  prawem  Unii 
– 14 – 
Europejskiej  lub  prawem  krajowym  i  mają  prawo  do  wykonywania  pracy  oraz 
posiadają  dokument  pobytowy  zgodnie  z  rozporządzeniem  Rady  (WE) 
nr 1030/2002  z  dnia  13  czerwca  2002  r.  ustanawiającym  jednolity  wzór 
dokumentów  pobytowych  dla  obywateli  państw  trzecich  (Dz.  Urz.  UE  L  157 
z 15.06.2002,  str.  1,  z  późn.  zm.)  oraz  obywateli  państw  trzecich,  którzy  zostali 
przyjęci  na  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej  w  celu  wykonywania  pracy 
zgodnie  z  prawem  Unii  Europejskiej  lub  prawem  krajowym  w  rozumieniu 
odrębnych przepisów; 
7) 
obywateli państw trzecich posiadających zezwolenie na pobyt czasowy udzielone 
w  związku  z  okolicznością,  o  której  mowa  w  art.  151  ust.  1  lub  2  ustawy  z  dnia 
12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.”. 
Art. 11.  W  ustawie  z  dnia  1  lipca  2011  r.  o  samorządzie  pielęgniarek  i  położnych 
(Dz. U.  Nr  174,  poz.  1038  oraz  z  2013  r.  poz.  779,  1247  i  1650)  w  art.  3  pkt  9  otrzymuje 
brzmienie: 
„9)  obywatelach państw członkowskich Unii Europejskiej – należy przez to rozumieć 
obywateli  państw  członkowskich  Unii  Europejskiej,  państw  członkowskich 
Europejskiego  Porozumienia  o  Wolnym  Handlu  (EFTA)  –  stron  umowy 
o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Konfederacji Szwajcarskiej, a także: 
a) 
członków ich rodzin w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. 
o wjeździe  na  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej,  pobycie  oraz  wyjeździe 
z tego  terytorium  obywateli  państw  członkowskich  Unii  Europejskiej 
i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 144, poz. 1043, z późn. zm.4)), 
b) 
obywateli  państw  trzecich  posiadających  zezwolenie  na  pobyt  rezydenta 
długoterminowego Unii Europejskiej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 
12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. poz. 1650), 
c) 
obywateli  państw  trzecich  posiadających  zezwolenie  na  pobyt  czasowy 
udzielone  w  związku z okolicznością, o której mowa w art.  159 ust.  1 pkt 1 
lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, 
d) 
obywateli państw trzecich, którym w Rzeczypospolitej Polskiej nadano status 
uchodźcy lub którym udzielono ochrony uzupełniającej;”.