Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo atomowe oraz niektórych innych ustaw

– 5 –
Art. 48c. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej, w której powstały odpady
promieniotwórcze, przekazuje te odpady do składowania lub przetwarzania w terminie
określonym w zezwoleniu. Zezwolenie może określać inny niż składowanie lub
przetwarzanie sposób dalszego postępowania z odpadami promieniotwórczymi.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wypalonego paliwa jądrowego, chyba
że to paliwo stało się przedmiotem obrotu.”;
6)
w art. 49:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Kierownik jednostki organizacyjnej, w której powstały albo do której
zostały przekazane odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe,
prowadzi na kartach ewidencyjnych ewidencję tych odpadów lub wypalonego
paliwa jądrowego.”,
b)
po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1d w brzmieniu:
„1a. Kierownik jednostki organizacyjnej, o którym mowa w ust. 1, sporządza
kartę ewidencyjną oraz jej kopię dla każdego opakowania z odpadami
promieniotwórczymi lub z wypalonym paliwem jądrowym.
1b. Karty, o której mowa w ust. 1a, nie sporządza się w przypadku
przekazania do jednostki organizacyjnej odpadów promieniotwórczych lub
wypalonego paliwa jądrowego, dla których karta ewidencyjna została sporządzona.
1c. W karcie ewidencyjnej zamieszcza się informacje:
1)
charakteryzujące odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe
i opakowania, w których one się znajdują;
2)
dotyczące
pomiarów
radiologicznych
opakowań
z
odpadami
promieniotwórczymi lub z wypalonym paliwem jądrowym;
3)
o wszelkich działaniach w postępowaniu z odpadami promieniotwórczymi lub
z wypalonym paliwem jądrowym;
4)
dotyczące wyników kontroli zgodności stanu odpadów promieniotwórczych
z informacjami zamieszczonymi w karcie ewidencyjnej.
1d. Karty ewidencyjne przekazuje się z odpadami promieniotwórczymi lub
z wypalonym paliwem jądrowym przy wszelkich działaniach w postępowaniu
z odpadami promieniotwórczymi lub z wypalonym paliwem jądrowym.”,
c)
uchyla się ust. 2,
– 6 –
d)
dodaje się ust. 3–8 w brzmieniu:
„3. Na podstawie kart ewidencyjnych, o których mowa w ust. 1, kierownik
jednostki organizacyjnej:
1)
przyjmującej odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe w celu
ich przechowywania, przetwarzania, przerobu lub składowania, lub
2)
wykonującej działalność związaną z narażeniem, polegającą na rozruchu,
eksploatacji oraz likwidacji obiektów jądrowych
– prowadzi, w formie informatycznej bazy danych, wspólną ewidencję dla
wszelkich działań w postępowaniu z odpadami promieniotwórczymi lub
z wypalonym paliwem jądrowym, zwaną dalej „wspólną ewidencją”.
4. Wspólna ewidencja obejmuje w szczególności dane dotyczące:
1)
miejsca przechowywania lub składowania odpadów promieniotwórczych lub
wypalonego paliwa jądrowego;
2)
kategorii, do której zaklasyfikowano odpady promieniotwórcze lub
informacji, że jest to wypalone paliwo jądrowe;
3)
charakterystyki fizykochemicznej odpadów promieniotwórczych lub
wypalonego paliwa jądrowego;
4)
aktywności całkowitej i stężenia promieniotwórczego każdego izotopu
promieniotwórczego zawartego w odpadach promieniotwórczych lub
w wypalonym paliwie jądrowym;
5)
nazwy jednostki organizacyjnej, która przekazała odpady promieniotwórcze
lub wypalone paliwo jądrowe – w przypadku odpadów promieniotwórczych
lub wypalonego paliwa jądrowego przekazanych do przechowywania,
przetwarzania, przerobu lub składowania;
6)
wszelkich działań w postępowaniu z odpadami promieniotwórczymi lub
z wypalonym paliwem jądrowym.
5. Kierownik jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 3, sporządza
kopię wspólnej ewidencji.
6. Kopię wspólnej ewidencji sporządza się na informatycznych nośnikach
danych według stanu na dzień 31 grudnia danego roku i przechowuje się w miejscu
zapewniającym należytą ochronę przed utratą lub zniszczeniem.
– 7 –
7. Kierownik jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 3, przekazuje na
piśmie Prezesowi Agencji w terminie do dnia 31 stycznia dane, o których mowa
w ust. 4, obejmujące rok kalendarzowy poprzedzający przekazanie.
8. Prezes Agencji, na podstawie danych, o których mowa w ust. 4, bilansuje w
skali kraju odpady promieniotwórcze i wypalone paliwo jądrowe przekazane do
przechowywania, przerobu, przetwarzania lub składowania oraz wytworzone
w obiektach jądrowych, według stanu na dzień 31 grudnia każdego roku.”;
7)
po art. 49 dodaje się art. 49a i art. 49b w brzmieniu:
„Art. 49a. Kierownik jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 49 ust. 1,
przeprowadza, nie rzadziej niż raz w roku, kontrolę zgodności stanu odpadów
promieniotwórczych z informacjami zamieszczonymi w karcie ewidencyjnej.
Art. 49b. Odpady promieniotwórcze zawierające materiał jądrowy oraz wypalone
paliwo jądrowe podlegają ochronie fizycznej zgodnie z przepisami dotyczącymi
ochrony fizycznej materiałów jądrowych.”;
8)
art. 50 otrzymuje brzmienie:
„Art. 50. 1. Odpady promieniotwórcze i wypalone paliwo jądrowe przechowuje się
w sposób zapewniający ochronę ludzi i środowiska w warunkach normalnych
i w sytuacjach zdarzeń radiacyjnych, w szczególności zabezpieczając je przed
rozlaniem, rozproszeniem lub uwolnieniem.
2. Odpady promieniotwórcze przechowuje się w sposób umożliwiający ich
segregację według kategorii i podkategorii.
3. Wejście do magazynu odpadów promieniotwórczych oznacza się tablicą
informacyjną.
4. Opakowania przeznaczone do przechowywania odpadów promieniotwórczych
dostosowuje się do stanu skupienia i właściwości fizykochemicznych odpadów
promieniotwórczych z uwzględnieniem ich planowanego okresu przechowywania
i dalszego postępowania z tymi odpadami.
5. Materiał, z którego jest wykonane opakowanie przeznaczone do
przechowywania odpadów promieniotwórczych, nie może wchodzić w reakcje
chemiczne z odpadami promieniotwórczymi.”;
9)
po art. 50 dodaje się art. 50a w brzmieniu:
„Art. 50a. 1. Wypalone paliwo jądrowe, po okresie schładzania w basenie przy
reaktorze, przechowuje się w przechowalniku mokrym (w środowisku wodnym) lub
– 8 –
przechowalniku suchym (w środowisku gazu obojętnego), w warunkach zapewniających
nieprzekroczenie na powierzchni wypalonego elementu paliwowego temperatury
dopuszczalnej dla danego rodzaju paliwa jądrowego oraz zapobiegających wystąpieniu
samopodtrzymującej się reakcji rozszczepienia (zachowanie podkrytyczności).
2. W obliczeniach wykazujących zachowanie podkrytyczności jest dozwolone
uwzględnienie wypalenia przechowywanego wypalonego paliwa jądrowego.
3. Zachowanie podkrytyczności zapewnia się w szczególności przez:
1)
utrzymanie właściwej odległości między poszczególnymi wypalonymi elementami
paliwowymi;
2)
stosowanie pochłaniaczy neutronów.
4. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność związaną
z narażeniem, polegającą na eksploatacji przechowalnika wypalonego paliwa
jądrowego, przeprowadza kontrolę tego przechowalnika.
5. Wejście do przechowalnika wypalonego paliwa jądrowego oznacza się tablicą
informacyjną.”;
10) uchyla się art. 51;
11) art. 52 otrzymuje brzmienie:
„Art. 52. 1. Odpady promieniotwórcze ciekłe lub gazowe, powstałe w wyniku
działalności, o której mowa w art. 4 ust. 1, mogą być odprowadzane do środowiska, o ile
ich stężenie promieniotwórcze w środowisku może być pominięte z punktu widzenia
ochrony radiologicznej. Sposób odprowadzania odpadów, aktywność odprowadzanych
odpadów i ich dopuszczalne stężenie promieniotwórcze w momencie odprowadzania do
środowiska określa się w zezwoleniu.
2. Odpady promieniotwórcze przeznaczone do składowania składuje się
w składowiskach odpadów promieniotwórczych.
3. Odpady promieniotwórcze składuje się wyłącznie w stanie stałym,
w opakowaniach zapewniających bezpieczeństwo ludzi i środowiska pod względem
ochrony radiologicznej, przy zapewnieniu odprowadzania ciepła i niedopuszczeniu do
powstania masy krytycznej oraz przy stałym prowadzeniu kontroli tych czynników
w okresie składowania, a także po zamknięciu składowiska.
4. Wejście do składowiska odpadów promieniotwórczych oznacza się tablicą
informacyjną.”;
– 9 –
12) w art. 53:
a)
uchyla się ust. 1a,
b)
dodaje się ust. 3–5 w brzmieniu:
„3. Składowisko powierzchniowe odpadów promieniotwórczych może być
uznane za Krajowe Składowisko Odpadów Promieniotwórczych, jeżeli co najmniej
przez 11 miesięcy w roku umożliwia:
1)
składowanie:
a)
odpadów promieniotwórczych krótkożyciowych niskoaktywnych
i średnioaktywnych,
b)
zużytych zamkniętych źródeł promieniotwórczych krótkożyciowych
niskoaktywnych i średnioaktywnych;
2)
przechowywanie:
a)
odpadów promieniotwórczych długożyciowych niskoaktywnych
i średnioaktywnych,
b)
zużytych zamkniętych źródeł promieniotwórczych długożyciowych
niskoaktywnych i średnioaktywnych.
4. Składowisko głębokie odpadów promieniotwórczych może być uznane za
Krajowe Składowisko Odpadów Promieniotwórczych, jeżeli co najmniej przez
11 miesięcy w roku umożliwia składowanie wszystkich kategorii odpadów
promieniotwórczych.
5. W przypadku gdy składowisko odpadów promieniotwórczych przestanie
spełniać którykolwiek z wymogów, o których mowa w ust. 3 lub 4, Prezes Agencji
cofa, w drodze decyzji, uznanie tego składowiska za Krajowe Składowisko
Odpadów Promieniotwórczych.”;
13) po art. 53 dodaje się art. 53a–53d w brzmieniu:
„Art. 53a. 1. Składowiska odpadów promieniotwórczych lokalizuje się, buduje,
eksploatuje i zamyka w sposób uniemożliwiający otrzymanie przez osoby z ogółu
ludności w ciągu roku dawki skutecznej (efektywnej) ze wszystkich dróg narażenia
przekraczającej wartość 0,1 mSv.
2. Składowiska odpadów promieniotwórczych lokalizuje się na obszarach, na
których środowisko przyrodnicze podlega łagodnie przebiegającej ewolucji, a warunki
nią kształtowane mogą być wiarygodnie prognozowane przez:
1)
500 lat – w przypadku składowiska powierzchniowego;