Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw

– 85 –
urzędów pracy zostało objętych finansowaniem z Funduszu Pracy kosztów nagród
specjalnych oraz składek na ubezpieczenia społeczne pracowników powiatowych
urzędów pracy, w ramach kwoty, o której mowa w art. 108 ust. 1h.
7j. Kwota środków, o której mowa w art. 108 ust. 1h, w latach 2015–2017 jest
przekazywana samorządom powiatów na wniosek starosty, składany za
pośrednictwem marszałka województwa w terminie do dnia 31 sierpnia danego
roku kalendarzowego, zawierający potwierdzenie spełnienia przez powiatowy
urząd pracy dwóch z trzech następujących warunków:
1)
osiągnięcia, na dzień 31 grudnia roku poprzedniego, wskaźnika procentowego
udziału pracowników powiatowego urzędu pracy pełniących funkcję doradcy
klienta w całkowitym zatrudnieniu na poziomie wyższym niż średni
procentowy wskaźnik udziału pracowników uzyskany we wszystkich
powiatowych urzędach pracy albo osiągnięcie wskaźnika liczby osób
bezrobotnych przypadających na jednego pracownika powiatowego urzędu
pracy pełniącego funkcję doradcy klienta na poziomie niższym niż średni
wskaźnik liczby osób bezrobotnych uzyskany we wszystkich powiatowych
urzędach pracy;
2)
osiągnięcia, w roku poprzedzającym rok złożenia wniosku, wskaźnika
efektywności zatrudnieniowej podstawowych form aktywizacji zawodowej,
o której mowa w art. 4 ust. 1b pkt 2 lit. b, na poziomie wyższym niż średnia
efektywność zatrudnieniowa podstawowych form aktywizacji zawodowej
uzyskana we wszystkich powiatowych urzędach pracy;
3)
osiągnięcia, w roku poprzedzającym rok złożenia wniosku, wskaźnika
efektywności kosztowej podstawowych form aktywizacji zawodowej, o której
mowa w art. 4 ust. 1b pkt 2 lit. c, na poziomie niższym niż średnia
efektywność kosztowa podstawowych form aktywizacji zawodowej uzyskana
we wszystkich powiatowych urzędach pracy.
7k. Kwota środków, o której mowa w art. 108 ust. 1h, nieprzekazana
samorządom powiatów w związku z niespełnieniem wymaganych warunków,
o których mowa w ust. 7h–7j, pozostaje w dyspozycji ministra właściwego do
spraw pracy z przeznaczeniem dla samorządów powiatów na finansowanie kosztów
nagród specjalnych oraz składek na ubezpieczenia społeczne pracowników
powiatowych urzędów pracy, które uzyskują najlepsze wskaźniki efektywności,
– 86 –
o których mowa w art. 4 ust. 1b pkt 2, oraz na finansowanie zadań określonych
w ustawie.
7l. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, tryb
przyznawania samorządom powiatów środków Funduszu Pracy, na finansowanie
kosztów nagród specjalnych oraz składek na ubezpieczenia społeczne pracowników
powiatowych urzędów pracy, które uzyskują najlepsze wskaźniki efektywności
zatrudnieniowej i kosztowej, mając na względzie dostępność środków oraz
zapewnienie wspierania efektywnych działań aktywizujących.
7m. Kwota środków, o której mowa w art. 108 ust. 1g, jest przekazywana
samorządom powiatów w okresach miesięcznych, w wysokości 1/12 kwoty
ustalonej na dany rok.”,
g)
ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Kwoty środków Funduszu Pracy na finansowanie programów na rzecz
promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej
oraz innych fakultatywnych zadań realizowanych przez powiaty są ustalane przez
zarząd województwa, według kryteriów określonych przez sejmik województwa,
w ramach kwoty, o której mowa w ust. 2. Określając kryteria, sejmik województwa
powinien wziąć pod uwagę w szczególności:
1)
liczbę bezrobotnych;
2)
stopę bezrobocia;
3)
strukturę bezrobocia;
4)
kwoty środków Funduszu Pracy przeznaczone w powiecie na realizację
projektów współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego;
5)
efektywność działań urzędów pracy na rzecz aktywizacji bezrobotnych.”,
h)
po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu:
„8a. W kwocie środków Funduszu Pracy ustalonej, zgodnie z ust. 8, dla
powiatu na finansowanie programów na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia
skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej udział środków przeznaczonych na
finansowanie realizacji Program Aktywizacja i Integracja, o którym mowa
w art. 62a, wynosi nie więcej niż 5%.”,
i)
ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„9. Wyboru form aktywizacji zawodowej bezrobotnych i innych
uprawnionych osób, w ramach łącznej kwoty ustalonej dla powiatu na
– 87 –
finansowanie programów na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków
bezrobocia i aktywizacji zawodowej, dokonuje starosta, po zasięgnięciu opinii
powiatowej rady rynku pracy.”,
j)
ust. 11 otrzymuje brzmienie:
„11. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1)
algorytm, o którym mowa w ust. 2, mając na względzie uzależnienie
wysokości kwot środków na finansowanie programów na rzecz promocji
zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej od:
a)
liczby bezrobotnych i stopy bezrobocia – w 75%,
b)
efektywności działań na rzecz aktywizacji bezrobotnych – w 25%;
2)
sposób ustalania kwot środków Funduszu Pracy będących w dyspozycji
samorządu województwa z przeznaczeniem na realizację projektów
współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego, mając na
względzie zapewnienie finansowania realizacji tych projektów;
3)
wysokość i przeznaczenie rezerwy będącej w dyspozycji ministra właściwego
do spraw pracy, mając na względzie zapewnienie finansowania dodatkowego
wsparcia dla realizacji zadań na rzecz bezrobotnych i innych uprawnionych
osób.”,
k)
uchyla się ust. 11a,
l)
w ust. 12 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) podmioty oraz osoby, o których mowa w art. 46, stają się ich własnością;”,
m) dodaje się ust. 12a w brzmieniu:
„12a. Specyficzne elementy wspierające zatrudnienie, o których mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 36a, zakupione ze środków Funduszu Pracy przez powiatowy
urząd pracy, mogą stać się własnością uczestnika programu specjalnego, po
zakończeniu programu specjalnego lub po zakończeniu udziału w programie
specjalnym z powodu podjęcia zatrudnienia, o ile są niezbędne do uzyskania lub
utrzymania zatrudnienia.”;
78) w art. 109a ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Roczny koszt szkoleń i studiów dla jednej osoby, o których mowa w art. 108
ust. 1 pkt 38, nie może przekroczyć 150% przeciętnego wynagrodzenia.”;
– 88 –
79) po art. 109d dodaje się art. 109e–109g w brzmieniu:
„Art. 109e. 1. Minister właściwy do spraw pracy przekazuje na wyodrębniony
rachunek bankowy w Banku Gospodarstwa Krajowego środki Funduszu Pracy oraz
środki, o których mowa w art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r.
o komercjalizacji i prywatyzacji, na finansowanie:
1)
pożyczek na utworzenie stanowiska pracy lub pożyczek na podjęcie działalności
gospodarczej oraz usług doradczych i szkoleniowych, o których mowa w art. 61e;
2)
kosztów związanych z udzielaniem i obsługą pożyczek.
2. Podstawę przekazywania środków finansowych stanowi umowa zawarta między
ministrem właściwym do spraw pracy a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.
3. Umowa, o której mowa w ust. 2, powinna określać w szczególności:
1)
wysokość środków finansowych, o których mowa w art. 61e, przekazywanych
przez ministra właściwego do spraw pracy do Banku Gospodarstwa Krajowego,
w tym wynagrodzenie Banku Gospodarstwa Krajowego;
2)
warunki i tryb przekazywania środków finansowych;
3)
tryb udzielania pożyczek, w tym podział zadań realizowanych przez Bank
Gospodarstwa Krajowego oraz pośredników finansowych, o których mowa
w art. 61g;
4)
wymogi, jakie powinien spełniać pośrednik finansowy, o którym mowa w art. 61g
ust. 2, w zakresie długości okresu funkcjonowania na rynku, posiadania
doświadczenia dotyczącego udzielania pożyczek na podjęcie lub rozwój
działalności gospodarczej i wysokości posiadanego kapitału;
5)
sposób świadczenia usług doradczych i szkoleniowych, o których mowa w art. 61e;
6)
sposób realizacji i finansowania działań promocyjno-informacyjnych;
7)
obowiązki związane z udzieleniem pomocy de minimis, o których mowa w art. 37
ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących
pomocy publicznej (Dz. U. Nr z 2007 r. Nr 59, poz. 404, z późn. zm.);
8)
warunki i tryb kontroli prawidłowości realizacji umowy, o której mowa w ust. 2,
oraz podmioty uprawnione do jej przeprowadzania;
9)
sposób wykorzystania spłaconego kapitału, odsetek od pożyczek oraz innych
przychodów, w tym środków odzyskanych w wyniku działań windykacyjnych;

8) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 93, poz. 585,
z 2010 r. Nr 18, poz. 99 oraz z 2011 r. Nr 233, poz. 1381.
– 89 –
10) zobowiązanie pośredników finansowych do prowadzenia działań windykacyjnych;
11) sposób wycofywania środków z Banku Gospodarstwa Krajowego;
12) tryb rozliczania otrzymanych środków oraz sporządzania sprawozdawczości dla
ministra właściwego do spraw pracy.
4. Środki z tytułu spłaconych i zwróconych pożyczek oraz z tytułu oprocentowania
pożyczek są wykorzystywane na udzielanie kolejnych pożyczek, świadczenie usług
doradczych i szkoleniowych, a także finansowanie kosztów związanych z ich obsługą.
Art. 109f. Powiatowe urzędy pracy udzielają wsparcia ze środków innych niż
Fundusz Pracy, w szczególności w ramach projektów finansowanych ze środków
Europejskiego Funduszu Społecznego, wyłącznie bezrobotnym i poszukującym pracy,
w sposób i na zasadach określonych w ustawie.
Art. 109g. 1. Minister Rozwoju Regionalnego, w uzgodnieniu z ministrem
właściwym do spraw pracy, może przekazać na rachunek w Banku Gospodarstwa
Krajowego środki Unii Europejskiej na finansowanie pożyczek na utworzenie
stanowiska pracy lub pożyczek na podjęcie działalności gospodarczej oraz usług
doradczych i szkoleniowych, a także kosztów z tym związanych, zgodnie z art. 109e.
2. Kwota przekazanych środków zwiększa kwotę środków, o których mowa
w art. 109e ust. 1.”;
80) po art. 118a dodaje się art. 118b w brzmieniu:
„Art.118b. 1. Dysponent Funduszu Pracy może zlecić wybranemu podmiotowi
przeprowadzenie operacyjnego audytu zewnętrznego w powiatowych urzędach pracy
uzyskujących efektywność zatrudnieniową podstawowych form aktywizacji zawodowej,
o której mowa w art. 4 ust. 1b pkt 2 lit. b, na poziomie niższym niż średnia krajowa lub
efektywność kosztową podstawowych form aktywizacji zawodowej, o której mowa
w art. 4 ust. 1b pkt 2 lit. c, na poziomie wyższym niż średnia krajowa.
2. Operacyjny audyt zewnętrzny przeprowadza podmiot, niezależny od
powiatowego urzędu pracy, posiadający odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie
z zakresu audytu lub dysponujący osobami uprawnionymi do przeprowadzenia audytu,
z uwzględnieniem międzynarodowych standardów audytu w zakresie:
1)
oceny efektywności zarządzania jednostką;
2)
badania efektywności działania jednostki.
3. Z przeprowadzonego operacyjnego audytu zewnętrznego jest sporządzane
sprawozdanie zawierające opis ustalonego stanu faktycznego oraz jego ocenę, a także